دلت را خانهٔ مـا کن، مصفّـا کردنش با من
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395 دلت را خانهٔ مـا کن، مصفّـا کردنش با من
به من درد دل افشا کن، مـداوا کردنش با من
———————————————
اگر گم کرده‌ای ای دل، کلید استجــابت را
بیا یک لحظه با ما باش، پیــدا کردنش با من
———————————————
بیفشان قطرهی اشکی، که من باشم خریدارش
بیاور قطره‌ای اخــلاص، دریـــا کردنش با من
———————————————
اگر درها به‌رویت بسته شـد، دل بد مکن بازآ
درِ این خانه دق‌البـاب کُـــن ، واکردنش با من
———————————————
به ما گو حاجت خود را، اجـابت می‌کنم آنی
طلب کن هرچه می‌خواهی، مهیّـــا کردنش با من
———————————————
بیا قبل از وقـوع مرگ، روشـن کن حسابت را
بیاور نیک وبد را جمـع ، منها کردنش با من
———————————————
چو خوردی روزی امروز ، ما را شـکر نعمت کنامام
غم فردا مخور، تأمیــن فـــردا کردنش با من
———————————————
به قـرآن آیهٔ رحمت، فـراوان است ای انسان
بخوان این آیه را، تفسیر و معنا کردنش با من
———————————————
اگر عمری گنـه کردی، مشو نومیــد از رحمت
تو توبه نامه را بنویس، امضـا کردنش با من
محمدحسن فرحبخشیان معروف به ژولیدهٔ نیشابوری
غافل ترین مردم کیست؟
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395
مجموعه «عطر ماندگار» شامل قطعات کوتاهی از شرح احادیث اخلاقی با بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای درس خارج فقه است. منبع احادیثی که در این مجموعه شرح داده می‌شوند کتاب «الشافی فی العقاید و الاخلاق و الاحکام» است.
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین
قالْ وَ أَغفَلُ النّاس مَن لَم یَتَّعِظ بِتَغَیُّرِ الدُّنیا مِن حالٍ إِلی حال (الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۷۲)
غافل‌ترین مردم آن کسی است که از این تغییرات و تبدّلاتی که در عالم وجود و در میان انسان‌ها بالخصوص به وجود می‌آید موعظه نگیرد، پند نگیرد، این [شخص] غافل است. چون پُر است این دنیا از موجبات پند.
« وَسَكَنْتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَتَبَينَ لَكُمْ كَيفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَالَ(الإبراهيم/45)
و در خانه‌‌های کسانی که بر خود ستم کردند ساکن شدید؛ و برای شما روشن گردید که با آنها چگونه معامله کردیم؛ و مثل‌‌ها برای شما زدیم؛ [باز هم بیدار نشدید.]
این آیات کریمه‌ی قرآن به کسانی که به دولت و مقامی رسیدند تذکر می‌دهد که اینجایی که شما امروز نشسته‌اید، قبل از شما یک عده‌ی دیگری نشسته بودند، آنها رفتند، شما آمدید. این تبدّل حالات است.
انسان باید از این تغییر مسیر تاریخ بشر، بالا رفتن‌ها و پایین آمدن‌ها در عالم پند بگیرد. پند هم انواغ و اقسامی دارد؛ یعنی فقط این نیست که انسان احساس کند که این نعمت زوال‌پذیر است -این یکی از پندها است- اگر من و شما امروز نعمتی داریم، دیگرانی هم قبل از ما بودند که این نعمت را داشتند و از آنها گرفته شد.
در سطح دنیا هم همین‌جور است؛ از من و شما هم این نعمت ممکن است گرفته بشود؛ تصور نکنیم [این نعمت] ابدی است، تصور نکنیم امضاشده و تضمین‌شده و قطعی است؛ این نعمت را بایستی با شکر الهی و ادای وظیفه‌ی نعمت حفظ کرد.
کیفیت پاک شدن کف پا با راه رفتن
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395سوال: برای پاک شدن کف پا یا کفش، راه رفتن به مقدار پانزده گام شرط است. آیا این کار باید بعد از زوال عین نجاست صورت بگیرد یا پانزده گام رفتن با وجود عین نجاست کافی است؟ آیا پس از آن‌که عین نجاست با پانزده گام از بین رفت، کف پا یا کفش پاک می شود؟
جواب. کسی که بر اثر راه رفتن روی زمین، کف پا یا کفش او، نجس شده است هرگاه تقریباً به قدر ده قدم روی زمین خشک و پاک راه برود، کف پا و کفش او پاک می شود مشروط به اینکه عین نجاست، زائل شود.
سوال: آيا کف پا يا ته کفش با راه رفتن روی زمين ی که آسفالت شده، پاک می شود؟
جواب. زمين های آسفالت و يا آغشته به قير، پاک کننده کف پا يا ته کفش نيستند.
