در این که کار«قضاوت» از جمله کارهای بسیار مهم حکومتی است شکی نیست. مهم این است که بدانیم قضات چه ویژگی هایی باید داشته باشند. سخنان گوهربار امیر بیان حضرت علی(علیه السلام) در مورد گزینش قضات، خطاب به مالک اشتر بسیار در خور تعمق بوده، گره گشای بسیاری از مشکلات کنونی جامعه اسلامی ما خواهد بود. حضرت علی(علیه السلام) در این بخش از نامه، ویژگی های چندی را برای گزینش قاضیان یادآور می شوند:

1. قاضی باید کسی باشد که فشار کار بر او دشوار نیاید؛

2. ستیز متخاصمان او را به لجاجت نکشاند؛

3. بر لغزش پایدار نباشد؛

4. وقتی حق را شناخت، در بازگشت به آن در نماند؛

5. چشم طمع به مال دیگران ندوزد؛

6. به شناخت اندک بسنده نکند؛

7. در شهادت، درنگش از همه بیشتر باشد؛

8. بیش از همه حجت و برهان به کار برد؛

9. از آمدوشد صاحبان دعوا کم تر به ستوه آید؛

10. در آشکار شدن کارها از همه شکیباتر باشد؛

11. در صورت روشن شدن حکم از همه قاطع تر باشد؛

12. ستایش فراوان او را به خودبینی نکشاند؛

13. خوش آمدگویی او را بر نیانگیزاند…

     طبعاً افرادی که دارای این ویژگی ها باشد، بسیار اندک هستند، همان گونه که حضرت خود فرموده است: «اینان اندکند». سپس حضرت به سبب حساس بودن کار قضاوت به مالک سفارش می کند تا در رسیدگی به امر قضاوت کوتاهی نکند. بنابراین، منصب قضاوت از جمله کارهایی است که در درجه اول، جز انبیا و اولیای الهی کسی شایستگی عهده دارشدن آن را ندارد، سپس این منصب از آنِ فقهای واجد شرایط است، و سرانجام در صورت اضطرار و ناچاری، اگر بنا شد به افراد دیگری واگذار شود، باید کسانی عهده دار این منصب باشند که علاوه بر قدرت اجتهاد از ویژگی های دیگری که آن ها را از لغزش ها در امان نگه می دارد، برخوردار باشند.

جمعه و روزه و افطار، دلم میسوزد
آه از دوری دلدار دلم میسوزد
آه از این درد دل آزار دلم میسوزد
باز هم صحبت آب و عطش و سوختن است
روضه داغ علمدار دلم می سوزد

   صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین ^{(علیه السلام)}

زندگینامه حضرت خدیجه سلام الله علیها

پدر او خُوَیلد بن اسد و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه علیها السلام سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و چهل سال از عمر حضرت خدیجه علیها السلام می گذشت. او از لحاظ نسب از همه زنان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به پیغمبر نزدیک تر است . او در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب علیه السلام درگذشت. پیغمبر او را در «حجون» دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت .

خدیجه در دوران جاهلیت

حضرت خدیجه علیها السلام در دوران جوانی با تشکیل کاروان های تجاری به کسب درآمد پرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود .

تاریخ نگاران، بارها از او با عنوان هایی همچون «بانوی دوراندیش و خردمند» یا «بانوی عاقل» ی یاد کرده اند. حضرت خدیجه علیها السلام یکی از ثروتمندترین مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه گاه نیازمندان بود. کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاک دامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود. لقب «بانوی بانوان قریش» که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است.

ادامه »

حضرت خدیجه علیها السلام نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی علیه السلام با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید. تاریخ نویسان از یکی از همسران پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نقل کرده اند که می گفت: من همواره از علاقه پیامبر به خدیجه در شگفت بودم؛ چرا که حضرت بسیار از او یاد می کرد و اگر گوسفندی می کشت، به سراغ دوستان خدیجه می رفت و سهمی برای آنها می فرستاد. روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله در حالی که خانه را ترک می کرد، نام خدیجه را بر زبان آورد و از او تعریف کرد. کار به جایی رسید که صبر خویش را از دست دادم و با کمال جرأت گفتم: «وی پیرزنی بیش نبود و خدا بهتر از او را نصیب شما کرده است!» گفتار من چنان رسول خدا صلی الله علیه و آله را متأثر ساخت که آثار خشم و غضب در چهره ایشان ظاهر شد. در این هنگام رو به من کرد و فرمود: ابدا چنین نیست!… هرگز همسری بهتر از او نصیب من نشده است. خدیجه هنگامی به من ایمان آورد که همه مردم در کفر و شرک به سر می بردند. او ثروت خود را در سخت ترین لحظات در اختیار من گذاشت. خدا از او فرزندانی نصیبم کرد که به دیگر همسرانم نداد.»

حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند :

أنَّ جَدَّتي خَديجَةُ بِنتُ خُوَيلِدٍ أوَّلُ نِساءِ هذِهِ الاُمَّةِ إسلاما

مادر بزرگم خديجه دختر خُوَيلِد، نخستين زن مسلمان اين امت است.

_{امالي صدوق، ص ۲۲۲ ،ح۲۳۹}

در زیارت آل یس می خوانیم:

« السلام علیک یا حجّة اللهِ و دلیلَ ارادَته …» ⁽¹⁾

سلام بر تو ای حجت خدا و ای راهنما به اراده ی حق

یکی از القاب حضرت صاحب الامر ( عجل الله تعالی فرجه) که معنی بسیار پیچیده ای دارد، «دلیل ارادة الله » است. توضیح این نام به گفته ی نویسنده ی خوش ذوق و با ذکاوت تفسیر زیارت آل یس، آقای سید مجتبی بحرینی، آنقدر سخت است که کُمیت همه ی مفسرین در آن می لنگد.

سوال این است که ارادة الله چیست؟ دلیل اراده ی او کیست؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا باید رابطه ی بین اراده ی انسان های نیک ( اولیاء و بندگان خدا) و اراده ی خداوند را دانست. سه مرحله در این رابطه قابل ذکر است:
مرحله ی اول

اولین مرحله این است که انسان همان چیزی را اراده کند که خداوند می خواهد. به قول بابا طاهر:

یکی درد و یکی درمون پسندد/ یکی وصل و یکی هجرون پسندد/ من از درمون و درد و وصل و هجرون/ پسندم آنچه را جانون پسندد (2)

جابر بن عبدالله انصاری از یاران خاص پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) که تا زمان امام باقر ( علیه السلام) زنده بود، در آخر عمر ملاقاتی با امام باقر ( علیه السلام) داشت. حضرت حال او را پرسید و او گفت:

«در حالی هستم که پیری و مرض و مرگ نزد من از جوانی و سلامتی و حیات محبوب تر است.» امام ( علیه السلام) فرمودند: « اما من اگر خدا، جوانی یا پیری، مرض یا عافیت، مرگ یا حیات را برایم قرار دهد و بخواهد، من هم همان را می خواهم و می پسندم» (3)

ادامه »

دانلود کلیپ تصویری اجرای شاعر

خواب دیدم خواب اینکه مرده ام     خواب دیدم خسته و افسرده ام

روی من خروارها از خاک بود     وای قبر من چه وحشتناک بود

تا میان گور رفتم دل گرفت     قبر کن سنگ لحد را گل گرفت

ناله می کردم ولیکن بی جواب     تشنه بودم در پی یک جرعه آب

بالش زیر سرم از سنگ بود     غرق وحشت سوت و کور و تنگ بود

خسته بودم هيچ کس يارم نشد      زان ميان يک تن خريدارم نشد

هر که آمد پیش حرفی راند و رفت     سوره حمدی برایم خواند و رفت

نه رفيقي نه شفيقي نه کسي      ترس بود و وحشت و دلواپسي

ادامه »

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیکمْ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِالاسْتِغْفَارِ وَ الدُّعَاءِ أَمَّا الدُّعَاءُ فَیدْفَعُ عَنْکمُ الْبَلَاءَ وَ أَمَّا الِاسْتِغْفَارُ فَیمْحُو ذُنُوبَکمْ.

بر شما باد در ماه رمضان به آمرزش خواهی و دعا؛

زیرا دعا، بلا را دفع می کند

و استغفار، گناهانتان را می زداید.

_{منبع : إقبال الأعمال ج‏1، ص 20.}

نه، نمیخواهم دروغ بگویم؛

نمیخواهم بگویم که هر کاری کردم، اما نشد.

این را در دلم هم نمی گویم.

آخر من همه ی زورم را نزدم.

خودم را به هر آب و آتشی نزدم.

سعی هم نکردم.

ادامه »

با پایان یافتن حجة الوداع در سال ده هجری و بازگشت پیامبر، مدینه خود را برای وداعی دیگر آماده می کرد; وداعی جانسوز با رسول اکرم صلی الله علیه و آله آخرین فرستاده الهی و پایان بخش سلسله پیامبران.

این انتظار تلخ در 28 صفر سال 11 هجری به سرانجام رسید و امت اسلامی را به داغی ابدی نشاند. در میان چنین غم و اندوهی، یگانه عاملی که می توانست جامعه مسلمانان را از هجران فقدان رسول خدا برهاند و به آینده ای اطمینان بخش امیدوار سازد، بشارت های خداوند و رسول اکرم صلی الله علیه و آله مبنی بر جاودانه بودن دینی بود که پیامبر خاتم آورده بود. اینک که در آستانه سالروز رحلت رسول خاتم قرار گرفته ایم، مناسب است با نظاره خورشید بی غروب دین اسلام، پرده از راز خاتمیت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله کنار بزنیم و دل های اندوهگین خود را با ترسیم آینده ای درخشان برای اسلام تسلی بخشیم.

ادامه »