موضوعات: "حضرت علی علیه السّلام" یا "نهج البلاغه" یا "نامه ها" یا "خطبه ها" یا "غدیر"
امید بخش ترین آیه قرآن کریم کدام است؟
نوشته شده توسطرحیمی 23ام بهمن, 1395حضرت علی علیه السلام بر جمعی وارد شده و از آنها سؤال فرمودند:
]آیا می دانید امید بخش ترین آیه قرآن کدام است؟!
نقل است هرکس به فراخور حال خویش آیه ای را عنوان کرد. بعضی گفتند: آیه
«إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ»[1]
یعنی خداوند جز شرک، گناهان دیگر را می بخشد.
بعض دیگر بر آن بودند که این آیه است؛
«وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَحیمًا»[2]
یعنی هرکس خلافکار و ظالم باشد ولی استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.
عدّه ای اظهار داشتند آیه
«یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعًا»[3]
یعنی ای بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه گناهان را می بخشد.
تعدادی هم نظر به این آیه داشتند؛
«وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ»[4]
یعنی کسانی که اگر کار زشتی انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خداوند می کنند و برای گناهان خویش استغفار می نمایند، و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.
بعد از اینکه حضرت نظرات آنان را شنید، فرمودند:
از حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود:
امید بخش ترین آیه در قرآن این آیه است:
«وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»[5]
سپس پیامبر صلی الله علیه و آله ادامه دادند:
یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که انسان برای نماز وضو بگیرد، گناهانش ریخته می شود، و زمانی که رو به قبله کند، پاک می شود. یا علی! مثال اقامه کننده نمازهای روزانه، مثل کسی است که هر روز پنج مرتبه در نهر آبی که جلوی منزل اوست خود را شستشو کند.[6]
[1]. نساء، 48.
[2]. نساء، 110.
[3]. زمر، 53.
[4]. آل عمران، 134.
[5]. هود، 114.
[6]. تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق.
ندای وحی
نارفیقی به نام دنیا
نوشته شده توسطرحیمی 17ام بهمن, 1395
منافقان را بهتر بشناسیم
نوشته شده توسطرحیمی 11ام بهمن, 1395امام علی علیه السلام با کلامی شیوا و ستودنی به وصف انسان هایی می پردازد که ظاهرشان با باطن آنها تفاوت دارد.
برای دفاع از دین باید بنیۀ دینی داشت
نوشته شده توسطرحیمی 22ام دی, 1395
یکی از مسائلی که با شما در مورد آن صحبت کردیم این بود که زهد امیرالمومنین علی علیه‌السلام فراگیر در همه شئون پیدا و پنهان امام است و این زهد در همه جوانب است . ریشه زهد هم معرفت نسبت به خود و دنیا و ارزش های واقعی است . شاید منشاء سایر فضائل حضرت همین زهد نسبت به دنیا باشد . یکی از چیز هایی که در سیره علی علیه‌السلام برجسته است این است که حضرت حاضر نشدند از گزاره های دینی در هیچ یک از شئون زندگی استفاده ابزاری کنند .
استفاده ابزاری از دین بر این است که انسان برای رسیدن به دنیا و برای میل به مطلوب دنیایی خودش از دین به عنوان وسیله استفاده کند . داریم کسانی که برای رسیدن به دنیا و میل به مطلوب دنیایی خودشان ، دین را ابزار قرار می دهند . خیلی ها از گزاره های مشتبه دینی استفاده کرده اند برای در افتادن با محکمات . در زمان برخی از خلفا هفتاد حکم مسلم دینی تغییر کرد . این تغییر در جامعه معتقد که کسی از لحاظ محتوا دین را دست کاری بکند و بعد هم جامعه به عنوان رسم معمول به این بدعت عمل کند که بعد ها دلسوزان دین نتوانند این بدعت را به سنت پیغمبر تغیر دهند.
علی علیه‌السلام وقتی به حکومت رسید و فرمود: ” من نمی توانم به ترکیب کارهایی که فلانی انجام داده است دست بزنم . فریاد مردم بلند می شود.” فرد آنقدر قدرت داشت که می توانست قبله را تغییر دهد و این قدرت از استفاده ابزاری از دین و استفاده از گزاره های مشترک برای از بین بردن اصول مسلم دین نشات می گیرد .
درمان غفلت زدگی ها از نگاه امام علی علیه السلام چیست؟
نوشته شده توسطرحیمی 21ام دی, 1395بازخوانی خطبه 153 نهج البلاغه؛
وقتی امام علی علیه السلام در سال 36 هجری قمری مردم را برای نبرد با غافلان در جنگ جمل آمده می کرد، این خطبه را ایراد فرمود.
امام علی علیه السلام در بخشی از خطبه 153 کتاب شریف نهج البلاغه زمانی که مردم را برای نبرد با کسانی که از راه اسلام غافل شده بودند و جنگ جمل را پی ریزی کردند می فرماید:
هرکس باید از کار خود بهره گیرد و انسان بینا کسی است که به درستی شنید و اندیشه کرد؛پس به درستی نگریست و آگاه شد و از عبرت های پند گرفت.سپس راه روشنی را پیمود و از افتادن در پرتگاه ها و گم شدن در کوره راه ها دوری کرد و کوشید تا عدالت را پاس دارد و برای گمراهان جای اعتراض باقی نگذارد که در حق سختگیری کند یا در سخن حق تحریف روا دارد یا در گفتن سخن راست بترسد.
