سلام

شما خوبيد ، راستشو بخواهید من خوب نيستم ، از لحاظ جسمي نه ، يه جورايي اصلاً خنده به دلم نميآد ، نميدونم چي شده دلم اختيارش دست خودش نيست ، انگار آرامش خودش رو از دست داده ،

مثه ……مثه كسي كه يه چيز باارزش رو گم ميكنه يا از دست ميده ، چه جوري بگم يه چيز مثه ….. مثه مادر .

دلم زير و رو شد ،

             مادر ، 

            عجب شاهكاري درست كرده خدابراي دلاي ما بيچاره ها ،

               يعني اونقدر عجيبه خلقت مادر كه دل تمام كائنات براي موجودي به نام مادر مي تپه ، حتي با شنيدن اسمش هم آروم ميشيم.

خدانكنه يه مو از سر مادرت كم بشه.

آخ ، يادم نبود اين همه نگراني بابت اينه كه داريم به فاطميه نزديك مي شيم ، يه دوست برام نوشته بود:

فاطميه قفل غم را شد كليد      چونكه داردهم شهيده هم شهيد

وقتي فكر مي كنم مي بينم كه دل همة ما با نام مادرمون فاطمه عجين شده ويه جورايي ميشه گفت بدون مادرحتي نفس هم نمي تونيم بكشيم .

چه غمي داره فاطميه ، چه غمي داره حيدر ،

چه غمي دارن بچه هاي حيدر ……

ولي با خودم ميگم درست ميشه بي بي جان ، مطمئن باش نميذاريم فاطميه بدون قصاص باشه ، البته ما به فرمان سيد علي خودمون رو آروم نگه داشتيم ،

ولي آرامش قبل از طوفان ، طوفاني كه فقط يه ناخدا مي تونه به مقصد برسونش…..

«يارَبَّ الْحُجَه ، بِحَقِ الْحُجَه ، اِشْفِعْ صَدْرِ الْحُجَه ، بِظُهُورِالْحُجَه»