شخصیت آیت‌الله العظمی بروجردی به اندازه‌ای شناخته‌شده بود که با رحلت ایشان، علاوه بر ایران در عراق، لبنان، کویت و پاکستان هم اعلام عزا شد. بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران نیز با پرچم‌های نیمه‌افراشته تعطیل شدند.

 آیت‌‌‏الله العظمی سیدحسین طباطبایی بروجردی در سال 1254 شمسی در بروجرد به دنیا آمد. نسب وی با 32 واسطه به حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام می‌رسد.

سیدحسین پس از 10 سال تحصیل در اصفهان به سفارش پدر به حوزه علمیه نجف رفت و در حالی که فقط 28 سال داشت به درجه اجتهاد رسید. آیت‌‌‏الله بروجردی در نجف فقه و اصول تدریس می کردند. در درس فقه و اصول ایشان بالغ بر دویست نفر از فضلای حوزه علمیه نجف شرکت می‌کردند که در نوع خود بی‌نظیر است.

سال‌ 1350 هجری قمری که با آغاز دوران مرجعیت آیت‌‌‏الله بروجردی مصادف بود تا یک دهه بعد با دوران فشار و اختناق رضاخان همراه بود. آیت‌‌‏الله بروجردی، این دوران را یکی از مصیبت‌بارترین ایام زندگانی خود توصیف می‌کند.

این مرجع عالیقدر و خستگی‌ناپذیر شیعه، پس از هفتاد سال تلاش علمی و فعالیت ‌های اجتماعی و سیاسی صبح روز پنج‌شنبه 13 شوال 1380 هجری قمری برابر با دهم فروردین 1340 شمسی در حالی که 88 بهار از زندگی را پشت سر گذاشته بود، چشم از جهان فرو بست.

جزئیات چگونگی رحلت و تشییع پیکر این مرجع بزرگ عالم تشیع به روایت روزنامه‌ها و منابع خبری نیم قرن پیش در پی می‌آید:

●آیت‌الله العظمی بروجردی صبح امروز هنگام صرف صبحانه با خنده به پزشکان گفت :« می‌دانید چرا شکم شما اطبا روز به روز بزرگ‌تر می‌شود؟ علتش آن است که شما در بیمارستانها گوشت جوجه را خودتان می‌خورید و آب آن را به بیماران می‌دهید!» اندکی بعد از این مزاح حال تهوع به آیت‌الله دست داد و فشار و ضربان قلب نامرتب شد. پزشکان بلافاصله تزریقات و ماساژ قلب و تحریکات عصبی را شروع کردند، اما لحظاتی بعد آیت‌الله یک نفس عمیق کشید و جان به جان آفرین تسلیم کرد.

●در ساعت30/8 صبح، رادیو ایران با قطع برنامه خود اعلام کرد آیت‌الله العظمی بروجردی دار فانی را وداع کرده است و به دستور دولت، امروز کلیه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی تعطیل است و ضمناً از این ساعت برنامه‌های موسیقی رادیوهای کشور تعطیل می‌شود.

ادامه در صفحه بعد…

...

 

● دولت جعفر شریف امامی با صدور اطلاعیه‌ای آن روز را عزای ملی اعلام کرد.

●حسین علاء ـ وزیر دربار ـ در اطلاعیه‌ای از طرف محمدرضا پهلوی، درگذشت آیت‌الله العظمی بروجردی را به فرزند ارشد ایشان و بازماندگان تسلیت گفت و در اطلاعیه دیگری اعلام کرد که دربار تا سه روز عزادار و پرچم سلطنتی نیمه افراشته خواهد بود.

● شهربانی کل کشور اعلام کرد امروز و امشب تمامی کافه‌ها و مجامع تعطیل است.

● بازار تهران امروز تعطیل شد. در مقابل شمس‌العماره و بازار تهران، صدها خودرو کوچک و بزرگ، جمعیت را به قم منتقل کردند. ترافیک یک ساعته جاده تهران ـ قم به حدی رسید که خودروها به صورت زنجیروار حرکت می‌کردند. در برخی نقاط تهران نیز مردم به عزاداری پرداختند.

● سفیر کبیر شوروی در تهران با حضور در دفتر نخست‌وزیری درگذشت مرجع تقلید شیعیان را به جعفر شریف امامی تسلیت گفت.

● در بروجرد مردم در مسجد سلطانی (شاه) به سوگواری پرداختند و عده‌ای راهی قم شدند. در اکثر شهرها و حتی برخی روستاها نیز مردم به عزاداری پرداختند.

● در نجف بلندگوی گنبد حضرت علی (ع) با تلاوت قرآن و فریاد الله اکبر و اعلام خبر رحلت آیت‌الله العظمی بروجردی به صدا در آمد و آیت‌الله سید محسن حکیم پیشاپیش مردم با اشک به سوی حرم حضرت علی (ع) به راه افتاد. اضطراب و سوگواری مردم باعث شد حکومت نظامی در نجف و کربلا لغو شود. شیعیان عراق سه روز عزای عمومی اعلام کردند.

● پاکستانی‌ها اعلام کردند تا پنج روز عزاداری خواهند کرد. شیعیان لبنان و کویت نیز امروز به سوگواری پرداختند. بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران، امروز با پرچم‌های نیمه افراشته تعطیل شدند.

● پیکر آیت‌الله العظمی بروجردی با حضور صدها هزار نفر بعدازظهر امروز در قم تشییع شد. جنازه آیت‌الله پس از چند دور طواف در حرم مطهر حضرت معصومه به مسجد اعظم منتقل شد. سپس نماز میت به امامت فرزند ارشد آیت‌الله، طبق وصیت‌نامه، به جای آورده شد و در ساعت 5/4 بعدازظهر جنازه آیت‌الله العظمی بروجردی دفن شد.

● جعفر شریف امامی پس از شرکت در مراسم تشییع و تدفین آیت‌الله العظمی بروجردی با آیت‌الله سید شهاب ‌الدین مرعشی نجفی دیدار کرد.

● محمدرضا پهلوی با ارسال تلگرافی خطاب به آیت‌الله سید محسن حکیم در نجف، درگذشت آیت‌الله العظمی بروجردی را به ایشان و جامعه روحانیت تسلیت گفت. شاه با ارسال این تلگراف غیر مستقیم اعلام کرد که آیت‌الله حکیم را به عنوان مرجع شیعه پذیرفته است.

● علی امینی در خاطراتش ارسال تلگراف از سوی شاه به آیت‌الله حکیم را اشتباه دانست و نوشت محل مرجعیت از سال‌ها پیش به شهر قم منتقل شده بود و اکثریت شیعیان و مراجع تقلید مایل بودند که مرجع طراز اول شیعه فارسی‌زبان باشد، در حالی که آیت‌الله حکیم، عراقی و عرب زبان بود.

● در مجلس سوگواری آیت‌الله العظمی بروجردی در مسجد جامع خمین بسیاری از علما، در پاسخ به پرسش مردم درباره مرجع تقلید جدید، از حضرت آیت‌الله حاج آقا روح‌الله خمینی به عنوان مرجع اعلم نام بردند.

● شامگاه امروز، مجلس سوگواری از طرف حجت‌الاسلام آقا میرزا محمدحسن طباطبایی بروجردی فرزند ارشد آیت‌الله العظمی بروجردی ـ در شبستان مسجد اعظم برپا شد. روحانیون به حالت عزاداری عمامه‌ها را به گردن آویخته و گلِ بر پیشانی مالیده بودند و اطراف فرزند آیت‌الله را گرفته بودند.

 

منبع: خبرگزاری فارس

 

وسواس در تصمیم گیری
عامل تاخیر در ازدواج

یک روان شناس گفت: کمال طلبی افراطی یکی از علل وسواس تصمیم گیری در ازدواج می‌شود.

ربابه غفار تبریزی روان شناس بالینی از استرالیا در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،، اظهار کرد: برخی از افراد در انتخاب همسر دچار وسواس می‌شوند یعنی تصمیم به ازدواج با کسی را گرفته اما در نیمه راه مدام منصرف می‌شوند.

وی به دلایل وسواس تصمیم گیری در انتخاب همسر اشاره کرد و گفت: کمال طلبی افراطی که زمینه ژنتیکی و یاد گیری از والدین را دارد، می‌تواند سبب این رفتار شود.

غفار تبریزی افزود: البته وجود اضطراب در برخی افراد سبب می‌شود که این دسته از افراد در انتخاب همسر دچار وسواس شوند زیرا تصور می‌کنند که نباید دچار اشتباه شوند.

این روان شناس در انتها توصیه کرد: افرادی که دچار وسواس در تصمیم گیری می‌شوند برای درمان لازم است به روان شناس و مشاور مراجعه کنند زیرا حتی این دسته از افراد ازدواج هم بکنند بعدها ممکن است از انتخاب خود مدام دچار پشیمانی شوند.

خبرنگار حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان

 

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کجَهْرِ بَعْضِکمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُکمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ(الحجرات/2)

ای افراد با ایمان! صدای خود را بلندتر از صدای پیامبر نکنید و با او بلند سخن مگویید(فریاد نزنید) همان طور که با یکدیگر بلند سخن می گویید، تا مبادا پاداش عمل شما- بی آن که بدانید- از بین برود».

طرز سخن گفتن با مردم و معاشرت با طبقات مختلف جامعه و مراعات اصول و آداب اخلاقی در روابط با دیگران، یکی از بخش های مهم «علم اخلاق» را تشکیل می دهد، و برخی از دانشمندان غرب که در کشف راه های نفوذ در مردم تجربیاتی دارند، رساله هایی درباره چگونگی «معاشرت با مردم» نوشته اند، و بسیاری از مطالب این دانشمندان، در احادیث اسلامی به طور روشن تری وارد شده است، ولی متأسفانه نویسندگان خوش قریحه ما نخواسته اند این آداب را که در آثار اسلامی آمده است، به صورت روزپسند و آمیخته با شواهد و مسائل روز، عرضه کنند، تا نسل جوان که تشنه شنیدن این نوع تعالیم اخلاقی است، تصور نکنند که ابتکار این مطالب مربوط به غربیان است، بلکه بداند پیامبر اسلام و جانشینان او در این قسمت، ما را راهنماییهای زیادی فرموده اند. مؤلف و محدّث بزرگ اسلامی، شیخ حرّ عاملی در کتاب وسائل الشیعه[1]احادیث زیادی درباره وظیفه یک فرد مسلمان در طرز معاشرت با مردم، از پیامبر اکرم و اهل بیت گرامی اش نقل کرده و تحت عنوان آداب معاشرت در سفر و حضر[2] به آنها اشاره نموده است.

...

رفتار و معاشرت پیامبرگرامی اسلام با مردم

طرز معاشرت شخص پیامبر، بهترین راهنما و بزرگترین آموزگار ماست، و ما به طور اجمال نمونه ای از طرز رفتار و معاشرت پیامبر عالی قدر اسلام را با مردم در این جا نقل می نماییم:

او در سلام کردن بر مردم پیشی می گرفت؛

اگر می خواست با کسی در کوچه ای و یا مجلسی سخن بگوید، با گوشه چشم نگاه نمی کرد، بلکه با تمام بدن با او روبه رو می شد و سخن می گفت و همواره تبسم بر لب داشت،

اگر کسی در سخن خود خطا می کرد، او را مؤاخذه نمی نمود؛

کسی از خوش خویی و خوشرویی او محروم نبود،

و اگر کسی از یاران وی غایب می شد فورا از او تفقد می فرمود،

و از تمام طبقات احترام کامل به جا می آورد؛

حتی هر فردی تصور می نمود که عزیزترین فرد نزد پیامبر، خود اوست؛

آن حضرت، در مجلس برای خود جای مخصوصی قرار نمی داد و هر کجا که جای خالی بود می نشست؛

حاجات نیازمندان را برطرف می کرد و اگر امکان نداشت، با زبان خوش آنها را راضی می ساخت؛

حیا و ابّهت و صدق و صفای خاصی بر مجلس او سایه می افکند، و صدا در آن بلند نمی شد؛

سوء ادب افراد بی اطلاع و غریب را تحمل می نمود، و اگر کسی کاری انجام می داد که مطابق طبعش نبود، از آن تغافل می ورزید،

بزرگان را احترام می کرد و خردسالان را نوازش می نمود؛

کمتر سخن می گفت،

سخن کسی را قطع نمی نمود،

کسی را سرزنش نمی کرد؛

چیزی که سود نداشت از آن پرهیز می نمود؛

به سخنان مردم خوب گوش می داد

و…صفات حمیده و ملکات فاضله آن حضرت در کتابهای سیره و تاریخ اسلام منعکس است و بسیار آموزنده است.

جامعه خشن

چنین روح لطیف و آزاده، گرفتار افرادی شده بود که از بسیاری مزایای اخلاقی دور بودند و با شخصیتی مانند رسول اکرم، چنان سخن می گفتند که گویی با یک فرد عادی کوچه و بازار حرف می زنند.در سال نهم هجرت که آن را «عام الوفود» می نامند، هیأت و دسته های مختلفی از قبایل اطراف برای تشرف به اسلام به مدینه می آمدند؛ وقت و بی وقت پشت در اتاق پیامبر که با مسجد چندان فاصله نداشت می ایستادند؛ فریاد می کشیدند که «یا محمد اخرج» (ای محمد صلّی اللّه علیه و آله از اتاق بیرون بیا)[3] این کار علاوه بر اینکه استراحت رسول خدا را بهم می زد، یک نوع بی احترامی به شخصیت بزرگ آن حضرت نیز بود و لذا قرآن در آیه چهارم این سوره این گونه افراد را کم فهم و بی خرد شمرده است.

رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله نه تنها در آداب معاشرت، از بیگانگان و عربهای بیابان ناراحتی داشت، بلکه برخی از یاران و اصحاب نزدیک آن حضرت هم، ادب سخن گفتن را در محضر وی مراعات نمی کردند. بخاری محدث معروف اهل سنت می نویسد: هیأتی به نمایندگی از قبیله «بنی تمیم» وارد مدینه شدند؛ ابو بکر و عمر، هر یک، شخصی را برای ملاقات با آنها معین نمود؛ اختلاف آنان در تعیین آن فرد، به مشاجره انجامید، و داد و فریاد آنان در محضر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله باعث رنجش خاطر او گردید. برای جلوگیری از تکرار این حرکات ناشایست در محضر آن پیشوای بزرگ، آیه دوم و سوم سوره حجرات نازل گردید و آن چنان این عمل را بد شمرد که نتیجه آن «حبط اعمال» معرفی گردید.[4]

اصولا باید دید چرا این نوع بی احترامی، در محضر پیامبر سبب از بین رفتن پاداش اعمال می گردد، این، از آن روست که توقیر و احترام از نظر ظاهر، حتی طرز سخن گفتن در محضر او و با او، حاکی از یک احترام باطنی نسبت به پیامبر است، و ناگفته پیداست که حرکات و اعمال ما زاییده عقیده و مراتب ایمان ماست؛ در این صورت، چنین حرکات ناشایست و بی اعتنایی به چنین شخصیت بزرگی، از بی اعتنایی قلبی به شخص پیامبر و مقدسات مذهبی حکایت خواهد نمود.

این احترام ها مخصوص زمان پیامبر نیست؛ اگر پیامبر در حال حیات احترام دارد، پس از وفات نیز همان احترام را خواهد داشت، حتی موقعی که عایشه در شهادت امام حسن مجتبی علیه السّلام، در کنار قبر پیامبر سر و صدا به راه انداخت و به کمک دسته ای، از دفن فرزند پیامبر کنار قبر جدش جلوگیری به عمل آورد؛ امام حسین علیه السّلام برای خاموش کردن وی، این آیه را خواند: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی»، سپس فرمود: «انّ اللّه حرّم من المؤمنین امواتا ما حرّم منهم احیاء؛ خداوند انجام هر عملی را که درباره شخص مؤمن در حال حیات او تحریم کرده، در حال مرگ وی نیز تحریم نموده است.»[5]

همان طور که دانشمندان از این آیه دریافته اند، این قبیل احترام ها، اختصاص به پیامبر اکرم ندارد، بلکه همه پیشوایان اسلام، و علما و اساتید و پدران و مادران و عموم بزرگان نیز باید از این گونه احترام ها برخوردار شوند، بالاخص در حرم ها و آستانه های مقدس از داد زدن و فریاد کشیدن و امثال آن باید خودداری نمود.

 

پی نوشت ها:

[1] حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج 8، ص 398- 621.

[2] احكام العشرة فى السفر و الحضر.

[3] عبد العلى حويزى، نور الثقلين، ج 5، ص 80.

[4]. منصور على ناصف، التاج، ج 4، ص 213- 214.

[5] عبد العلى حويزى، نورالثقلين، ج 5، ص 80- 81.

 منبع : نظام اخلاقی اسلام، تفسیر سوره مبارکه حجرات، ص 45 , سبحانی، جعفر

1- خوردن همزمان ماست و ترب مضر می باشد و موجب بیماریهای پوستی می شود.

2- ماست و مرغ برای مزاج سرد ضرر دارد.

3- سبزی شاهی(ترتیزک) باعث خونسوزی و سبزی گشنیز زن را عقیم می کند.

4- مصرف روزی یک عدد تخم مرغ سنگین می باشد، اعضا دیر باز می شود.

5- فلفل و ترشی باعث استرس و رعب می شود. وترشی برای حافظه ضرر دارد.

6- گوشت ماهی ضرر به چشم می رساند مگر در ماه یک تا دوبار.

7- شیر گاو به بچه اثر ژنتیکی دارد و بد است.

8- خواب شب سه ساعت بعد از شام و خواب روز نیم ساعت بعد از ناهار.

9- ماست با مرغ و ترب و ماهی باهم مصرف نشود.

10- خوردتن غذای سبک (سوپ و سالاد) باید بعد از غذای سنگین باشد.(ترشح زیاد اسید موجب عدم هضم غذای سنگین می شود) در نتیجه باعث سوء هاضمه می شود.

...

11- سیب ترش برای حافظه ضرر دارد.

12- افطار با غذای شیرین خصوصا افراد ضعیف شروع شود(شیر با دو عدد خرما) پس از دوساعت غذا خورده شود.

13- در موقع خواب معده پر نباشد چون بخارات معده راه خروج ندارند با بسته شدن چشم به چشم آسیب می رسانند و لذا بعضی از چشمها زیاد بخار می بندد.

14- نخوردن ترشی (سیب ترش ، گشنیز) در یک هفته اول ازدواج برای مرد و زن.

15- دود هیزم بهترین چیز برای ضد عفونی کردن چشم است.

16- در صورت سرد بودن مزاج فرد با عسل که گرم است جبران شود.

17- گردو و عسل هردو گرم است.

18- نارنگی و ماست و پنیر و شیر ، سرد است.

19- حبوبات به غیر از عدسی سنگین است، دیر هضم اند و قوه خیال را درگیر و مشوش می کنند.

20- مبتلا شدن به دیسک کمر بخاطر زین سفت دوچرخه .

21- سردرد به خاطر گذاشتن بار سنگین بر روی سر.

22- هیجانها در سرسره بازی و ماشین سوار شدن، موجب عقیم شدن زن میگردد.

23- دیدن فیلم وحشتناک، رانندگی سریع، بوق زدن و مسافرتهای طولانی موجب عقیم شدن زن می گردد.

24- جسور بودن زن عیب می باشد و صفت عالیش ترس است.

25- ورزش رزمی و سنگین برای زن مُضر است.

26- جاروبرقی نزدن منزل موجب سلامت فرزندان است، این مقدار خاک باید باشد.

27- نخوردن قند، نمک و پنیر و خوردن توت، انجیر خشک و خرما.

28- نخوردن یخ که موجب ضربه زدن به اعصاب و کمر و پوکی استخواست.

29- چایی کمرنگ باشد وگرنه با زغفران صرف شود، چون نکوتینش به قلب ضرر می رساند.

30- پنیر با گردو صرف شود و غذا حتی المقدور کم نمک باشد .

31- گذاشتن کلاه در بیت الخلاء.

32- حجامت در اردیبهشت ماه و شبهای مهتابی .

33- بعد از عرق کردن دوش بگیرید.

34- خرما و شیر سریع الهضم هستند.

35- میوه را کامل تناول کنید که با نصف شدن آن بی فایده می شود.

36- انار کم استفاده کنید.

37- تخم هندوانه ضرر دارد.

38- مکروه بودن هسته ها و تخم مرغ.

39- بین سه میوه یک نوع آن خورده شود.

40- میوه هر منطقه به درد مردم آن منطقه می خورد.

41- مرغ محلی یک دانه اش از سی مرغ ماشینی در یک ماه بهتر است.

42- در گوشت گوسفند قسمت دست آن را بخورید.

43- قلوه نخورید.

44- گوشت اردک طبع گرم دارد و طبع گرم نباید با فسنجان آن را بخورد .

45- گوشت یخ زده مناسب نیست.

46- آب و چای را بعد و حین غذا نخورید مگر بعد از غذا به فاصله زمانی 30 دقیقه.

