ادامه »

دفترم هم در جیبم بود، دفتر شعر. درآوردم، گفتم آقاجان این شعر را برای شما گفته‌ام، می‌خوانم برایتان. شروع کردم شعر را خواندن.

طبق فرمايش حضرت رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) به حسب خطبه اى كه به آن حضرت منسوب است، همه بندگان در ماه مبارك رمضان به مهمانى خداوند تعالى دعوت شده اند و مهمان پروردگار خود می باشند. آنجا كه می فرمايد:

«ايّها الناس، إنه قد اقبل اليكم شهر الله … وقد دُعيتم فيه إلى ضيافة الله». مردم ماه خدا به سوى شما روى آورد … و شما در اين ماه به مهمانى خدا خوانده شديد.(1)

• شما در اين چند روزى كه به ماه مبارك رمضان مانده به فكر باشيد؛ خود را اصلاح كرده توجه به حق تعالى پيدا نماييد؛ از كردار و رفتار ناشايسته خود استغفار كنيد؛ اگر خداى نخواسته گناهى مرتكب شده ايد، قبل از ورود به ماه مبارك رمضان توبه نماييد؛ زبان را به مناجات حق تعالى عادت دهيد. مبادا در ماه مبارك رمضان از شما غيبتى، تهمتى، و خلاصه گناهى، سربزند، و در محضر ربوبى با نعم الهى و در مهمانسراى بارى تعالى آلوده به معاصى باشيد.

 

• شما در اين ماه شريف به ضيافت حق تعالى دعوت شده ايد: «دُعيتم فيه إلى ضيافة الله» خود را براى مهمانى باشكوه حضرت حق آماده سازيد. لااقل به آداب صورى و ظاهرى روزه پايبند باشيد. (آداب حقيقى باب ديگرى است كه به زحمت و مراقبت دايم نياز دارد.)

 

• معناى روزه فقط خوددارى و امساك از خوردن و آشاميدن نمی باشد؛ از معاصى هم بايد خوددارى كرد. اين از آداب اوليه روزه می باشد كه براى مبتدی هاست. (آداب روزه براى مردان الهى كه می خواهند به معدن عظمت برسند غير از اين می باشد.) شما حداقل به آداب اوليه روزه عمل نماييد؛ و همان طور كه شكم را از خوردن و آشاميدن نگه می داريد، چشم و گوش و زبان را هم از معاصى باز داريد. از هم اكنون بنا بگذاريد كه زبان را از غيبت، تهمت، بدگويى و دروغ نگه داشته، كينه، حسد، و ديگر صفات زشت شيطانى را از دل بيرون كنيد. اگر توانستيد، انقطاع إلى الله حاصل نماييد؛ اعمال خود را خالص و بی ريا انجام دهيد؛ از شياطين انس و جن منقطع شويد؛ ليكن به حسب ظاهر از رسيدن و دست يافتن به چنين سعادت ارزنده اى مأيوس می باشيم؛ اقلا سعى كنيد روزه شما همراه با محرمات نباشد.
• در غير اين صورت اگر روزه شما صحيح شرعى باشد، مقبول الهى نبوده و بالا نمی رود. بالا رفتن عمل و مقبوليت آن، با صحت شرعى خيلى تفاوت دارد. اگر با پايان يافتن ماه مبارك رمضان، در اعمال و كردار شما هيچ گونه تغييرى پديد نيامد و راه و روش شما با قبل از ماه صيام فرقى نكرد، معلوم می شود روزه اى كه از شما خواسته اند محقق نشده است؛ آنچه انجام داده ايد روزه عامه حيوانى بوده است.

ادامه »

ادامه »

صراحت بيان امام راحل در نفى ديدگاه اعتقادى و عملى برخى از منتظران، از شناخت و مواضع استوار ايشان درباره مسأله مهدويت حكايت دارد.

«موضوع ظهور و انتظار فرج و موضوعات مرتبط یه آن،مباحثی است که پس از غیبت کبرای امام عصر (عج) پیوسته و به فراخور شرایط اجتماعی و سیاسی نظام های حاکم بر مسلمین مطرح بوده است؛چرا که این موضوع نه فقط در اندیشه شیعه بلکه در کل جهان اسلام در اشکال مختلف جزء بنیادی ترین و زنده ترین مسائل دینی،اعتقادی و اسلامی به خصوص از منظر مکتب اهل بیت علیهم السلام است،از این رو علما و صاحب نظران عرصه دین مبین اسلام براساس نیاز و اقتضائات جامعه زمان خود از آن سخن گفته اند.

در میان دیدگاههای مطرح شده از سوی علمای اسلام ،نظریات و سخنان امام خمینی (ره) به جهت موفق شدن در پایه ریزی و استقرار نظامی مبتنی برآموزه های مهدوی از اهمیت به سزایی برخوردار است.

امام خمینی (ره) از کسانی است که جریان ظهور مصلح کل و عدل گستر جهانی را هم در آثار و اندیشه متجلی کرده و هم در میدان عمل درباره مهدویت از جنبه های مختلف به طور زنده، آموزنده و کارآمد سخن گفته و به مورد اجرا گذاشته است.»^(۱)

«انتظار در ديدگاه امام خمينى، در حقيقت بيان يك تكليف اعتقادى و اجتماعى است. ايشان در نقد مفهوم انتظارى كه غالبا منتظران در يك نظام طاغوتى دارند، منتظر حقيقى امام عصر(عج) را عامل به وظيفه شرعى خويش در قبال جامعه و روند آن مى‌داند. بدين‌گونه، انتظار را مى‌توان همان اعتراض منتظران مهدى شمرد، زيرا آنان از وضع موجود ناخرسند هستند و نظام سياسى صالحان را آرزومندند.

