امام زمان(علیه السلام) :

وَلَوْ أَنَّ أشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ.

اگر شیعیان ما ـ که خداوند توفیق طاعتشان دهد ـ در راه ایفاى پیمانى که بر دوش دارند، همدل مى شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمى افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان مى گشت، دیدارى بر مبناى شناختى راستین و صداقتى از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفى شدن ما از آنان چیزى نیست جز آن چه از کردار آنان به ما مى رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.

_{احتجاج، ج2، ص315 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .}

شرح حدیث:

     این جملات، قسمتى از نامه اى است که از ناحیه ى مقدّس امام زمان(علیه السلام) براى شیخ مفید(رحمه الله) فرستاده شده است. حضرت(علیه السلام)در این نامه، بعد از سفارش هاى لازم به شیخ مفید(رحمه الله) ودستورهایى به شیعیان، به امر مهمّى که سبب غیبت ایشان شده است، اشاره مى کنند.

حضرت، نبود صفا و یک دلى در بین شیعیان را سبب غیبت خود مى شمرند.

تاریخ نشان داده است که تا مردم نخواهند و تلاش نکنند، حق بر جاى خویش قرار نمى گیرد و حکومت به دست اهلش نمى رسد. تجربه ى حضرت على و امام حسن و امام حسین(علیهم السلام)، دلیل بسیار آشکارى بر این مطلب است. اگر مردم بر خلافت حضرت على(علیه السلام) پافشارى مى کردند، الآن، تاریخ مسیر دیگرى را مى پیمود، ولى دنیاخواهى و ترس و … مردم آن زمان سبب شد از آن زمان تا آینده اى که معلوم نیست چه هنگام به پایان مى رسد، جهانیان و خصوصاً شیعیان، جز ظلم و آزار چیزى نبینند. متأسفانه کوتاهى ما، بلکه عملکرد بدمان سبب شده است که آن محرومیت تا کنون ادامه یابد.
طبق این حدیث، وظیفه ى ما براى تسریع و تعجیل در ظهور حضرت، این است که آن حضرت را بر خویش و خویشان مقدم داریم و با اجراى دستورهاى اسلامى و گسترش و ترویج عملى اسلام، آن امام(علیه السلام) را به جهانیان بشناسانیم و دل ها را به سوى آن حضرت معطوف کنیم، تا به خواست خداوند، هرچه زودتر، زمینه ى پذیرش مردمى و جهانى آن امام(علیه السلام) فراهم شود.
از این حدیث شریف نکاتى استفاده مى شود:
1. خداوند متعال از شیعیان عهد و پیمان گرفته که از امامان پیروى کنند و این پیروى سبب تشرّف به لقاى امام زمان خواهد بود.
2. اعمال ناشایست شیعیان سبب دورى آن ها از امامشان شده است؛ و لذا اعمال شایسته مى تواند در تسریع ارتباط با امام زمان(علیه السلام) مؤثر باشد.

منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).

بدانید حضرت ناظر است و ما را می‌بیند.

این، آینده‌ى قطعى شماست
ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهى، با کمکهاى معنوى غیبى و با ادعیه‌ى زاکیه و هدایتهاى معنوى ولى‌الله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامى را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ با عظمت تمدن اسلامى را برافراشته نماید. این، آینده‌ى قطعى شماست. جوانان، خودشان را براى این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهاى مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند.
دیدار ایثارگران ۲۹/۰۵/۱۳۷۶

قبل از فرج، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست!
قبل از دوران مهدى موعود، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست. …قبل از ظهور مهدى موعود، در میدانهاى مجاهدت، انسانهاى پاک امتحان مى‌شوند؛ در کوره‌هاى آزمایش وارد مى‌شوند و سربلند بیرون مى‌آیند و جهان به دوران آرمانى و هدفىِ مهدى موعود(ارواحنافداه) روزبه‌روز نزدیکتر مى‌شود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز نیمه‌ى شعبان، روز عید بزرگ است.
دیدار با مردم قم ۳۰/۱۱/۱۳۷۰

ادامه »

یکی از نشانه های ظهور امام عصر ارواحنا فداه که بوی حتم و یقین به خود گرفته است، خروج فردی به نام سید حسنی است.

