موضوع: "سبک زندگی"
حدیث عید
نوشته شده توسطرحیمی 30ام اسفند, 1395قالَ عيسَى بْنُ مَرْيَمَ:
اَللّهُمَّ رَبَّنا، أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ، تَكُونُ
لَنا عِيْـدا لاَِوَّلِنا وَ آخِرنا، وَ آيَةً مِنْكَ،
وَ اُرزُقُنا وَ أَنْتَ خَيْرُالرَّازِقينَ،
آيه 114، سوره مائده
عيسى بن مريم عليه السلام عرضه داشت:
بارالها، پروردگارا! فرو فرست بر ما «مائده اى» از آسمان تا براى ما عيد باشد، براى پيشينيان و پسينيان، و نشانه و آيتى از تو باشد. و ما را روزى بخش، زيرا تو بهترين روزى دهندگانى.
مائده آسمانى «انقلاب اسلامى» با دعا و دعوت حياتبخش «روح اللّه » در عصر قحطى ايمان و شعور گسترده شد،
مظلومان ومحرومان وپابرهنگان را عيد پيروزى رسيد، و دوباره اولين انسان مظلوم و دربند:
«هابيل و هبه اللّه »
با اولين مظلوم تاريخ:«على ولىّ اللّه »
و آخرين و بزرگترين انقلابى آزاديبخش:«م… بقية اللّه »
در چهره الهىِ«خمينى روح اللّه »
متجلى شد.
و كدام دل را يارى آن است تا در طلوع خورشيد عيد جز نام و ياد او بينديشد؟!
و كدامين قلم را توان آن است، تا در مقدمه حديث عيد عزيزان، جز كلام بهار آفرين «روح اللّه » سخنى بنگارد؟!
«… در اعيادى كه اسلام به ما عنايت فرموده است، آنچه كه در همه اعياد انسان ملاحظه مى كند، همه اش مسئله ذكر و دعاست، نماز است، روزه است… و در اين عيد هم ـ عيد نوروز ـ كه عيد ملى است و اسلامى نيست، لكن اسلام هم مخالفتى با آن ندارد باز مى بينيم در روايتى كه وارد شده از آداب امروز روزه گرفتن است، از آداب امروز دعا كردن است، نماز خواندن است، و اين به ما مى فهماند كه اگر ملتى بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادى خودش را حفظ كند بايد در عيدش و غيرعيدش تذكر داشته باشد… به ياد خدا باشد، براى خدا باشد.»(ـ صحيفه نور، ج 17، 215 ـ پيام نوروزى سال 1362)
«… البته از عيدهائى كه اسلام تأسيس فرموده است ـ بحسب نظرهاى مختلف ـ برداشت هاى مختلفى وجود دارد، آن برداشتى كه اهل معرفت از عيد دارند با آن برداشتى كه ديگران مى كنند بسيار متفاوت است، آنها بعد از رياضت هائى كه در ماه رمضان مى كنند روز عيد را روز لقاء اللّه مى دانند، و آن روز براى آنها «ألغيرك من الظهور ماليس لك» است، آنها همه چيز را از او مى دانند، و آن روز را عيد مى كنند براى اينكه بعد از رياضت، يوم ورود به حضرت است.
و در عيد قربان نيز بعد از اينكه تمام عزيزانشان را از دست دادند مهيا براى ملاقات مى شوند، بعد از اينكه نفس خودشان را كشتند و هرچه عزيز است در راه خدا از آن گذشتند آنوقت است كه روز لقاء است.
و جمعه هم در اثر اجتماعاتى كه مسلمين باهم دارند، اهل معرفت مهيا مى شوند براى لقاء اللّه . پس برداشت آنها از عيد غير برداشت ماست و ما اميدواريم كه به تبع اولياء خدا به جلوه اى از آن جلوه ها برسيم و ذره اى از آن معارف در قلب ما واقع بشود.
