از اولش قرار نبود کسی ادعای امام زمانی را بکند؛ فقط قرار بود درمان شوند. برای همین هم سر از کلاس‌های عرفان حلقه یا عرفان کیهانی درآوردند؛ عرفانی که در ایران با نام محمدی علی طاهری سرکرده آن عجین است.

عرفان حلقه فعالیت‌های خود را ابتدا با ادعای انرژی درمانی و درمان بیماران آغاز و مخاطبان بسیاری را به خود جذب کرد؛ مخاطبانی که به امید واهی درمان، راهی کلاس‌های عرفان حلقه می‌شدند اما بعد از صرف هزینه‌های بسیار، مشکلات روحی و روانی و اختلال‌های شخصیتی پیدا می‌کردند و زندگی‌شان از هم می‌پاشید. هر چند امروز سرکرده این عرفان کاذب در زندان به سر می‌برد اما هنوز مربی یا مسترهای او به صورت پنهانی و مخفیانه کلاس‌های خود را برگزار می‌کنند.

به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم، 21 تیر امسال بود که مصاحبه‌ای تحت عنوان «پسرم با ورود به عرفان حلقه ادعای پیامبری و طی‌الارض کرد» روی خروجی خبرگزاری تسنیم قرار گرفت. این مصاحبه، گفت‌وگو با مادری است که مدعی شده عروسش، پسر او را وارد عرفان حلقه کرده و به صورت سازمان‌یافته در این فرقه فعالیت می‌کنند و پسرش پس از ورود به این عرفان، ادعای پیامبری و طی‌الارض کرده است.

پس از انتشار این مصاحبه، عروس و پسر این زن توضیحاتی را ارایه کردند.

آقای مهدیان که می‌گوید همسرش مدیر گروه معماری دانشگاه است، ضمن تکذیب اظهارات مادرش به خبرنگار ما گفت شیعه است و اصلاً هیچ ارتباطی با عرفان حلقه یا محمد‌علی طاهری ندارد. او می‌گوید: تنها دلیلی که باعث شده مادرش چنین اظهارات را مطرح و او را متهم به فعالیت در عرفان حلقه کند، مخالف با ازدواج ایشان است.

مشروح این گفت‌وگو به شرح ذیل است:

خودتان را معرفی کنید و بگویید چطور با همسرتان ازدواج کردید؟

من محمدرضا م هستم، لیسانس عمران و می‌خواستم راجع‌به اظهارات مادرم خانم «س» حقایقی را روشن کنم. من تنها فرزند ذکور خانواده هستم سال 89 بود که با خانم «م» که یکی از دوستان مادرم بود، آشنا شدم ایشان خواهر مرا برای ازدواج با برادرش انتخاب کرده بود و روابط ما بیش‌تر شده بود البته این ازدواج سرانجامی نداشت اما بنده به این خانم علاقمند شدم و از ایشان تقاضای ازدواج کردم که مادرم بعد از شنیدن درخواست بنده چون خانم م از ازدواج قبلی‌اش دو فرزند یتیم داشت مخالفت کرد و رابطه دوستی‌اش را به دشمنی خطرناک تغییر داد.

نحوه آشنایی شما با عرفان حلقه چگونه بود؟

مادر من همان طور که در مصاحبه‌شان نیز گفتند فعال این عرفان بود به طوری که همه دوستان، آشنایان خانواده و حتی تمامی اقوام را به شرکت در این دوره‌ها دعوت می‌کرد و تمام وظایف مادریش را نادیده می‌گرفت و خودش را وقف خدمت به این عرفان می‌کرد و و بعد از تعطیلی کلاس‌ها که دقیقاً همزمان با ازدواج من بود با خودخواهی، تهمت زدن به اقوام خصوصاً افتراهای کذب همکاری با اسراییل و بهاییت و …. نسبت به من و همسرم را شروع کرد.

‌تحصیلات مادرتان چیست؟

دیپلم مردودی

تحصیلات همسرتان چیست؟

‌فوق‌لیسانس معماری دارد.

‌نظرتان درباره محمدعلی طاهری چیست؟

نه می‌شناسم و نه دفاعی دارم. کسی را که نمی‌شناسم نمی‌توانم قضاوتی کنم. مادرم ما را برد و با این گروه آشنا کرد و بعدش که ازدواج کردیم، گفت اینها کلاس داشته‌اند … و ما نه کلاسی داشتیم و نه دانشجویی تحت عنوان عرفان داشتیم. رفت شکایت کرد و همان موقع با تحقیق و بررسی مسئولان ذیربط مشخص شد دروغ می‌گوید.