بهترین ثروت از منظر امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395 
چگونه خود را فقیر و بی چیز و بی کس می دانی در حالی که ایمان به خدا و ثروت محبت اولیاالله را با خود داری!
مراسم عزاداری شب شهادت امام هادی علیه السلام امام دهم شیعیان از سوی بیت آیت الله العظمی بروجردی(ره) ، در مسجد اعظم و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی در این مراسم با اشاره به اهمیت ماه رجب گفت: ماه رجب یکی از مهمترین ماه هایی است که بندگان در آن فرصت رسیدن به اوج را پیدا می کنند.
وی افزود: ماه رجب فرصتی مغتنم برای همه بندگان خدا است که باید از این فرصت برای تزکیه نفس و تمرین بندگی برای رسیدن به اوج تقرب به خدا در ماه رمضان استفاده کنند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در این ماه برکات بسیاری بر زمین و آسمان نازل می شود و برکات استثنایی در این ماه در بین بندگان توزیع می شود و به راستی اگر کسی به دنبال کسب معارف ناب است در این ماه بهترین فرصت ها در پیش روی او است.
وی گفت: یکی از راه های کسب معارف و نیل به مدارج عالیه کمال و پاکی، مراقبه نفس است؛ مراقبه مهمترین فرمولی است که همیشه در احادیث و روایات به خصوص کلام بزرگان و مراجع و اساتید اخلاق به آن اشاره شده است.
وی اظهارکرد: مراقبه از مهمترین و پرکاربردترین کلماتی است که همیشه از سوی اساتید و بزرگان اخلاق شنیده می شود؛ اگر انسان مراقبه نفس را از این ماه آغاز کند این مراقبه در ماه رمضان به اوج مقام انسانی خواهد رسید.
دوست واقعی، اموال یا اعمال!
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395
امام هادی علیه السلام فرمودند:
النَّاسُ فِی الدُّنْیا بِالْأَمْوَالِ وَ فِی الْآخِرَةِ بِالْأَعْمَال ( الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة، ص 42)
میزان ارزیابی مردم در دنیا با اموالشان و در آخرت با اعمالشان است.
منبع : الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة، ص 42
سرمشق نیکو
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1395
من می خواهم عرض بکنم به جوانان عزیزمان، جوان های انقلابی و مؤمن و عاشق امام، که حرف می زنند، می نویسند، اقدام می کنند؛ کاملًا رعایت کنید. اینجور نباشد که مخالفت با یک کسی، ما را وارد کند که نسبت به آن کس از جاده حق تعدی کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد. من یک خاطره از امام (رحمه الله) نقل می کنم. ما یک شب در خدمت امام (رحمه الله) بودیم.
من از ایشان پرسیدم: نظر شما نسبت به فلان کس چیست؟ نمی خواهم اسم بیاورم؛ یکی از چهره های معروف دنیای اسلام در دوران نزدیک به ما که همه نام او را شنیدند، همه می شناسند- امام (رحمه الله) تأملی کردند،
گفتند: «نمی شناسم». بعد هم یک جمله مذمت آمیزی راجع به آن شخص گفتند. این تمام شد.
من فردای آن روز یا پس فردا- درست یادم نیست- صبح با امام (رحمه الله) کاری داشتم، رفتم خدمت ایشان. به مجردی که وارد اتاق شدم و نشستم، قبل از اینکه من کاری را که داشتم، مطرح کنم، ایشان گفتند: «راجع به آن کسی که شما دیشب یا پریشب سؤال کردید،” همین، نمی شناسم"؛ یعنی آن جمله مذمت آمیزی را که بعد از «نمی شناسم» گفته بودند، پاک کردند.
ببینید، این خیلی مهم است. آن جمله مذمت آمیز نه فحش بود، نه دشنام بود، نه تهمت بود؛ خوشبختانه من هم به کلی از یادم رفته که آن جمله چه بود؛ یعنی یا تصرف معنوی ایشان بود یا کم حافظگی من بود؛ نمی دانم چه بود، اما این قدر یادم هست که یک جمله مذمت آمیزی بود. همین را ایشان آن شب گفتند، دو روز بعدش یا یک روز بعدش آن را پاک کردند؛ گفتند:” نه، همان نمی شناسم". ببنید، اسوه است.[1]
« لَقَدْ کانَ لَکمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یرْجُوا اللّهَ وَ الْیوْمَ اْلآخِرَ وَ ذَکرَ اللّهَ کثیرًا»[2]؛
«برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آن ها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند، و خدا را بسیار یاد می کنند».[3]
پی نوشت
[1] مقام معظم رهبرى( مد)، خطبه هاى نماز جمعه تهران در حرم امام خمينى( ره)، 14/ 3/ 1389.
[3] جمعى از نويسندگان، نامه جامعه، 111جلد، توس - قم - ايران، چاپ: 1، 1383 ه.ش.
منبع : نامه جامعه، شماره 110، ص: 56
کدام علم آبرو می برد / وقتی نور علم ظلمانی می شود.