… خداوند همه را توفيق دهد كه قدر نعمت هاى خدا را بدانند و بدانند كه همه چيز از اوست… اگر، همه چيز را از خدا بدانيم و.. اين را واقعا در قلبمان ادراك كنيم، عيد مى شود براى كسانى كه شهيد داده اند، عيد مى شود براى كسانى كه مجروح شدند، عيد مى شود براى كسانى كه در راه خدا عزيزانشان را از دست دادند. براى اينكه اين عزيزان، عزيزان خدا هستند، اينها همه از او هستند و من اميدوارم كه اين حس و اين ايمان در ما پيدا بشود و تقويت بشود.»(صحيفه نور، ج 18، 259 ـ 260 ـ پيام نوروزى سال 1363)
بدان اميد كه آرزوها و خواسته هاى آن فروغ هميشه جاويد به دست «يداللّهى» و گامهاى استوار آيت حق و يادگار بى مانند «خمينى»، «حضرت آية اللّه خامنه اى» يكى پس از ديگرى جامه عمل پوشد و با تحقق اين وعده الهى هر روزِ شيعيان رنجديده و شاهدان شهيد داده نوروز گـردد .
فَارزُقنا وَأَنتَ خَيرُالرّازِقين
عيد آمد عيد، پس شادى كنيد
لب ز لب بگشوده، قنّادى كنيد
شربت ذكر خدا شيرين تر است
جلوه نور خدا رنگين تر است
كام جان از ياد او شيرين كنيد
سر درِ دل را به نور آذين كنيد
شادى عيد از بهار بندگى است
عيد بى تقوا و طاعت، عيد نيست
عيد مردم همره نقل و نبات
عيد اهل دل، رواج صالحات
عيد يعنى روز تازه، سال نو
يعنى اخلاق جديد و حال نو
عيد را تنها چراغانى ندان
يا هياهوى خيابانى ندان
عيد با كفش و كلاه تازه نيست
جز به رفتار و نگاه تازه نيست
عيدهايى كز پى رنگى بود
مايه اندوه و دلتنگى بود
عيد بيدار دل و جانت بود
رونق اخلاق و ايمانت بود
قلب تو بايد چراغانى شود
در رضاى حق دل فانى شود
عيد ما شور و سرور ماندگار
عيدى ما رحمت پروردگار
عيد ما روز ظهور قائم است
چون سرور شادمانى دائم است
مى شود آن دم بهار بى خزان
اين جهان پير مى گردد جوان
مى شود بر چيده چون ظلم و ستم
مى نشيند شادمانى جاى غم
عيد ما يعنى كه جانها روشن است
دل ز ايمان و ولايت گلشن است
قلب خود را نورافشانى كنيم
آسمان دل چراغانى كنيم.
حقیقتی انکار ناپذیر
نوشته شده توسطرحیمی 30ام اسفند, 1395
بازخوانی بخشی از نامه 31 نهج البلاغه؛
همانا داستان آن کس که دنیا را آزمود، مانند مسافرانی است که در منزلی بی آب و علف و دشوار اقامت دارند و قصد کوچ کردن به سرزمینی دارند که در آنجا آسایش و رفاه فراهم است.
|
اى فرزند، تو را آگاه كردم از دنيا و دگرگوني هايش و دست به دست گشتن هايش. تو را از آخرت خبر دادم و آنچه براى اهل آخرت در آنجا مهيا شده و براى هر دو مثلهايى آوردم، تا به آنها عبرت گيرى و از آنها پيروى كنى. مثل كسانى كه دنيا را به آزمون شناخته اند، مثل جماعتى است از مسافران كه در منزلگاهى قحطى زده و بى آب و گياه منزل دارند و از آنجا آهنگ جايى سبز و خرم و پر آب و گياه نمايند.
در چه سنی، با چه کسی و چگونه ازدواج کنیم؟
نوشته شده توسطرحیمی 28ام اسفند, 1395اگر ازدواجی که اسمش را از خدا گرفتیم و نیازش را هم خدا در وجودمان گذاشته، رسمش را هم از خدا بگیریم، قطعا هم وسیله تکمیل ما هم وسیله تامین ما و هم وسیله تفریح ما میشود.
