به نقل از آیت الله سيد رضا فيروزآبادى:

ترحّم بر حيوانات

يكى از نشانه هاى بارز انسان هاى مؤمن، مهربانى و ترحّم بر مخلوقات خداست. عالم فرهيخته ديار رى، در همان گفتار اخلاقى اش، سخنى دارد كه بيانگر حماسه محبت و نشانه لطف و احسانش به حيوانات و پرندگان مى باشد. او خود در اين مورد مى گويد:

«… تا اينكه مرا بردند تهران و به مدرسه گذاشتند. يك پول ناهار هم قرار شد به بنده بدهند. شب مى رفتم منزل خويشانم به جهت شام پول ناهار را ـ من ناهار نمى خوردم ـ جمع مى كردم. شب جمعه كه مى شد، مى رفتم نزديك سيّد اسماعيل كه ـ حالا در تهران معروف است ـ آنجا گنجشك فروشى بود گنجشك هم يك ده شاهى يا يك عباسى بود. هرچه گنجشك بود، به اندازه پولم مى خريدم همه را آزاد مى كردم.»

وى از همان كودكى به حيوانات ترحم مى كرد. و گاهى به اطراف شهر مى رفت و چنانچه گنجشكى به دستش مى افتاد، با خودش مى برد و بزرگش مى كرد و سپس آزادش مى نمود. از نكات برجسته ديگر اين است كه وقتى مورچگان را مى ديد كه با زحمت زياد به آشيانه هاى خود دانه مى برند، مقدارى دانه، نزديك لانه آنها مى ريخت تا آنها با زحمت كمتر معاش خود را تهيه كنند.

منبع: پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام