وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ

أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ_{(الحشر/19)}
و چون کساني مباشيد که خدا را فراموش کردند

و او [نيز] آنان را دچار خودفراموشي کرد آنان همان نافرمانانند.

 

در مرحلۀ عمل آن كس كه خدا را و حضور او (جلّ و علا) را فراموش كند

به فراموشي از خويشتن خويش مبتلا شود،

بندگي خود را فراموش كند،

از مقام عبوديت به فراموشي كشيده شود و كسي كه نداند چه است،

و كي است،

و چه وظيفه دارد و چه عاقبت؟

شيطان در او حلول نموده و به جاي خويشتن او را نشسته،

و شيطان عامل عصيان و طغيان است و اگر به خود منتقل شود شايد به صورت شيطان سطر و مطرود حق تعالي در آيد.

_{قسمتی از نامه حضرت امام خميني (ره) به  حاج سيد احمدخمینی(ره)}

 روزگاریست که با گریه تبسّم کردم

غرق دنیا شده ام ، تا که تورا گم کردم

چند باری به تو نزدیک شدم اما بعد

باز با دل هوس خوشه ی گندم کردم

اکثرا مردم اینجا پر کذبند و دروغ

رنگ آنها نشوم پشت به مردم کردم

آخرین ذریّه ی عشق پی دیدنتان

نذر در مرقد ذرّیه ی هشتم کردم

از تو پنهان نشود چون ز خدا پنهان نیست

بی قرارم ، هوس یک سفر قم کردم

كُلُّ مَنْ عَلَيهَا فَانٍ_{(الرحمن/26)}

ادامه »

۱. آمریکا به مذاکرات هسته ای بسیار احتیاج دارد.

اوّلاً در زمینه‌ی مسائل هسته‌ای، دشمنان ما که طرف مقابل ملّت ایران قراردارند – که عمده هم آمریکا است – اینها دارند با تدبیر و سیاست‌گذاری حرکت میکنند. این را ما کاملاً توجّه داریم، میفهمند که دارند چه‌کار میکنند؛ آنها به این مذاکرات احتیاج دارند، آمریکا به مذاکرات هسته‌ای بسیار احتیاج دارد. این اختلافاتی هم که می‌بینید در بین آمریکایی‌ها هست، سناتورهای آمریکا یک‌جور، دولت آمریکا یک‌جور، این معنایش این نیست که اینها به این مذاکرات نیازمند نیستند؛ نه، آن جناح مقابل دولت، مایل است امتیازی را که در این مذاکرات وجود دارد، به نام حریفش که حزب دموکرات است ثبت نشود؛ دنبال این هستند. به این مذاکرات احتیاج دارند و این مذاکرات را برای خودشان لازم می دانند امّا ابراز استغنا می کنند.
در همین پیام نوروزی رئیس‌جمهور آمریکا متأسّفانه حرفهای غیر صادقانه‌ای وجود داشت. بااینکه نسبت به ملّت ایران علی‌الظّاهر اظهار دوستی میکنند امّا انسان کاملاً و بروشنی درمی‌یابد که این اظهارات صادقانه نیست. یکی از حرفها این بود که در ایران کسانی هستند که با حلّ دیپلماتیک مسئله‌ی هسته‌ای موافقت ندارند؛ این را او میگوید. میگوید در ایران کسانی هستند که نمیخواهند مسئله‌ی هسته‌ای با مذاکرات دیپلماسی حل‌وفصل بشود؛ این دروغ است؛ در ایران هیچ‌کس نیست که نخواهد مسئله‌ی هسته‌ای حل بشود و با مذاکرات حل بشود. آنچه ملّت ایران نمیخواهند عبارت است از قبول تحمیل‌ها و زورگویی‌های آمریکا؛ این را نمیخواهد. آنچه ملّت ایران در مقابل آن مقاومت میکند قبول زورگویی‌های طرف مقابل است. طرف مقابل میگوید بیایید مذاکره کنیم و شما حرفهای ما را موبه‌مو قبول کنید؛ این را میگوید. ملّت ایران در مقابل این ایستاده است و یقیناً نه مسئولین ما، نه هیئت مذاکره‌کننده و پشت‌ سرِ آنها ملّت ایران، مطلقاً این را قبول نخواهد کرد.

