قال علي عليه‌السلام :

إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا؛

امير مومنان عليه‌السلام مي‌فرمايند:

همانا براي شما بهايي جز بهشت نيست، پس به کمتر از آن نفروشيد.

(نهج‌البلاغه، حکمت456)

امام صادق سلام الله علیه:

إنّ قائمَنا إذا قامَ مَدَّ اللَّهُ عزّوجلّ لِشيعتِنا في أسْماعِهِم وأبْصارِهِم ، حتّى (لا) يكونَ بينَهُم وبينَ القائمِ بَريدٌ، يُكلِّمُهُم فيَسْمَعونَ، ويَنظُرُونَ إليهِ وهُو في مكانِهِ.

هرگاه قائم ما قيام كند، خداوند عزّوجلّ، گوش‏ها و چشم‏هاى شيعيان ما را چنان تيز مى ‏كند كه ميان آنها و قائم، پستچى لازم نيست. او با آنان سخن مى ‏گويد و آنها مى ‏شنوند و آنها او را در همان جايى كه هست، مى ‏بينند.

ميزان الحكمة/محمدی ری شهری/ح 1335

يا من ذکره شرف للذاکرين ويا من شکره فوز للشاکرين

     اى که يادت يادکنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروايى است،

    و اى که فرمانبرداريت براى فرمانبرداران نجات و رهائى است،

     بر محمد و آلش درود فرست، و دلهاى ما را به ياد خودت از هر ياد، و زبان ما را به شکر خودت از هر شکر و اعضايمان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول دار، و اگر براى ما فراغتى از کار مقدّر کرده ‏اى پس آن را فراغت همراه با سلامتى قرار ده تا در دنبال آن هيچ وبالى به ما نرسد، و در آن فراغت ملالتى به دامن حيات ما ننشيند، تا نويسندگان اعمال زشت از نزد ما با دفترى خالى از کردار بد برگردند، و نويسندگان خوبيها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته‏ اند شادان و مسرور باز آيند،

     و چون روزگار حياتمان سپرى شود، و رشته زندگيمان بگسلد، و آن دعوت تو (مرگ) که از خودش و اجابتش گزيرى نيست ما را فراخواند،

     پس بر محمد و آلش درود فرست، و پايان آنچه را که نويسندگان پرونده بر ما مى نويسند توبه ‏اى مقبول قرار ده که بعد از آن ما را بر معصيتى که کرده‏ ايم و نافرمانيى که مرتکب شده ‏ايم توبيخ و سرزنش نکنى، و پرده‏ اى که بر ما پوشانده‏ا ى در برابر ديده حاضران از روى کار ما برمدار، در روزى که اخبار بندگانت را آشکار مى سازى، زيرا که تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانى، و تقاضاى هر که تو را صدا بزند اجابت کننده‏اى.

     يا من ذکره شرف للذاکرين ويا من شکره فوز للشاکرين ويا من طاعته نجاة للمطيعين صل على محمد وآله واشغل قلوبنا بذکرک عن کل ذکر وألسنتنا بشکرک عن کل شکر وجوارحنا بطاعتک عن کل طاعة فإن قدرت لنا فراغاً من شغل فاجعله فراغ سلامة لا تدرکنا فيه تبعة ولا تلحقنا فيه سأمة حتى ينصرف عنا کتاب السيئات بصحيفة خالية من ذکر سيئاتنا ويتولى کتاب الحسنات عنا مسرورين بما کتبوا من حسناتنا وإذا انقضت أيام حياتنا وتصرمت مدد أعمارنا واستحضرتنا دعوتک التي لا بد منها ومن إجابتها فصل على محمد وآله واجعل ختام ما تحصي علينا کتبة أعمالنا توبةً مقبولةً لا توقفنا بعدها على ذنب اجترحناه، ولا معصية اقترفناها ولا تکشف عنا ستراً سترته على رءوس الاشهاد يوم تبلو أخبار عبادک إنک رحيم بمن دعاک ومستجيب لمن ناداک

حجت الاسلام و المسلمین سعید نجفی بروجردی - موسس محترم حوزه محدثه بروجرد - در بیان سیر مظلومیت ها و اهانت ها به ساحت مقدس پیامبر اسلام فرمودند:

آخرین حلقه از سلسله اهانت ها به پیامبر ،ساخت فیلم موهن به شخصیت عظیم الشان ایشان است که با موضع گیری نسبتا خوبی از سوی مسلمانان مواجه شد.

ایشان در ادامه به دستمایه اصلی ساخت این فیلم اشاره کرده و فرمودند:در این فیلم شبهه “تعدد زوجات پیامبر"که همواره مورد توجه مغرضان و نادانان بوده است،تقویت شده و با سوء استفاده از این مساله، شخصیت عظیم پیامبر را شخصیتی خوش گذران و عیاش معرفی نموده که مدام به دنبال فرصت برای رابطه با زنان است و از نگاههای هرزه و آلوده ابایی ندارد.