ادامه »

در فرهنگ مهدويّت از وجود «پرچم‏هاي سياه از خراسان» به عنوان نشانه ظهور ياد شده و درباره آن رواياتي چند از معصومين‏ عليهم السلام نقل شده است.

مضمون اين روايات آن است که پيش از ظهور امام مهدي ‏عليه السلام در منطقه خراسان (خراسان قديم، شامل: قسمت‏هاي زيادي از ايران، افغانستان، ترکمنستان، تاجيکستان و ازبکستان) انقلابي برپا مي‏شود و مردم در حالي که پرچم‏هاي سياه را به اهتزاز در آورده ‏اند، به حرکت در مي ‏آيند. [1] .

پديدار شدن اين نشانه ظاهراً در آستانه ظهور و يا اندکي پيش از آن خواهد بود؛ به گونه ‏اي که حضرت مهدي ‏عليه السلام آنان را به سوي خويش فرا مي‏خواند.

امام باقرعليه السلام مي ‏فرمايد: «تَنْزِلُ الرّاياتُ السُّودُ حَتّي تَخْرُجَ مِنْ خُراسان اِلَي الکُوفَةِ فَاِذا ظَهَرَ المَهْدِيُ‏عليه السلام بَعَثَ اِلَيهِ بِالبَيْعَةِ» [2] ؛

«پرچم‏هاي سياهي از خراسان بيرون مي‏آيد و به جانب کوفه به حرکت در مي‏آيند. پس چون مهدي‏عليه السلام ظاهر شود، اينان کسي را جهت بيعت نزد آن حضرت مي‏ فرستند».

به غير از اين روايت، احاديث ديگري نيز وجود دارد که نشان مي‏دهد خروج پرچم ‏هاي سياه از خراسان، قيامي است که در آينده و در آستانه ظهور برپا مي‏شود. در حقيقت، برخي از ياران حضرت مهدي‏ عليه السلام همراه آن پرچم‏هاي سياه خواهند بود. [3] .

رسول خدا^{صلي الله عليه وآله} فرموده است:

«اِذَا رَأيْتُمُ الرّاياتِ السُّودَ قَد اَقْبَلَتْ مِنْ خُراسانَ فَأتُوها وَلَو حَبْواً عَلَي الثَّلْجِ فَاِنّ فيها خَليفَةَ المَهْدِيّ»؛ [4] .

برخي احتمال داده ‏اند: منظور از خروج پرچم‏هاي سياه از خراسان، همان قيام ابومسلم خراساني (در سال 140ه .ق) عليه حاکميت هزار ماهه بني‏اميه است. [5] که به از هم گسستن حکومت بني‏اميه و روي کارآمدن بني‏ عباس انجاميد! مستند اينان، روايت زکار از امام صادق ‏عليه السلام و بعضي قراين و مؤيدات تاريخي است.

در اين روايت، با اشاره به نام و مشخصات ابومسلم خراساني، از وي به عنوان صاحب پرچم‏هاي سياه، ياد شده است. [6] .

اين احتمال درست نيست؛ زيرا روايت زکار - که مهم‏ترين مستند و دليل آن به شمار مي‏رود - از نظر سند ضعيف و غيرقابل اعتماد است. افزون بر اين، تطبيق اين نشانه بر شورش ابومسلم خراساني، در پيش از يک قرن قبل از تولد امام مهدي ‏عليه السلام و نشانه ظهور دانستن آن، بسيار بعيد است!

اين نکته نيز در خور توجه است که حاکمان بني ‏عباس، تلاش مي‏ کردند، قدرت را از دست بني‏ اميه بگيرند؛ از اين رو «نفس زکيّه» را مهدي معرفي مي‏کردند! و از جانب ديگر مي‏خواستند شورش ابومسلم خراساني را در راستاي قيام مهدي‏ عليه السلام و نشانه ظهور وي قلمداد کنند! بر اين اساس، بعيد نيست حاکمان بني ‏عباس، به دلخواه خويش، در اين روايات دست برده و آنها را با خود تطبيق کرده باشند. [7] .

پی نوشت ها:
[1] ر.ک: کتاب الغيبة، ص 452.
[2] کتاب الغيبة، ص 453، ح 457.
[3] اربلي، کشف‏الغمة، ج 2، ص 472.
[4] همچنين ر.ک: مسند احمد، ج 5، ص 277؛ تحفةالاحوذي، ج 6، ص 451؛ کنزالعمال، ج 11، ص 160، ح 31033؛ کتاب الفتن، ص 188.
[5] ر.ک: تاريخ غيبت کبري، ص 458.
[6] الغيبة، ص 125.
[7] چشم به راه مهدي‏ عليه السلام ، ص 296.