در تعدادی از روایات ، سخن از حسنی بمیان آمده است و در بعضی از روایات از او به عنوان نفس زکیه یاد شده است.[1]

وی حرکتی را در عراق آغاز می نماید، اما این روایات نیاز به دقت بیشتری دارد چرا که این احادیث نام سه نفر ، حسنی مدینه ، حسنی مکه و حسنی عراق را بیان می کنند، همچنین حسینی خراسانی که در منابع اهل سنت و برخی منابع خبری شیعه “حسنی ” نامیده شده است، هم اوست که در سال ظهور حضرت مهدی(عج) با سپاهیانش وارد عراق می گردد، بنا بر این احتمال دارد مراد از روایات مربوط به جنبش حسنی در عراق، همین قیام و حرکت باشد و احتمال اینکه حسنی دیگری قبل از او باشد نیز وجود دارد.[2]

در بین ایرانیان دو شخصیت ظاهر می شوند یکی با عنوان سید خراسانی که رهبر سیاسی است و دیگری شعیب بن صالح که رهبری نظامی را بر عهده دارد.[3]

سید خراسانی جوانمردی از بنی هاشم و از نسل پیامبر خدا ـ صلّی اللّه علیه وآله وسلم ـ است و در دست راست او خالی وجود دارد ـ که البته بنا بر برخی روایتها در دست چپ او چنین نشانه ای است ـ و از خراسان حرکت و جنبش خود را آغاز می کند. او شیعه و پیرو خاندان وحی و رسالت است بر عقیده ی خویش پایبند و استوار و دارای نفوذ گسترده و محبوبیّت در دلهاست او همان کسی است که پیش از سپاه سفیانی و قتل و غارت آنها وارد کوفه می شود و همزمان با ورود او یمانی نیز از یمن به وی می پیوندد و سپاه سفیانی را در خارج کوفه از بین می برند و بعد از آن امر را به امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ تسلیم می کند و با او بیعت می کند.

ادامه »

قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - :

ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّهُ:

الاْنْصافُ فِی الْمُعاشَرَهِ، وَ الْمُواساهُ فِی الشِّدِّهِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلی قَلْب سَلیم.«كشف الغمّه، ج 2، ص 349»

امام جواد - علیه السلام - می فرمایند:

سه خصلت جلب محبّت می كند:

انصاف در معاشرت با مردم،

همدردی در مشكلات آن ها،

همراه و همدم شدن با معنویات.

«بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخر الزّمان، دعای فرج امام زمان (عج) است؛..

مخصوصا دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند؛ با او باشیم.»

 دعای فرج یا عظم البلاء، دعایی است برای ظهور حضرت حجت بن حسن (عج)، که توسط خود ایشان به فردی اسیر در بغداد تعلیم داده شده‌است. در کتب مذهب شیعه آمده است که وی این دعا را به فرد اسیری تعلیم کرد و او رها شد.

این دعا از جمله دعاهایی است که به طور خاص در زمان غیبت توصیه به خواندن آن شده است. دعای عظم البلا در «زيارت امام زمان در سرداب مقدس»، «نماز امام زمان»، و «زیارت مسجد جمکران» نیز خوانده می‌شود. آیت الله العظمی محمدتقی بهجت پیرامون دعا برای فرج می‌گویند:

«بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخر الزّمان، دعای فرج امام زمان (عج) است؛.. مخصوصا دعای شریف «عظم البلا و برح الخفا» را بخوانیم و از خدا بخواهیم که صاحب کار را برساند؛ با او باشیم.»

