صدقات چگونه باطل می شوند؟؟
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396
|
در دین اسلام و برخی از روایات اسلامى و دین وارد شده که صدقه دادن مستحب است، حتی برای آن مقداری تعیین نشده تا هرکس به اندازه توانش این کار را انجام دهد و مى تواند با اندک چیزى به این دستور الهى عمل کند. این عمل اختصاص به اغنیا ندارد، بلکه از هر غنى و فقیر شایسته است.
|
آیات قرآن در موارد متعدّدى به این امر اشاره کرده، در سوره بقره مى فرماید:
در احادیث بسیارى آمده که آیه فوق درباره على (علیه السلام) نازل شده است، زیرا آن حضرت دِرهمى در شب، و درهمى در روز، و درهمى آشکارا، و درهمى در نهان انفاق مى کرد. (تفسیر صافى، ج. ۱، ذیل آیه شریفه، ص. ۳۰۱)
و امام باقر (علیه السلام) نیز فرمودند: نیکى و صدقه پنهانى فقر را از بین مى برد. (الکافى، ج. ۴، ص. ۲)
تو اگر آمده بودی همه انسان بودیم
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396
کاشکی آمده بودی و زمین سرد نبود
این همه روی زمین آدمِ نامرد نبود
خسته‌ام! مهدیِ من! حال مرا می‌فهمی؟
حال من را که نصیبم به جز از درد نبود
تو بهاری و اگر آمده بودی؛ گل‌ها
دلشان منتظر حادثه‌ای زرد نبود
تو اگر آمده بودی همه انسان بودیم
نفسمان این همه هر جایی و ولگرد نبود
هیچ کس اهل ریاکاری و تزویر و فریب
هیچ کس مدعی آن چه نمی‌کرد نبود
ندبه‌ها و فرج و العجل و عهد… چه سود؟
کاش این شهر پر از آدمِ بی درد نبود…
وحیده افضلی
دَه وظیفه مهم جوان مومن انقلابی در انتخابات
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396
دَه وظیفه مهم جوان مومن انقلابی در انتخابات
آیا من از شیعیان شما هستم؟
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396|
و سپس فرمودند: شیعیان واقعی ما بهترین اهل بهشتند و آنان که اسم خود را شیعه گذاشته ولی در عمل چنان که ما می خواهیم نیستند و تنها در محبت و ارادت به ما با حقیقتند… اما در عین حال از دستورات و اوامر و نواهی ما تخلف کرده و #گناه می کنند، اینها هم بهشتی هستند،
|
پاداش هزار شهید بدر و اُحُد از آنِ اینهاست!
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام:
«مَن ثَبَتَ على وَلايتِنا في غَيبةِ قائمنا أعطاهُ اللّه ُ أجرَ ألفِ شهيدٍ ، مثلِ شُهَداءِ بدرٍ و اُحدٍ.»
امام زين العابدين عليه السلام می فرمایند:
«هر كه در روزگار غيبت قائم ما، بر ولايت ما استوار ماند، خداوند پاداش هزار شهيد مانند شهيدان بدر و اُحُد را به وى عطا مى فرمايد.»
بحار الأنوار : 52 / 125 / 13
بزرگترين عذاب خداوند
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396|
بزرگترين عذاب اين است که خدا با انسان سخن نگويد. بواسطه قرآن خواندن و اشک ريختن مي شود از خدا خواست که این اتفاق رخ دهد. هر کمبودي در زندگي انسان به علت اين است که از منبع انرژي که قرآن می باشد، استفاده نکرده است. |
قرآن بزرگترين لذت انسان است.
هنگام خطر
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396
.jpg)
کفّار مکه از هر طایفه مردانی را مأمور کرده بودند تا همگی با هم در یک شب به سر رسول خدا صلی الله علیه و آله بریزند و آن حضرت را بکشند. به خیال خودشان با این هماهنگی می خواستند کار را یکسره کنند و شخص خاصّی به عنوان قاتل شناخته نشود و بنی هاشم نتوانند خون رسول خدا صلی الله علیه و آله را از یک شخص یا طائفه خاصّی بخواهند. و اگر هم خواستند آنها خون بهای رسول خدا صلی الله علیه و آله را به همه قبایل مکه تقسیم کنند و چنان بنمایانند که او را همه با هم کشتند و همه هم با هم خون بهایش را پرداختند.
آری آنها به جز شجاعت و جانفشانی حضرت علی علیه السلام فکر همه چیز را کرده بودند.
اوّل همان شب از طرف خدا به پیامبر اسلام وحی شد تا حضرتش از نقشه شوم کافران آگاه گشت و از او خواسته شد که به دستور خدا همان شب مکه را به سوی مدینه ترک گوید.
پیامبر، علی را به پیش خود خواند و از او خواست که لباس های پیامبر را به تن کند و آن شب را در بستر او بخوابد تا مهاجمانی که خانه را محاصره کرده و در کمین نشسته بودند، با دیدن او با لباس پیامبر و در بستر پیامبر خیال کنند که پیامبر خود در رختخواب خفته است.
|
حضرت علی علیه السلام خواسته پیامبر را با خلوص تمام پذیرفت و با کمال آگاهی از نقشه کفّار و خطر بزرگی که در کمینش بود، آن شب را در بستر پیامبر خفت. |
التماست می کنم آقا بیا
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396|
چرا دعا و اشک شب، به دل اثر نمی کند به کلبه حقیر من، کسی نظر نمی کند من و سکوت و هق هق و صدای آه و ناله ام ز کوی دل شکستگان، کسی گذر نمی کند سپاه ابرهه ز کین، دوباره حمله ور شد ولی ز ترس، سینه را کسی سپر نمی کند دروغ و دزدی و ربا، ترانه های پُر غنا ز هر گناه زشت و بد، کسی حذر نمی کند در این سرا که مردمان، به آب ناب تشنه اند لبان تشنه را کسی، به آب، تر نمی کند تمام شب به عشق صبح، سرود وصل خوانده ام شب سیاه دوریت، چرا سحر نمی کند؟ ز زخم دشنة فراق، دلم به درد، گریه کرد بیا که اشک درد دل، ز دل به در نمی کند مهدی دیلمی |
آداب دعای منتظران
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396.jpg)
طلیعه
دعا آموزه زیبای الهی است که در پرورش آدمی و رساندن او به مقام قرب ربوبی اهمیت بالایی دارد. این اهمیت تا جایی است که قرآن کریم به شیوه های گوناگون، انسان را به دعا و تضرّع به درگاه الهی تشویق کرده است. از آن جمله، در آیه ای دعا را عبادت نامیده[1] و در آیه دیگر، دعا را ملاک ارزش انسان و میزان توجه پروردگار قرار داده است.[2]
در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز علاوه بر تأکید به اصل دعا و تضّرع به درگاه الهی، بر مقدّمات دعا، آداب و شرایط آن و مهمتر از همه، بر کیفیت دعا تأکید فراوانی شده است. مواردی از قبیل تضرّع در دعا،[3] خلوت کردن،[4] عدم تکلّف در دعا[5]، حضور قلب[6]، انقطاع از غیر خدا[7] و موارد بسیار دیگری از آداب دعا و کیفیت انجام آن، در روایات اهل بیت علیهم السلام بیان شده است.
بی شک، در عصر ما که عصر غیبت کبرای امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است،
یکی از وظایف منتظران، دعا برای وجود آن حضرت، مخصوصاً برای تعجیل در فرج آن بزرگوار است.
همچنان که این نکته در کلمات و فرامین گهربار رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم السلام نیز مورد تأکید قرار گرفته است؛ وجود مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم می فرمایند:
«و اکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم…؛[8]
برای فرج من بسیار دعا کنید که فرج و گشایش کار شما همان است.»
اما به نظر می رسد منتظر حقیقی، جدای از رعایت آداب و شرایطی که در روایات اسلامی برای دعا ذکر شده است، باید به چند نکته مهم و کلیدی در این امر مهم توجه بیشتری داشته باشد؛ چرا که اگر این امور، آن گونه که باید و شاید در مراحل دعای منتظر در نظر گرفته نشود، کمال ادب او نسبت به ساحت مقدس امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف رعایت نشده است.