ملاک ازدواج و انتخاب همسر آینده در اسلام و قرآن
نوشته شده توسطرحیمی 28ام اسفند, 1395یکی از شرایط انتخاب همسر که در واقع شریک زندگی است، اسلام و بُعد مذهبی عقیدتی فرد میباشد. زن و مرد میبایست در این امر هم فکر و هم عقیده باشند و اگر یکی از آنها مشرک باشد، عقد و ازدواج آنها باطل خواهد بود.
تجمل گرایی آفت سنت های نوروزی شده است
نوشته شده توسطرحیمی 26ام اسفند, 1395خانم لاله افتخاری، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد در گفتوگو با خبرگزاری «حوزه» درباره برنامهسازی تلویزیون در ایام نوروز گفت:
نوروز تنها مناسبتی ملی نیست، زیرا روایتهای مختلفی از ائمه و حضرت رسول (ص) داریم که در آنها به نوروز توجه و تاکید شده، اما اگر فرض را هم بر این بگیریم که هیچ حدیثی در این مورد وجود نداشته، باز هم نوروز جز مناسبتهای مورد تایید اسلام است.
* مهمترین رویداد نوروزی صله رحم است
وی افزود: در نوروز چه چیزی بیش از همه مورد توجه قرار میگیرد؟ جواب این پرسش کاملاً مشخص است، صله رحم، مناسبتی است که در زمان نوروز اصلیترین کار مردم است. آیا این رفتار بارها از سوی ائمه(علیهم السلام) مورد تاکید قرار نگرفته، حتی در قرآن به محبت کردن و دیدار پدر و مادر تاکید شده، پس چگونه میتوانیم تصور کنیم که این ایام چیزی جدای از آموزههای اسلامی است.
* آفت تجمل گرایی در نوروز
نماینده سابق مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: البته باید توجه داشته باشیم در ایام نوروز، میتواند اتفاقات ناپسندی نیز روی دهد، آنهم گرایش برخی احاد جامعه به سمت تجمل گرایی که متاسفانه تا حدودی فراگیر شده! در همین راستا تلویزیون با برنامه سازیهای خود به ویژه در حوزه فیلم و سریال میتواند قدمهای بسیار خوبی در ارتقای فرهنگی جامعه بردارد.
* حفظ ارزش ها در برنامه های نوروزی
وی در انتهای سخنانش گفت: هر رفتار و سنتی که به محبت کردن تاکید داشته باشد، امری پسندیده است، اما این که ما چگونه از آن استفاده میکنیم، دارای اهمیت است. با این توضیح، توصیه میکنم در ایام نوروزی، تلویزیون جدای از سرگرمی به روی یک نکته مهم اخلاقی- دینی توجه ویژه داشته باشد، آنهم اینکه از هر موقعیتی باید استفاده برد تا آگاهی دینی و اسلامی مردم را بالا ببریم که یکی از مهمترین این موقعیت ها نوروز است. یعنی در ایام نوروز می توان با پخش فیلم ها وتولیدات متناسب با معیارهای اخلاقی و ارزشی جامعه، به ترویج برخی هنجارهای ارزشمند اخلاقی و حفظ آنها در جامعه اسلامی ایران کمک کرد.
حوزه
آيا ممکن است سرنوشت انسان با کارهای خوب تغيير کند؟
نوشته شده توسطرحیمی 25ام اسفند, 1395
|
نقش حالت ها و زمان ها در بسته شدن نطفه
نوشته شده توسطرحیمی 24ام اسفند, 1395رسول اللّه صلي الله عليه و آله : يُكرَهُ أن يَغشَى الرَّجُلُ المَرأَةَ و قَدِ احتَلَمَ حَتّى يَغتَسِلَ مِنِ احتِلامِهِ الَّذي رَأى، فَإن فَعَلَ و خَرَجَ الوَلَدُ مَجنونا فَلايَلومَنَّ إلاّنَفسَهُ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : ناپسند است كه مرد ، در حال احتلام به همسر خود درآيد تا آن كه از جنابتى كه ديده است ، غسل كند ، كه اگر در جنابت چنين كرد و فرزند مجنون زاده شد ، جز خود را نبايد سرزنش كند .
