نصیحت هایی از آیت الله سيد رضا بهاء الدينى (ره):

اينك نگاهى درس آموز به قريب يك قرن عشق و انديشه و تجربه و تلاش مى كنيم حرفهايى گوارا از انديشه هاى ناب و نورانى او بهره مى بريم

«بايد از سرعت بى مورد و تند خواندن مضرّ پرهيز كرد توجه به كميت و مقدار نداشت، به كيفيت و چگونگى تحصيل انديشيد خوب خواندن و دقت لازم موجب تشويق در ادامه تحصيل شده، توفيق انسان را زياد مى كند، عمق بيشترى براى دانش ايجاد مى شود و تحصيل و تدريس موفق پيدا مى كند و سرانجام در جامعه مفيد مى گردد»

بنده در نوجوانى، با نشاط فراوان، حدود شانزده ساعت كار علمى و فكرى داشتم و مجهولات و نقاط ابهام درسهايم را به اين طريق حل مى كردم نشاط درس براى تحصيل انسان بسيار مفيد و ضرورى است انسانى كه با نشاط است، خوابش كم اتلاف وقتش كم و صحبتهاى غير ضرورى اش كمتر است و تمام همتش درس است و تحصيل»

«بنده قبل از سال 42، درس خارج فقه داشتم يك سال هنگام شروع، احساس كردم ساعت درس بنده با درس آقا روح الله ]خمينى [همزمان است، به خاطر تقويت درس ايشان و احترام به آن بزرگوار، درس خود را تعطيل كردم.

پس از پيروزى انقلاب - چون دادگاههاى كشور به نظر روح الله عمل مى شد - بنده درس خارج قضا را تعطيل كردم، مبادا نتيجه بحث ما مخالفت با نظرهاى ايشان تلقى شود و موجب اختلاف و يا تضعيف نظام گردد

با اخلاص بسيار و سوز فراوانى كه حاج آقا روح الله داشت، براى بنده روشن بود كه ائمه، هميشه پشتيبان او خواهند بود از اين رو تبليغات بعضى را براى مرجعيت افراد و قائم مقامى آنها، كارى پوچ و بى حاصل مى دانستم مى ديدم كه خدا در اين كار نظر ندارد و موفق نمى شوند از همان زمان رهبرى را در آقاى خامنه اى مى ديدم چرا كه ايشان ذخيره الهى براى بعد از امام بوده است بايد او را در اهدافش يارى كنيم

بايد توجه داشت كه مخالفت با ولايت فقيه كار ساده اى نيست هنگامى كه ميرزاى شيرازى بزرگ مبارزه با دولت انگلستان را از طريق تحريم تنباكو آغاز كرد، يك روحانى با او مخالفت نمود و ميرزا با شنيدن مخالفت او وى را نفرين كرد همان نفرين باعث شد كه نسل او از سلك روحانيت محروم شوند پسر جوانش جوانمرگ شد و حسرت داشتن فرزند عالم به دل او ماند»

«آن موقعى كه دست چپ و راستم را نمى شناختم، خداوند متعال مكرر مرا يارى كرده، اكنون اگر بخواهم سراغ وسيله بروم و از او كمك بگيرم، شقاوت است او از وضع من آگاه است و قادر به بر طرف كردن مشكل زندگى من است

چسبيدن به اين و آن - در جايى كه باور قلبى دارم كه حاكميت مطلق از اوست- خطاست.

ما در مسأله مالى - به خاطر تجربيات گذشته - خاطر جمع بوديم كه خداى تعالى ما را رها نمى كند ، وظيفه اى را كه از طرف خدا بر دوشمان گذاشته شده است، بايد بخوبى انجام دهيم تا ببينيم چگونه از ما پذيرايى مى شود آيا كسى كه از طرف خداوند مأمور تبليغ و ارشاد مردم مى شود و از دين و عقايد مردم دفاع خالصانه مى كند، ذات اقدس الهى وى را رها كرده و از او غافل مى شود؟!»

«هيچ چيز به اندازه عمل انسان در ساختن ديگران مؤثر نيست رفتار و حركات يك انسان وارسته تبليغ وارستگى است : «كُونُوا دُعاةَ النّاسِ بِغَيرِ اَلسِنَتِكُم» اين كه تمام روحانيت به حضرت امام - قدس سره - توجه دارند و ايشان را به عنوان الگو پذيرفتند و به خاطر ادعاهاى امام نيست به خاطر عمل ايشان است آنچه به ايشان اين جنبه را داده است - اعمال و رفتار ايشان است ما بيش از شصت سال امام را مى شناختيم ايشان از ابتداى امر متعبد بودند همه مى گفتند ما چنين مرد حكيمى كه تا اين اندازه به مسائل ائمه و اوضاع امور وارد باشد سراغ نداريم از نظر اخلاق هم ايشان بى نظير بودند در جلسات نشست امام هم با شاگردانش، مسأله استاد و شاگرد اصلا براى امام موضوع نداشت گاهى رياست جلسه به دست شاگردان مى افتاد

از ابتداى تأسيس حوزه علميه قم تاكنون ما براى امام نظير نيافتيم و همه به خاطر خودسازى و تهذيب ايشان بوده است»،

« بعد از امام اگر بشود به كسى اعتماد كرد به اين سيد (آية الله خامنه اى) است ايشان از همه افراد به امام نزديكتر است كسى كه ما به او اميد داريم آقاى خامنه اى است بايد به او كمك كرد كه تنها نباشدشما از ما قبول نمى كنيد و تعجب مى كنيد ولى اين ديد ماست نزد ما محرز است سيد على خامنه اى»

_{پژوهشکده باقر العلوم}