نرم افزار حاضر که بصورت چند رسانه ای (multimedia) تهیه گردیده است؛ مجموع مناظرات آیت الله سید محمد سلطان الواعظین شیرازی (بصورت اجرای رادیویی) با 6 تن از علمای اهل سنت می باشد.

نکته جالب اینکه در این مناظره استاد سلطان الواعظین با استناد به منابع روایی اهل سنت موفق شده به علمای سنی فایق آید و بسیاری از آنان را شیعه نماید.

مصاحبه های دیگری نیز از شخصیتهای مختلف و همچنین پرسش و پاسخ های قوی و متقن از آیت الله حسینی قزوینی نیز در این لوح فشرده گنجانده شده است.

+ مصاحبه با دکتر عصام العماد و دکتر تیجانی (علمای وهابی شیعه شده)

این لوح فشرده شامل بسیاری از مباحث مهم شیعه و سنی و اثبات حقانیت شیعه می باشد که با نام شبهای پیشاور در اختیار جویندگان حق و حقیقت قرار می گیرد
امید است که موجبات خوشنودی حضرات معصومین (علیهم السلام) را فراهم سازد.

برخی موضوعات اشاره شده در مناظره:
1- آوردن دلائل بسیاری مبنی بر اینکه فرزندان حضرت زهرا (س) وارث پیامبر اسلام هستند
2- جواب به اشکال تراشی ها در رابطه با مذهب تشیع
3- مقام سلمان، ابوذر، مقداد و عمار
4- چگونگی پذیرفتن مذهب حقه تشیع توسط ایرانیان
5- بحث در رابطه با توسلات، زیارات، شفاعت، سجده بر خاک و … اثبات آنها
6- حیّ و حاضر بودن ائمه اطهار (ع)
7- حقیقت و شناخت امامت
8- حدیث حسن و حسین دو سید جوانان اهل بهشتند
9- حدیث فاطمه بهترین زنان اهل عالم است
10- حدیث علی محبوبترین مردان نزد پیامبر است
11- سیصد آیه در شأن حضرت علی (ع)
12- در بیان حالات و شیوه زندگی و جهاد آن حضرت
13- فلسفه قتل عثمان
14- واقعه حدیبیه
15- اتحاد نفسانی امیرالمومنین با حضرت رسول اکرم (آیه مباهله)
16- حدیث ثقلین و سفینه
17- مظلومیت حضرت علی (ع) و فاطمه الزهرا(س)
18- فلسفه صلح امام حسن و قیام امام حسین (ع)
19- ظهور مذهب جعفری
20- در عهد شکنی صحابه
21- دشنام دادن به علی دشنام دادن به پیامبر است
22- اثبات نحله بودن فدک
23- شأن نزول آیه تطهیر
24- اشاره به حالات عایشه
25- اتحاد و وحدت بین شیعه و سنی
26- و…

اگر انسان عبادات زیادی انجام دهد

اما مرتباَ میکروب گناه را در کالبد روح خود وارد کند ،

اثر عبادتش خنثی می شود.

ولی اگر آیینه قلب خود را با گناه تیره نکند

فطرت الهیش او را به رشد و کمال هدایت می نماید.

پس ترک گناه اهم از فعل عبادت است

و لذا شیطان بیشتر انسان را به گناه وسوسه می کند

تا ترک عبادت ، چون وقتی گناه بر آدمی سیطره پیدا کرد

عبادات او موجب تقرب وی نخواهد شد.

 امام خامنه ای

امام صادق (عليه‌‌ السلام):

إِذا كانَ يَوْمُ النَّيرُوزِ فَاغْتَسِلْ وَالبَسْ أَنْظَفَ ثِيابِكَ وَتَطَيَّبْ بِأَطْيَبِ طِيبِكَ وَتَكُونُ ذلِكَ اليَوْمَ صَائِماً.

چون نوروز فرا رسيد، غسل كن وپاكيزه‌ترين جامۀ خود را بپوش، با بهترين عطر، خود را خوشبو كن و آن روز را روزه بدار.

