1. محبت و دوستي خدا: يکي از آثار تقوا اين است که خدا شخص باتقوا را دوست دارد:

«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقين»‏ اين، صريح قرآن است. خدا دوست دارد کساني را که متقي و پرهيزگار هستند. خوب؛ کسي که خدا دوستش باشد، چه غمي دارد؟

وقتي خدا را دارد، ديگر غمي ندارد، همه چيز را دارد.

2. گشايش در امور زندگي:

يکي ديگر از آثار تقوا كه در قرآن بيان شده، گشايش در امور است:

«وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا»

و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‏كند،

کسي که تقوا داشته باشد، هيچ وقت در کارهايش در نمي ماند؛ نه در کارهاي دنيوي خود و نه در کارهاي اخروي زيرا يک فرجي براي او حاصل مي‌شود.

3 . بركات الهي:

يکي ديگر از آثار تقوا نازل شدن بركات الهي است. در آية 6 سوره اعراف مي‌فرمايد:

«وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتقوا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْض»

و اگر اهل شهرها و آبادي‌ها، ايمان مى‏آوردند و تقوا پيشه مى‏كردند، بركات آسمان و زمين را بر آن‌ها مى ‏گشوديم.

اگر مردم تقوا داشتند، اگر مردم ايمان به خدا داشتند، اصول دين را قبول داشتند و تقوا هم داشتند، برکات آسمان و زمين براي آن‌ها نازل مي‌شد. اين، از آثار تقوا است. حالا که برکات آسمان و زمين از ما منع شده، در اثر معاصي و بي بند و باري‌هاي ما است.

مثلاً در هزار متر زمين، کشاورزي مي‌کنيم. بنا است از اين هزار متر، چندين خروار گندم به دست آيد؛ اما يک خروار به دست مي‌آيد. قاعده آن، اين است كه يک دانه گندمي که در زمين مي‌کاريم، هفتصد دانه در بيايد. صريح آيه قرآن است كه يک دانه گندم، هفتصد تا بشود. چطور شده كه حالا گندم مي‌ريزيم؛ ولي تخم آن هم از بين مي‌رود. به منزل يکي از بستگان و دوستان رفتم. شمردم و ديدم يک گندمي که در زمين کاشته، حالا چهار تا خوشه پيدا کرده است؛ در صورتي که بايد هفت تا خوشه پيدا کند. هر خوشه هم حدود سي و پنج تا دانه داشت، در حالي که يک خوشه گندم حدود صد و چهل تا صد و پنجاه تا دانه بود يعني؛ يک من گندم، صد و پنجاه من حاصل مي داد و حال اينکه طبق آيه شريفه يک من گندم مي‌تواند هفتصد من گندم باشد.

مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في‏ كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم‏؛

كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‏كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه، يكصد دانه باشد و خداوند، آن را براى هر كس بخواهد [و شايستگى داشته باشد]، دو يا چند برابر مى‏كند. و خدا [از نظر قدرت و رحمت،] وسيع، و [به همه چيز] دانا است.

يک دانه گندم، بايد هفت خوشه بدهد که هر خوشه آن هم صد تا دانه در آن باشد كه هفتصد تا مي‌شود. بعد از آن هم مي‌فرمايد: «يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ»؛ يعني به بعضي‌ها بيشتر هم مي‌دهيم.

در شيراز يک نفر از اهل تقوا بود. که براي خود من نقل کرد که: «من يک دانه گندم که کاشتم، هزار و چهار صد تا دانه گندم داد»؛ يعني يک من ريخت در اين زمين و هزار و چهار صد من گندم برداشت کرد اين طور است. «يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ». تقوا را پيشه بکن، با خدا رفيق شو؛ نان تو در روغن است.

4. ايمني از مكر دشمنان:

در آيه ديگر مي‌فرمايد:
…وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتقوا لايَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ بِمايَعْمَلُونَ مُحيط

… و اگر پرهيزگارى پيشه كنيد، نقشه‏هاى [خائنانه] آنان، به شما هيچ زيانى نمى‏رساند. خداوند به آنچه انجام مى‏دهند، احاطه دارد.

اگر تقوا داشت باشي، دشمن نمي تواند بر تو مسلّط شود و تو را اذيت کند. اين صريح آيه شريفه است.

5 . اصلاح اعمال و آمرزش گناهان:

در آيه ديگر مي‌فرمايد:

يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتقوا اللَّهَ وَ قُولُواْ قَوْلًا سَدِيدًا*يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكمُ‏ْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ …؛

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! تقواي الهى پيشه كنيد و سخن حق بگوييد*تا خدا كارهاى شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد… .

تقوا عمل من را اصلاح مي‌کند و علاوه بر آن، باعث مي‌شود که خدا گناهان من را بيامرزد.

6. پيدا كردن قوه تشخيص:

در سوره مباركه انفال، چنين بشارت مي‌دهد:

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَتقوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً وَ يُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيم‏ ؛

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اگر از [مخالفت فرمان] خدا بپرهيزيد، براى شما وسيله‏اى براي جدا ساختن حق از باطل قرار مى‏دهد [روشن‏بينى خاصّى كه در پرتو آن، حق را از باطل خواهيد شناخت] و گناهانتان را مى‏پوشاند و شما را مي‌آمرزد. و خداوند، صاحب فضل و بخشش عظيم است.

اگر تقوا داشتي، فرق بين حق و باطل را تشخيص مي‌دهي؛ در نتيجه ديگران نمي توانند تو را فريب دهند و منحرف سازند و تو را از اسلام و قرآن و ولايت جدا کنند.

7 . قبول شدن اعمال:

قبول شدن اعمال، يكي ديگر از آثار و بركات تقوا است . در سوره مباركه مائده حضرت حق مي‌فرمايد:

إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقين‏

خدا، [اعمال را] فقط از پرهيزگاران مى‏پذيرد.

خداوند به بركت تقوا همه اعمال را مي‌پذيرد. خداوند فقط اعمال متقين را قبول مي‌کند،‌ نه عمل هر کسي را.

8. حفظ از آفات و مشكلات:

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند:

أَلَا فَصُونُوهَا وَ تَصَوَّنُوا بِهَا.

آگاه باشيد و تقوي را حفظ کنيد تا بوسيله تقوي حفظ شويد.

شما در جميع اعمال و رفتار و کردارتان، تقوا را رعايت کنيد تقوا هم شما را حفظ مي‌کند؛ يعني آداب و رسومي که شرع مقدس براي من تعيين کرده است، رعايت بکنم؛ در نتيجه تقوا هم روح من را محافظت مي‌کند؛ روح من را از انحراف، از آلودگي، از حجاب‌هاي ظلماني، حفظ مي‌کند و نمي گذارد آسيبي به آن برسد.

9. باعث حفظ شدن از انحراف اخلاقي است؛

10. سبب استجابت دعا است؛

11. عامل نجات از آتش است؛

12. سبب ورود به بهشت است؛

13. موجب آسايش حساب در قيامت است؛

^{درس اخلاق آيت اله ناصري}