سپس امام در در گفتاری هشدارگونه می فرماید:پس بهوش باش ای شنونده و از خواب غفلت بیدار شو و از شتاب خود کم کن و در آنچه از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله بر تو رسیده است،اندیشه کن که ناچار به انجام آن می باشی و راه فراری وجود ندارد.با کسی که رهنمود های پیامبر صلی الله علیه و آله را به کار نمی بندد و به جانب دیگری تمایل دارد،مخالفت کن و او را با آنچه برای خود پسندیده رها کن.فخر فروشی را واگذار و از مرکب تکبر فرود آی.
سپس امام علی علیه السلام در ادامه می فرماید:به یاد قبر باش که گذرگاه تو به سوی عالم آخرت است.همانگونه که به دیگران پاداش دادی به تو پاداش می دهند و آنگونه که کاشتی درو خواهی کرد.آنچه امروز پیش می فرستی،فردا برآن وارد می شوی.پس برای خود در سرای آخرت جایی آماده کن و چیزی پیش فرست ای شنونده هشدار هشدار ای غفلت زده بکوش بکوش. هیچ کس جز خدای آگاه تو را با خبر نمی سازد.
باشگاه خبرنگاران
ثبات ایمان امیرالمومنین در کلام رسول خدا صلوات الله علیهم
نوشته شده توسطرحیمی 30ام آذر, 1395
حجت الاسلام ادیب یزدی؛
خداوند متعال در قرآن به شدت از امیرمومنان علیه السلام تجلیل می کند و حضرت را به عنوان ارزنده ترین عنصر ثباتیه معرفی می کند:
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذينَ آمَنوا بِالقَولِ الثّابِتِ ؛
امیرالمومنین علیه السلام در سرتاسر عمرشان ذره ای تزلزل در دینشان پیدا نکردند.
حضرت به جایی رسید که پیامبر صلی الله علیه و آله درباره ایشان فرمود:
اگر ایمان امیرمومنان علی علیه السلام را در یک کفه ترازو و ایمان جن و انس را در کفه ی دیگر قرار دهد، اصلا قابل مقایسه نیست و ایمان حضرت بسیار بسیار بالاتر است.
وارث
راه ماندگاري شريعت
نوشته شده توسطرحیمی 28ام آذر, 1395
امیر مومنان حضرت امام علي علیه السلام قوام و پایندگی دین را در کلامی حکمت آموز معرفی نمودند:
قِوامُ الشَّريعَةِ الأمرُ بِالمَعروفِ، وَالنَّهيُ عَنِ المُنكَرِ، وإقامَةُ الحُدودِ؛(حکمت نامه بسیج: ح 405)
پايندگى شريعت به امر به معروف و نهى از منكر و بر پاداشتن حدود [الهى] است.
علت پنهان بودن اسرار پس از مرگ چیست؟
نوشته شده توسطرحیمی 24ام آذر, 1395بازخوانی خطبه بیستم نهج البلاغه:
امام علی علیه السلام : قیامت پیش روی شما و مرگ در پشت سر، شما را می راند.سبکبار شوید تا برسید.همانا آنان که رفتند در انتظار رسیدن شما هستند.
امیرمومنان حضرت علی علیه السلام در خطبه بیستم کتاب نهج البلاغه در مورد علت پنهان بودن اسرار پس مرگ می فرماید:
آنچه را مردگان دیدند، اگر شما می دیدید ناشکیبا بودید و می ترسیدید؛ و می شنیدید و فرمان می بردید.ولی آنچه آنها مشاهده کردند بر شما پوشیده است و نزدیک است که پرده ها فروافتد.
امام علی علیه السلام در ادامه این خطبه پرمغز مطالب عبرت آموز دیگری را بیان می کند و می فرماید: در دنیا حقیقت را به انسان نشان داده اند،اگر به درستی بنگرید؛ و به ندای حق گوش فرا دهید، در همین دنیا نیز مطالب عبرت آموز اندرز دهنده را همه انسانها خواهند دید .
امام علیه السلام همچنین در مورد عاقبت انسان و راه رسیدن به رستگاری می فرماید: قیامت پیش روی شما و مرگ در پشت سر، شما را می راند.سبک بار شوید تا برسید.همانا آنان که رفتند در انتظار شما هستند.
در مورد جمله «سبکبار شوید تا برسید»که کلام نورانی امیرالمومنین علی علیه السلام باید گفت که کلامی کوتاهتر و پر محتوا تر از آن در نهج البلاغه دیده نشده است.این جمله بسیار پرمعنی و حکمت آموز است که تشنگی را با آب حکمت از بین می برد.