عنه صلي الله عليه و آله : إذا أتى أحَدُكُم أهلَهُ فَليَستَتِر ؛ فَإِنَّهُ إذا لَم يَستَتِر استَحيَتِ المَلائِكَةُ و خَرَجَت، و حَضَرَهُ الشَّيطانُ، فَإذا كانَ بَينَهُما وَلَدٌ كانَ الشَّيطانُ فيهِ شَريكٌ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه كسى از شما به همسرش درآمد ، بايد خود را بپوشانَد ؛ چرا كه اگر نپوشاند ، فرشتگان شرم مى كنند و خارج مى شوند و شيطان ، حاضر مى شود و اگر فرزندى به وجود آيد ، شيطان در [نطفه] او شريك مى شود .
يا عَلِيُ، لا تُجامِع امرَأَتَكَ بَعدَ الظُّهرِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ في ذلِكَ الوَقتِ يَكونُ أحوَلَ، و الشَّيطانُ يَفرَحُ بِالحَوَلِ فِي الإنسانِ.
يا عَلِيُ ، لا تَتَكَلَّم عِنْدَ الجِماعِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ أخرَسَ، و لا يَنظُرَنَّ أحَدٌ إلى فَرْجِ امرَأتِهِ، و ليَغُضَّ بَصَرَهُ عِندَ الجِماعِ، فَإِنَّ النَّظَرَ إلَى الفَرجِ يورِثُ العَمى فِي الوَلَدِ.
يا عَلِيُّ ، لا تُجـامِعِ امرَأَتَكَ بِشَهوَةِ امرَأَةِ غَيرِكَ ؛ فَإِنِّي أخشى إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ أن يَكونَ مُخَنَّثا أو مُؤَنَّثا مُخبَّلاً … .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ مِن قِيامٍ، فَإِنَّ ذلِكَ مِن فِعلِ الحَميرِ ، فَإِن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ كانَ بَوّالاً فِي الفِراشِ ، كالحَمير البَوّالَةِ في كُلِّ مَكانٍ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ فِي لَيلَةِ الأضحى فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَيْنَكُما وَلَدٌ يَكونُ لَهُ سِتُّ أصابِعَ أو أربَعُ أصابِعَ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ تَحتَ شَجَرَةٍ مُثمِرَةٍ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ جَلاَّدا قَتَّالاً أو عَريفا.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ في وَجهِ الشَّمسِ وتَلَألُئِها إلاّ أن تُرخِيَ سِترا فَيَستُرَكُما؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يَزالُ في بُؤسٍ وفَقرٍ حَتَّى يَموتَ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ بَينَ الأذانِ وَالإِقامَةِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ حَريصا عَلى إهراقِ الدِّماءِ.
يا عَلِيُ ، إذا حَمَلَتِ امرَأتُكَ فَلا تُجامِعها إلاّ و أنتَ عَلى وُضوءٍ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ أعمَى القَلبِ بَخيلَ اليَدِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ فِي النِّصفِ مِن شَعبانَ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مَشؤوما، ذا شأمَةٍ في وَجهِهِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ في آخِرِ دَرَجَةٍ مِنهُ إذا بَقِيَ يَومانِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَشّارا أو عَونا لِلظّالِمينَ، وَيَكونُ هَلاكُ فِئامٍ مِنَ النّاسِ عَلى يَدَيهِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ عَلى سُقوفِ البُنيانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مُنافِقا مُرائِيا مُبتَدِعا.