ادامه »

حمله آل سعود به یمن نمایش ضعف است.

علاءالدین بروجردی نماینده مردم بروجرد و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس با اشاره به تجاوز عربستان به یمن اظهار داشت:

سلمان بن عبدالعزیز (پادشاه هفتم عربستان) مسیر صدام را می‌رود؛ عربستان نباید فراموش کند زمانی که صدام به ایران حمله کرد، تعداد زیادی از کشورها وی را همراهی کردند اما در نهایت علیرغم همه آن همراهی‌ها و کمک‌ها شکست مفتضحانه‌ای را متحمل شد و سرنوشت صدام را نیز همه جهانیان دیدند.

وی افزود: حمله به یک کشور اسلامی و ملت مظلومی مانند یمن که از حداقلی‌ترین امکانات برخوردار هستند، یک قدرت‌نمایی نیست بلکه نمایش ضعف است.

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بر همین اساس تأکید کرد: به همین دلیل افکار عمومی جهان اسلام انتظار دارد آل‌سعودی که مدعی حمایت از مسلمانان است، به این تجاوز هر چه سریعتر پایان دهد و شرایطی را ایجاد نکند که این بحران گسترش یابد.

بروجردی در پایان خاطرنشان کرد: تجربه تاریخی نشان داده که کشورها هر اندازه هم که ضعیف باشند در مقابل تجاوز خارجی می‌ایستند، مقاومت می‌کنند و بالاخره متجاوز را شکست می‌دهند، کاری که ملت افغانستان با اتحاد جماهیر شوروی زمانی که یک ابرقدرت بود، انجام دادند گواه بر این مسئله است.

خبرگزاری فارس

امروزه مسأله پيشگيرى در محافل پزشکى و بهداشتى بطور جدّى پيگيرى مى شود و به مردم نيز سفارش ميگردد، در حالى که اگر نگاهى گذرا به احکام سعادت بخش اسلام داشته باشيم، بوضوح و روشنى در مى يابيم که اسلام عزيز در هزار و چهار صد سال پيش پا فشارى و تأکيد عجيبى بر پيشگيرى در مسائل معنوى و مادّى نموده است، تا جامعه اسلامى و مسلمانان هم از آلودگى به بيماريهاى روحى و اخلاقى و روانى مصون بمانند و هم بدن و جسم آنان مبتلا به امراض و ناراحتى هاى مختلف نگردد و در يک جمله کوتاه عمل به دستورات نجات بخش مکتب تکامل يافته اسلام، زمينه هاى آلودگى به بيماريهاى جسمى و روحى را از بين مى برد.
مقاله اى که در پيش رو داريد، که حاوى چهل روايت از حضرات معصومين(عليهم السلام) در مورد سرمه و آثار آن مى باشد، يک نمونه از دستورات مستحبى است که هم جنبه پيشگيرى دارد و هم به عنوان درمان برخى بيمارى ها معرّفى شده است.
ضمناً از آنچه در بالا آمد يک نکته بسيار مهم ديگر نيز روشن مى شود و آن اين که: اسلام دينى نيست که فقط براى معتقدان به جهان آخرت مفيد باشد، بلکه عمل به قوانين و احکام پر رمز و راز آن، براى منکران جهان آخرت نيز مفيد است! بلکه بدون عمل به دستورات اسلام، دنياى دنيا پرستان نيز قابل بهره بردارى مطلوب نيست!
با عنايت به مطالب فوق، توجّه شما عزيزان را به روايات مذکور، که در ضمن يک مقدّمه و سه بخش عرضه مى گردد، جلب مى نمايم.
 