میزان الحکمه، ح14610

 ● استقبال از نوروز:

     نوروز در منطقه بروجرد همانند سایر مناطق کشور از مقام و اهمیت بالایی برخوردار است و بروجردی ها این آئین باستانی برا با شکوه تمام برپا می دارند. با شروع اسفند ماه، خریدهای شب عید آغاز می شود و جمعیت شهری و روستایی زیادی هر روزه در خیابانهای اصلی شهر تردد می کنند که باعث راهبندان و آشفتگی خیابانها و پیاده روها می شود. دستفروشان فرصت را غنیمت شمرده و بساط خود را در خیابانها می گسترانند. بازار بروجرد در این ماه به شدت فعال است و شیرینی، آجیل، مواد غذایی و رخت عید مهمترین کالاهایی هستند که به فروش می روند. با نزدیک شدن به شب عید بر شلوغی بازار افزوده می شود به نحوی که معمولا در چند روز آخر سال خیابانهای منتهی به بازار بروجرد نظیر جعفری، خیام و صفا کاملا توسط دستفروشان مسدود می شوند و تردد ماشین در این مسیرها ممنوع می شود. این بازار تا چند دقیقه مانده به آغاز سال نو همچنان پابرجاست و بعد از تحویل سال نو به یکباره برچیده می شود. طبیعت بروجرد به گونه ای است که در نیمه دوم اسفند و نیز سراسر فروردین بارندگی فراوانی دارد. به همین روی ممکن است گاه بارش شدید باران موجب بر هم خوردن موقتی بازار شب عید، کند شدن دید و بازدیدها و یا ناتمام ماندن تفریح سیزده بدر شود. بروجردی ها علاقه زیادی به گذراندن تعطیلات نوروزی در شهر خود دارند و معمولا سفر به دیگر مناطق را به زمان دیگری موکول می کنند.

     گردگیری یا خانه تکانی معروف به گرتوئه معمولا از اوایل اسفند شروع می شود و یک هفته مانده به عید به پایان می رسد. معمولا هر خانواده یک یا دو هفته با گردگیری خانه مشغول است. در این زمان فرشها، پرده ها و لباسها را برای نظافت به فرش شویی ها و خشک شویی ها می دهند و یا آنها را در خانه می شویند. وجود فرشهای رنگارنگ آویخته از بامها، جلوه زیبایی به خیابانهای شهر می دهد. گردگیری به نوعی همراه با بازیابی مواد بی مصرف است و خانواده ها به این ترتیب خانه تکانی واقعی انجام می دهند.

صفحات: 1· 2

هر روز قرآن بخوانید و اگر می­توانید حفظ کنید.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، سومین پیش شماره مجله امان، نشریه فرهنگی مهدوی نوجوان، با صاحب امتیازی بنیاد فرهنگی مهدی موعود و مدیر مسؤولی مجتبی کلباسی ویژه فروردین سال 92 منتشر شد.

در این شماره در بخش «پاسخ به نامه یک نوجوان» می خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

فرزندان عزیزم!

     از محبت پاک و پرشور شما متشکرم. شما کودکان و نوجوانان عزیز در دل من جای دارید و من شما را دعا می­ کنم. همت کنید تا هم درس شما پیشرفت کند و هم با کتاب­های دینی خوب و مفید، انس پیدا کنید. به نماز اهمیت بدهید و هر روز قرآن بخوانید و اگر می­توانید حفظ کنید. احترام پدر و مادر را لازم بدانید و به ورزش و فعالیت­های اجتماعی اهمیت بدهید و خلاصه با تلاش و خود سازی فکری و روحی و جسمی خود را برای مسؤولیت­های زندگی جامعه اسلامی آماده کنید تا بتوانید کشور اسلامی خود را پیش ببرید. موفق باشد.

سید علی خامنه ­ای

خرقه پوشی من از غایت دینداری نیست            

 پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشم ^(حافظ)

معنای لغوی و اصطلاحی
خرقه که در لغت به معنی پاره، وصله و قطعه‌ای از جامه محسوب می شود، در اصطلاح نام جامه‌ای را نهاده‌اند که بعد‌ها لباس رسمی مقابله کنندگان با اسلام ناب محمدی(ص) گردید.
گروه صوف پوشان(پشمینه پوشان) را صوفی شناختند که لباس از پاره‌ها می پوشیدند و آن را لباس رسمی خود قرار می‌دادند تا به آن رسمیتی پیدا کنند و شناخته شوند.

انتساب ساختگی خرقه به پیامبر اکرم(ص)
این جامۀ مشهور صوفیانه در پی روزگار نخستین ورودِ تصوف به اسلام، با ادعای صوفیان، که رسول خدا(ص) از پاره‌ها، جامه‌ای حتی نا‌هماهنگ داشته اند.(1) صوفیان از پاره‌های مختلف که هر پاره‌اش از مزبله‌ای برداشته می‌شد و پس از طهارت کنار هم قرار می‌گرفت خرقه تهیه می کردند و اگر نمی‌یافتند پارچه سالمی را پاره پاره می‌کردند.

آن‌ها برای این‌که مورد اعتراض قرار نگیرند، مدعی می‌شدند پیامبر اکرم(ص) چنین کرده اند! لباسی تهیه می نموده که به صورت چهل تکه دوخته می شد. سپس به رسم صوفیانه، نوع دوخت پیدا کرده، تن پوشی ساده می‌گشت. رفته رفته با گذشت زمان پای سلیقه در تهیه خرقۀ جامۀ زاهدانۀ اهل تصوف نیز باز شد.

در همین حال اصطلاحاتی را به خود اختصاص داد و به نام های مرقعه، جبه، لباچه، فرجی، گپنک از آن یاد کردند و صفاتی از قبیل هزار میخی(2) هزار بخیه(3) نه تو(4) ده تو(5) صد تو(6) به آن دادند که نشانِ دور شدنِ این لباس ساده از اصالت نخستین و گرفتار تنوع و تفنن و بازی با الفاظ است.
به هر حال خرقه با این سرنوشت هر چه کهنه تر، بهتر و هر چه بیش تر، پاره‌ای بر پاره دوخته شده باشد مطلوب تر و…

منظور صوفیه از خرقه پوشی
به دست آوردن انگیزۀ خرقه پوشی می تواند حقایقی را ارائه داده، روشن کنندۀ سنتی شود که زمانی تن پوش مستمندان و تهی دستان به شمار می رفته و با گذشت سه قرن در اسلام، لباسِ رسمی صوفیان گردیده است.

در تصوف هم نخست لباسی بوده مناسب با مقصودِ صوفیان که سعی داشتند خویش را به وسیله‌ای در معرض جلبِ توجه و دیدِ دیگران قرار دهند و با دوش انداز یا تن پوشی «که اغلب از پاره‌ها و کهنه وصله‌ها تهیه می‌دیدند»(7) خود را از مسلمانان جدا کرده، به نمایش گذارند.

این شیوه بهترین روش تبلیغی برای تصوفِ تازه وارد به اسلام به شمار می‌رفت. پس از روزگاری که از ابداع خرقه پوشی گذشت سلیقه‌ها، منظورِ از خرقه پوشیدن را مشخص نمود و هر خرقه پوشی، نه فقط چون از اهل تصوف باشد، خرقه پوش بوده است، بلکه به لحاظی آن را مورد استفاده قرار می داد:
1- عده‌ای دلخوش داشته بودند که لباس پیامبران را تن پوش خویش ساخته‌اند. زیرا از ترفندهای نخستین سران تصوف این بود که خویش را با این‌گونه روش‌ها شبیه به قدیسان عالم سازند و مدعی بودند خشن بودن جنس و هم رنگ نبودن پاره‌هایی که لباس شده است، مانند البسه انبیاء می باشد.

2- معتقد بودند خرقه پوشی چون نفس را خوار و ذلیل می‌کند، «مانع از ارتکاب به معاصی می گردد.»(8) به این معنا، او که خرقه می‌پوشید، به لحاظ ملبس شدن به لباس زهاد سعی داشت به بی آبرویی ابتلاء به گناه گرفتار نشود و این عادت ملکۀ او می‌گشت که البته ماجرای “برصیصای عابد” این تصور را بی رمق می‌نماید. زیرا تسلط بر نفس به مراعات آداب شرع می باشد، نه فقط به لباس خشن پوشیدن.