حجت الاسلام بروجردی ضمن اشاره به وظیفه طلاب در قبال این شبهه گفتند:وظیفه ما طلبه ها در این شرایط ،پاسخ به این شبهه و رفع اتهام از شخصیت پیامبر است تا عوام ،فلسفه ازدواج های پیامبر را بدانند و این ازدواج ها را به عیاشی تعبیر نکنند.

ایشان همچنین در بیان دلایل و فلسفه ازدواج های پیامبر گفتند:با نگاهی عاقلانه و به دور از غرض ورزی کاملا معلوم می شود که هیچ کدام از ازدواج های پیامبر به منظور هوسرانی نبوده است؛ هرچند که مطابق فرمایش قرآن پیامبر هم مثل بقیه افراد بشر غریزه دارد و مانند سایر انسانها زنگی می کند.نکته مهم در ازدواج های پیامبر آن است که تمامی ازدواجهای ایشان به غیر از ازدواج با حضرت خدیجه در هفت سال دوم هجرت واقع شده اند .یعنی تقریبا سالهای آخرین زندگی ایشان که تقریبا پیری غالب شده است.دیگر آنکه طرف های ازدواج ایشان به غیر از یک مورد همه زنان مسن بوده اند.دیگر آنکه این ازدواج ها همگی در شرایط جنگ و به دور از آرامش لازم انجام گرفته که حکایت از ضرورت های دیگر آن دارد.

ایشان سه انگیزه مهم برای تعدد زوجات پیامبر را برشمردند:

1-انگیزه سیاسی و اجتماعی

2-انگیزه اخلاقی

3-انگیزه دینی

موسس محترم حوزه محدثه در ادامه افزودند:اقتضائات جامعه عرب در زمان پیامبر ،ایجاب می کرد که ایشان بعضی از قبایل را از طریق ازدواج و رابطه فامیلی با آنها، رام کنند چرا که عرب حرمت خاصی برای داماد قائل بودند.به عنوان مثال عایشه دختر ابوبکر،حفصه دختر عمر،ام حبیبه دختر ابوسفیان و… ملاحظه می شود که پدران این زنان همگی افراد مساله ساز برای حکومت اسلامی بوده اند.

حجت الاسلام و المسلمین سعید نجفی بروجردی -موسس محترم حوزه علمیه محدثه - در سالروز صدور حکم قاطع و تاریخی امام مبنی بر ارتداد و وجوب اعدام سلمان رشدی - نویسنده کتاب” آیات شیطانی” فرمودند:

آنچه اصل و محور در تالیف این کتاب است همان افسانه “غرانیق"است .

طبق داستان این افسانه موهوم و اهانت آمیز به ساحت پیامبر، پیامبر با وجود نزول سوره کافرون از وجود اختلاف میان قریش و تازه مسلمانان بسیار آزرده بودند .روزی در کنار خانه کعبه ایستاده بودند و با صوت بسیار زیبا سوره نجم را تلاوت می نمودند تا آنکه به این آیه رسیدند:افرایتم اللات و العزی و مناه الثالثه الاخری (مرا از لات و عزی و منات خبر دهید).در این هنگام شیطان به قلب پیامبر رخنه کرد و این دو جمله را بر زبانش جاری ساخت:تلک الغرانیق العلی منها الشفاعه ترتجی:اینها غرانیق عالی مقامند که شفاعت آنها مورد رضایت است (غرانیق جمع غرنوق و به معنای یک نوع مرغ آبی یا جوان خوشرو است).سپس باقی آیات سوره را خواند و هنگامی که به آیه سجده رسید خود پیامبر و تمام حاضران اعم از مسلمان و مشرک در برابر بت ها سجده کردند.(نعوذ بالله).پس از رسیدن این خبر به حبشه ،گروهی از مهاجرین از اقامتگاه خود برگشتند؛ اما دیدند که وضع دو مرتبه برگشته و فرشته وحی نازل گشته و به پیامبر گفته است که آن آیات را شیطان بر زبان پیامبر جاری ساخته و مکلف به نبرد با مشرکان است.

ملاحظه می شود داستانی که کوچکترین مبنای عقلی ندارد و اصل آن نشات گرفته از تفکر جاهلی عرب است در قرن چهاردهم هجری دوباره زنده می شود و نویسنده کتاب آیات شیطانی مصرّانه ،وجود آیه های شیطانی القا شده به پیامبر را می پذیرد و البته این تنها حلقه ای از سلسله اهانت ها و توهین ها به پیامبر عظیم الشان اسلام در طول تاریخ اسلام بوده است و جدیدترین آنها که با موضع گیری نسبتا خوب مسلمانان مواجه شد ساخت فیلم موهن علیه پیامبر بود و این مظلومیت ها قطعا ادامه خواهد داشت .

همچنین حجت الاسلام بروجردی در این جلسه در پاسخ به شبهه “چرایی تعدد زوجات پیامبر"دلایلی را بیان فرمودند.