مقدّمه
روايات و احاديث مربوط به سرمه را مى توان به سه بخش تقسيم کرد:

1ـ رواياتى که بر اهميّت اين سنت اسلامى تأکيد ورزيده و آثار و فوائد سرمه کشيدن را تبيين مى نمايد.
2ـ رواياتى که زمان سرمه کشيدن، مقدار آن، جنس و نوع ابزار سرمه را مشخّص مى کند.
3ـ رواياتى که قرائت دعاهاى خاصّى را به هنگام کشيدن سرمه سفارش مى کند.

به اميد آن که با توجّه و دقّت در اين روايات و سپس عمل به آن، باور کنيم که اسلام براى تمام زواياى زندگى فردى و اجتماعى انسانها برنامه دارد.

ادامه »

چه وقت می شود خدمت آقا امام زمان(عج) مشرف شد؟

 «وقتی میان شما و حضرت سنخیت باشد».

شیخ محمدتقی بهلول گنابادی، مردی است که نامش در تاریخ حوادث کشف حجاب ثبت شد و خطابه حماسی وی، نقش بزرگی در قیام مردمی مسجد گوهرشاد بر ضد استبداد رضاخانی داشت. وی سال های بسیاری از عمرش را در زندان های گوناگون افغانستان به سر برد و در این مدت، به تبلیغ و ترویج دین پرداخت. کوخ نشینی و زندگی در محرومیت، منش پایدار او بود. صداقت و صمیمیت در گفتار و رفتارش موج می زد و بیان صریح واقعیت ها، مؤید شجاعت و شهامت او بود. این مجاهد نستوه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت به ایران، از منبر وعظ و خطابه فاصله نگرفت و تا آخرین سال های عمرش، همچنان در راه ترویج اسلام، خطابه های روشنگرانه ایراد می کرد.

ادامه »

مادر پاکی ها

برخی از مناسبت ها و اعیاد ملی و مذهبی مانند عید فطر، عید قربان، عید غدیر و عید نوروز، فرصت مناسبی است تا انسان به یک وظیفه انسانی و شرعی به نام صله رحم عمل کند. صله رحم افزون بر اینکه آثار اخروی دارد، دارای آثار و برکات در زندگی مادی و دنیوی است که از جمله آن ها افزایش عمر و رزق و روزی است به طوری که به زندگی انسان برکت می دهد و آن را متحول می سازد. در مطلب پیش رو برخی از آثار دید و بازدید و صله رحم تبیین شده است.

پیوند با اهل بیت علیه السلام

خویشاوندی و قرابت رحم، به کسی اطلاق می شود که به واسطه نسبت یا از طرف پدر یا مادر و مانند آن به شخص نزدیک باشد. از مصادیق خویشان می توان به عمو و عمه و خاله و دایی، برادر زاده و خواهرزاده و مانند آن ها اشاره کرد.[1]

البته بر اساس آموزه های قرآنی و اسلامی، همه مومنان به یک معنا فرزندان پیامبر صلّی الله علیه و آله و اهل بیت  علیه السلام هستند و این پیوند خویشی قوی تر از هر گونه نسبت و قرابت نسبی و سببی دیگر است. از این رو در روایات، پیامبر صلّی الله علیه و آله و امیرمومنان علی علیه السلام پدران امت دانسته شده اند.

پیامبر صلّی الله علیه و آله می فرماید:

أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّه؛

من و علی -علیهم السلام- دو پدر این امت هستیم.[2]

بر اساس آموزه های قرآنی و روایات تفسیری، هر مومن پیش از آنکه به خویشان نسبی و سببی خویش اتصال و محبت آنان را در دل داشته باشد، بایدپیوند استوار و محبت شدیدی نسبت به پیامبر صلّی الله علیه و آله و اهل بیتش  علیهم السلام داشته باشد. از این رو، بر ماست که همواره صله آنان را به جا آوریم و با اشکال گوناگون از جمله زیارت ایشان و یا قبور مطهرشان و یا صلوات فرستادن بر آنان، این ارتباط را حفظ کرده و پیوند را مستحکم داریم. کسانی که صله خود را با پیامبر صلّی الله علیه و آله و اهل بیت علیه السلام قطع کرده باشند، مورد خشم الهی قرار می گیرند و از مصادیق

«وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یوصَلَ؛

و آنچه را خداوند به صله و پیوستن بدان فرمان داده می گسلند»[3] 

می شوند که از نظر قرآن انسان های زیانکار و ملعون و دوزخی هستند.(همان آیات)

از مهم ترین روش های صله رحم با اهل بیت علیه السلامفرستادن صلوات به ایشان است؛ چنانکه خداوند به این مطلب در آیه 65 سوره احزاب فرمان داده است. بر همین اساس زیارت قبور ایشان و تکریم و ابراز مودت، محبت و اطاعت از آنان به عنوان اولیای الهی، لازم و واجب است؛[4]چرا که این مزد رسالتی است که سود و بهره آن به امت مومن می رسد.[5]

بنابراین، نخستین تکلیفی که بر مومنان است زیارت امام زمان(عج) و قبور امامان علیهم السلام و رسول الله  صلّی الله علیه و آله است و اگر دسترسی به قبور ایشان نیست با صلوات و عرض سلام از راه دور می توان این زیارت و صله رحم را انجام داد و از شرور قطع صله رحم در امان ماند که بخشی از آن در ادامه مطلب می آید. البته زیارت امام زادگان و قبور آنان به قصد زیارت اهل بیت علیه السلام می تواند گوشه ای از این حکم الهی را بر آورده سازد. لذا پیش از زیارت و دید و بازدید از خویشان نسبی و سببی بهتر است که حکم الهی را انجام داده وبه زیارت اهل بیت علیهم السلام و منسوبان آنان از سادات و شرفاء رفت.

البته در فرهنگ ایرانی اسلامی این رویه و سنت نیکو وجود دارد که در اعیاد به زیارت قبور اهل بیت علیهم السلام و امامزادگان و سادات می روند و سپس زیارت خویشان خونی و نسبی و سببی را بجا می آورند.

ادامه »

علاّمه مى گويد: «بشر عادى، نمى تواند به تمام ابعاد وجودى حضرت على (عليه السلام)معرفت پيدا كندچه آن حضرت سرشار از مناقب، معالى، علم، كرم، جود، شجاعت، رأفت، رحمت، شفقت و جميع مظاهر كرامت و كمالات انسانى است و اين كمالات، در حضرت امير (عليه السلام) به كامل ترين وجه وجود دارد. با اين همه، برخى از مخالفان، در گذشته و حال منكر اين مناقب شده اندهر چند در زمان كنونى، به دليل انتشار كتاب هاى بسيار درباره فضايل حضرت امير (عليه السلام)، به خصوص بعد از انقلاب اسلامى ايران، از شدّت مخالفت ها كاسته شده است و هر چند ما هنوز نتوانسته ايم، چنان كه بايد، به شناساندن آن حضرت همّت بگماريم.

بهترين راه شناساندن حضرت على (عليه السلام)، نشان دادن زندگى اوست كه شايسته است زير نظر متخصصان، آثارى دراين باره تهيه شود و در اختيار جهانيان قرار گيرد. بايد در هر بعد از ابعاد نامتناهى آن حضرت، به گونه اى علمى و تخصصى، بحث و تحقيق شودمثلاً درباره معرفى حضرت على (عليه السلام)به عنوان باب علم نبى (صلى الله عليه وآله)، مطالب بسيارى در دست است اما از همه بهتر، نهج البلاغه است زيرا اين كتاب، اثر خود حضرت امير (عليه السلام) است و گويايى بيشترى در نشان دادن مقامات كمالى و علمى آن حضرت دارد.