يا عَلِيُ ، إذا خَرَجتَ في سَفَرٍ فَلا تُجامِع أهلَكَ مِنْ تِلكَ اللَّيلَةِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يُنفِقُ مالَهُ في غَيرِ حَقٍّ، وقَرَأَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : «إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَ نَ الشَّيَـطِينِ» .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ إذا خَرَجتَ إلى سَفَرٍ مَسيرَةَ ثَلاثَةِ أيَّامٍ و لَياليهِنَّ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَونا لِكُلِّ ظالِمٍ عَلَيكَ … .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ في أوَّلِ ساعَةٍ مِنَ اللَّيلِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ ساحِرا مُؤثِرا للدُنيا عَلَى الآخِرَةِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ در سفارش به على عليه السلام ـ : اى على! با همسر خود در آغاز ماه و ميانه آن و پايان آن ، آميزش نكن ، چرا كه ديوانگى و جذام و بى خِردى با شتاب به سراغ همسر و فرزندش مى رود .
اى على! بعد از ظهر با همسرت آميزش نكن ، كه اگر در اين زمان فرزندى ميان شما به وجود آيد ، لوچ مى شود و شيطان از چپ بودن چشم انسان ، خرسند مى گردد .
اى على! هنگام آميزش سخن مگو ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، از اين كه لال شود ، ايمن نيست . نبايد هيچ كس به شرمگاه همسرش نگاه كند و بايد هنگام آميزش ، چشم خود را ببندد ؛ چرا كه نگريستن به شرمگاه ، كورىِ فرزند را در پى مى آورد .
اى على! با شهوت زن ديگرى با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه من بيم آن را دارم كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آمد ، خنثا باشد يا دختر ديوانه . . . .
اى على! ايستاده با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اين ، كارِ درازگوش است . اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، بر بستر بول مى كند ، مانند درازگوش كه در هر جا بول مى كند .
اى على! شبِ عيد قربان با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، يا شش انگشتى مى شود يا چهار انگشتى .
اى على! زير درخت ميوه با همسر خود آميزش مكن ، چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، يا جلاّد آدم كُش شود يا عريف .
اى على! زير خورشيد و تابش آن با همسرت آميزش مكن ، مگر از رواندازى استفاده كنى كه شما را بپوشانَد ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، هماره در گرفتگى و فقر باشد تا بميرد .
اى على! ميان اذان و اقامه با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، به خون ريزى حريص مى گردد .
اى على! هرگاه همسرت باردار شد ، با او آميزش مكن ، مگر اين كه وضو داشته باشى ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، كوردل و خشكْ دست مى گردد .
اى على! در نيمه شعبان با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، شوم گشته و چهره اى زشت مى يابد .
اى على! دو روز مانده به آخر شعبان با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، يا باج بگير مى شود و يا ياور ستمكاران ، و نابودى گروهى از مردم به دست او خواهد بود .
اى على! بر پشت بام ساختمان ها با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، منافقِ رياكارِ بدعت گذار مى شود .
اى على! هرگاه براى مسافرت حركت كردى ، همان شب با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، مال خود را به ناحق مصرف مى كند . «همانا تبذيرگران ، برادرانِ شيطان اند» .
اى على! هرگاه به اندازه سه روز و سه شب سفر كردى ، با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، عليه تو ياور هر ستمگرى مى شود.
اى على! آغاز شب با همسر خود آميزش مكن ؛ چراكه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، از اين كه افسونگر و ترجيح دهنده دنيا بر آخرت شود ، ايمن نيست .
در این هنگام فرشتگان میخندند
نوشته شده توسطرحیمی 23ام اسفند, 1395
زن در اسلام، مقدس و مظهر زیبایی است و کانون مهر و محبت به شمار می رود. اسلام به زن می گوید به برکت حجاب و عفاف، خویشتن را از نگاه نامحرمان محفوظ بدار تا بتوانی نقش خود را در جامعه اسلامی به خوبی ایفا کنی . |
* حجاب در قرآن
* وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنی أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَكَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلى عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (نور/۳۱ )
و به زنان مؤمن بگو كه چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند و زینت هاى خود را جز آن مقدار كه پیداست آشكار نكنند و مقنعه هاى خود را تا گریبان فروگذارند و زینتهاى خود را آشكار نكنند، جز براى شوهر خود یا پدر خود یا پدر شوهر خود یا پسر خود یا پسر شوهر خود یا برادر خود یا پسر برادر خود، یا پسر خواهر خود یا زنان همكیش خود، یا بندگان خود، یا مردان خدمتگزار خود كه رغبت به آن ندارند، یا كودكانى كه از شرمگاه زنان بى خبرند. و نیز چنان پاى بر زمین نزنند تا آن زینت كه پنهان كردهاند دانسته شود. اى مؤمنان، همگان به درگاه خدا توبه كنید، باشد كه رستگار گردید.
