ادامه »

استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه نود سوره بقره پرداخته است.

«بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْياً أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلى‏ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ فَباؤُ بِغَضَبٍ عَلى‏ غَضَبٍ وَ لِلْكافِرينَ عَذابٌ مُهينٌ» ^{(بقره، 90)}

آنها به بد چیزى خود را فروختند كه به آنچه خدا نازل كرده از روى حسد كفر ورزیدند. زیرا خداوند از فضل خویش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد آیاتش را نازل مى ‏كند. پس آنها به قهر پى ‏درپى الهى گرفتار شدند و براى كافران مجازاتى خواركننده است.

یهود انتظار داشتند كه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز از نژاد بنى ‏اسرائیل باشد تا به او ایمان آورند. اما چون چنین ندیدند به خاطر تعصباتِ نژادى و حسادت، اسلام نیاورده و حتى به این كار خداوند اعتراض كردند!.

آرى یهود با این كار، معامله زیان ‏آورى انجام داد، زیرا آنان كه براى ایمان آوردن به پیامبر موعود صلی الله علیه و آله سختى ‏هاى سفر را تحمل كرده و در مدینه ساكن شده بوده و خود از منادیان اسلام بودند به او كافر شده و خود را به بهاى حسادت فروختند و به مقصود نرسیدند.

از این آیه مى‏ آموزیم كه:

حسد، مایۀ كفر و انكار حق است. به آنچه خداوند به دیگران عطا كرده، حسد نورزیم كه به زیان خودمان تمام مى ‏شود.

حوزه

علاقۀ خدا به ما بیشتر از آن است که اجازه بدهد به راحتی خود را نابود کنیم، یا کسی به سهولت ما را خراب کند.

او می‌داند ما کسی را غیر از او نداریم که حمایت و هدایتمان کند.

خدا اساساً ما را از سر علاقه آفریده و هر کسی می‌تواند در زندگی خود ببیند که خدا چگونه مانع از خراب شدن بنده‌اش می‌شود.

دانلود صوت

حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در ایام فاطمیه در مسجد سید اصفهان، با موضوع «هیجان سیاسی و آرامش انقلابی» به سخنرانی پرداخت که در ادامه فرازهایی از «قسمت اول» این سخنرانی را می‌خوانید:

امام حسین علیه السلام می‌خواست در یک بستر اجتماعی که از «آرامش» برخوردار است قیام کند   

• در قیام امام حسین علیه السلام مخالفت ایشان با یزید، صریح بود و دلائل ایشان هم برای مخالفت‌شان کافی بود. از اول معلوم بود که این حرکت حضرت، به درگیری و نبرد منجر خواهد شد، اما با این وجود، در وصیت‌نامه و همچنین در سیرۀ ایشان کاملاً مشخص است که ایشان می‌خواهند در یک بستر اجتماعی که از ویژگی «آرامش» برخوردار است قیام کنند.

ایشان در وصیت‌نامۀ خود، مختصات این قیام را توضیح می‌دهند و تصریح می‌فرمایند:

«إِنِّی لَمْ أَخْرُجْ بَطِراً وَ لَا أَشِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً»(مناقب‌آل‌ابیطالب/4/89)

من از سر بیهودگی، و از سرِ اینکه بخواهم فضا را به‌هم بزنم و فساد ایجاد کنم یا ظلمی بکنم، خروج نکردم؛ من بسیار آرام و متین قیام می‌کنم. من برای به‌هم ریختن اوضاع، حرکت نمی‌کنم، بلکه می‌خواهم به سیرۀ جدم و پدرم عمل کنم.

ادامه »

ادامه »

ادامه »

همان‌طور که غنی‌سازی اورانیوم مهم بوده و موجب اقتدار کشور می‌شود، غنی‌سازی در مسائل معنوی هم مهم بوده و باعث جلوگیری از نفوذ دشمن می شود

 

ادامه »

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ طه/44

با او به نرمی سخن گوييد ، شايد پند گيرد

مرحوم آیت‌الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی که در خراسان ساکن بود، آنجا را وطن خود قرارداد، ایشان عارفی روشن ضمیر و دارای کرامات و ادعیه و مکاشفات و اهل دل بود.

نقل می‌کنند: وقتی در سفری از کوفه به نجف اشرف می‌رفت، در راه جمعی از دزدان او را وادار کردند که لباس‌هایش را کنده و به آن‌ها تحویل دهد، مرحوم شیخ نخودکی هم لباس‌هایش را به جز ساتر، از تن بیرون آورد و به دزدان داده و فرمود: «من این لباس‌ها را به شما بخشیدم تا شما گرفتار معصیت و گناه خدا نشوید، زیرا اگر این‌ها را نبخشم غصب است و مال غصبی حرام است» 

موقعی که دزدها این اخلاق پسندیده و حسن رفتار و بزرگواری را از آن مرحوم دیدند، لباس‌ها را به او پس داده و به دست او توبه ‌کردند.1

عالَمی را یک سخن ویران کند                       روبَهانِ مُرده را شیران کند^{( مولوی )}

با اقتباس و ویراست از کتاب داستان‌هایی از اخلاق اسلامی