اثرات عفاف در امنیت اخلاقی

الف)تعديل جاذبه طبيعي بين زنان و مردان:

بر اساس قانون خلقت بين زن و مرد جاذبه اي طبيعي قرار داده شده كه ضامن سعادت و سلامت خانوادگي آن دو خواهد شد اما محور و مدار اين جذب طبيعي زن است. از اين رو در آيات شريفه براي حفظ آرامش زن و مرد، اصالت به زن داده شده است. پوشش زنان موجب تعديل جاذبه هاي طبيعي شده و اين نعمت الهي را در مسير و مجراي طبيعي خود قرار مي دهد به اين معنا كه حس خودآراي و زيبا پسندي زن و زيبايي هاي ظاهري او و جاذبه هاي طبيعيش محدود به خانه و خانواده شد و همين امور كه در جامعه ي بيرون، فساد آور است در درون خانواده نقش مثبت ايفا مي كند.

ب) ايجاد زمينه مشاركت سياسي_ اجتماعي زنان:
لازمه حضور اجتماعي زنان، حفظ حدود و پوشش و دوري از اختلاط و خودنمايي و تبرج است. هر حضوري داراي شرايط و قوانين است مانند سربازي كه به محض حضور در پادگان بايد ملتزم به قوانين باشد يك زن هم بايد با حجاب خود در جامعه حضور داشته و از استعدادها و قابليت هاي خود استفاده كند.

ج) بهداشت رواني جامعه:
پاك نمودن جامعه از جاذبه هاي كاذب و محرك هاي جنسي و رواني مانع از غرق شدن جامعه در مسائل شهواني و ضد اخلاقي خواهد شد. پوشش و حجاب در تمام ابعاد ارتباطات تضمين كننده سلامت جامعه خواهد بود.

ادامه »

یکی از این مفاهیم گرانسنگ در تفسیر المیزان، مفهوم محوری عدالت است که علامه طباطبایی در فرازهای مختلف این کتاب به تشریح موشکافانه آن پرداخته است. متاسفانه تاریخ جوامع اسلامی همواره بیانگر مسخ این مفهوم و راندن آن از حوزه های مهم سیاسی، اجتماعی به حوزه های اخلاقی و فردی بوده است و خودکامگان مستولی همواره سعی داشته اند که این معیار و ملاک اساسی جامعه اسلامی را از درون تهی کرده و صبغه اجتماعی و سیاسی آن را زدوده و آن را تنها در حوزه های بی خطر اخلاقی و کلامی و مباحث معقدی مانند منازعات مستمر کلامی عدلیه و غیرعدلیه و مباحث عدل الهی منحصر نمایند.

این در حالی است که اصل عدالت در اسلام تا آنجا اهمیت دارد که حتی برخی معتقدند که این مفهوم از جمله اصل عدالت اجتماعی را می توان به عنوان معیار و میزانی برای فقاهت و استنباط های فقهی استفاده کرد. به تعبیر شاگرد برجسته علامه یعنی استاد شهید مطهری:

«اصل عدالت از مقیاس های اسلام است که باید دید چه چیزی بر او منطبق می شود. عدالت در سلسله علل احکام است نه در سلسله معلولات، نه این است که آنچه دین گفت عدل است، بلکه آنچه عدل است دین می گوید».

به تعبیر دیگر عدل حاکم بر احکام است نه تابع احکام، عدل اسلامی نیست، بلکه اسلام عادلانه است. استاد از غفلت فقیهان از اصل عدالت اجتماعی و فقدان قاعده سازی از آن چنین یاد می نماید:

ادامه »

عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ:

مَثَلُ الِاسْتِغْفَارِ مَثَلُ وَرَقٍ عَلَى شَجَرَةٍ تُحَرَّكُ فَيَتَنَاثَرُ وَ الْمُسْتَغْفِرُ مِنْ ذَنْبٍ وَ يَفْعَلُهُ كَالْمُسْتَهْزِئِ بِرَبِّهِ.

