موضوع: "اقتصاد مقاومتی"
قاچاق بلای تولید داخلی
نوشته شده توسطرحیمی 14ام فروردین, 1396قاچاق از عواملی است که به تولید داخلی ضربه اساسی وارد میکند و در پی آن مسأله اشتغال در کشور دچار آسیب جدی میشود، لذا مبارزه با قاچاق کالا از مطالبات مهم رهبر انقلاب است. به همین مناسبت پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR براساس نظرات حضرت آیتالله خامنهای اطلاع نگاشت «قاچاق بلای تولید داخلی» را منتشر میکند.
دکترین دگرگونی در ساختار اشتغال
نوشته شده توسطرحیمی 12ام فروردین, 1396
اقتصاد مقاومتی یک مجموعه است؛ این مجموعه اگر فقط در زیر نام اقتصاد مقاومتی مورد توجّه قرار بگیرد، ممکن است چندان منشأ اثر نباشد؛ من علاج را در این میبینم که این مجموعه را به نقاط مهم تقسیم کنیم و برای هر نقطهی کلیدی و مهمی یک فصلی از زمان را قرار بدهیم، و از مسؤولین و افراد شاخص و از آحاد مردم بخواهیم که همهی همّت خود را بر روی آن نقاط کلیدی متمرکز کنند؛ به نظر من، علاج در این است که این نقطهی کلیدی را امسال درست شناسایی کنیم. به اعتقاد من این نقطهی کلیدی، عبارت است از تولید، تولید داخلی، و اشتغال و عمدتاً اشتغال جوانان؛ اینها آن نقاط کلیدی اصلی است. اگر ما توانستیم روی این دو نقطه متمرکز بشویم و کارها را بر این اساس برنامهریزی و دستهبندی بکنیم، تصوّر این است که کار به میزان زیادی جلو خواهد رفت و موفّقیّتهای چشمگیر و محسوسی پیش خواهد آمد. (۱۳۹۵/۱۲/۳۰) |
در نقطهای از تاریخ مسائل کشورمان ایستادهایم، که در آن مسأله محوری ما، همان مسأله «اشتغال و عمدتاً اشتغال جوانان»، خاص کشور ما نیست. از بحران بزرگی که از سال ۱۹۹۷/۱۳۷۶ آغاز شده تا کنون، اغلب کشورهای دنیا، اسیر عدم توازن در ساختار اشتغال شدهاند و این، محوریترین مؤلفه از بحران جهانی اقتصاد را تشکیل میدهد. مفهوم این دعوی آن است که دیگر نمیشود به قاعده بسیاری از مسائل پیشین از روی دست دیگران ببینیم و مشکل خود را به شیوهای «روشنفکرانه»، با راهحلهای «دیگران» حل کنیم. نیاز به «ابداع راهحل» داریم.
▬ برای این منظور، مهمترین مقدمه منطقی تأمل آن است که باید با بازبینی صورت مسأله، مسیر را به سمت کشف «ذات مسأله» باز کنیم. این یک منش اصولی است که از حکمت اسلامی ما بر میآید، و الا فلسفه مدرن که خود بخشی از علت وقوع مشکل امروز ماست، راه برونرفت مطمئنی به دست نمیدهد؛ چراکه بدون توجه به ذات امور، صرفاً خواستار پیدا کردن همشکلیهای تکرارپذیر است و به ریشهها توجه بایستهای ندارد. پس باید ذات مسأله را کشف کنیم و در این راه مناظر مختلف اهالی علوم انسانی نیاز هست تا هر کس دیدگاه خود به موضوع را براندازد و از میان این گفتگوها، «حد وسط»، خود را به نحو برجسته نشان دهد.
راهبرد اقتصادی کشور در سال ۹۶
نوشته شده توسطرحیمی 12ام فروردین, 1396گفتوگو با دکتر زاهدیوفا، اقتصاددان و استاد دانشگاه
چرا در یکی و دو دههی اخیر موضوع اقتصاد تا این حد اهمیت پیدا کرده و دشمن برای ضربه زدن به ایران، اقتصاد را هدف قرار داده است؟
یک بحث مبنایی وجود دارد که اساسا نظام سلطه با نظام جمهوری اسلامی، هیچ صحنهی مشترکی نمیتوانند داشته باشند. برای اینکه یکی از آرمانهای اصلی انقلاب این است که منافع کشور برای خود ملت باشد و در دست استعمارگران و استکبارگران نباشد و از آن طرف، خصلت و خوی نظام سلطه این است که بتواند خودش را بر تمام دنیا و از جمله ایران مسلط کند. لذا بنده فکر میکنم که غیر از یک دوران کوتاه اول انقلابی که نظام سلطه هنوز به یک استراتژی مشخصی نرسیده بود، در حوزههای مختلف با جمهوری اسلامی به نزاع و جنگ و توطئه و فتنه پرداخته است.