47- هندوانه و خربزه بعد از غذا نخورید که موجب چسبیدن غذا به هم می شود.

48- خون دادن موجب ضعف چشم می شود.

49- پیاز پوست شده در وسط برنج بسیار ترکیب مقوی بوجود می آورد.

50- ادویه جات مناسب نیستند.

51- آب نارنج را نجوشانید . حتی در غذای در حال جوش هم نریزید.

52- شیرینی جات نخورید.

53- پشتی های جدید مناسب نیست . پشتی هایی که چاله کمر را پر کند مناسب است.

54- چای شیرین خواب آور است.

55- هوای مانده در اتاق موجب سکته برای بیماران می شود.

56- یک نفس خوردن آب موجب ورم کردن کبد می شود.

57- برنج آبکش نشود بهتر است.

58- آجیل برای قوه خیال ضرر دارد.

59- بعد از حمام سرپوشیده شود تا حافظه ضعیف نشود، برای توالت هم همینطور.

60- بعد از خواب 90 بار گردن را ماساژ دهید.

61- کدو برای سرماخوردگی مناسب است.

62- سالاد اولویه غذای مقوی است.

63- اگر مزاج زن ومرد گرم باشد، اولین بچه آنها پسر است ولی اگر یکی گرم و یکی سرد باشد، بچه دختر است.

64- طالبی جزء غذا وخربزه و هندوانه جزء آب است.

65- هنگام پوشیدن شلوار وکفش ، اول پای راست و بعد پای چپ.

66- کاهو موجب خواب آلودگی می شود.

منبع : وبلاگ تنها

حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به سؤال جمعی از طلاب حوزه علمیه قم که درباره شبهه افکنی برخی‌ها در فضای مجازی علیه قرآن کریم مطرح شده است، پاسخی علمی و مبسوط ارائه کرد.

پرسش صورت گرفته از محضر حضرت آیت الله مکارم شیرازی بدین شرح است:

بسمه تعالى

حضور حضرت آیت الله مکارم شیرازى

اخیراً کتابى در برخى از سایت‌ها منتشر شده که به پندار ناشر یا ناشران آن قرآن مجید را هدف گرفته و خواسته‌اند ایراداتى بر آن وارد کنند و اصرار دارند که با صرف هزینه‌هاى زیادى آن را همه جا منتقل کنند و نشان مى‌دهد آنها مأموریتى در این زمینه دارند.

تصوّر ما این است که جهان‌خواران که اسلام را مخالف منافع نامشروع خود در منطقه و در جهان مى‌بینند تصور کرده‌اند اگر قرآن را هدف قرار دهند به منظور خود مى‌رسند، زیرا قرآن مهم‌ترین سند مورد اتفاق همه مسلمانان جهان است و حمله به آن حمله به همه مقدسات اسلام مى‌باشد.

از حضرتعالى مى‌خواهیم که نظر شریف خود را در این زمینه بیان فرمایید.

جمعى از طلاب حوزه علمیه قم

اوّل رمضان المبارک 1436

پاسخ ارائه شده حضرت آیت الله شیرازی به این شرح است:‌

اوّلا این کار تازه‌اى نیست، تکرار مطالبى است که قبلا چند کشیش متعصب مسیحى از قرن 17 به بعد نوشته و پاسخ آن نیز از سوى علماى اسلام داده شده است.

توضیح این‌که در قرن 17 افرادى مانند «الکساندر راس» و «ماراکى» کشیش ایتالیایى و افراد دیگرى ترجمه‌هایى از قرآن با دست‌کارى زیاد منتشر کردند و اعتقاد داشتند بهترین راه مقابله با دشمن اصلى مسیحیت یعنى اسلام همین‌گونه ترجمه‌هاى تحریف شده است.

این ترجمه‌ها قرآن را بسیار به دیده تحقیر نگریسته و شخصیت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) را به بهانه‌هاى مختلف تخریب مى‌کرده‌اند حتى بعضى از آنها مانند «یوحنا الحوشبى» کتابى به نام «مناقضات القرآن» به زبان عربى نگاشته است.

از قرن 18 به بعد غالب کارها به صورت دانشگاهى ارائه مى‌شد.

در این قرن مسیحى متعصبى به نام «جرج سال» قرآن رابه انگلیسى ترجمه کرد و در لندن در سال 1743 منتشر نمود، انگیزه او این بود که مى‌خواست عامل رشد سریع اسلام را پیدا کند و با استفاده از این‌گونه ترجمه‌هاى نادرست نقاط ضعف زیادى براى قرآن ذکر کند.

او در یک خیال‌پردازى کودکانه مى‌گفت: «مى‌خواهم قرآن را از جایگاه باشکوهش سرنگون سازم!» و در مقدمه کتابش تصریح مى‌کند:

«هدفش بى معنى نشان دادن قرآن است!».

و عجب این‌که ترجمه او تاکنون 70 بار در ایتالیا و 53 در ایالات متحده و 1 بار در هند تجدید چاپ شده است و چهره کاملا مسخ‌شده و وارونه‌اى از قرآن در این ترجمه‌ها و حواشى آن نشان داده شده است.

بدیهى است این‌گونه متعصبان خیال‌پرداز هرگز به هدف خود نرسیده‌اند و به قول بعضى از محققان از کار خود نتیجه معکوس گرفتند و اقبال به قرآن و ترجمه‌هاى صحیح آن روز به روز بیشتر شده است.

...

مرحوم علامه بزرگوار شیخ محمدجواد بلاغى از علماى بزرگ و روشنفکر نجف بود که داراى کتب تحقیقى فراوانى (بیش از 60 عنوان کتاب) در علوم مختلف اسلامى از او به یادگار مانده است.

او در کتاب خود «الهدى الى دین المصطفى» جلد 1، ص 24 مى‌گوید: اخیراً کتابى به دستم آمد کتاب مربوط به سنه 1891 بود و عنوانش ترجمه کتاب «جرج سال» انگلیسى به نام شخصى به نام «هاشم العربى» ساکن بلاد غرب بود و کتاب دیگرى به نام «الهدایة» که کار گروهى یا فردى از متعصبین مسیحى است که دریافت داشتم که مطلقا رعایت ادب و نزاکت را در کتاب خود نکرده و تا توانسته‌اند توهین کرده‌اند.

سپس به پاسخ ایرادهاى آنها پرداخته است.

جالب توجه این‌که همین کتابى که شما به آن اشاره کرده‌اید و اخیراً در سایت‌ها به عنوان چیز تازه‌اى از سوى دشمنان اسلام منتشر شده و قرآن را هدف گرفته، در بسیارى از بحث‌هایش در پاورقى نوشته است از کتاب جورج سال انگلیسى که به وسیله هاشم العربى ترجمه به عربى شده است گرفته شده.

و ما اطمینان داریم که همه آن تکرار مکرراتى است که از قرن 17 به این طرف از سوى مسیحیان متعصب منتشر شده و با انواع تحریف‌ها و توهین‌ها به اصطلاح خواسته‌اند قرآن را نقد کنند. (بعید نیست که هاشم العربى نیز از مسیحیان عرب زبان باشد که براى فریب مسلمانان خود را از آنها قلمداد کرده است).