امام رضا(ع) فرمود: همان گونه که تکان دادن درخت باعث ریختن برگ‌های آن می‌شود، استغفار نیز [با گناهان] چنین می‌کند و کسی که از گناهی استغفار کند اما آن را انجام دهد گویی پروردگارش را مسخره کرده است.

کافی، ج2، ص504

* پرسش

آیا انسان آزاد است یا مجبور؟ مرز آزادى تا كجاست؟

* پاسخ

خداوند، انسان را آزاد آفریده است و به او اختیار داده تا كارهایش را انتخاب كند. گرچه بعضى گفته‏ اند: انسان در كارهایش مجبور است و گمان مى ‏كند كه آزاد است، امّا دلایل بسیارى بر اختیار انسان وجود دارد كه به برخى از آنها اشاره مى‏ كنیم:

الف) هر انسانى در كارهاى خود گاهى دچار تردید و شك مى ‏شود كه آیا انجام دهد یا ندهد؟ همین شك، دلیل بر آزادى اوست كه مى‏تواند كارى را انجام دهد و مى‏تواند انجام ندهد.

ب) گاهى انسان‏ها به كار یكدیگر انتقاد دارند. انتقاد نیز دلیل آن است كه كسى كه كار را انجام داده، مى‏توانسته انجام ندهد.

ج) هر انسانى در عمر خود بارها از گفتار و رفتار خود پشیمان شده و همین پشیمانى دلیل آن است كه مى‏ توانسته انجام ندهد و لذا با خود مى‏گوید: اى كاش انجام نمى‏دادم!

ادامه »

حجت الاسلام و المسلمین علی صابری:

درباره حجاب فاطمی و جایگاه اجتماعی حضرت زهرا (س) گفت: حجاب یا آنچه ما به عنوان پوشش صحیح می‌دانیم صرفا فقط چادر نیست. در واقع ما هر وقت از حجاب حرف می‌زنیم چادر به ذهن‌ها می‌رسد یا خانمی که کاملا بسته باشد، اما اصلا بحث ما درباره حجاب صرفا چادر آن هم با رنگ مشکی نیست، وقتی از حجاب می‌گوییم یعنی پوشیدگی صحیح و کامل زنان و بالاخص مردان است.

وی در ادامه بیان کرد: ما می‌دانیم که حضرت زهرا (س) در زمانه خود بزرگترین کلاس درس و مباحثه را داشتند و افرادی مثل سلمان در آن شرکت می‌کردند و درس می‌خوانند. حضرت زهرا (س) نیز پس از ماجرای فدک و خلافت امیرالمومنین (ع) یکی از اعتراضاتشان تعطیلی تدریسشان بود، وقتی درس را تعطیل کردند بسیاری از مردم آن زمان متعجب ماندن که چرا حضرت (س) مباحثه را تعطیل کرد. بنا به این روایات، ما نیز باید توجه داشته باشیم که بانویی چنین مانند حضرت زهرا (س) که معصوم هستند، پدرشان پیامبر اکرم (ص) و همسرشان امام هستند، در زمانه خود چگونه عمل کردند؟ این طبیعی است که زنان ما نمی‌توانند حضرت زهرا (س) شوند، اما می‌توانند الگویی شبیه فِضه داشته باشند.

ادامه »

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ)ع( قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) :مَنْ أَقْرَضَ مُؤْمِناً قَرْضاً يَنْتَظِرُ بِهِ مَيْسُورَهُ كَانَ مَالُهُ فِي زَكَاةٍ وَ كَانَ هُوَ فِي صَلَاةٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ حَتَّى يُؤَدِّيَهُ إِلَيْهِ.

امام صادق(ع) از پیامبر(ص) روایت کرد که فرمود: هرکس به مؤمنی قرضی بدهد تا هنگام توانایی به او بازگرداند؛ گویی مال خود را صدقه داده و تا زمانی که قرض گیرنده آن مال را به او بازگرداند، فرشتگان بر او درود می فرستند.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ)، قَالَ: جَاءَ أَعْرَابِيٌّ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ، أَخْبِرْنِي بِعَمَلٍ يُحِبُّنِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ.

