بسم الله الرحمن الرحیم

بررسی و مرور سیره اهل بیت نشان می‌دهد آن بزرگواران همواره به جامعه ـ به ویژه شیعیان‌ ـ عنایت داشته، ایشان را مورد دعای خویش قرار می‌دهند.

عبدالله‌بن‌ابان زیات از حضرت رضا علیه‌السلام درخواست دعا کرد.

امام به او فرمود: آیا [فکر می‌کنید] برای شما دعا نمی‌کنم؟[۱]

رهروان ولایت، همواره مشمول دعای امام هستند؛ هر چند برخی عوامل، موجب جلب بیشتر مودت و محبت امام و در نتیجه، افزایش دعا برای آنان می‌شود.

در اندیشه اسلامی امور ذیل در جلب توجه بیشتر امام عصر و دعای ایشان مؤثر شناخته شده است:

۱. توسل
امامان، هر کدام در عصر خود و امام عصر در این زمان، واسطه فیض الهی هستند؛

ازاین‌ رو توسل به آن بزرگوار، بهره ما را از برکات ایشان بیشتر خواهد کرد.

۲. دعا و احسان کردن در حق حضرت
به حکم فطرت و عقل، هر انسانی شکر منعم را بر خود لازم می‌‎داند. از طرف دیگر، مسلم است که در احسان و کرم به کریمان، از لطف و کرم بیشتری بهره‎مند می‌‎گردیم و هر چه طرف احسان ما کریم‎‌تر باشد، بهره ما از کرم او بیشتر خواهد بود.

محال است در حق حضرت دعا کنیم، برای سلامتی حضرتش صدقه بدهیم و…،

اما حضرت پاسخی ندهد یا همانند و هم‌اندازه احسان ما، کرم و لطف نماید.

قطعاً کرم آن بزرگوار که قابل قیاس با کرم دیگران نیست، به مراتب بالا‌تر از احسان و کرم ما خواهد بود.

۳. تهذیب نفس
تهذیب نفس بدون عمل به تکالیف شرعی به دست نمی‌آید. عمل به تکالیف است که موجبات خشنودی حضرت را در پی دارد. کسی که باعث سرور یوسف زهرا علیهماالسلام شود از دعای خیر آن حضرت بی‌نصیب نخواهد ماند.

حضرت در قسمتی از نامه‎ای به شیخ مفید (ره) می‌‎فرمایند:

هر یک از شما [شیعیان] باید اعمالی انجام دهد که دوستی ما را به دنبال آورد و از اعمالی که باعث ناراحتی و نارضایتی ما می‌‎شود، دوری کند.

پی‌نوشت‌ها
۱. احتجاج، طبرسی، ج۲، ص۵۹۹.

منبع:http://abasalehalmahdi.com