تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی

نوشته شده توسطرحیمی 12ام آذر, 1396

 

تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی

سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است .به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می پذیرد. این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه به تدریج و در زمان های پراکنده نازل شده و «286» آیه دارد. علت نامگذاری این سوره به «بقره» داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات 67 تا 73 آمده است. این سوره که طولانی ترین سوره های قرآن مجید است درادامه فایل صوتی تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی قایل دریافت است.

 

تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره محمد محمود طبلاوی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
پس از همان جا كه [انبوه] مردم روانه مى ‏شوند شما نيز روانه شويد و از خداوند آمرزش خواهيد كه خدا آمرزنده مهربان است (۱۹۹)


فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ
و چون آداب ويژه حج‏ خود را به جاى آورديد همان گونه كه پدران خود را به ياد مى ‏آوريد يا با يادكردنى بيشتر خدا را به ياد آوريد و از مردم كسى است كه مى‏ گويد پروردگارا به ما در همين دنيا عطا كن و حال آنكه براى او در آخرت نصيبى نيست (۲۰۰)

وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّار
و برخى از آنان مى‏ گويند پروردگارا در اين دنيا به ما نيكى و در آخرت [نيز] نيكى عطا كن و ما را از عذاب آتش [دور] نگه دار (۲۰۱)

أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ
آنانند كه از دستاوردشان بهره‏ اى خواهند داشت و خدا زودشمار است (۲۰۲)

ادامه »

مولودی و ابتهال خوانی ویژه میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396

تحکیم پیوند زناشویی

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396

 


در اینجا به گوشه ای از عوامل تحکیم پیوند زناشویی اشاره می شود:

الف) هدیه دادن به همسر

دادن هدیه، تأثیر بسیار مثبتی در طرف مقابل بر جای می گذارد و موجب دلگرمی به خانه و زندگی و وفاداری نسبت به همسر می باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

هِبَةُ الرَّجُلِ لِزَوْجَتِهِ تَزِیدُ فِی عِفَّتِهَا[1]

هدیه شوهر به همسرش، عفت را در وی می افزاید.

ب) محبت به همسر

بسیاری از خیانت ها و انحراف ها و ناسازگاری های زنان از این جا سرچشمه می گیرد که مردان، نیاز آنان به محبت را درک نمی کنند.

زن می خواهد که محبوب شوهرش باشد و اگر چنین نشد محبت را نزد دیگران جستجو می کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

مرد وقتی به همسرش بگوید تو را دوست دارم، این جمله هرگز از قلب زن بیرون نمی رود.[2]

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

خَیرُکمْ خَیرُکمْ لِأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیرُکمْ لِأَهْلِی[3]

بهترین شما کسی است که بهترین شخص برای خانواده اش باشد و من بهترین فرد برای خانواده ام هستم.

ج) آرایش برای همسر

یکی از زمینه های تحکیم خانواده، آمادگی و آرایش برای همسر است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

إِنَّ مِنْ خَیرِ نِسَائِکمُ… الْمُتَبَرِّجَةَ مَعَ زَوْجِهَا الْحَصَانَ مَعَ غَیرِه[4]

بهترین زنان شما زنی است که… برای شوهرش آرایش و زینت کند، اما خود را از بیگانگان بپوشاند.

این سفارش، مخصوص زنان نیست بلکه مردان هم باید نزد همسرانشان آراسته باشند، چون به فرموده امام باقر علیه السلام:

همان گونه که مردان دوست دارند زینت را در زنانشان ببینند، زنان نیز دوست دارند زینت را در چهره شوهرانشان مشاهده کنند.[5]

امام رضا علیه السلام فرمود:

تَهْیئَةُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ مِمَّا تَزِیدُ فِی عِفَّتِهَا[6]

آراستگی شوهر برای زن، عفت زن را زیاد می کند.

راوی می گوید: خدمت امام موسی بن جعفر علیه السلام رسیدم، دیدم حضرت محاسن خود را خضاب نموده اند. عرض کردم: آقا! رنگ مشکی به کار برده اید؟ حضرت فرمود: بلی. به درستی که آمادگی و آرایش در مرد، موجب افزایش پاکدامنی در همسر است و بسیاری از زنان، به خاطر ترک آمادگی همسرانشان، ترک عفاف کردند.[7]

د) تأمین نیاز جنسی همسر

یکی از زمینه های تحکیم خانواده، تأمین نیاز جنسی همسر است که اگر این نیاز به صورت مشروع، تأمین شود بسیاری از مفاسد اجتماعی از بین می رود. اهمیت این مسأله تا حدی است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چهار دسته از زنان را مورد لعن قرار داده اند:

1- زنانی که برای شوهران خود موهایشان را خضاب نمی کنند.