منبع:پایگاه جامع عاشورا

وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ^{(القصص/5)}

خداوند به آن دسته از بندگان که تنها او را عبادت می کنند و در گروه صالحان هستند وعده می دهد که وارثان زمین خواهند بود.

امام صادق ^{علیه السلام} در تفسیر این آیه شریفه می فرماید:

«تمام کتاب های آسمانی ذکر خداوند است و منظور از بندگان صالح که زمین را به ارث خواهند برد، حضرت قائم علیه السلام و اصحاب اویند.»

آیه الکرسی و ظهور : باتوجه به اینکه ریشه اصلی تفکر مهدویت در قرآن در بیش از یکصد آیه بیان شده است، لزوم توجه به آیات مهدوی بیش ازپیش احساس می شود، درحالی که در تفسیر این آیات، روایات فراوانی بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) نقل شده است که بنابر آنها، حکومت امام مهدی(عج) در آخرالزمان همان حکومت مستضعفان و صالحانی است که در قرآن به آن بشارت داده شده است.

قرآن و مصلح کل

همه مذاهب و ادیان، به صورت کلی از وجود مصلحی در آخرالزمان خبر داده اند که صلح و عدالت را در زمین برقرار می سازد، ولی در دین مبین اسلام، سخنان بسیاری در آیات و روایات درباره این مصلح کل گفته شده و طی این سخنان، ویژگی های او با دقت بیان گردیده است. مصلح کل اسلام، همان حضرت مهدی(عج) است که از نسل پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} می باشد و ظهورش در دوران حکومت و حاکمیت اسلام تحقق پیدا کرده و برای گسترش و تجدید حیات اسلام قیام می کند. در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که برخی با دلالت روشن به ظهور حضرت اشاره کرده اند و برخی نیز با تفسیر و تأویل ائمه اطهار علیهم السلام ، به قیام حضرت و تشکیل حکومت واحد جهانی اسلامی اشاره دارند.

ادامه »

ما تشتهى کـــه فرمــــــود لاتسرفــوا ندارد
ایــن دل کـــه اشتهایى جـــز روى او نـدارد

اى عاقلان مگویید ایـن خانــه را رهـــــا کن
هستـى بـرون ز کــوى او رنــگ و بـــو ندارد

قومــى به جستجویـت آواره ‏کــو بـه کویند
در قلب من که هستى این جستجو ندارد

تا کـى به ناله و غم اشــــک از بصر بریزم
مولا بیــا که دیگــر این دیده ســــــو ندارد

ارباب نازنینــــم شرمنــــــــدۀ تــو هستـم
بنگـــــر غـلام خــود را کـــو آبـــــــرو ندارد

خواهد دلــــــم بگوید از رنـــج و غـم برایت
امـا تــــوان گفتــــن را مـــو بــه مـــو ندارد

خواهـــــم روم مصلّـــى بهـر نمـاز عشقت
میدانـم این نمـازم جز خــون وضـــــو ندارد

جــان میـدهــد غلامــت، مولا بیــا نظـــاره
جـــز دیــــــدن تـــو دیــگــــــر او آرزو ندارد

بیان معنوی

اگر در اثر وجود انسان‌های ولایت‌مدار، ولایت در جهان مستقر شود همة امور سامان خواهد یافت.

تمام خوبی‌ها در ایمان و دینداری خوب خلاصه می‌شود. و هستة مرکزی ایمان و دینداری خوب «ولایت‌مداری» است. ریشة ولایت‌مداری انسان نیز بیش از مسجد و مدرسه و هرجای دیگری در «خانواده» شکل می‌گیرد و در واقع اصلی‌ترین پایگاهِ تربیت انسان‌های ولایت‌مدار «خانواده» است.

خانواده محل تربیت فرزندانِ ولایت‌مدار و حتی محل تقویت ولایت‌مداریِ زن و مرد است.

اینکه در قرآن کریم 4 مرتبه بعد از توصیه به توحید بلافاصله به احسان نسبت به پدر و مادر سفارش می‌کند (و بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً)، در واقع به تمرین ولایت‌مداری توصیه می‌کند.

اینکه در دین ما این‌قدر به خانواده اهمیت داده شده است، برای این است که خانواده پایگاه تربیت ولایت‌مداری است و اگر در اثر وجود انسان‌های ولایت‌مدار، ولایت در جهان مستقر شود همة امور سامان خواهد یافت.