خرقه پوشیدن زاهد ز خدا ترسی نیست                    در کمین است که صیدی نرود از دامش

3- چون رواج داده بودند جهت رهایی از شرِّ خواسته‌های نفس و لذت جویی‌های او، می‌باید خرقۀ خشن پوشید؛ همان ‌طور که اشاره هم کرده‌اند: «خرقه را صوفی به اختیار برای تزکیه نفس می پوشد»(9) به این لحاظ نیز خویش را در زمرۀ خرقه پوشان در می آوردند.

گر تو ترک این نجس خرقه کنی                         نیل را در نیلِ جان غرقه کنی (مولوی)

4- چون خرقه پوشی نشان سر سپردگی به شمار می رفت(10) و عده‌ای به این تظاهر فخر و مباهات می‌نمودند، از لباس خرقه استفاده می کردند تا سر و گردنی از مردم محیط زندگی خویش بلند‌تر باشند.

حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری                       کآتش از خرقۀ سالوس و کرامت برخاست

5- عده‌ای نیز برای این که خویش را به رنگ کسانی در آورند که قدیس شناخته می شوند، خرقه پوشی را اختیار کرده بودند(11) و به آن اصرار داشتند.

به‌باطن‌گرنداردزاهدخلوت‌نشین‌عیبی چرادرخرقه،خودرااین‌چنین‌مستورمی دارد؟ (محتشم)

6- به منظورِ بیرون آمدن از نوعی زندگی و حالی که در آن بوده‌اند و شباهت ظاهری و باطنی به زندگی و حال دیگر پیدا کردن، خرقه می‌پوشیدند.(12)

7- به لحاظ فقر مادی و تهی دستی از پاره‌های بازماندۀ البسۀ مردم که به زباله می‌سپردند، لباس تهیه می‌کردند و مورد استفاده می‌دادند. آن گروه نیز نا خواسته در زمرۀ خرقه پوشان قرار می‌گرفتند.(13)

8- عده‌ای نیز به منظورِ مراعات آدابِ ورود به فرقه‌های صوفیه خرقه می‌پوشیدند.(14)

به هر حال او که از خرقه استفاده می‌کرد و خود را به آن وسیله از جامعۀ اسلامی جدا می‌ساخت، مصمم بود به هر کس او را با چنین وضع و شکل و شمایلی می‌بیند، بفهماند اغیار را از درون بیرون کرده‌ام و غیر خدا را به یک سو نهاده‌ام و اگر خرقه پوشی با چنین نتیجه‌ای که انسان را کاملا انسان می‌نمایاند نباشد، لباسی است که صاحبش زحمت تحملش را کشیده، سودی معنوی نصیب برده است.

خدا ز آن خرقه بیزار است صد بار

که صد بت باشدش در آستینی

نقدصوفی‌نه‌همین‌صافی‌بی‌غش‌ باشد

ای‌بساخرقه‌که‌مستوجب‌آتش‌باشد  

^(حافظ)

—————————————-
پی نوشتها:
1- اورادالاحباب، ص 27
2-آداب الصوفیه،نجم الدین کبری،ص 29
3-خرقۀ کبرویان،ص 171
4-کلیات سعدی، ص 602
5-گلشن راز به اهتمام صابر کرمانی،ص83
6-دیوان سلمان ساوجی،ص 339
7-کشف المحجوب، ص 56
8-کشاف اصطلاحات الفنون،ص 424
9-قواعد الصوفیه از دکتر عبدالحمید صالح حمدان،ص 97
10-کشف المحجوب،ص153
11-اوراد الاحباب،ص 27
12-خرقه پوشان از دکتر مجید دامغانی،ص129
13-صوفی نمایان از نور علی شیرازی،ص88
14-تصوف چیست،مارتین لینگر،ص20
15-خرقه صوفیان،استاد سید عباس وعیدی بهشهری،صص 67 و 68

مدرس و کارشناس فرق و ادیان حوزه علمیه قم؛
حجت الاسلام عبدالرحیم بیرانوند

برخیز که می‌رود زمستان
بگشای در سرای بستان

نارنج و بنفشه بر طبق نه
منقل بگذار در شبستان

وین پرده بگوی تا به یک بار
زحمت ببرد ز پیش ایوان

برخیز که باد صبح نوروز
در باغچه می‌کند گل افشان












بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپيد
برگهای سبز بيد
عطر نرگس، رقص باد
نغمه و بانگ پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک ميرسد اينک بهار
خوش بحال روزگار …