2- زنانی که سرمه نمی کشند.

3- زنانی که در پاسخ به تقاضای جنسی همسرانشان سهل انگاری می کنند و آن را به تأخیر می اندازند.

4- زنانی که هنگام مباشرت با همسرانشان می گویند ما حائض هستیم، در حالی که حائض نیستند.[8] در روایت دیگر خطاب به زنان فرمود:

لا تَطوُلن صَلاتکنَّ لِتَمنعن ازواجکنَ[9]

نمازتان را به درازا نکشانید تا مانع کامجویی شوهرانتان شوید.

پی نوشت ها

[1] . همان، ج 13، ص 341؛ من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 381.

[2] . وسائل الشيعه، ج 14، ص 10( قول الرّجل للمرأة: إنّي أحبّك لا يذهب من قلبها أبدا).

[3] . همان.

[4] . بحارالانوار، ج 103، ص 235.

[5] . مكارم الاخلاق، بخش 5، ص 80.

[6] . مكارم الاخلاق، ص 97؛ بحارالانوار، ج 96، ص 301.

[7] . وسايل الشيعه، ج 1، ص 403.

[8] . مجمع البيان، ج 7، ص 137.

[9] . وسائل الشيعه، ج 14، ص 117.

اکبری، محمود؛ عفت و پاکدامنی در اسلام، ص: 70

تبليغ دین، از منظر امام موسی صدر

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396
 
مطالعه این سخنرانی به تمام فضلا و مبلغان و همه کسانی که در زمینه تبلیغ دین در داخل و خارج از کشور دغدغه دارند پیشنهاد می شود.
 

بسیاری از کارشناسان عرصه تبلیغ از امام موسی صدر به مرد موفق این عرصه در عرصه های خرد و کلان یاد می کنند چه آنکه توانست در دوران فعالیتش حیاتی دوباره به وضعیت شیعه در لبنان و حتی خارج از مرزهای لبنان ببخشد. نوشته زیر متن کامل سخنرانی امام موسی صدر است که در تاریخ هفتم مهر ۱۳۴۴ در مؤسسه دارالتبلیغ اسلامی قم در حضور بزرگانی چون آیات عظام شیخ مرتضی حائری، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی، استاد شهید مرتضی مطهری، و جمع کثیری از علما و فضلای آن روز حوزه علمیه ایراد شده است که موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر منتشر نموده است. این سخنرانی پیش از این در کتاب نای و نی نیز آمده است و بیانگر شور و حرارت و دغدغه مندی امام صدر در خصوص انتقال حکیمانه معارف دینی به مردم جهان است. امام موسی صدر ۵۱ سال قبل در یک سخنرانی در جمع علما و مبلغان با اشاره به روشهای تبلیغی مسیحیت و اهل سنت، از ضرورت تجدید نظر در شیوه های تبلیغی سخن گفته و توجه به اقتضائات جهانی و نظم تشکیلاتی را مورد توجه قرار داده است.

 

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیـمِ. الرَّحْمَنُ. عَلَّمَ الْقُرْآنَ. خَلَقَ الْإِنسَانَ. عَلَّمَهُ الْبَیَانَ. الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ. وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ. وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ. أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ.»[۱]

برای بنده موجب بسی افتخار است که خارج از برنامه دعوت شده ام و آقایان اجتماع کرده اند تا به این سخنرانی گوش فرا دهند. این افتخاری را که به بنده محول شده است تکریم و احترام فوق العاده ای می دانم و از این بابت به خود می بالم.