فاز اولشان این بود که چون آشکارا جلوی حرکت مردم را نمیتوانستند بگیرند، سعی کردند با مهرهچینی و نفوذ در داخل در حوزهی سیاسی، اهداف خودشان را دنبال کنند. بعد مقداری به چهرهها و مهرههای سیاسی آنها که از موضع قدرت حذف میشدند، رو آوردند. سپس به بعضی از آشوبها و درگیریها و برخوردهای نظامی، و حتی تقویت و تشکیل گروهکها و تحریک قومیتها در مناطق مختلف پرداختند. بعد هم هنگامی که به نتیجه نرسیدند و این حرکتهای آنها سرکوب شد، تزی را بهعنوان تز «مهار دوگانه» شروع کردند.
نکات اقتصادی بیانات رهبر انقلاب در حرم مطهر رضوی
نوشته شده توسطرحیمی 12ام فروردین, 1396
۱) نمونههایی از خدمات نظام جمهوری اسلامی به ملت ایران نسبت به قبل از انقلاب
در زمینههای زیرساختی:
گسترش راههای کشور: ۶ برابر
ظرفیّت بنادر کشور: ۲۰ برابر
سدهای مخزنی کشور (تأمینکننده آب شُرب و کشاورزی): ۳۰ برابر
تولید برق کشور: ۱۴ برابر
صادرات غیر نفتی کشور: ۵۷ برابر
تولید محصولات پتروشیمی: ۳۰ برابر
تولید محصولات فولادی: ۱۵ برابر
تعداد دانشجویان: ۲۵ برابر
مقالات علمی: ۱۶ برابر
در زمینهی توسعهی اجتماعی و انسانی
جمعیّت کشور از اوّل انقلاب تا امروز دو برابر شده است. یعنی از حدود چهل میلیون به نزدیک به هشتاد میلیون رسیده است، امّا آنچه اتّفاق افتاده و آن کارهایی که در زمینههای مختلف انجام گرفته است، بحث دو برابر و سه برابر نیست، [بلکه] ارقام فوقالعاده و بسیار چشمگیری است… در زمینهی توسعهی اجتماعی و انسانی، شاخصها بسیار بالا است.
در زمینهی خدمات
در زمینهی خدمات -خدمترسانی- به مردم -مثل برق و گاز و تلفن و آبادی روستاها- آمارها بسیار خوب و مژدهبخش است.
راهکارهای افزایش اشتغال در کشور از نگاه رهبر انقلاب
نوشته شده توسطرحیمی 5ام فروردین, 1396
مسئولان برای ایجاد اشتغال شب و روز نشناسند
حضرت آیتالله خامنهای در پیام نوروزی به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۶، از مجموعه اقتصاد مقاومتی دو نقطه اصلی را مشخص کردند که همه فعالیتها به سمت آن متمرکز شود:
پیش از این نیز در این باره اطلاعنگاشت «راهکارهای اشتغال» منتشر شده است.
مسئلهی اشتغال، که وابستهی به همین مسئلهی تولید داخلی و مانند اینها است، خیلی مهم است. همینطور مدام همهی ما میگوییم؛ دولتی میگوید، مجلسی میگوید، اقتصاددانِ آزادِ روزنامهای میگوید، که فلاندرصد از کارخانهها تعطیلند یا مثلاً کمتر از نصف ظرفیّت کار میکنند. خب بالاخره چه میشود؟ بالاخره باید اینها راه بیفتد، باید کار بکند؛ اگر کار کرد، اشتغال به وجود خواهد آمد.
این خجلت و شرمندگی نظام از بیکاری جوان، از خجلت خود آن جوان در داخل خانه بیشتر است؛ این را شما بدانید. بنده خودم وقتیکه به فکر این جوان بیکار میافتم [شرمنده میشوم]. در بعضی از شهرستانها بیکاری بالا است. البتّه ما نرخ یا بهاصطلاح درصد بیکاری را یکمقداری معیّن میکنیم؛ حالا دوازده درصد یا ده درصد -همینکه حالا گفته میشود- لکن این میانگین است. وقتی انسان این را میبیند شرمنده میشود؛ یعنی شرمندگی بندهی حقیر از ملاحظهی این آمار و مطالعهی این حقیقت، از شرمندگی آن جوانی که بیکار میرود خانه و دستش چیزی نیست، کمتر نیست، بلکه بیشتر است؛ این را باید برطرف بکنیم.