منتظران بهار! بوی شکفتن رسید
مژده به گل‌ها برید، یار به گلشن رسید
لمعه مهر ازل، بر در و دیوار تافت
جام تجلی به دست، نور ز ایمن رسید
نامه و پیغام را رسم تکلف نماند
فکر عبارت کراست معنی روشن رسید
زین چمنستان کنون، بستن مژگان خطاست
آینه صیقل زنید دیده به دیدن رسید
بیدل از اسرار عشق، هیچ کس آگاه نیست
گاه گذشتن گذشت، وقت رسیدن رسید












بازم بهار می خواد بیاد
مهمون خونه ها بشه

می خواد یه کاری بکنه
لبها به خنده وا بشه

پروانه ها رو میاره
پر بزنن تو باغچه ها

صورت گل را ببوسن
حرف بزنن با باغچه ها

آدمها رو وا می داره
خونه تکونی بکنن

بلبلا ر ووا می داره
تا نغمه خونی بکنن

به ابر می گه بازم ببار
به روی هر شهر و دیار

بازم شکوفا می کنه
گلها رو توی سبزه زار

بهار میاد با یک سبد
پر از گلای رنگارنگ

روی لبات جا می ذاره
یه خنده ناز و قشنگ

سلام بر حضرت نبی (صل الله علیه وآله) 

پيامبر اسلام (ص) بر پوشيدگىِ زن درمقابل نامحرم و دورى از جلوه‏گرى‏ و خودنمايى، اصرار مى‏ورزيدند. نيز، اعجاز او، قرآن، همپاى توصيه به مردان در دورى از چشم‏ چرانى و رعايت پوشش بدن از نامحرم، به زنان نيز توصيه مى‏ كنند كه ديدگان خود را فروخوابانند و عفت پيشه كنند. به دو آيه زير دقت كنيد:

- اى پيامبر، به همسران و دخترانت و زنان مؤمن بگو، پوشش‏ هاى بلند (جلباب) خود را بر خويش فرو افكنند. «1»

- به زنان مؤمن بگو، ديدگان خود را فرو خوابانند و عفت‏ پيشه سازند و دامن خود را از بيگانگان بپوشانند و زيور خويش را جز براى شوهران و ساير محارم، آشكار نكنند؛ مگر آنچه پيداست؛ و روسرى‏ هاى (خُمُر) خويش را به گريبان‏ها اندازند تا سر و گردن و سينه و گوش‏ها پوشيده باشد و پاهايشان را [چنان‏] به زمين نكوبند كه آنچه از زينت پنهان مى‏ كنند، معلوم شود. «2»

درباره اين دو آيه، به چند نكته توجه كنيد:

1 -جلباب، پوششى چادرمانند، گشاد و پارچه‏اى است و با روسرىِ كوچك و خُمار متفاوت است. جلباب همچون مقنعه‏ ها و روسرى ‏هاى بزرگ، سر و همه بدن‏ را مى ‏پوشانيده است. «3» خداوند (عز) در آيه نخست، با بيان جلباب، به پوشاندنِ سر و گردن و بدنِ زنان اشاره دارد.

2 -خُمُر جمع خمار و به‏معناى روسرى و سرپوش است‏ «4» و خداوند (عز) در آيه دوم، از دختران و زنان مؤمن خواسته است كه به‏وسيله خمار، سينه‏ و گريبان‏ (جِيْب) خود را بپوشانند. مرحوم‏طبرسى درباره اين آيه مى‏نويسد: «زنان مدينه، اطراف روسرى‏هاى خود را به پشت‏

سر مى‏ انداختند و سينه، گردن و گوش‏هاى آنان آشكار مى ‏شد. براساس اين آيه، آنان موظف شدند اطراف روسرىِ خود را به گريبان‏ها بيندازند تا اين مواضع نيز مستور باشد. «5» ابن‏ عباس نيز درباره تفسير اين آيه، مى‏گويد:

«يعنى زن بايد مو، سينه، دورِ گردن و زيرِ گلوى خود را بپوشاند.» «6»