البته آقایانی که این افتخار را به بنده داده اند خیلی هم راه دوری نرفته اند. چون آخر، بر فرض هم که لیاقت ذاتی نداشته باشیم، یک سربازِ از جنگ برگشته ایم. یعنی محل کار ما را خداوند متعال در جایی قرار داده که سینه به سینه در مقابل دشمن هستیم. کاملاً تلخی کوتاهی کردن را حس می کنیم. ضربت های شکننده و خردکننده دشمنان اسلام را از نزدیک لمس می کنیم. یعنی، بنابه اصطلاح جنگی، در خطّ مقدّمِِِ آتش هستم. خوب، اگر سربازی را که از جبهه برگشته مورد تکریم و احترام قرار دهند، کارِ نابه جایی نیست. امیدوارم که بتوانم، در این مدت خیلی کوتاه، خلاصه ای از مشاهدات و اطلاعات خودم را به عرض برادران عزیزم که در اینجا تشریف دارند برسانم، تا ان شاء اللَّه مورد استفاده قرار گیرد و برای این مؤسسه، که به نظر بنده فجر امیدی در تاریخ تبلیغات شیعه است، ذخیره ای باشد، و نیز قدمی در راه به ثمر رسیدن این جهاد ها و فعالیت ها.

ادامه »

وجود همیشگی امام

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396
 

وجود همیشگی امام


>
 
أَنَّ الاَْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّة إِمّا ظاهِراً وَإِمّا مَغْمُور[1]

زمین، هیچ گاه، از حجّت خالی نخواهد بود؛ چه آن حجّت ظاهر باشد و چه پنهان.

شرح

این کلام، قسمتی از توقیعی است که امام زمان(علیه السلام) به عثمان بن سعید عمری و فرزندش محمّد مرقوم داشته اند. حضرت(علیه السلام)بعد از سفارش های زیاد، به مطلبی اشاره می کند و می فرماید:

باید همیشه، در روی زمین، حجّت الهی باشد، ونمی توان حتّی لحظه ای را تصوّر کرد که امام معصوم نباشد.

احتیاج انسان و دیگر موجودات به امام، ادامۀاحتیاج آنان به پیامبر است. نیاز به فرد معصوم  چه پیامبر و چه امام  را از دیدگاه های مختلفی می توان بررسی کرد. یکی از این وجوه، نیاز به قانون الهی و تفسیر آن از سوی معصوم است. در کتاب های کلام، با دلیل های عقلی ثابت شده است که بشر برای اصلاح زندگی دنیوی خود و رسیدن به سعادت ابدی و اخروی، نیازمند پیامبر است. نیاز بشر به دین و تفسیر صحیح از آن، ابدی است. پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)دین اسلام را به عنوان آخرین دین الهی، آورد و همۀاحکام و مسائل آن را بازگو کرد. پس از وفات پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)به همان دلیل های عقلی، باید کسانی مانند پیامبر در علم و عصمت و. . . وجود داشته باشند. اینان کسانی نیستند جز امامان بزرگوار(علیهم السلام).

حضرت(علیه السلام) به این نکتۀمهم هم اشاره دارند که به دلیل سستی مردم در پذیرش حق، این طور نیست که همۀامامان به حکومت برسند و یا در میان مردم حاضر باشند، همان طور که همۀانبیا و اوصیای الهی گذشته نیز، به حکومت دست نیافتند و برخی نیز تا مدّتی در غیبت به سر بردند.

پی نوشت ها

[1] كمال الدين، ج2، ص511، ح42 ; الخرائج و الجرائح، ج3، ص1110، ح26 ; بحارالأنوار، ج53، ص191، ح19 .

شرح چهل حديث از حضرت مهدی علیه السلام، على اصغر رضوانى

هم حفظ وحدت و هم حفظ اصول

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396

 


امام موسی صدر در مجالسی که اقوام و طوایف گوناگون حضور داشتند، در عین حفظ اصول خود، در حفظ وحدت نیز گام برمی داشت.

رئیس جمهور [وقت] لبنان، هر سال در ماه مبارک رمضان شخصیتهای برجسته مذهبی را به ضیافت افطار دعوت می کرد. امام موسی صدر نیز به عنوان رئیس مجلس شیعیان به مهمانی دعوت می شد. اهل سنّت موقع غروب آفتاب افطار می کردند و شیعیان چند دقیقه ای بعد از غروب. این اختلاف، آرامش ضیافت افطار را تهدید می کرد.