دانلود دعای فرج ترجمه انگلیسی

دانلود نرم افزار اندروید دعای فرج یا عظم البلا

رمز فایل :www.yjc.ir

منبع: باشگاه خبرنگاران

نرم افزار موبایل(مخصوص اندروید) کم حجم و خواندنی مبشرات ظهور شامل 89 بشارت از بزرگانی مانند:

مقام معظم رهبری، آیت الله بهجت، حاج اسماعیل دولابی و آیت الله ناصری است که نزدیک بودن ظهور امام زمان (عج) را وعده می دهد.

دانلود نرم افزار ناقص / مبشرات ظهور امام زمان (عج)
رمز فایل : www.YJC.IR

دانلود فایل صوتی

متن و ترجمه مناجات :

اي قلم سوزلَرين دَه اَثريوخ
اي قلم در حرفهايت اثري نيست
آشنا دَن مَنَه بيرخَبَر يوخ
از آشنا براي من خبري نيست
گَلدي بو جومعَه دَ گِشدي آلله
آمد اين جمعه هم گذشت اي خدا
فاطمَه يوسيفينَّن خبر يوخ
از يوسف فاطمه خبري نيست
ياندي پروانَه لَرشمعِ سوندي
پروانه ها سوختند، شمع خاموش شد
آيريليقدان اورَه قانَه دوندي
از جدايي دل به خون تبديل شد (از جدايي دل خون شد)
شَأنيدَه رُتبَه دَه بي بَدَل سَن
در شأن و رتبه بي بدل هستي
هرگوزَل دَن آقا سَن گوزَل سَن
از هر زيبارويي تو اي آقا، زيباتر هستي
کيم ديير آيريليق در دَه سال ماز؟
چه کسي مي گويد که جدايي به درد دچار نمي کند
عاشيقين صبريني اَل دَن آلماز؟
صبر عاشق را از کف نمي گيرد؟
اي گوزوم يول لارا باخ داريخما
اي چشم من به راه ها نگاه کن، احساس تنهايي نکن
گون هميشَه بولوت آت دا، قالماز
خورشيد هميشه پشت ابر نمي ماند
قونچَه گول لَر نَه اندازَه سُل سون
غنچه گلها تا چه اندازه پر پر شوند؟
قلبيلَر قويما قانيلَه دُلسون
قلب ها را نگذار پرخون شود
گَلدي بو جُمعَه دَه گَلمَدين سَن
آمد اين جمعه هم تو نيامدي
گون سايِم جمعه ي ديگَر اولسون چ
روزها را دوباره میشمارم تا جمعه دیگر شود
اي “صفايي” هَلَه دُز فراقه
اي صفايي فعلا بر فراق صبر کن (صفايي تخلص شاعر مي باشد)
يول سالاخ بيزدَه بيردَه عراقَه
يک بار ديگر راهمان را به عراق بيندازيم (دوباره راهي کربلا شويم)
قلبيلَر غُصَّه دَن داغلي قالدي
قلبها از غصه داغدار ماندند
يا امام زمان گَل اَمان دي
يا امام زمان بيا امان بده
کربلا يول لاري باغلي قالدي
راه هاي کربلا بسته ماندند.

باشگاه خبرنگاران

حاج حسین سازور

هر جایی اسم تو باشه بهشته (جدید سال 93) 
2 دیده به راهم از آسمون (جدید سال 93)

مهدی مختاری

این معز الاولیاء این مذل الاعداء

حاج حسین سیب سرخی

مژده به یاران رسیده وقت هم احدی

حاج حسن خلج

کشتی برده فروشان ز ره دور عیان است
دلبر هر دل کی میاد ای دل

حاج محمود کریمی
بیشتر از بیشتر از بیشتر از عشق (جدید سال 93)
چشم تو در کار حسین است و بس (جدید سال 93)

ادامه »

یا بقیه الله
اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري     کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي     اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟     برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما      کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت     کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

«افضل اعمال امتی انتظار فرج الله عزوجل »

با انتظار در خیمه اش درآییم

اشاره:

انتظار آمادگی است در معرفت و احساس و رفتار آدمی . معرفت به امام عشق به او را در دل می آورد و زمینه ساز تحول در رفتار و عمل آدمی می شود و او را لایق درآمدن به خیمه ی امام می کند .