3- قرآن در پاسخ به ضرورتِ پوشش نيز چنين مى‏ فرمايد: ذلك أدْنى أنْ يُعرِفْنَ فَلا يؤذين.؛ (بدين‏وسيله شناخته مى ‏شوند [كه‏ اصالت‏ خانوادگى دارند؛] پس، با آزار و تعقيب [هوس‏رانان‏] روبه‏رو نمى‏ شوند.) «7»

4-  پيامبر (ص) به أسماء فرمودند:

«اسماء، وقتى زن بالغ شد، شايسته نيست كه [دربرابر نامحرم‏] جز صورت و دست‏هايش ديده شود.» «8»

5-  پوشش اسلامى به‏ معناى زندانى ‏كردن و قراردادنِ زن در پشت پرده و درنتيجه، مشاركت‏ نكردن در فعاليت‏هاى اجتماعى نيست؛ بلكه پوشش بدان معناست كه شما به‏ عنوان‏ دختر و زن مؤمن، در معاشرت با مردان، بدن خود را بپوشانيد و به جلوه ‏گرى و خودنمايى نپردازيد و مشاركت تان‏ در فعاليت ‏ها، بر اصول انسانى‏ و اسلامى‏ استوار باشد. «9»

6-  بسيارى جامعه‏ شناسان، حجاب زن را مقتضاى طبيعىِ‏ جامعه بشرى معرفى كرده‏ اند. مونتسكيو مى‏ نويسد:

«قوانين طبيعت حكم مى ‏كند كه زن، خوددار باشد؛ زيرا مرد را باتهوّر آفريده‏ اند و زن، نيروى خوددارىِ بيشترى دارد. بنابراين، تضادّ بين آنان را مى ‏توان با حجاب از بين بُرد و براساس همين اصل، تمام ملل‏ جهان معتقدند كه زنان بايد حيا و حجاب داشته باشند. «10»

(1). احزاب/ 59

(2). نور/ 31.

(3). شيخ‏ طوسى، التبيان، ج 8، ص 361؛ الميزان، ج 16، ص 361

(4). راغب اصفهانى، المفردات فى غرائب القرآن، ص 159.

(5). امين‏ الاسلام طبرسى، مجمع البيان، ج 8 ص 217.

(6). همان.

(7). احزاب 59.

(8). سنن ابى داود، ج 4، ص 62.

(9). مرتضى مطهرى، مسئله حجاب، ص 73؛ تفسير نمونه، ج 17، ص 401.

(10). على‏ اكبر علويقى، زن در آيينه تاريخ، ص.

حجه الاسلام حاج علی جنانی

حجت الاسلام و المسلمین نقويان عنوان كرد: آيت الله موسوي لاري به دور از هياهوهايي كه متأسفانه امروز در حال تبديل كردن جامعه ما به مرداب است، در يك گوشه خلوت و با يك احساس تكليف الهي و آسماني مشغول تبليغ و ترويج و كاشتن بذرهاي اصلاح شده دين مبين در زمين دل هاي انسان هايي بود كه در سراسر گيتي خبر آمادگي آنان به او مي رسيد و او سر از پا نشناخته، هر طور كه بود، از وراي هزاران كيلومتر، صدا و نداي اين مكتب آسماني را به گوش دل آن انسان ها مي رساند و محصول اين تلاش خالصانه، ارتباط انسان هايي از بيش از ۱۱۰ كشور دنيا، با مركز نشر معارف اسلامي در جهان است كه توسط مرحوم آيت الله لاري پايه گذاري شده بود.

مراسم ترحيم و بزرگداشت آيت آلله موسوي لاري از سوي بيت مرحوم آيت الله العظمي آقاي حاج شيخ علي محمد بروجردي(ره) برگزار شد.

 مراسم ترحيم و بزرگداشت عارف بالله ، آيت الله سيد مجتبي موسوي لاري (رضوان الله عليه) روز پنج شنبه  24 اسففد از ساعت 10الي 11:30 از سوي بيت مرحوم آيت الله العظمي آقاي حاج شيخ علي محمد بروجردي(رحمه الله عليه) در مسجد امام خميني(ره) برگزار شد.