کوتاه سخن این‌که این کتاب که اشاره کرده‌اید چیز تازه‌اى نیست و برگرفته از همان کتابهاست مخصوصاً نوشته «جورج سال» و حواشى هاشم العربى.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی

برای مطالعه پاسخ کامل آیت‌الله مکارم شیرازی به نشانی زیر مراحعه کنید:

http://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=1&catid=25446&pageindex=0&mid=346462
ارسال نظر

 

عن مولانا اميرالمؤمنين­ ^{عليه ­السّلام} : لمّا سئل عن الإستعداد الموت قال :

أداء الفرائض واجتناب المحارم واشتمال علي المکارم ثمّ لا يبالي أوقع علي الموت ام وقع الموت عليه والله ما يبالي ابن ابيطالب أوقع علي الموت ام وقع الموت عليه^[۱]

اميرالمؤمنين عليه السّلام در پاسخ به اين سؤال که آماده شدن براي مرگ به چيست ؟

فرمود : به جاي آوردن واجبات و دوري کردن از حرام ها و داشتن خوي هاي نيک ؛ با رعايت اين امور ، ديگر آدمي را چه باک که او به سراغ مرگ برود يا مرگ به سراغش آيد. سوگند به خدا که پسر أبي طالب را باکي نيست که خود به سراغ مرگ برود يا مرگ به سراغ او آيد.

حضرت مي فرمايد : هرکس اين سه صفت را داشته باشد آماده مرگ است ؛ يعني همه واجبات را انجام دهد و همه محرّمات را ترک کند و همه صفات نيک را هم داشته باشد. اگر انسان آماده اين سفر باشد ديگر برايش فرقي نمي کند مرگ به سراغ او بيايد يا او به سراغ مرگ برود.

هرکس اين سه ويژگي را داشته باشد آماده مرگ است ، آماده سفر آخرت است ، البته گفتن اين سخن آسان ولي عمل کردن به آن بسيار دشوار است.

در روايت ديگر مي فرمايد : به خدا قسم من اينگونه هستم : «والله لإبن أبيطالب آنَسُ بالموت من الطّفل بثدي أمّه »[۲] به خدا سوگند که اُنس پسر ابوطالب با مرگ ، بيشتر از اُنس کودک با پستان مادرش مي باشد.

[۱]أمالي صدوق، ص۱۷۲.
[۲]نهج البلاغه، خطبه۵.

اَلَّذى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ اَيُّـكُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزيزُ الْغَفورُ_{[سوره ملك، آيه ۲]}

آن كس كه مرگ و زندگى را آفريد، تا شما را بيازمايد كه كدام يك از شما بهتر عمل مى كنيد، و او شكست ناپذير و آمرزنده است.

1. پيامبر صلي الله عليه و آله:

يَابْنَ آدَمَ! اِبْرِرْ واِلدَيْكَ وَ صِلْ رَحِمَكَ، يُيَسَّر لَكَ يُسْرُكَ وَ يُمَدَّ لَكَ فىعُمْرِكَ و اَطِع رَبَّكَ تُسَّمى عاقِلاً و لا تَعصَهُ تُسَمّى جاهِلاً ؛

اى فرزند آدم! به پدر و مادرت نيكى كن و صله رحم داشته باش تا خداوند، كارت راآسان و عمرت را طولانى بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آيى و از اونافرمانى نكن كه نادان شمرده مى شوى._{[الفردوس، ج ۵، ص ۲۸۲، ح ۸۱۹۰]}

۲. امام على عليه السلام:

بَرَكَةُ الْعُمْرِ فى حُسْنِ العَمَلِ ؛

بركت عمر در خوب انجام دادنِ كارهاست._{[غررالحكم ، ح ۴۴۳۴]}

...

>

۳امام صادق عليه السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه ُ فىعُمْرِكَ و يَزيدُ اللّه ُ فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه ُ سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اينصورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه باسعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند._{[كامل الزيارات، ص ۲۸۶]}

۴پيامبر صلي الله عليه و آله:

مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ فى كَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَيْهِ وَ وَصلَرَحِمِهِ، اُنْسِى ءَ لَهُ فى اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ فى رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُوَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛

به هر كس، راستگويى در گفتار، انصاف در رفتار، نيكى به والدين و صله رحم الهامشود، اجلش به تأخير مى افتد، روزيش زياد مى گردد، از عقلش بهره مند مى شود وهنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقين مى گردد_{.[اعلام الدين ، ص ۲۶۵]}

۵پيامبر صلي الله عليه و آله:

اَرْبَعةٌ تَزيدُ فِى الْعُمْرِ: اَلتَّزويجُ بِالاَْبْكارِ، وَ الاِْغْتِسالُ بِالْماءِ الحارِّ وَالنَّوْمُ عَلَى الْيَسارِ وَاَكْلُ التُّفاحِ بِالاَْسْحارِ ؛

چهار چيز، بر عمر مى افزايند: ازدواج با دختران، شستشو با آب گرم، خوابيدن برشانه چپ و خوردن سيب در سحرگاهان.
[مواعظ العدديه ، ص ۲۱۱]

۶امام صادق عليه السلام:

مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِاَهْلِهِ زادَ اللّه ُ فى عُمُرِهِ ؛

هر كس به شايستگى در حقّ خانواده اش نيكى كند، خداوند بر عمرش مى افزايد._{[كافى ، ج ۸، ص ۲۱۹، ح ۲۶۹]}

۷پيامبر صلي الله عليه و آله:

مَنْ وَلىَ مِنْ اُمورِ الْمُسْلِمينَ شَيْئا فَحَسُنَتْ سيرَتُهُ رُزِقَ الْهَيْبَةَ فىقُلوبِهِمْ… وَ اِذا عَدَلَ فيهِمْ مُدَّ فى عُمُرِهِ ؛

هر كس اداره بخشى از امور مسلمانان را بر عهده بگيرد و رفتارش خوب باشد،در دل هاى آنان هيبت مى يابد… و اگر در ميان آنان به عدالت رفتار كند، عمرش افزونمى گردد._{[ذيل تاريخ بغداد ، ج ۲، ص ۱۳۶، ح ۴۱۹]}

۸امام صادق عليه السلام:

اِنْ اَحْبَبْتَ اَنْ يَزيدَ اللّه ُ فى عُمُرِكَ فَسُرَّ اَبَـوَيْكَ ؛

اگر دوست دارى كه خداوند عمرت را زياد كند، پدر و مادرت را شاد كن._{[بحارالأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۸۱ ، ح ۸۴]}

۹امام صادق عليه السلام:

تَجَنَّـبُوا الْبَوائِقَ يُمَدَّ لَكُمْ فِى الاَْعْمارِ؛

از فتنه ها و بدى ها كناره بگيريد، تا عمرتان طولانى شود ._{[عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰]}

۱۰امام صادق عليه السلام:

اِغْسِلُوا اَيْديَكُمْ قَبْلَ الطَّعامِ وَ بَعْدَهُ فَاِنَّهُ يَنْفِى الْفَقْرَ وَ يَزيدُفِى الْعُمُرِ؛