باشگاه خبرنگاران
پیامبری که آرزو داشت شیعه علی بن ابیطالب علیه السلام باشد!؟
نوشته شده توسطرحیمی 22ام آذر, 1395جایگاه پیروان واقعی امام علی علیه السلام آنقدر بالاست که حتی پیامبری با شریعتی جهانی، آرزوی شیعه بودن را دارد.
شب بود جمعی از اصحاب در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودند و از بیانات آن بزرگوار بهرمند می شدند. آن بزرگوار در آن شب این جریان را بیان کرد و فرمود:
آن شب که مرا به سوی آسمان ها به معراج بردند، هنگامی به آسمان سوم رسیدم، منبری برای من نصب نمودند.
من بر عرشه ی منبر قرار گرفتم و ابراهیم خلیل علیه السلام در پله ی پایین عرشه قرار گرفت و سایر پیامبران در پله های پایین تر قرار گرفتند.
در ادامه این داستان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید:در این هنگام علی علیه السلام ظاهر شد که بر شتری از نور سوار بود و صورتش مانند ماه شب 14 می درخشید و جمعی چون ستارگان تابان در اطراف او بودند.
در این وقت ابراهیم خلیل علیه السلام به من گفت: این فرد با این صورت تابان کدام پیامبر بزرگ و یا فرشته ی بلند مقام است؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله به ابراهیم خلیل الله علیه السلام گفت: او نه پیامبر است و نه فرشته، بلکه برادرم، پسر عمویم، دامادم و وارث علمم، علی ابن ابوطالب علیه السلام است.
سپس ابراهیم علیه السلام پرسید:
این گروهی که در اطراف او هستند، چه کسانی اند؟
پیامبر صلی الله علیه و آله پاسخ داد: این گروه،شیعیان علی بن ابی طالب هستند سپس ابراهیم علیه السلام علاقه مند شد که جزء شیعیان علی علیه السلام باشد و به خدا عرض کرد:
پروردگارا، مرا از شیعان علی بن ابی طالب علیه السلام قرار بده .
پیامبر به اصحاب فرمود: هرگاه بر پیامبران پیشین صلوات فرستادید، نخست به من صلوات بفرستید و بعد به آن ها، جز در مورد ابراهیم خلیل علیه السلام که هر گاه خواستید به من صلوات بفرستید، نخست به ابراهیم خلیل علیه السلام صلوات بفرستید.
اصحاب پرسیدند: دلیل این کار چیست؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: به همین دلیل که بیان کردم. چون ابراهیم علیه السلام آرزو کرد که از شیعیان علی علیه السلام باشد.
باشگاه خبرنگاران
۱۸ سند اهل سنت درباره نخستین کسی که به پیامبر صلی الله علیه و آله ایمان آورد
نوشته شده توسطرحیمی 31ام شهریور, 1395
حداقل هجده نفر از صحابه با طُرق مختلف اين حديث را از پيامبر صلی الله علیه و آله نقل كرده اند كه «على( علیه السلام نخستين مردى بود كه اسلام را پذيرا گشت و با پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله نماز خواند».
حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به این پرسش که:
“نخستین کسی که به پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) ایمان آورد که بود؟”
بیان داشته اند:
این بحث مهمى است که «اول من آمن»؛ نخستین کسى که به پیامبر اسلام(صلى الله علیه و آله) ایمان آورد [و دست بیعت در دست او گذاشت] که بود؟
تمام امت اسلامى متفق اند که از میان زنان، خدیجه کبرى(علیها السلام) نخستین نفر بود و امّا از میان مردان - با اینکه عدّه اى اصرار دارند مسأله را پیچیده و قابل بحث و گفتگو قرار دهند - از مطالعه مجموع احادیث و تواریخ تردیدى براى یک ناظر بى طرف باقى نمى ماند که نخستین فرد، على بن ابى طالب(علیه السلام) بود.
آری مولای متقیان ( علیه السلام اوّلین کسى بود که پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) را تصدیق کرد و نخستین کسى بود که با آن حضرت بیعت نمود و نخستین کسى بود که با ایشان نماز خواند و رکوع و سجود به جا آورد.
شواهد و دلائل این مسأله در تمام منابع اسلامى وجود دارد که در ذیل به قسمتى از آنها اشاره مى کنیم:
حداقل هجده نفر از صحابه با طُرق مختلف این حدیث را از پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله) نقل کرده اند که على (علیه السلام) نخستین مردى بود که اسلام را پذیرا گشت و با پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله) نماز خواند:
* روایت ابو سعید خدری
ابوسعید خدرى که از بزرگان صحابه است مى گوید: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) دست بر پشت على (علیه السلام) زد و فرمود: «یا علىُ لَکَ سَبْعُ خِصال لایُحاجُّکَ فیهِنَّ اَحَدُ یَوْمَ الْقِیامَهِ اَنْتَ اَوَّلُ الْمُومِنینَ اِیْماناً بِاللهِ …»(1)؛ اى على! تو هفت ویژگى دارى که هیچ کس نمى تواند در مورد آنها در روز قیامت با تو گفتگو کند: نخست اینکه تو اوّلین کسى هستى که ایمان به خدا آوردى [و اسلام را پذیرا گشتى] … .