شاعران آیینی کشورمان هر کدام با فرراسیدن ماه محرم و به یاد عزای سالار شهیدان و یاران وفادارشان، به اشعاری همزمان با روز سوم که تعلق دارد به طفل سه ساله کاروان کربلا حضرت رقیه (س)، در اینجا اشاره شده است.

شعر غلامرضا سازگار به مناسبت روز سوم محرم

امشب که با تو انس به ویران گرفته ام
ویرانه را به جای گلستان گرفته ام

امشب شب مبارک قدر است و من تو را
بر روی دست خویش چو قرآن گرفته ام

پاداش تشنه کامی و اجر گرسنگی
گل بوسه ایست کز لب عطشان گرفته ام

از بس که پابرهنه به صحرا دویده ام
یک باغ گل زخار مغیلان گرفته ام

از میزبانی ام خجلم سفره ام تهی ست
نان نیست جان زمقدم مهمان گرفته ام

زهرا به چادرش زعلی می گرفت رو
من از تو رو به موی پریشان گرفته ام

من بلبل حسینم و افتادم از نوا
چون جغد، آشیانه به ویران گرفته ام

بر داغدیده شاخۀ گل هدیه می برند
من جای گل، سرِ تو به دامان گرفته ام

(میثم) مدار خوف زموج بلا که من
دست تو را به دامن طوفان گرفته ام

کاروان امام حسین علیه السلام در روز اول محرم به منزلگاه بیست و چهارم خود رسید و حدود نیمروز در این منزلگاه درنگ کرد. منزلگاه بیست و چهارم کاروان امام حسین علیه السلام با عنوان قصر بنی‌مقاتل (قصر مقاتل) شناخته شده است. این منزلگاه میان عین‌التمر و قُطقطانیه بوده و تا کربلا فاصله اندکی داشته است. قصری در منزلگاه قصر بنی‌مقاتل وجود داشته که هنوز بقایای آن دیده می‌شده است.

دیدار امام حسین علیه السلام با عبیدالله‌بن‌حر‌جعفی را به منزلگاه قصر بنی‌مقاتل نسبت داده‌اند. عبیدالله فردی شجاع، شاعر و سخنور بود و از کوفه بیرون آمده بود تا نه در سپاه عبیدالله باشد نه در سپاه اباعبدالله. امام سوم شیعیان، حجاج‌بن‌مسروق، هم قبیله‌ای عبیدالله را فرستاد تا به همراهی دعوتش کند. حجاج به خیمه شکوهمند و اشرافی عبیدالله درامد و او را دعوت کرد. عبیدالله گفت:اهل کوفه دنیای فانی را برگزیده‌اند و با عبیدالله همراه شده‌اند. من از کوفه بیرون آمده تا نه با موافقان باشم نه با مخالفان. حجاج موضوع را با امام حسین علیه السلام باز گفت. امام سوم شیعیان خود به دیدن و دعوت آمد و کناهان کذشته‌اش را به یاد آورد و فرمود: با من همراه باش تا پاک شوی. عبیدالله بن‌حُر پیشنهاد اسب خود مَلجَمه (ملحقه) و شمشیر و غلام کرد که امام حسین علیه السلام نپذیرفت و فرمود::خیری در تو و شمشیر و اسبت نیست. عبیدالله بعد‌ها پشیمان شد و بر مزار اباعبدالله سوگواری کرد. او در جنگ صفین همراه امیر مؤمنان بود، ولی جدا شد و به معاویه پیوست. امام علی علیه السلام او را در بازپس‌گیری زنش یاری کرد.
شایان ذکر است نوشته‌اند انس‌بن‌حارث در منزلگاه قصر بنی‌مقاتل به امام سوم شیعیان رسید و با او همراه شد. خواب دیدن امام حسین علیه السلام و گفت‌وگو با علی اکبر را در این منزلگاه نیز نوشته‌اند.
خاطرنشان می‌شود حُر همچنان همراه امام سوم شیعیان بود. امام حسین علیه السلام از منزلگاه فصر بنی‌مقاتل اندکی به سمت راست رفت و به کربلا رسید.
منابع:
۱. مقتل‌الحسین بحرالعلوم
۲. جمل من انساب‌الاشراف
۳. الامام‌الحسین و اصحابه
۴. مقتل‌الحسین مقرم
۵. الفتوح
۶. اخبار‌الطوال
۷. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)