آفتاب غروب کرد، امام موسی صدر یک استکان چای برداشت، همه با تعجّب به او خیره شدند. ایشان استکان را در یک دست گرفت و دست دیگرش را بالا برد و شروع به دعا خواندن کرد. دعا خواند و حاضران آمین گفتند. این کار را آن قدر ادامه داد تا وقت افطار شیعیان شد، بعد لبخندی زد گفت:

«اللّهُمّ لَکَ صُمْتُ وَعَلی رِزْقِکَ اَفْطَرْتُ وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ»

و استکان چای را سر کشید.

مبلغان، شماره 104

وحدت اسلامی، ضرورتی برای امروز

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396

 

«وحـدت » و «اتـحاد » از مـهم ترین مسائلی هستند که مسلمانان از صدر اسلام تاکنون، برمبنای تعالیم اسلامی و دیانت توحیدی با آن مواجه بـوده اند.در منابع اسلامی ـ به ویژه در قرآن کریم ـ از مسلمانان با واژه های «امت» و «امت واحده » یادشده و در زبـان سیاست مداران و مصلحان مسلمان نـیز از وحـدت و اتحاد بین امت مسلمان با اصطلاح «اتحاد اسلامی» یاد می شود. وجود اتحاد اسلامی بر توانایی و مقاومت جامعه برای مقابله با دشمنان خارجی می افزاید و فراهم کننده قدرتی حقیقی است؛ زیرا اگر مسلمانان از نـیروی عظیم انسانی، امکانات فراوان مادی، موقعیت های استراتژیک، فرهنگ و روحیه اعتقادی و فکری بالا برخوردار باشند، اما میان این اجزا و عناصر پراکنده اتحاد ایجاد نشود، این مجموعه بزرگ کارآیی لازم را نخواهد داشت.

خـداوند در قـرآن کریم، مسلمانان را امت واحده می خواند و امت اسلامی رابه وحدت کلمه و اتحاد فرمان می دهد؛ چنان که در سوره آل عمران می فرماید:

(و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا.)

پیامبر صلی الله علیه و آله هم در اولین عهدنامه ای که در مدینه بین طوایف مـختلف بـرقرار نمود، بر این مسئله تأکید کرد، ولی در طول تاریخ، تشکیل حکومت های مختلف براساس قومیت ها و طوایف و ایجاد مرزهای جغرافیایی، مسلمانان را از هم جدا کرد؛ به گونه ای که عرب،عجم، ترک،کرد و…هـمچون جـزایر جدا از هم زندگی کرده و هیچ یک در برابر سرنوشت امت بزرگ اسلام مسئولیتی احساس نمی کنند؛ گویی که این طوایف به کلی از هم بیگانه هستند و آنچه اصیل است، برداشت توهم آمیز از تفاوت های قومی و فـرهنگی اسـت. اسـتعمارگران با برافروختن آتش احساسات قـومی و نـژادی در مـیان مسلمانان به این اختلافات دامن زده و جنگ و برادرکشی را بین آنان حاکم کرده اند. البته در این میان، ظهور مصلحانی چون سیدجمال اسدآبادی، محمد عـبده، اقـبال لاهـوری، امام خمینی(ره) و… که همگی به وحدت اسلامی مـعتقد بـودند، تا حدودی باعث بیداری مسلمانان در جوامع اسلامی و حرکت این جوامع به سمت تجدید حیات اسلام شده است.

ادامه »

امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه امام علی علیه السلام

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396


 
«امر به معروف» و «نهی از منکر» دو فریضه بزرگ و دو فرع از فروع ده‌گانه دین مبین اسلام محسوب می‌شوند. گذشته از عنایت خاص قرآن کریم به این موضوع و نیز سیره‌ی نظری و عملی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و دیگر اولیای دین، در نگاه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام امر به معروف و نهی از منکر جایگاه ممتاز و ویژه‌ای دارد. آن حضرت امر به معروف و نهی از منکر را عنایت دین، قوام شریعت و با فضیلت‌ترین اعمال بندگان خدا توصیف می‌نماید که حتی از جهاد در راه خداوند نیز بالاتر است. از دیدگاه آن حضرت این دو فریضه برکات فراوانی در جامعه اسلامی به دنبال دارد و در مقابل ترک آنها مستوجب نزول بلا و خطرات زیادی است. مراتب سه‌گانه امر و نهی(قلبی، لسانی، یدی) خصوصیات آمر و ناهی، رابطه امر به معروف و نهی از منکر با جهاد و اقامه حدود و نیز لزوم نصیحت کردن و نصحیت پذیرفتن، همچنین فضیلت امر و نهی عوام نسبت به خواص، و رعایا نسبت به حکام، از دیگر فرازهای بیانات علوی در تبیین جایگاه و ارزش امر به معروف و نهی از منکر است.