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

     بين بندگان كمتر از پنج خصلت تقسيم نشده:

يقين و قناعت و صبر و شكر، و كامل كننده همه اينها عقل است.

من وصيّته «عليه السلام» لكميل بن زياد:

يا كميل! لست واللّه متملقاً حتى أطاع ولاممنياً حتى لاأعصى ولا مائلاً لطعام الأعراب حتى انحل امرة المؤمنين وادعى بها.

(تحف العقول صفحه 175)

      در اين فراز از وصيت، حضرت از روش‏هاى متداول و معمولى كه اهل دنيا براى بدست‏آوردن حكومت و تحكيم و حفظ آن، به آنها متشبث مى ‏شوند تبرّى مى‏جويد.

     تملق هميشه، در برابر صاحبان قدرت و سرمايه و مقام نيست. گاهى يك حاكم به آحاد ملت و حتى به افراد زيردست و مطيع نيز تملق مى ‏گويد تا اين كه از او اطاعت كنند.

     مى ‏فرمايد: من آرزوها را در دل مردم زنده نمى ‏كنم و آنان را با وعده ‏هاى پوچ و توخالى سرگرم نمى ‏كنم تا از من اطاعت كنند، و گرايش به خوراك ساده صحرانشينان نكرده و مثل آن غذا نمى‏ خورم تا از اين طريق رياست و امارت مؤمنين را بدست گيرم.

     بايد توجه كرد كه اين جمله را كسى مى ‏گويد كه ساده ‏ترين طعام‏ ها را ميل كرده، سخت‏ ترين و دشوارترين شرائط را براى خود در زندگى انتخاب كرده بود. اما در عين حال مى‏ فرمايد:

     من به خاطر حكومت، رياكارى و تظاهر نمى ‏نمايم و اين مسأله براى ما، خيلى مهم است و بايد از آن درس بگيريم كه هدف و نيت ما خالص و الهى باشد و هر كار كه انجام مى ‏دهيم، از متن شرع فقط براى خدا باشد.

اى کميل خانواده ‏ات را فرمان ده

که روزها در به دست آوردن بزرگوارى،

و شب‏ها در رفع نياز خفتگان بکوشند.

سوگند به خدايى که تمام صداها را مى‏ شنود،

هر کس دلى را شاد کند،

خداوند از آن شادى لطفى براى او قرار دهد

که به هنگام مصيبت چون آب زلالى بر او باريدن گرفته

و تلخى مصيبت را بزدايد چنان که شتر غريبه را از چراگاه دور سازند.

و قال ع لکميل بن زياد النخعي- يا کميل مر أهلک أن يروحوا في کسب المکارم- و يدلجوا في حاجة من هو نائم- فوالذي وسع سمعه الأصوات- ما من أحد أودع قلباً سروراً- إلا و خلق الله له من ذلک السرور لطفاً- فإذا نزلت به نائبة جرى إليها کالماء في انحداره- حتى يطردها عنه کما تطرد غريبة الإبل.

نهج البلاغه/حکمت257

بار خدايا به تو پناه مى آورم

از طغيان آز،

      و تندى خشم،

           و چيرگى حسد،

                    و سستى صبر،

                           و کمى قناعت،

                                  و بدى اخلاق،

     و زياده روى در شهوت، و پافشارى در عصبيت، و پيروى هوا و هوس، و مخالفت با هدايت، و خواب غفلت، و کوشش بيش از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشارى بر گناه، و کوچک شمردن معصيت، و بزرگ شمردن طاعت، و فخر و مباهات با ثروتمندان، و تحقير تهيدستان، و کوتاهى در حق زيردستان خود، و ناسپاسى نسبت به آن که به ما خوبى کرده، يا آنکه ستمگرى را يارى کنيم، يا ستمديده ‏اى را تنها گذاريم، يا آنچه را که حق ما نيست بخواهيم، يا از آنچه که نمى دانيم دم زنيم.

     و پناه مى بريم به تو از اينکه نيت داشته باشيم به کسى خيانت ورزيم، و در کردارمان خودپسندى نمائيم،و آرزوهاى خود را دور و دراز سازيم.

     و به تو پناه مى بريم از زشتى باطن، و ناچيز شمردن گناه، و از چيرگى شيطان بر وجودمان، و از اينکه روزگار ما را به سختى دراندازد، يا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد.

     و به تو پناه مى بريم از آلوده شدن به اسراف، و بلاى تنگدستى.

     و به تو پناه مى بريم از سرزنش دشمنان، و نيازمندى به همنوعان، و از زندگى در سختى، و از مرگ ناگهانى و بدون توشه.

     و به تو پناه مى بريم از حسرت و اندوه بزرگ، و مصيبت سترگ، و از بدترين تيره بختى، و بدفرجامى، و نوميدى از ثواب، و فرود آمدن عذاب.

     بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا از همه اين امور در پناه رحمتت جاى ده و نيز همه مردان و زنان مؤمن را،

اى مهربانترين مهربانان.

صفحات: 1· 2