قَالَ: يَا أَعْرَابِيُّ ازْهَدْ فِي الدُّنْيَا يُحِبَّكَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ)، وَ ازْهَدْ فِي مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ يُحِبَّكَ النَّاسُ.

امام باقر(ع) فرمود:‌یک اعرابی نزد رسول خدا(ع) آمد و گفت: ای محمد مرا از عملی آگاه کن که خدا مرا به خاطر آن دوست بدارد.

فرمود: به دنیا بی رغبت باش تا خدای عزوجل تو را دوست بدارد و نسبت به دارایی مردم بی میل باش تا آنها تو را دوست بدارند.

امالی شیخ طوسی، ص104

نماز، جهاد، شهادت

 بعضى براى اقامه نماز كتك ها خوردند، مثل انقلابيون در زندان شاه و اسرا.

 بعضى تير خوردند مثل زُهير كه روزعاشورا جلو امام حسين ^{(علیه السلام)} ايستاد تا امام نمازش را بخواند.

 بعضى در راه نماز شهيد شدند، مثل شهداى محراب: آيت اللّه اشرفى اصفهانى، دستغيب، صدوقى، مدنى و قاضى طباطبائى .

و بعضى در حال نماز شهيد شدند مثل على بن ابيطالب عليهما السّلام .

دین اسلام دینی است الهی که قوانین و چارچوب‌های خاصی برای خود دارد. برخی از اعمال در این دین ناب گناه محسوب می‌شود که اکثر مسلمانان سعی می‌کنند تا حدامکان از آن فاصله بگیرند و به گناه آلوده نشوند و بنوعی مرتکب گناه نشوند و در این بین همیشه سوالی مطرح می‌شود تحت این عنوان که؛ آیا فکر گناه نیز گناه محسوب می‌شود؟!

گناه چیست؟
گناه یا معصیت را در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند تعریف کرده اند و در اصطلاح مذهبی به معنی خلاف است و به باور پیروان گروهی از ادیان انسان جزای گناه را یا در این جهان و یا در جهانی دیگر می‌بیند.

ریشهٔ گناهان
گناهان اولیه که ریشهٔ سایر گناهان دانسته شده‌اند عبارتند از:

تکبر که در داستان سجده نکردن ابلیس به آدم مدل شده و به رانده شدن ابلیس از بارگاه الهی منجر می‌شود.

حرص که در داستان فریب خوردن آدم و حوا از ابلیس مدل شده و به رانده شدن آن‌ها از بهشت انجامید.

حسد که در داستان هابیل و قابیل مدل شده و به کشته شدن هابیل توسط قابیل می‌انجامد.

آیا فکر و اندیشه گناه نیز گناه شمرده می‌شود؟

در این رابطه، باید گفت: فکر گناه به دو صورت ممکن است.

نخست اینکه؛ فکر گناه به عنوان یک تصور ذهنی و خطور برخی از گناهان در فکر و اندیشه و توهم و خیال انسان که هیچ‌گونه اثر و پی‌آمد علمی و عملی به همراه نداشته باشد، در این صورت هیچ دلیلی عقلی و یا نقلی وجود ندارد که فکر گناه بدین معنا، گناه محسوب شود، گرچه نمی‌شود که منکر این شد که فکر گناه آثار و پی‌آمد منفی بر روح و جان آدمی می‌گذارد.

چنانکه در روایتی آمده که حضرت مسیح علیه السلام  فرمود: موسی بن عمران به شما دستور داد که زنا نکنید و من به شما امر می‌کنم که فکر زنا را در خاطر نیاورید، چه رسد به این که عمل زنا را انجام دهید، زیرا که هر کسی فکر زنا کند، مانند کسی است که در ساختمانی زیبای رنگ‌آمیزی شده ای، آتش روشن کند که در این صورت دود آتش رنگ خانه را تباه می‌کند، گرچه ظاهراً خانه سالم است.