نقش اجداد حضرت ام البنین در شجاعت حضرت عباس علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 22ام اسفند, 1395همچنین معلوم شده که گاه برخی از صفات در ژن ها مخفی می ماند و بعد از گذشت چند نسل خود را بروز می دهد و این مطلبی است که در احادیث نیز به نحوی مورد توجه قرار گرفته است. مردی از انصار خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و گفت: «زن من که دختر عموی من است، فردی عفیف می باشد، اما برای من بچه ای سیاه چهره، با موهای پیچیده و بینی پهن (شبیه افراد حبشی) به دنیا آورده است و در خانواده و اجدادمان شخصی با چنین اوصافی وجود ندارد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله از زن سؤال کرد و او قسم یاد کرد که جز با همسرش با هیچ کس نیامیخته است.حضرت فرمود: «هر انسانی ۹۹ عِرْق (ژنها) دارد که وقتی نطفه در رحم قرار می گیرد عِرْق ها به جنب و جوش می افتند و فرزند شبیه یکی از آنها می شود. این بچه شما از همان عِرْق های دوردست است که در اجدادت سابقه اش را نیافته ای. کودک را بگیر که فرزند تو است.»
قدرت معنوی زن، تکمیل کننده دین مرد است.
نوشته شده توسطرحیمی 20ام اسفند, 1395
حجاب، محافظ مظاهر اسماء جمال الهی در باطن زن که مظهر اسم جمال الهی است، جلالی قرار دارد که حقیقت و باطن زن در آن مخفی می ماند و از این جهت حقیقت وجود زن در اختفای اسم جلالی قرار می گیرد. |
اولیای دین از زن به منزله گلی در گلستان خداوند یاد کرده و زن را به لحاظ لطف، به گلی خوشبو تشبیه کرده اند.
حضرت امیرالمؤمنین،علی علیه السلام می فرمایند:
« زن گل بهاری است و پهلوانی سخت کوش نیست.»
پیامبراکرم صلی الله علیه و آله برای وجود زن کرامت زیادی قائل اند، به قدری که فرموده اند:
« بزرگ مردان، زنان را گرامی شمردن و فرومایگان، زنان را خوار دارند.»
بر این مبنا، زنانی که بر حقیقت وجود خود واقف اند، از چنان منزلتی برخوردارند که در مقام همسری نیمی از دین مردان را تأمین و او را در سلوک یاری می کنند.
حضرت محمد صلی الله علیه و آله می فرمایند:
« هر که را خدا زنی پارسا داده، وی را بر نصف دین خویش یاری کرده و باید درباره نصف دیگر آن بترسد.»
قرآن کریم با ذکر نمونه های شایسته زنان، طریق تعالی را بر زنان عالم بیان کرده و آنان را از پیروی شیوه زنان مغضوب همچون همسر نوح علیه السلام و همسر لوط علیه السلام بر حذر داشته است و به یمن برکت وجود شریف و نازنین حضرت فاطمه سلام الله به عنوان سرور بانوان عالم و به تأسی از نحوه سلوک ایشان استعداد و توانمندی زنان در طی مدارج معنوی را به حدی می داند که می توانند بزرگان عالم از انبیاء را در دامن خود بپرورانند از این رو حضرت امام خمینی(ره) در این باره می فرمایند:
« از دامن زن، مرد به معراج می رسد.»