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395نیم نگاهی به سیره اخلاقی بزرگان حوزه
حضرت علي علیه السلام مي فرمود:
«حتي يك لحظه مسامحه و سهل انگاري در مورد نفوس خود نكنيد كه اين سهل انگاريها در مورد نفس، شما را به راههاي تاريكي مي كشاند».
دراین مقال به بررسی اجمالی تهذيب نفس درکلام بزرگان حوزه می پردازد.
تزكيه و تهذيب نفوس از اهداف اولية بعثت انبياء به شمار مي رود. «هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ »[2]
«او خداوندي است كه در ميان مردمي امّي پيامبري از خودشان فرستاد تا آيات خدا را بر آنها خوانده و آنها را تزكيه نمايد و كتاب و حكمت به آنها بياموزد»
و وقتي به اهميت بيشتر آن پي مي بريم كه مي بينيم خداوند در قرآن كريم بعد از يازده بار قسم ، تنها راه رستگاري را تزكيه نفس ذكر مي كند. «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحيها … قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّيها»[3] «هر كه نفس خويش را تزكيه كرد رستگار شد.» و آنچه به اين مجاهده ويژگي فوق العاده مي دهد دائمي بودن آن است و اينكه انسان هميشه بايد مترصد دامهاي شيطان و نفس اماره باشد حضرت علي علیه السلام مي فرمود: «حتي يك لحظه مسامحه و سهل انگاري در مورد نفوس خود نكنيد كه اين سهل انگاريها در مورد نفس، شما را به راههاي تاريكي مي كشاند»[4] از همين روست كه در مناجات امام سجاد علیه السلام مشاهده مي كنيم كه چطور از شرّ نفس خويش به خداوند شكايت مي كند: «الهي اليك اشكو نفساً بالسوء أمّارة والي الخطيئةِ مبادَرَةَّ…» «خداي من به توشكايت نفسي را مي كنم كه امركنندة به بديهاست وبه خطا سبقت مي گيرد و به معصيت و گناهان حريص است و در معرض سخط تو قرار مي گيرد و مرا به وادي هلاكت مي كشاند و مرا در نزد تو خوارترين هلاك شدگان قرار مي دهد، تعلل او زياد و آرزوي او بلند است…»[5]
توصیه های رهبر انقلاب برای استفاده از ماه های رجب، شعبان و رمضان
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395
گام به گام تا معراج
ماه رجب یک فرصت تقرّب به ارزش های الهی و تقرّب به ذات مقدّس پروردگار و فرصت خودسازی است. اینها همه فرصتند؛ هر فرصتی هم نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است. ماه رجب از این نعمت ها است. بعد هم ماه شعبان است که آن هم نعمت دیگری است و این دو ماه از نظر کُمَّلین و اهل توحید و اهل معنا مقدّمه ی ماه رمضانند؛ و ماه رمضان ماه عروج است، ماه رفتن به معراج است.[1]
ایمن ترین پناهگاه
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395یحیی ابن اکثم از حضرت هادی از معنای این آیه شریفه:
« وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» (لقمان/27)
اگر آنچه درخت در زمین است قلم شود و دریا مرکب شود و هفت مرتبه دریا به وجود آید، کلمات خداوند تمام شدنی نیست.»
پرسید که: مراد از کلمات الله چیست؟
حضرت هادی علیه السلام فرمودند:
«نَحْنُ کلِمَاتُ اللّه الَّتی لَاتُدْرَک فَضَائِلُنَا وَلَاتُسْتَقْصَی؛
ماییم کلمات خداوندی، که فضایل آنان درک شدنی و تمام شدنی نیست»
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
نوشته شده توسطرحیمی 22ام فروردین, 1395یاحبیب الباکین
وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ
… و به خاطر شما باران فرو مىريزد.
به شوق خالق جامعه کبیره حضرت هادی علیه السلام
یادتان هست نوشتم که دعا می خواندم
داشتم کنج حرم جامعه را می خواندم
از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد
محکمات کلمات تو مسلمانم کرد
کلماتی که همه بال و پر پرواز است
مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است
کلماتی که پر از رایحهً غار حراست
خط به خط جامعه آیینهً قرآن خداست
عقل از درک تو لبریز تحیر شده است
لب به لب کاسهً ظرفیت من پر شده است
همهً عمر دمادم نسرودیم از تو
قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو
من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم
عرق شرم به پیشانی دفتر دارم
شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد
شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد
بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم
رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم
تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران
دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران
من زمین گیرم و وصف تو مرا ممکن نیست
کلماتم کلماتی ست حقیر ای باران
یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود
یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران
نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم
مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران
ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد
ما که از نسل غدیریم ، غدیر ای باران
پسر حضرت دریا ! دل مارا دریاب
ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران
سامرا قسمت چشمان عطش خیزم کن
تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران
سید حمیدرضا برقعی