مهدی باوران و مهدی یاوران، بر اساس فرهنگ انتظار، مهندسی اجتماعی خود، و هندسه فکری مهدویت را در سه محور «رغبت اجتماعی » ، «شکایت اجتماعی » ، و «استعانت اجتماعی » پایه ریزی و پی گیری می کنند تا در زمره ی زمینه سازان ظهور آن حضرت قرار گیرند .

دوستان اهل بیت، گاهی در تصور خویش می پندارند که ما از دیدار امام خود محروم هستیم و توفیق، ما را یار و یاور نگشته است و باخود، نجوا کنان، می گویند:

ای کاش، محضر امام را درک می کردیم و با درک حضور او و کسب بی واسطه معارف از آن جناب، سعادت دنیا و آخرت را به آغوش می کشیدیم .

آه و ناله ی آنان، به گونه ای بلند است که تمامی مشکلات را در همین می دیده و می دانند و از همین روست که اوج همت آنان، «رؤیت » جمال دل آرای او گشته و در طلب او هستند و برای «دیدن » او، حاضرند جان خود را تقدیم کنند .

تب و تاب آنان; توان را از آنها ربوده است و با خلوت ها و اشک ها و اشعار جان سوز، همراه ساخته است .

آنان، این گونه، با خود، «فرهنگ انتظار» را مشق می کنند و چشم به راه آن یوسف سفر کرده هستند .

بحث در آن است که «انتظار» ی که این همه از آن داد سخن رفته است، آیا تمامی کار کردش به همین میزان است و به همین قلمرو ختم می شود؟ یا آن که فراتر از این هاست؟

ادامه »

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد…

       توقیع به معنی امضا کردن نامه و فرمان، و نشان کردن برنامه و منشور می باشد، و نیز پاسخهایی است که بزرگان و دولتمردان، زیر سؤالها و درخواستهای کتبی که از ایشان می شود نویسند (لغتنامه دهخدا) . توقیع نویسی از دیرباز بین حکام و فرمانروایان رواج داشته، و موارد بسیار زیادی از توقیعات آنها در متون تاریخی و غیره به چشم می خورد. کتاب توقیعات کسری نمونه ای از این آثار است، و نیز در صبح الاعشی (10/292 به بعد) و تمامی دو مجلد یازده و دوازده و قسمتی از جلد سیزده را با ذکر توقیعات بسیار، با موضوعات مختلف پرداخته است، همچنین در العقد الفرید (2/226 به بعد) طی چند فصل توقیعات مختلفی آمده است. در کتب روائی، فقهی و تاریخی شیعه قسمتی از مکتوبات ائمه اطهار (ع) به عنوان «توقیعات» آمده عمده آنها از لحاظ کمیت و کیفیت توقیعاتی است که از سوی امام زمان حضرت حجة بن الحسن ارواحنا فداه صادر گردیده است، و توقیعات صادره از ائمه دیگر بسیار کمتر بوده، و از بعضی از ایشان در حد اطلاع ما هیچ توقیعی به دست نیامده است. برای نمونه به این موارد اشاره می کنیم: چند توقیع کوتاه از حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) توقیعی از حضرت موسی بن جعفر (ع) (کشف الغمه، 3/33) توقیعاتی از امام رضا (ع) (اصول کافی، 1/107) ؛ عیون الاخبار الرضا، 2/86) و چندین توقیع از هر یک از ائمه: حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری (ع) (بحار الانوار، 2/181، 50/103، 280 302) . اکنون به طور اجمال، بخشهایی از ویژگی ها و مزایای توقیعات مقدسه حضرت مهدی (عج) را بیان می کنیم و به بررسی عمومی و کلی مسائل طرح شده در آنها می پردازیم:

ادامه »