پیشگفتار
امام علی علیه‌السلام: «و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌الله عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی»: تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خدا، در مقابل امر به معروف و نهی از منکر به اندازه‌ی آب دهانی در مقابل دریایی پهناور بیش نیست!» دو فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر که هر دو جزء فروع ده‌گانه دین مبین اسلام می‌باشند، آنچنان جایگاه والایی در شرع مقدس اسلام دارند که در حدود 30 آیه از آیات قرآن کریم با الفاظ و عبارات مختلف در خصوص آن‌ها نازل گردیده است. علاوه بر آن، در سخنان معصومین علیهم‌السلام، در خصوص آن‌ها نکات فراوانی بیان گردیده که در منابع و متون معتبر حدیث ما ثبت و ضبط شده است. فقها و محدثین نیز در کتاب‌های خود هر یک بابی را تحت این عنوان باز کرده و درباره‌ی آن مطالب ارزنده‌ای را نگاشته‌اند. در اهمیت و منزلت این دو فریضه همین بس که جزء فروع دین شمرده شده‌اند.

با این حال، با کمال تأسف باید اذعان نمود که آن‌طور که شایسته است در قرون و اعصار مختلف تاریخ اسلام، این دو فریضه، اولاً زوایا و ظرایف و نیز مسائل مختلف آن‌ها به عنوان دو واجب شرعی به خوبی بیان نگردیده است و ثانیاً به خوبی اجرا نشده؛ تا جایی که امروزه و بالاخص پس از پیروزی انقلاب پربرکت جمهوری اسلامی ایران، از آن‌ها به عنوان دو فریضه‌ی «فراموش شده» یاد می‌شود و برای به جریان افتادنشان «ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر» تأسیس گردیده است. امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه و منظر امام علی علیه‌السلام، جلوه‌ای دیگر و جایگاهی ویژه دارد. در میان کلمات، نامه‌ها و سخنان به جای مانده از آن حضرت، اشارات و توجهات خاصی به این موضوع وجود دارد. بر همین اساس، و با عنایت به این نکته که سال جاری به نام سال سیره‌ی علوی نامیده شده است، بر آن شدیم تا مجموعه‌ای از نظریات و دیدگاه‌های آن حضرت را در خصوص این دو فریضه بزرگ گرد آورده و پس از دسته‌بندی به شرح و بیان آنها در حد وسع و توان خود بپردازیم. این نوشتار پس از مقدمه تحت عنوان‌های ذیل دسته‌بندی و تدوین شده است:

1) اهمیت امر به معروف و نهی از منکر؛

2) وجوب امر به معروف و نهی از منکر؛

3) شرایط و خصوصیات آمر و ناهی؛

4) مراتب امر به معروف و نهی از منکر؛

5) ترک امر به معروف و نهی از منکر؛

6) امر به معروف و نهی از منکر و اقامه حدود؛

7) امر به معروف و نهی از منکر و جهاد؛

8) امر به معروف و نهی از منکر و نصیحت؛

9) امر به معروف و نهی از منکر عامه نسبت به خاصه و حکام؛

بعضی از عنوان‌های کلی فوق دارای موضوعات جزیی نیز می‌باشند که حسب مورد به آنها پرداخته خواهد شد. در پایان مباحث نیز ان‌‌شاء‌الله خلاصه و نتیجه بحث به اختصار مرور خواهد گرید. امید آن‌که این قدم کوتاه مورد قبول درگاه خداوند متعال و عنایت ویژه مولای متقیان در سالی که به نام زیبای آن انسان بزرگ مزین گردیده است، واقع شود و ره توشه‌ای برای نگارنده‌ی این نوشتار باشد.

ادامه »

مثل مدرس / بعضی‌ها زود مرعوب می‌شوند!

نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396


گزیده‌ی بیانات رهبر انقلاب در مورد ویژگی‌های نمایندگان مجلس

بعضی‌ها زود مرعوب می‌شوند!
مجلس باید مجلسی باشد که بتواند در مقابل زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌ها و مرعوب کردن‌ها و تطمیع کردن‌های قدرتمندان جهانی بایستد و مصالح کشور و ملت را محاسبه کند و دنبال آن برود.