ادامه »

قرآن دعوت به معنويات تا حدي كه بشر مي‌تواند به او برسد و فوق او [كرده] و بعد هم اقامه عدل.

پيغمبر هم و ساير كساني كه لسان وحي بودند، آن‌ها هم اين دو رويه را داشتند.

خود پيغمبر هم عملش اين‌طور بود، تا آن روزي كه حكومت تشكيل نداده بود، معنويات را تقويت مي‌كرد. به مجرد اين‌كه توانست حكومت تشكيل بدهد علاوه بر معنويات اقامه عدل كرد، حكومت تشكيل داد و اين مستمندان را از زير بار ستمگران تا آن‌قدر كه اقتضا داشت وقت، نجات داد و اين سيره مستمره انبيا، بايد كساني كه خودشان را تابع انبيا مي‌دانند اين سيره مستمره باقي باشد. هم جهات معنوي كه اشخاصي كه با معنويات آشنا هستند، آن‌ها بايد تقويت بكنند و همه مردم را، خود مردم هم همين طور، جهات معنويات را تقويت بكنند و هم آن مسأله دوم كه اقامه عدل است. حكومت اسلام بايد اقامه عدل بكند، در عين حالي كه معنويات را تصحيح مي‌كند و ترويج مي‌كند. و ما اگر تابع اسلام هستيم و تابع انبيا هستيم اين سيره مستمره انبيا بوده است، و اگر تا ابد هم فرض كنيد انبيا بيايند باز همين است، باز جهات معنوي بشر تا آن اندازهاي كه بشر لايق است، و ادامه اقامه عدل در بين بشر و كوتاه كردن دست ستمكاران؛ و ما بايد اين دو امر را تقويت كنيم.

_{صحيفه نور، ج17، ص528}

روایت آیت الله العظمی سبحانی از توصیه امام به جوانان

 حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به تأکیدات مکرر امام خمینی(ره)، گفتند:

ایشان همیشه به ما می فرمودند که قدر جوانی خود را بدانید؛ چراکه در زمان پیری کاری از انسان ساخته نیست.

حضرت آیت الله سبحانی صبح امروز در درس خارج اصول در مسجد اعظم قم با اشاره به روایتی از معصوم(علهم السلام) اظهار داشتند:

در این حدیث زیبا آمده است:

«النعمه اذا فقدت عرفت»

نعمت زمانی که از دست ما می رود، شناخته می شود».

ایشان با تأکید بر استفاده از وقت و زمان، ابراز داشتند:

بهترین زمان برای تحصیل، مطالعه و قلم زدن، دوران جوانی است که باید به بهترین نحو از آن استفاده کرد.

این مرجع تقلید با اشاره به تأکیدات مکرر امام خمینی(ره)، خاطرنشان ساختند:

ایشان همیشه به ما می فرمودند که قدر جوانی خود را بدانید؛ چراکه در زمان پیری کاری از انسان ساخته نیست.

حضرت آیت الله سبحانی تصریح کردند: شما طلاب و روحانیون باید مراقب زمان و جوانی خود باشید و در این ماه ها از مسافرت خود کم کرده و فقط مشغول به درس و بحث باشید.

این استاد برجسته حوزه بیان داشتند:

کارها را متمرکز در تحصیل کرده و فعالیت های اضافی خود را رها کنید؛ مگر اینکه ضرورت داشته باشد.

منبع: حوزه

غایت بعثت همان است که خدای تبارک و تعالی در سوره جمعه فرموده است:

«  هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يتْلُو عَلَيهِمْ آياتِهِ وَيزَكِّيهِمْ وَيعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ »^{(الجمعة/2)}

غایت بعثت اینهایی است که در این آیه شریفه ذکر می فرماید. می فرماید که:

«خدای تبارک و تعالی آن خدایی است که مبعوث کرده است در بین شما از خود شما یک رسولی، یک فرستاده ای و این فرستاده این چند امر را از طرف خدا باید انجام بدهد «یتلوا علیهم آیاته» آیات خدا را بر مردم قرائت کند.

قرآن آیات الهی است و انگیزه بعثت، آوردن این کتاب بزرگ است و تلاوت کردن این کتاب بزرگ و آیه عظیم الهی است.گرچه همه عالم آیات حق تعالی هستند لکن قرآن کریم فشرده از تمام خلقت و تمام چیزهایی که در بعثت باید انجام بگیرد، قرآن کریم یک سفره ای است که خدای تبارک و تعالی به وسیله پیغمبر اکرم در بین بشر گسترده است که تمام بشر از آن هر یک به مقدار استعداد خودش استفاده کند.امام خمینی (ره) فرمودند:

      روز بعثت رسول اکرم در سرتاسر دهر«من الازل الی الابد» روزی شریف تر از آن نیست. برای اینکه حادثه ای بزرگتر از این حادثه اتفاق نیفتاده زیرا که بزرگتر از رسول اکرم در عالم وجود نیست،غیر از ذات مقدس حق تعالی و حادثه ای بزرگتر از بعثت او هم نیست.