صهیونیست‌ها خوب می‌دانند که اگر در جامعه‌ای بنیان خانواده از هم گسیخته شود، به راحتی می‌توان بر آن جامعه حکومت کرد. لذا برای تسلط بر جوامع بشری، سعی می‌کنند ریشة ولایت را در خانواده‌ها قطع کنند. آنها برای اینکه در یک جامعه، تبعیت از یک پیشوا و رهبر شکل نگیرد، کاری می‌کنند که ریشة تبعیت فرزندان از پدر و مادر خشک شود؛ یعنی رابطة پدر و مادر را مخدوش می‌کنند تا فرزندان از آنها تبعیت نکنند و به این ترتیب وقتی این فرزندان وارد اجتماع شدند، از رهبر (که حکم پدر را دارد)، پیروی نکنند.

_{منبع:بیان معنوی}

يکي از پديده ‏هايي که در سال ظهور اتفاق مي ‏افتد و در شمار نشانه‏ هاي ظهور از آن ياد شده است، باران‏هاي پياپي است که تا آن روز مانند آن ديده نشده است.

اين باران‏ها زمينه آبادي و سرسبزي زمين را فراهم مي ‏کند و به بهبود وضع زمين منجر مي‏ شود؛ چنان‏که امام صادق‏ عليه السلام مي‏ فرمايد:

«اِنّ قُدّامَ القائِمِ‏عليه السلام لَسَنَةٌ غَيْداقَةٌ يَفْسُدُ فِيها الثَّمَرُ فِي النَّخْلِ فَلا تَشُکُّوا فِي ذلکَ» _[1]

«در آستانه [قيام] قائم ‏عليه السلام سالي پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روي نخل مي‏ پوسد. پس در اين ترديدي به خود راه ندهيد».

بارش اين مقدار باران پياپي، کم‏ سابقه و يا بي ‏سابقه است. البته احتمال ديگري نيز وجود دارد که اين باران‏ها، هم زمان و در همه جاي زمين ببارد، در اين صورت، مي‏ تواند جنبه اعجاز داشته باشد.

امام صادق‏ عليه السلام نيز فرمود:

«اِذا آنَ قِيامُ القائِمِ مَطَرَ النَّاسَ جَمادِي الآخِرةِ وَعَشْرَةَ اَيّامٍ مِنْ رَجَبَ مَطَراً لَم يَرَ الخَلايِقُ مِثلَهُ…» ^[2]

«وقتي که زمان قيام قائ م‏عليه السلام فرا رسد، بر مردم باران فرو خواهد ريخت؛ در ماه جمادي‏ الثاني و ده روز رجب؛ باراني که مانندش ديده نشده است.»

پی نوشت ها:
[1] کتاب الغيبة، ص 449؛ کشف‏الغمة، ج 2، ص 461.
[2] الارشاد،ج 2، ص 381؛ روضة الواعظين، ج 2، ص 264؛ کشف‏الغمة، ج2، ص 463.

_{منبع:پایگاه جامع عاشورا}

«اشراط» (جمع «شَرَط») به معناي علامت است. بنابراين «اشراط الساعة» به معناي نشانه ‏هاي نزديک شدن قيامت است. [1] اين اصطلاح بر مجموع حوادثي اطلاق مي‏شود که پيش از واقعه عظيم قيامت، اتفاق خواهد افتاد.

تعبير «اَشْراطُ السَّاعَة» تنها يک بار در قرآن کريم به کار رفته است:

«فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها فَأَنَّي لَهُمْ إِذا جاءَتْهُمْ ذِکْراهُمْ»؛ [2] «آيا آنها جز اين انتظاري دارند که قيامت ناگهان بر پا شود؛ [آن گاه ايمان آورند] در حالي که هم اکنون نشانه ‏هاي آن آمده است، اما هنگامي که بيايد تذکر و ايمان آنها سودي نخواهد داشت».
در روايات - به‏ ويژه از طريق اهل سنّت [3] - اين‏ انگاره، فراوان مورد اشاره قرار گرفته است.

يکي از حوادث مهمي که در آستانه قيامت رخ خواهد داد و مورد اتفاق شيعه و اهل سنّت است، ظهور مردي از خاندان پيامبر اکرم ‏صلي الله عليه وآله مي‏باشد.
شيعه معتقد است:

او فرزند امام حسن عسکري ‏عليه السلام است که در سال 255 ق. متولد شده و هم ‏اکنون به قدرت الهي زنده است. هر گاه خداوند اراده کند، او پرچم قيام را بر دوش خواهد گرفت و تا او نيايد و حکومت عدل را در گيتي برپاي ندارد، عمر جهان به سر نمي‏ رسد و قيامت بر پا نمي‏ گردد.

به نظر مي‏رسد روايات بيانگر نشانه ‏هاي ظهور و روايات حکايتگر نشانه ‏هاي برپايي قيامت، در هم آميخته شده باشند. (نشانه ‏هاي ظهور)

پيامبر گرامي اسلام مي‏فرمايد:

«عَشرٌ قَبْلَ السَّاعَةِ لابُدَّ مِنْها السُّفيَانِيُّ وَالدَّجّالُ وَالدُّخانُ وَالدّابَّةُ وَخُروُجُ القائِمِ وَطُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا وَنُزُولُ عِيسيعليه السلام وَخَسْفٌ بِالْمَشرِقِ وَخَسْفٌ بِجَزيرَةِ العَرَبِ وَنَارٌ تَخْرُجُ مِنْ عَدَن تَسُوقُ النّاسَ اِلَي المَحْشَرِ»؛ [4] «ده چيز، پيش از برپايي قيامت، به ناگزير رخ خواهد داد: خروج سفياني و دجّال، پيدا شدن دود و جنبنده، خروج قائم، طلوع خورشيد از مغرب آن، فرود آمدن حضرت عيسي‏عليه السلام از آسمان، فرو رفتن [در زمين] در ناحيه مشرق و فرو رفتن در منطقه جزيرةالعرب و آتشي که از انتهاي عدن بر مي‏خيزد و مردمان را به سوي صحراي محشر مي‏ کشاند».

ادامه »

یا صاحب الزمان

چقدر شبیه یعقوب؛
هر دو کور شدیم،
او از گریستن و من از نگریستن بر یوسف…

شوق من قاصد بی درد کجا میداند      آنقدر شوق تو دارم خدا می داند

یابن الحسن

در سینه دلم گم شده تهمت به که بندم

غیر از تو در این خانه کسی راه ندارد

مسجد از نگاهی خانه خداست[1] و از نگاهی دیگر، مجلس و جایگاه پیام آوران بزرگ الهی و خانه همه تقوا پیشگان است که:

«المساجد المجالس الآنبیاء»[2]

«المساجد بیوت المتقین…»[3]

مسجد متعلق به ذات پاکی است که سرچشمه تمامی عظمت ها و بزرگی هاست: «و ان المساجد لله…»[4] ساختن، تعمیر کردن و آبادان نگاه داشتن این جایگاه فرخنده، افزون بر آنکه نشان ایمان به شمار آمده، تنها در قلمرو صلاحیت مؤمنان خداجوی قرار گرفته است.[5]

ضرورت تلاش برای آبادانی و رونق این جایگاه ملکوتی تا بدانجاست که یکی از رازهای تشریح فریضه «جهاد» پاسداری از این پرستش گاه پر عظمت در برابر یورش حاکمان خود کامه و ستمگر است.[6] تاریخ مسجد با تاریخ دین گره خورده است، مخصوصاً دین اسلام، که از شروع بعثت نبی مکرم(ص) حرکت ها و تماس فعالیت ها از مسجد صورت گرفته است که مسجد به عنوان پایگاه عبادت و یاد خداوند متعال و به عنوان پایگاه جهاد فکری و تعلیم و تعلم معارف اسلامی و همچنین به عنوان پایگاه تجمع نیروهای رزمنده و اعزام آنان به جبهه و جهاد و مرکز وحدت مسلمین و نمایش روح وحدت و یکپارچگی به دشمنان اسلام مورد استفاده قرار گرفته است. و در هر عصر و زمانی نقش خودش را در این راستا خوب ایفا کرده است. و حالا در عصر غیبت، در مسجد با اینکه همه وظایف مذکور را برای دین اسلام انجام میگیرد یک وظیفه مهم دیگری هم دارد، شکل و صورت می گیرد که آن همان نقش مسجد در زمینهسازی حضور امام زمان(عج) است، که مؤمنان در این کانون مقدس همه روزه با حضور در آن و به پا داشتن فریضه نماز در صفوفی منظم، پیوستگی و همبستگی خویش را به نمایش میگذارند و جامعه اسلامی را برای ظهور ولی عصر(عج) آماده می کنند و از این راه امیدهای واهی دشمنان پیدا و پنهان جامعه اسلامی را به یأس و نومیدی می کشانند، در این مساجد با خطرها و آفتهایی که اسلام و امت واحد اسلامی را تهدید میکند، آشنا میشوند، و برای رویارویی با این خطرها چاره ای نو می جویند، تا زمینه ظهور امام زمان(عج) را فراهم کنند. در این مقاله به خلاصه از نقش مسجد در زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) اشاره می شود. انشاءالله که مورد قبول درگاه الهی باشد.

ادامه »