امام رضوان‌الله‌علیه بارها اسم «مدرس» را می‌آوردند. مگر خصوصیت مدرس چه بود؟ از مدرس عالم‌تر هم داشتیم. مدرس خصوصیت عمده‌اش این بود که هیچ عامل ارعاب و تهدید و تطمیع و فریب‌گری در او اثر نمی‌کرد.

همان وقتی که علی‌الظاهر فضا را بر ضد او آن‌چنان متشنج کرده بودند که علیه‌ش شعار می‌دادند، او ایستاد و حرف خودش را زد. این خصوصیت یک نماینده‌ی خوب در مجلس است.

بعضی‌ها زود مرعوب می‌شوند! من بارها عرض کرده‌ام که قدرت‌های استکباری- یعنی همین قدرت‌های سلطه‌گر جهانی- که مرتب روی این کشور و آن کشور دست می‌اندازند و دولت‌ها و ملت‌ها را زیر یوغ خودش می‌کشانند، عمده‌ی کارشان از ترساندن می‌گذرد. قدرت واقعی‌شان آن قدر نیست که بر زبان می‌آورند.

بدیهی است این همه که این‌ها با این انقلاب و با این کشور بدند، اگر قدرت داشتند، تاکنون این انقلاب این‌طور رشد نمی‌کرد و این‌گونه نمی‌ماند.

بیانات در دیدار کارگزاران حج 26/11/1378

ادامه »

امت واحده/ ویژه نامه هفته وحدت

نوشته شده توسطرحیمی 10ام آذر, 1396

 

برای ایستادگی در برابر توطئه های دشمنان اسلام، «وحدت» مهمترین عامل موفقیت به حساب آمده و هرگونه کوتاهی در این راه سبب دوری از اهداف و آرمانهای بلند اسلام خواهد بود. پیامبران الهی که خود نیز از میان مردم برانگیخته شده اند، با اتّصال و ارتباط با مجاری وحی کوشیده اند تا آدمی را حول یک محور گرد هم آورند تا در پرتو وحدت کلمه، عظمت و اقتدار نظام الهی را به نمایش گذاشته شود و مردم به سعادت حقیقی دست یابند. ایام ولادت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرصت مغتنمی است تا امت اسلام در سایه این پیامبر رحمت، به ریسمان الهی چنگ زده و از تفرقه بپرهیزند.

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله، محور و الگوی وحدت امت اسلام

وجود نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه واله وسلم)، بزرگترین مایه ی وحدت در همه ی ادوار اسلامی بوده است و امروز هم می تواند باشد؛ چون اعتقاد آحاد مسلمانان به آن وجود اقدس بزرگوار، با عاطفه و عشق توأم است و لذا آن بزرگوار، مرکز و محور عواطف و عقاید همه ی مسلمانهاست و همین محوریت، یکی از موجبات انس دلهای مسلمین و نزدیکی فرق اسلامی با یکدیگر به حساب می آید.

ابعاد شخصیت نبی اکرم را هیچ انسانی قادر نیست به نحو کامل بیان کند و تصویر نزدیک به واقعی از شخصیت آن بزرگوار ارایه نماید. آنچه ما از برگزیده ی پروردگار عالم و سرور پیامبران سراسر تاریخ شناخته و دانسته ایم، سایه و شبحی از وجود معنوی و باطنی و حقیقی آن بزرگوار است؛ اما همین مقدار معرفت هم برای مسلمانان کافی است تا اولا، حرکت آنها را به سمت کمال تضمین کند و قله ی انسانیت و اوج تکامل بشری را در مقابل چشم آنان قرار بدهد و ثانیا، آنها را به وحدت اسلامی و تجمع حول آن محور تشویق کند.

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله ، محور وحدت

وجود پیامبر صلی الله علیه و آله بزرگترین مایه وحدت در همه ادوار اسلامی

وحدت اسلامی و راهکارهای سیاسی - فرهنگی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

منشور برادری و همزیستی(نخستین گام های پیامبر صلی الله علیه و آله اتحاد ملی و انسجام اسلامی)

گفته ها و رفتارهای وحدت آفرین رسول اکرم صلی الله علیه و آله

نگاهی به راه بردهای ارزشی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

ادامه »