باشگاه خبرنگاران

فایل صوتی مداحی «سلام آقاکه الان روبروتونم، من اینجامو زیارتنامه می‌خونم»

متن شور:

اگر من بتوانم نماز بخوانم باید شروع کنم که تمام زندگی ام تحت کنترل من انجام شود در حالی که ما بخش اعظم زندگی مان اگر مشکلی در آن نباشد، بر اساس عادت انجام می شود در حالی که اشتباه است تمام کارهایمان باید کاملا تحت شعور و سیطره من انجام شود. 

 پیامبرصلی الله علیه و آله  درباره خصوصیات بهترین مردم فرمودند:

خداوند متعال ابراهیم علیه السلام را به دوستی نگرفت مگر به خاطر اطعام دادن و نماز خواندن در دل شب،درحالی که مردم در خواب بودند. 

آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می فرمایند:

خدایا،کاری کن که من خوبی را دوست داشته باشم و از بدی و گناه بدم بیاید.از عبادت خوشم بیاید.یک کاری کن که من خدمت کنم.کارخوب کنم.حال به درمی یا قدمی یا زبانی.سخنی بگویم که کار خوبی باشد.خدایا کاری کن که من دوست داشته باشم کار خوب بکنم.خیلی این دعا، دعای خوبی است که انسان از کار خوب کیف کند.لذت ببرد.اگر فقیری را می شناسی یا همسایه ات فقیر است،یک قالی ماشینی بخر و در خانه اش ببر.خودت هم نبر که او خجالت بکشد.بده یک نفر غریبه ببرد.این کار خوب است.قصد قربت است.آبروی کسی را نریز.در احسان کردن ریاکاری نکنید تا در قیامت اجر داشته باشید.بهترین خوبی ها این است که انسان به فامیل ندارش کمک کند.بعضی ها به فامیل ندارشان نمی رسند.فامیل مستحق دارند،اما به جاهای دیگر کمک می کنند.

ایشان ادامه می دهند: پس از خدا بخواهید که خدایا کاری کن که من احسان را دوست داشته باشم.لذت ببرم وقتی یک قالی ماشینی یا یخچال یا ماشین لباسشویی یا وسایل عروسی را به شخص مستحقی می رسانم.بعضی ها این کارها را می کنند.عروس و داماد های آبرودار را پیدا می کنند و به ان ها کمک می کنند.بندگان خوب خدا هم،همین ها هستند.روایت دارد که بهترین شما آن کسی است که غذا درست کند و در خانه بدهد.قدیم آبگوشت درست می کردند یک کاسه به همسایه می دادند.شب جمعه پلو  درست می کردند در خانه ها می دادند.پدر از دنیا رفته در زمان حیاتش عدس پلو یا قیمه دوست داشته الان بعد فوتش آن را درست کن و به همسایه ها بده.حدیث دارد که پیامبر خدا (ص ) فرمودند: بهترین شما آن کسی است که به مردم طعام بدهد و بلند سلام کند و هنگامی که مردم در خواب هستند او نماز شب بخواند.

مجتهدی می افزایند: مردم همه توی خانه هایشان خواب هستند و این شخص در گوشه خانه اش مشغول نماز خواندن است.حدیث دارد که او از بهترین مردم است.البته او هم نباید آن موقع یاد این حدیث بیفتد و بادی بکنند.با اینکه نماز شب هم می خوانی،اما بگو من بدترم.امام چهارم در دعای اباحمزه عرض می کند خدایا کسی که وضعش از من بدتر باشد در بین بندگان تو هست ؟ یا اینکه امام معصوم علیه السلام است،مع ذلک خودش را کوچک می کند.پس خودت از خودت مایوس باش.البته نه یاسی که از گناهان کبیره است.امید به خدا داشته باش،اما خودت را خوب ندان.همیشه بگو: خدایا نمی دانم خوب هستم یا بد، بهشتی هستم یا جهنمی؟نمی دانم.بین خوف و رجا باش.عمل کن و در عین اینکه عبادت و بندگی می کنی و گناه هم نمی کنی،باز بین خوف و رجا باش. 

کتاب احسن الحدیث