ادامه »

یکی از موجبات سقوط، خوردن حرام است. العیاذ بالله مواد مخدر باشد یا اعتیادهای زمان ما باشد یا غذای حرام باشد. گرچه معلوم است که اگر شراب بخورد، غیر از آنست که غذای حرام بخورد، اما در اینکه هر دو انسان را به سقوط می کشاند اشکالی نیست.

تاثیر مال حرام(1)

یکی از موجبات سقوط، خوردن حرام است. العیاذ بالله مواد مخدر باشد یا اعتیادهای زمان ما باشد یا غذای حرام باشد. گرچه معلوم است که اگر شراب بخورد، غیر از آنست که غذای حرام بخورد، اما در اینکه هر دو انسان را به سقوط می کشاند اشکالی نیست. لذا سفارش روی اینکه مواظب باشید که غذای حرام نخورید. حتی اسلام قبل از انعقاد نطفه، دستور می دهد که اگر غذا حرام شد، این نطفه خطرناک می شود.

در میان مردم مشهور است که یک بچه ای که خیلی بدی می کند، به او می گویند لقمه حرام. این حرف به جایی است و حرفی است که در روایات ما آمده است. حرفی است که دستور داده شده که مواظب باشید قبل از انعقاد نطفه این نطفه از غذای حلال باشد. مواظب باشید که بچه در شکم مادر حلال بخورد. مواظب باشید که وقتی بچه به دنیا می آید، شیر مادر حلال باشد. مواظب باشید در خانه و در زندگیتان غذای حرام نباشد. برای اینکه غذای حرام روی نطفه تأثیر دارد.

در شکم مادر غذای حرام برای بچه تأثیر عجیبی دارد. در وقتی به دنیا می آید اگر شیر از غذای حرام بخورد، این بچه معلوم نیست که عاقبت بخیر بشود. و باید مواظب باشیم که بچه مان در اثر غذای حرام ناباب نشود و به عبارت دیگر به سقوط کشانده نشود [از امام محمّد باقر در مورد چگونگی شراکت شیطان در آیه «وَشارِکْهُمْ فِی الاَمْوَالِ وَالاَوْلادِ… ؛(ای شیطان) و در ثروت و فرزندانشان شرکت جوی…» پرسیده شد؛ فرمودند:« مَا کَانَ مِنْ مَالٍ حَرَامٍ فَهُوَ شِرْکُ الشَّیْطَانِ … وَ یَکُونُ مَعَ الرَّجُلِ حِینَ یُجَامِعُ فَیَکُونُ الْوَلَدُ مِنْ نُطْفَتِهِ وَ نُطْفَهِ الرَّجُلِ اِذَا کَانَ حَرَاماً؛ آنچه از مال حرام باشد شیطان در آن شریک است… وقتی که شخص با همسر خویش نزدیکی می کند شیطان با او همراهی می کند و اگر مال از حرام باشد، قسمتی از فرزند از نطفه شیطان و قسمتی، از نطفه خود شخص خواهد بود»].(2)

راجع به خود ما هم بسیار سفارش شده است، به اندازه ای که در روایات می خوانیم که اگر کسی مواظب باشید که غذای حرام نخورد، ثوابش بالاترین ثوابهاست [رسول اکرم (ص): الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَال؛عبادت هفتاد جزء است و بالاترین جزء آن کسب حلال است»](3) . حتی در روایات می گوید که اگر انسان از غذای حرام اجتناب کند، تا دویست هزار رکعت نماز بخواند، آن اجتناب از غذای حرام بهتر است [و یا حتی ترک مقدار ناچیزی از مال حرام معادل هفتاد هزار حج مقبول دانسته شده است: « لرد دانق من حرام یعدل عند الله سبعین ألف حجة مبرورة» ](4).

ادامه »