کلیپ صوتی | ژن خوب، ژِن بد!

مدت زمان: 04:41

متن:

«لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعی»،

نه إلّا مَلکاتش. صفاتت و اخلاقیّاتت کدام‌هاست؟

بگو. آقا من یک کمی حسودم. مهم نیست. یک کمی هم مهربانم، آن هم مهم نیست. نه بد بودن حسادتت زیاد بد است، نه خوب بودن مهربانی‌ات. کی خوب است؟ آنی که سعی کرده. «لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعی». خیلی آدم مثلاً مهربانی است، خیلی هم متواضع است. بَه‌بَه آقا پسر متواضع! بَه‌بَه. می‌گوید والّا ما، مامان‌مان هم متواضع بوده، بابایمان هم متواضع بوده، یعنی ما اهل یک قبیله هستیم کلاً ژنتیک اینجوری هستیم. بارک‌الله، آفرین. بابا چقدر آفرین می‌گویی این که هیچ غلطی نکرده برای خودش که! ژنتیک همین‌طوری مهربان است!

آقا این بغل دستی ما خیلی آدم بدی است. چرا؟ خیلی بد دهان است، خیلی فحش می‌دهد. چقدر فحش می‌دهد؟ نشمردیم ولی پنجاه تایی روزانه تا فحش ندهد روزش شب نمی‌‌شود. اتفاقاً من ایشان را به عنوان یکی از کسانی که تقوا در زبان دارد می‌برم بهشت. خدایا! من دارم می‌گویم این فحش می‌دهد! آقا تو فحش دادنش را دیدی. این ژنتیک اصلاً آدم فحّاشی است. توی محیطی هم بزرگ شده این عصبی‌مزاج بودنش را فقط از راه فحش دادن می‌تواند، این تقصیر خودش نیست الآن. مهم این است. خب خدایا حالا فحش می‌دهد تو چرا بهش جایزه می‌دهی؟ می‌فرماید تو پنجاه تا فحشی که می‌‌دهد دیدی. پنجاه تا که نمی‌دهد که ندیدی که. این روزانه پنجاه تا فحش نمی‌دهد. آن وقت به خاطر من فقط.

بعد تازه، این آدم ضعیف می‌بیند فحش نمی‌دهد. من یک ذرّه در این تقوا دیدم. امّا خود جنابعالی چی؟ خدایا من که فحش نمی‌دهم اصلاً. نه، گاهی روزی یک دانه فحش می‌دهی. من تو را برای آن یک دانه یَک پدری از تو دربیاورم. چرا؟! اصلاً تو ژنتیک آدمی نیستی که عصبانی بشوی، عصبانی بشوی فشار به تو نمی‌آید. خیلی بیخود می‌کنی فحش می‌دهی. تو باید جلوی همان یک دانه را هم بگیری. خدایا بابا اینکه «خافِضَةٌ رافِعَة» شد! «إذا وَقَعَتِ الواقعَة» شد! بله دیگر، آن زمان «خافِضَةٌ رافِعَة» است. یعنی چی؟ روز قیامت یک عده‌ای می‌روند بالا یک عده‌ای می‌آیند پایین. اینی که آمده پایین می‌گوید بابا ما کلّی آدم خوبی بودیم. امتحان تو این است.

آنی که خساست دارد امتحانش این است، خدا می‌فرماید من خودم تو را خسیس آفریدم ها! ناراحت نباش. خودم هم نمی‌زنمت به خاطر اینکه خسیس هستی. حالا من می‌خواهم به تو امتیاز بدهم. می‌گویی خدایا من آدم خسیسی هستم دیگر برای چی می‌خواهی به من امتیاز بدهی؟ می‌‌فرماید می‌خواهم ببینم چقدر می‌توانی مبارزه کنی با خساست؟ خدایا من امروز دو هزار کیلو با خساست خودم مبارزه کردم، یک دو هزار تومان صدقه دادم دیگر بالاخره دیگر جان کندم ها! خدا می‌فرماید من دو هزار تا به تو جایزه می‌دهم، فهمیدم چی کشیدی.

آ خدا این بغل دستی ما دو میلیون تومان صدقه دادند. می‌فرماید من به آن یک قِران هم نمی‌دهم. چون آن سخاوتی که من خودم بهش دادم، الآن دو میلیارد بود، دو میلیون تومان داده یعنی خساست کرده علی‌رغم میلش.

«لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعی»،

نه إلّا مَلکاتش. آن که مفت‌خوری است که. من یک ملکه‌ای به تو دادم تو هم همان را باهاش زندگی کردی و آمدی پیش من می‌گوید، خب چه کار کردی حالا؟ چه کار کردی حالا؟ تو که دست نزدی به خودت که همان هستی که. کی خوب است؟ آنی که سعی کرده. امیرالمؤمنین می‌فرماید:

«وَاتَّقِ الله وَ إن قَلَّ»،

اگرچه کم هم باشد، باشد! تو تلاشت را بکن، تو سعی‌ات را بکن. آن سعی مهم است. هر کی هر چقدر می‌تواند. ناامید نشوید اگر کم بود. مغرور نشوید اگر زیاد بود. هر چقدر می‌توانید.

«وَاتَّقِ الله وَ إن قَلَّ»

بیان معنوی