دست هايتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشوييد، كه فقر را مى بَرَد و بر عمر مى افزايد._{[محاسن ، ج ۲، ص ۲۰۲، ح ۱۵۹۴]}

۱۱پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ اَرادَ الْـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَلْيُباكِرِ الْغَداءَ وَلْيُجَوِّدِ الْحِذاءَ وَلْيُخَفَّفِ الرِّداءَوَلْيُقِلَّ مُجامَعَةَ النِّساءِ. قيلَ يا رَسولَ اللّه ِ وَ ما خِفَّةُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّةُ الدَّيْنَ ؛

هر كس ماندگارى مى خواهد ـ و البته ماندگارى [ابدى] وجود ندارد ـ بايد صبحانهرا زودتر بخورد، كفش مناسب بپوشد، رداى (بالاپوش) خود را سبك كند و كمتربا زنان بياميزد. پرسيدند: اى پيامبر خدا! سبك بودن رَدا به چيست؟ فرمودند: بهكم بودنِ بدهى._{[من لايحضره الفقيه ، ج ۳، ص ۵۵۵،ح ۴۹۰۲]}

۱۲پيامبر صلي الله عليه و آله: كانَ فى ما اَعْطَى اللّه ُ تَعالى مُوسى فِى الاَْلْواحِ… اُشْكُرْ لى وَ لِوالِدَيْكَاَقِكَ الْمَتالِفَ وَ اُنـْسِى ءْ لَكَ فى عُمُرِكَ وَ اُحْيِيكَ حَياةً طَيِّـبَةً وَ اَقْلَبَكَ اِلى خَيْرٍِ مِنْها؛

در آنچه خداى متعال در «الواح» به موسى عليه السلامداد، از جمله چنين بود:… مرا و پدر ومادرت را سپاسگزارى كن، تا از نابود شدن ها حفظت كنم و اجلت را به تأخير بيندازم وبه تو زندگى اى پاك ببخشم و تو را از اين زندگى به سوى بهتر از آن، ببرم._{[تاريخ دمشق ، ج ۶۱، ص ۱۲۸]}

۱۳پيامبر صلي الله عليه و آله: طوبى لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضىَ عَنْهُ رَبُّهُ وَوَيْلٌ لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَيْهِ رَبُّهُ؛

خوشا به سعادت كسى كه عمرش طولانى و كردارش خوب باشد. چنين كسىعاقبتش خوب است؛ زيرا پروردگارش از او راضى است. و واى بر كسى كه عمرش طولانىو كردارش بد باشد. چنين كسى عاقبتش بد است؛ چرا كه پروردگارش از او ناراضى است._{[بحارالأنوار، ج ۶۹، ص ۴۰۰، ح ۹۵]}

۱۴پيامبر صلي الله عليه و آله: اِذا غَضِبَ اللّه ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَمْ يُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسْعارُها وقَصُرَتْ أعْمارُها و لَم يَربَح تُجّارُها و لَم تَزكُ ثِمارُها و لَم تَغْزُر اَنـْهارُها و حُبِسَعَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَيْها اَشرارُها؛

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگيرد و بر ايشان عذاب نفرستد، اجناس آنهاگران و عمرشان كوتاه مى شود، بازرگانان آنها سود نمى برند، ميوه هايشان سالمنمى ماند، رودخانه هاى آنها پر آب نمى گردد، باران از آنها دريغ مى شود و بَدان آنانبر ايشان مسلّط مى گردند._{[من لايحضره الفقيه، ج ۱، ص ۵۲۴،ح ۱۴۸۹]}

۱۵امام صادق عليه السلام: ثَلاثَةٌ اِنْ يَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ كانَتْ زيادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ:تَطْويلُهُ فى رُكوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطْويلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلىمائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلى اَهْلِهِ؛

سه چيز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او ازنعمت ها مى شود: طول دادن ركوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره اى كه در آنديگران را اطعام مى كند و خوش رفتارى اش با خانواده._{[كافى، ج ۴، ص ۴۹، ح ۱۵]}

۱۶پيامبر صلي الله عليه و آله: مَوْتُ الاِْنْسانِ بِالذُّنوبِ اَكْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاَْجَلِ وَ حَياتُهُ بِالبِرِّ اَكْثَرُ مِنْحَياتِهِ بِالْعُمُرِ؛

مرگ انسان ها در نتيجه گناهان، بيشتر از مرگ آنها در نتيجه فرا رسيدنِ اَجَل است وزنده ماندن انسان ها در نتيجه نيكى هايشان، بيشتر از زندگى كردنشان به خاطر باقىبودنِ عمر است.
[مكارم الاخلاق، ص ۳۶۲]

۱۷پيامبر صلي الله عليه و آله: اِنَّ الْقَوْمَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرْحامَهُمْ فَتَنْمىاَمْوالُهُمْ وَ تَطولُ اَعْمارُهُمْ فَكَيْفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟

مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانىمى شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟
[كافى ، ج ۲، ص ۱۵۵، ح ۲۱]

۱۸امام سجّاد عليه السلام: اللهُمَّ… وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ اَتْمَمْتَعَلَيْهِ نِعْمَتَكَ وَ رَضَيْتَ عَنْهُ وَ اَحْيَيْتَهُ حَياةً طَيِّـبَةً فى اَدْوَمِ السُّرورِ وَ اسْبَغِ الْكَرامَةِ وَاَتـَمِّ الْعَيْشِ ؛

خداوند! مرا از كسانى قرار ده كه عمرشان را دراز و كردارشان را نيكو گردانيده اى ونعمتت را بر آنان تمام كرده اى و از آنان خُرسندى و به آنان زندگى اى پاك، همراه باپايدارترين شادمانى و سرشارترين كرامت و كامل ترين رفاه، عطا نموده اى.
[بحارالأنوار ، ج ۹۸، ص ۹۱، ح ۲]

۱۹پيامبر صلي الله عليه و آله: يا عَلىُّ، مِنْ كَرامَةِ الْمُؤمِنِ عَلَى اللّه ِ اَنـَّهُ لَمْ يَجْعَلْ لاَِجلِهِ وَقتا حَتّى يَهُمَّبِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَيْهِ ؛

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّننفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.
[عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج ۲، ص ۴۰، ح ۹۰]

۲۰پيامبر صلي الله عليه و آله: بَشِّروا الْمَحْرورينَ بِطولِ الْعُمْرِ ؛

گرم مِزاجان را به طول عمر، مژده دهيد.
[بحارالأنوار، ج ۶۲، ص ۲۹۰]

۲۱امام باقر عليه السلام: اَ لْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ يَنْفيانِ الْفَقْرَ وَ يَزيدانِ فِى الْعُمْرِ وَ يَدْفَعانِ عَنْصاحِبِهِما سَبعينَ ميتَةَ سوءٍ ؛

كار خير و صدقه، فقر را مى بَرند، بر عمر مى افزايند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خوددور مى كنند.
[ثواب الاعمال ، ص ۱۴۱]

۲۲پيامبر صلي الله عليه و آله: فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِى الدُّنْيا وَ ثلاثٌ فِى الاْخِرَةِ، فَاَمّاالَّتى فِى الدُّنْيا فَيَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ يُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ يَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الاْخِرَةِفَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِى النّارِ ؛

زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيايى اش اين است كه:آبرو را مى بَرد، مرگ را شتاب مى بخشد و روزى را مى بُرد و سه پيامد آخرتى اش: سختىحسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.
[خصال ، ص ۳۲۱، ح ۳]

۲۳پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ سَرَّهُ اَنْ يُنْسَاَ لـَهُ فى عُمُرِهِ وَ يُوَسَّعَ لَهُ فى رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللّه َوَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ؛

هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى اش زياد شود، تقواى الهى پيشه كندو صله رحم نمايد.
[بحارالأنوار ، ج ۷۴، ص ۱۰۲، ح ۵۶]

۲۴پيامبر صلي الله عليه و آله: اَكْثِرْ مِنْ الطَّهورِ يَزِدِ اللّه ُ فى عُمُرِكَ؛

وضو زياد بگير تا خداوند، عمرت را زياد كند.
[امالى مفيد ، ص ۶۰، ح ۵]

۲۵امام على عليه السلام: كَثْرَةُ اصطِناعِ الْمَعْروفِ تَزيدُ فِى الْعُمُرِ وَ تَنْشُرُ الذِّكْرَ ؛

زياد كار نيك انجام دادن، عمر را مى افزايد و نام را پرآوازه مى سازد.
[غررالحكم، ح ۷۱۱۳]

۲۶امام صادق عليه السلام: ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِى الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ يَكونُاَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّه ُ فى عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثاوَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَكونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّه ُثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلى ثَلاثِ سِنينَ؛

ما، غير از صله رحم، چيزى نمى شناسيم كه بر عمر بيفزايد، تا آن جا كه گاهى عمر كسىسه سال است، و وقتى كه اهل صله رحم مى شود، خداوند هم سى سال بر عمرش مى افزايدو آن را سى و سه سال مى كند و گاهى عمر كسى سى و سه سال است و قطع رحم مى كندو خداوند هم سى سال از عمر او مى كاهد و عمرش را به سه سال، كاهش مى دهد.
[كافى ، ج ۲، ص ۱۵۲ ، ح ۱۷]

۲۷امام صادق عليه السلام: مَنْ رَجَعَ مِنْ مَكَّةَ وَ هُوَ يَنْوِى الْحَجَّ مِنْ قابِلٍ زيدَ فى عُمْرِهِ ؛

هر كس از مكّه بر گردد و تصميم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرشافزوده مى شود.
_{[كافى، ج ۴، ص ۲۸۱، ح ۳]}

۲۸پيامبر عليه السلام: اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجْهِها وَ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَ اصْطِناعُ الْمَعْروفِ يُحَوِّلُ الشَّقاءَسَعادَةً وَ يَزيدُ فِى الْعُمْرِ؛

صدقه دادن با مراعات شرايطش و خوبى كردن به پدر و مادر و انجام دادن كارهاىنيك، بدبختى را به خوشبختى تبديل مى كند و بر عمر مى افزايد.
_{[كنزالعمال ، ح ۴۴۴۴]}

۲۹امام صادق عليه السلام: اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ الْبَغْىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُوَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتى تَهْتِكُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتى تَحْبِسُالرِّزْقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَعُقوقُ الْوالِدَيْنِ؛

گناهى كه نعمت ها را تغيير مى دهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهى كهپشيمانى مى آورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ايجاد مى كند، ظلم است. گناهى كهآبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مى گيرد، زناست. گناهى كهمرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهى كه مانع استجابت دعامى شود و زندگى را تيره و تار مى كند، نافرمانى از پدر مادر است.
_{[علل الشرايع ، ج ۲، ص ۵۸۴]}

۳۰امام باقر عليه السلام: اِنّ الحُسَيْنَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَكروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَىاللّه ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفْسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لاعَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَيْنِ بنِ عَلىٍّ عليه السلام اِلَى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّإلاّ نَفَّسَ اللّه ُ كُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِفَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبْصار؛

حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب زده بهشهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت زدهو رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه اى و هيچ بَلا ديده اى به خدا روىنمى آورد و نزد قبر حسين عليه السلامدعا نمى كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى سازد،مگر اين كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى كند و گناهشرا مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بينش،درس بگيريد!
_{[بحارالأنوار ، ج ۱۰۱، ص ۴۶، ح ۵]}

۳۱پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ قَلَّمَ اَظفارَهُ يَوْمَ الجُمُعَةِ يَزيدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛

هر كس در روز جمعه ناخن هايش را كوتاه كند، عمر و مالش زياد مى شود.
_{[جامع الأخبار ، ص ۳۳۳]}

۳۲امام سجّاد عليه السلام: مَنْ صَلّى فى مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَكْعَتَيْنِ زادَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ فى عُمُرِهِسَنَتَيْنِ ؛

هر كس در مسجد سهله دو ركعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او مى افزايد.
_{[المزار للمفيد ، ص ۱۴]}

۳۳امام سجاد عليه السلام: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ… و عَمِّرنى ما كانَ عُمُرى بَذلةًفى طاعَتِكَ، فَإِذا كانَ عُمُرى مَرتعا للشَّيطانِ فَاقبِضنى إليكَ قَبْلَ اَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ اِلَىَّ،اَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَىَّ ؛

خدايا بر محمد و آل او درود فرست… و عمرم را تا زمانى كه صرف طاعت تو مى شود،دراز گردان و هرگاه عمرم چراگاه شيطان گرديد، قبل از آن كه نفرتت به من رو كند و ياخشمت بر من قطعى شود، جانم را بستان و به سوى خود ببر.
_{[صحيفه سجّاديه ، از دعاى ۲۰]}

۳۴پيامبر صلي الله عليه و آله: لا تَدَعُوا الْعَشاءَ وَ لَوْ عَلى حَشَفَةٍ اِنّى اَخْشى عَلى اُمَّتى مِنْ تَرْكِالعَشاءِ الْهَرَمَ فَاِنَّ العَشاءَ قُوَّةُ الشَيْخِ وَ الشّابِّ ؛

شام را ترك نكنيد، هر چند به خوردن دانه خرماى خشكيده اى باشد. من بر امّتم ازاين بيم دارم كه با تركِ خوردن شام، پيرى و شكستگى به سراغشان آيد؛ چرا كه خوردنِ شام، مايه نيرومندى پير و جوان است.
_{[محاسن ، ج ۲، ص ۴۲۱، ح ۲۰۲]}

۳۵امام صادق عليه السلام: اَرْبَعَةٌ تُهْرِمُ قَبْلَ اَوانِ الْهَرَمِ: اَكْلُ الْقَديدِ وَ الْقُعُودُ عَلَى النَّداوَةِ وَالصُّعودُ فِى الدَّرَجِ وَ مُجامَعَةُ الْعَجوزِ ؛

چهار چيز، انسان را پيش از فرا رسيدن هنگام پيرى، پير مى كند: خوردن گوشتخشكيده، نشستن بر جاى مرطوب، بالا رفتن از پلّه و آميزش با پير زنان.
_{[تحف العقول ، ص ۳۱۷]}

۳۶امام صادق عليه السلام: اَلْبِرُّ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ يَعْمُرانِ الدّيارَ وَ يَزيدانِ فِى الاَْعْمارِ ؛

نيكوكارى و خوش اخلاقى، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى كنند.
_{[كافى ، ج ۲، ص ۱۰۰، ح ۸]}

۳۷امام على عليه السلام: زيادَةُ الشُّكْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزيدُ فِى الْعُمْرِ وَ تَفْسَحُ فِى الاَْجَلِ ؛

شكرگزارى فراوان و صله رحم، عمر را زياد مى كنند و بر مُهلت زندگىمى افزايند.
_{[عيون الحكم والمواعظ، ص ۲۷۵، ح ۴۹۹۹]}

۳۸امام على عليه السلام: وَيْحُ النّائِمِ ما اَخْسَرَهُ! قَصُرَ عُمْرُهُ وَ قَلَّ اَجْرُهُ؛

واى بر آن كه در خواب (غفلت) است! چه زيانكار است! عمر او كوتاه شده است وپاداش او كم._{[عيون الحكم والمواعظ ، ص ۵۰۴،ح ۹۲۳۹]}

۳۹امام على عليه السلام:

مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛

هر كس ظلم كند، عمرش كوتاه مى شود._{[عيون الحكم والمواعظ ، ص ۴۲۹،ح ۷۳۳۴]}

۴۰امام على عليه السلام:

ايّاكَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَكَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَقَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَكَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَكَ ؛

از آرزوى دور و دراز بپرهيز، چه بسا فريب خورده اى كه به آرزوى دراز خويش، فريبخورد و كارش را تباه و مرگش را قطعى كرد و در نتيجه، نه به آرزويش رسيد و نه آنچه راكه از دست داده بود، جبران كرد._{[عيون الحكم والمواعظ ، ص ۹۹، ح ۲۲۷۸]}

 

مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

     ما دارای منکرات بزرگتری نسبت به این پدیده بدحجابی هستیم ولی نباید این پدیده کوچک شمرده شود کنیم که خود یک انحراف بزرگ است.

      آیت الله ابوالقاسم علیدوست عضو جامعه مدرسین با بیان اینکه نباید پدیده بدحجابی کوچک شمرده شود گفت: پدیده بد حجابی و بی حجابی یک منکر اسلامی و یک ناهنجار اجتماعی است ، بی حجابی فارغ از اسلام و مسلمان بودن و فارغ از اینکه به چه دینی اعتقاد داشته باشیم پدیده بدی است و نباید فقط آن را یک منکر اسلامی دانست.

وی با اشاره به اینکه بدحجابی دارای آثار بسیار بدی است و گاهی آثار بد آن از خود پدیده بدتر و بالاتر است افزود:

     انحراف در نقش زن، متلاشی شدن خانواده‌ها، بالا رفتن طلاق رسمی و عاطفی بخشی از آثار شوم این پدیده بد است.

عضو جامعه مدرسین با بیان اینکه نباید پدیده بدحجابی کوچک انگاری شود عنوان کرد: ما دارای منکرات بزرگتری نسبت به این پدیده بدحجابی هستیم ولی نباید این پدیده را کوچک بشماریم که خود یک انحراف بزرگ است.

وی با اشاره به اینکه پدیده بدحجابی مانند سایر پدیده‌ها معلول یک سری عوامل است گفت: بیکاری، احساس حقارت، سیاسی شدن مسئله و اصالت دادن تنها به تشر و بگیر و ببند از عواملی هستند که می‌تواند به این پدیده دامن بزند.

آیت الله علیدوست با بیان اینکه کسب حرام خود تأثیر بسیاری بر بد حجابی دارد ابراز داشت: در روایات داریم که وقتی لقمه‌ها حرام می‌شود منکرات اجتماعی در جامعه رشد می‌کند.

...

>

وی گفت: برای مقابله با پدیده بدحجابی و فرهنگ سازی حجاب در جامعه همه نهادهای فرهنگی، مذهبی، حوزه‌های علمیه، رسانه‌ها و صدها نهادی که در کشور داریم باید هماهنگ عمل کنند.

عضو جامعه مدرسین ادامه داد: مردم باید مشکل بدحجابی را مشکل خود بدانند و احساس نکنند که بدحجابی تنها مشکل حاکمیت است و برای آنها تبیین شود که این مشکل خانواده‌ها و حتی فرهنگی ایرانی را تهدید می‌کند.

وی مطرح کرد: حاکمیت بدون اینکه این مسئله سیاسی شود باید به آن بپردازد و از همه بهتر این است که ریشه‌ای به این پدیده بپردازد و این مشکل را حل کند.

آیت الله علیدوست با اشاره به راه‌های مقابله با این پدیده در جامعه گفت: برای مقابله با این پدیده نباید افراط و تفریط داشته باشیم و باید هم با اجرای قانون و هم با فرهنگی سازی با این پدیده مقابله کنیم البته از بین بردن علل این مسئله مهم‌ترین راه برای از بین بردن آن است.

وی اذعان داشت: اگر بیکاری و بسیاری از مشکلات اجتماعی و حتی اختلاس‌هایی که صورت می‌گیرد حل و رفع شود باور مردم محکم می‌شود و مطمئن باشید که خود مردم حجاب را رعایت می‌کنند.

عضو جامعه مدرسین با بیان اینکه برای اجرای قانون عفاف و حجاب نیاز داریم که کارشناسانی متخصص وارد کار شده و آن را بررسی کنند گفت: متأسفانه کارهای مهم در کشور ما ساده‌انگاری می‌شود ولی برای حل مشکل عفاف و حجاب نیاز داریم که به آن اهمیت داده شده و با فرهیختگان جامعه مشورت شود تا یک طرح مناسبی برای مقابله با آن نهادینه شود و با آغازی روشن و انجامی روشن‌تر به نتیجه برسد.

منبع : خبرگزاری حوزه

 

اللهم اغفر لى الذنوب التى تهتك العصم،

اللهم اغفر لى الذنوب التى تنزل النقم،

اللهم اغفر لى التى تغير النعم،

اللهم اغفر لى الذنوب التى تحبس ‍ الدعاء،

اللهم اغفر لى الذنوب التى تنزل البلاء؛

^{(دعاى كميل آمده است)}

خدايا! بيامرز مرا از گناهانى كه پرده هاى عصمت را مى درد.

خدايا! بيامرز مرا از گناهانى كه عقوبت ها را نازل مى كند.

خدايا! بيامرز مرا از گناهانى كه نعمت ها را مى برد.

خدايا! بيامرز از گناهانى كه دعا را حبس مى كند.

خدايا! بيامرز مرا از گناهانى كه بلاء را فرود مى آورد.

بسيار كسانى كه دعوى بندگى كرده اند

و دم از ترك دنيا زده اند؛ تا دنيا بديشان روى آورد، جز وى همه را پشت پا زده اند.

اين بنده در معرض امتحان نيامده شرمسار است،

به حق خودت ثبت قلبى على دينك !

_{علامه حسن زاده عاملی - الهى نامه،ص5}