چرا باز هم اقتصاد، چرا باز هم تولید؟
نوشته شده توسطرحیمی 5ام فروردین, 1396
در مسابقهی اقتصاد جهانی، توان تولید یک ملت است که حرف آخر را میزند. این جمله بهمعنای کم ارج دانستن سایر ابعاد مانند علم و فرهنگ و سیاست نیست، زیرا قدرت تولید، گرچه ابتدا در شمایل اقتصاد خود را نشان میدهد، اما بهمحض ورود بهسایر عرصهها، آن مناسبات را نیز دگرگون و همساز میکند. مرحوم جلال درست تشخیص داده بود که فارق میان غرب و سایر ممالک، اهل تولید بودن یا مصرف کننده بودن است زیرا اقتصاد تولیدمحور، روحی تازه بر سایر جوارح اجتماع میدمد:
اول: اقتصاد طفیلی غرب یا شرق، نمیتواند سیاست مستقل از غرب یا شرق را پشتیبانی کند بلکه سیاستمدار را به زبونی و دریوزگی میکشاند. در تجارب جهانی، کشوری را سراغ نداریم که بدون ایستادن بر پای تولید ملی خود، پرچم و گردن مردمانش افراشته مانده باشد و هر چه تولیدات یک کشور، جهانگشاتر شدهاند، سیاستمدارانش نیز اقتدار بیشتری در مذاکرات یافتهاند. بیجهت نیست که غرب حاضر است محصول را با قیمت کمتر در اختیار ما بگذارد بدون آنکه اجازه دستیابی به فناوری و توان تولیدش را بدهد.
دوم: در باب تولیدات مادی فرهنگی نیز کمابیش چنین است، ملتی که در تولید و محصولات مصرفی خود، احساس هویت مستقل کنند و نام کشورشان روی کالاها با افتخار حک شود، «ما» ی جمعی قویتر و اعتماد به نفس ملی بهتری دارند و بر هر تولید مادی از جمله کالای فرهنگی نیز تواناتر خواهند بود. صدور فرهنگ از طریق سریالهای سابقا ژاپنی و اخیرا کرهای، پیامد قدرت اقتصادی ۴۰ سال پیش ژاپن و ۲۰ سال اخیر کره است.
سوم: از سوی دیگر چون توان تولید جز با علم و فن نمیتواند دوام داشته باشد، ملت اهل تولید، در بلندمدت باید اهل علم نیز باشند و تولید، علم را نیز در پی خود میکشاند تا با نوکردن علم و فن، مزیتهای اقتصادیاش را از دست ندهد. اگر به درستی فرمودهاند که علم، سلطان است، اقتصاد قائد سلطان است یعنی افسار در دست اوست. در اقتصاد غیرمولدی که مانند برخی کشورهای حوزهی خلیج فارس از صدقه سری پول نفت، رونق هست اما توان تولید نیست، خبری از پیشگامی در علم هم نیست و در مقابل اقتصاد مولدی را سراغ نداریم که با گرمای علمی همراه نباشد. توان تولید بالاتر آلمان و انگلیس و فرانسه در میان سایر کشورهای اروپایی، بهوضوح از تفاوت دمای محیطهای علمیشان قابل شناسایی است و هر کشوری که حتی در میان کشورهای در حال توسعه، قوت علمی دانشگاههای چین یا مالزی را در آغاز جهش اقتصادش با امروز مقایسه کنید.
اینگونه است که نامگذاری اقتصادی سال آن هم بر مدار تولید، گرچه حاوی پیامی روشن از جهت سیاستگذاری اقتصادی مسئولان و رفتار اقتصادی ما مردم است اما سریان آب حیات تولیدمحوری، قلمروهای دیگر اجتماع را نیز سرسبز خواهد ساخت.
پیامدهای ویرانگر ربا برای اقتصاد
نوشته شده توسطرحیمی 24ام اسفند, 1394
آیت الله العظمی مظاهری بیان کردند:سه پیامد ویرانگر ربا برای اقتصاد
يكى از پیامدهاى سوء ربا تمركز ثروت است؛ تمركز ثروت به اين معنا كه پول در انحصار برخى افراد جامعه باشد و هنگامي كه پول در انحصار برخى از افراد قرار گيرد به ناچار توازن و تعادل از بين مى رود، و لازمۀ آن تورّم است؛ و تورّم مفاسد و پیامدهایی نظير: ورشكستگي ها، كم كاري ها، بىكاري ها و استثمارها را در برخواهد داشت.
رباى تصاعدى، فقر فردى را به دنبال دارد؛ رباى تصاعدى كه كار فعلى بانك هاى استعمارى است، يك ميليون تومان را در ظرف چند سال به ميليون ها تومان مى رساند، حتّى گفته شده كه يك تومان با سود 20% در ظرف ده سال بيش از 40 تومان مى شود! آيا ظلمى بالاتر از اين هست؟
شايد به همين جهت باشد كه قرآن كريم ظلم را حكمتِ حرمتِ ربا معرفى كرده است:
«فَلَكُمْ رُؤُسُ أَمْوالِكُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ».
در مورد استثمار جامعه نيز كافى است كه نمونه اى به نقل روزنامه اطلاعات از كتاب «اسلام و رباخوارى» ذكر گردد:
«… خوانندگان عزيز اگر عطف توجّهى بگذشتۀ مملكت ما بفرمائيد ملاحظه خواهيد نمود كه در قبال اخذ وام از خارج چه مصيبت ها بر سر اين كشور آمده است، يك روز عايدات گمرك ما به گرو قرضه رفته و روز ديگر در ازاى قرضه از ما امتيازات سياسى و اقتصادى و نظامى گرفته اند، و اخيراً هم متأسفانه عايدات نفتمان را به گرو برمى داشتند»[1]