در باب كلمات قصار، توجه به سند و شواهد خارجى مهم است اما در باب خطبه ها، و به خصوص خطبه هاى طولانى و نيز خطبه هاى مربوط به جهان آخرت و صفات حق تعالى، شواهد داخلى كفايت مى كند. ممكن است برخى از مخالفان انتساب نهج البلاغه را به اميرمؤمنان(عليه السلام) انكار كنند. اين گروه، اگر مى گويند نهج البلاغه از حضرت امير نيست، جمع شوند و شبيه آن را بياورند. آن چه خدا درباره قرآن فرموده است، درباره نهج البلاغه نيز صادق است. آيا مخالفان مى توانند مثل نهج البلاغه بياورند؟

آيا كسى مانند آن حضرت، محرم اسرار بوده است. حضرت على (عليه السلام) اشاره مى كند كه ديگران گاه گاهى خدمت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)مى رسيدند و حتى سؤال كردن هم بلد نبودندولى وقتى آن حضرت به خانه مى آمد، خود ايشان اشتياق داشت كه به من علم ياد دهد و من هم حرص داشتم كه از پيامبر ياد بگيرم.

هر كس نهج البلاغه را به كار بندد و در راه تحصيل هدف عالى، از زحمت و فشار نترسد، خير دنيا و آخرت را جمع كرده است. نهج البلاغه، بعد از قرآن، معجزه دوم است. قرآن، معجزه حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) و نهج البلاغه، معجزه آقا اميرمؤمنان (عليه السلام)است. آيا مخالفان، كتابى همانند نهج البلاغه دارند كه عالم ماوراى طبيعت را با بيان قدسى و ربّانى خود شرح و بسط دهد؟ هزار كتاب را هم بياورند، جاى نهج البلاغه را نمى گيردچون اميرمؤمنان (عليه السلام) از روزى كه چشم گشود، در دامن پيغمبر (صلى الله عليه وآله) بود و تا آخرين لحظه حيات آن حضرت، از محضر او بهره گرفت.

نهج البلاغه از جهات گوناگونى، مايه باليدن و نازيدن شيعه است همان گونه كه ابعاد حضرت على (عليه السلام)نامتناهى است، نهج البلاغه نيز غيرمتناهى است.

مخالفان پس از گذشت حدود يك هزار سال از تأليف نهج البلاغه، هنوز مى گويند اين سخنان از حضرت على (عليه السلام) نيست بلكه از آنِ سيّدرضى يا سيّدمرتضى است چرا در اين يك هزار سال، نتواسته اند يك دهم نهج البلاغه را از خلفاى خود بياورند»؟

ترجمه ها و شروح نهج البلاغه

در ميان شروح نهج البلاغه، سه شرح ممتاز استشرح ابن ميثم كه براى شرح الفاظ نهج البلاغه خيلى ارزش داردولى كمتر به ادبيات و حديث و تفسير پرداخته است بر خلاف آن، شرح ابن ابى الحديد، هم تاريخ دارد، هم تفسير و هم ادبيات. اين شرح، از جهت جامع بودن، ممتاز است گرچه در شرح كلمات خود حضرت، به زيبايى شرح ابن ميثم نيست. شرح شريفى به نام منهاج البراعة از علاّمه حبيب الله خوئى هست كه از شرح هاى ديگر ارزنده تر است. كسانى كه معلومات اندكى دارند، بهتر است اوّل به مطالعه اين شرح بپردازند و بعد شرح ابن ابى الحديد را بخوانند و يا اين دو را با هم مطالعه كنندزيرا در شرح خوئى به اعتراض ها و انتقادهاى ابن ابى الحديد پاسخ گفته شده است اما متأسفانه مؤلف منهاج البراعة، فقط خطبه ها را شرح كرده است چون وقتى به آخر خطبه ها رسيده، از دنيا رفته است. اخيراً اين شرح به وسيله گروهى ديگر تكميل شده است كه ارزش قسمت هاى اصل اين شرح را ندارد و به استحكام آنها نيست».

گروه فناوری اطلاعات پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام