همیشه باید مصیبت اهل‏بیت(ع) خوانده شود اصلاً نمک منبر مصیبت است.

منبری که مصیبت نداشته باشد مثل آشی است که نمک نداشته باشد.

*************

درس اخلاق حضرت آیت اللَّه العظمی مظاهری«مدظله العالی»

موضوع: توصیه به مبلغین در ماه محرم

جلسه: سیزدهم      تاریخ:26/ 2/ 1375

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم بسم اللَّه الرحمن الرحیم رب اشرح‏لی صدری و یسّرلی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی.

بحث ما گرچه در کلمه مقدس خلوص و اخلاص بود ولی باشد ان‏شاءاللَّه برای چهارشنبه بعد از عاشورا.

بحث امروزمان راجع به دهه محرّم است که دهه مبارکی است و ما طلبه‏ ها در دهه محرم می‏توانیم کار بکنیم و باید به این دهه محرم اهمیت زیاد بدهیم چنانچه اهمیت دادیم الحمدللَّه و همانطور که موج در کربلا، ظلم را ریشه‏ کن کرد و اسلام را تا اینجا آورد، آن ادامه موج را روحانیت ایجاد می‏کند مخصوصاً در دهه محرم لذا در دهه محرم ما خیلی می‏توانیم کار بکنیم. امّا یک تذکراتی باید داده شود و در ذهن ما باشد.

تذکر اوّل اینکه ما اگر بخواهیم حرفهایمان تأثیر داشته باشد و بخواهیم آن موج را ادامه بدهیم و راستی آن یک ساعتی که وقت مردم را می‏گیریم به همان اندازه به مردم استفاده بدهیم. مثلاً اگر هزار نفر پای منبر ما باشند و ما یکساعت صحبت کنیم هزار ساعت وقت جامعه را گرفته‏ ایم و ما باید جوابگوی این باشیم. هزار ساعت وقت جامعه را گرفتن، در مقابلش باید به اندازه هزار ساعت برای مردم نتیجه داشته باشد. لذا این منبرهای ما مطالعه می‏خواهد. مثلاً کسی سال گذشته ده تا منبر داشته نوشته و حالا دو مرتبه همین ده تا منبر را برود و سال دیگر هم همین طور و سینه‏ اش تکرار مکرراتی باشد، منبرهایش تکرار مکرراتی باشد خوب معلوم است علاوه بر اینکه توهین برای خودش است، حرف را دیگر نمی‏ خرند، حرف خوبش را هم دیگر نمی‏ خرند و علاوه بر اینها توهین به روحانیت هم هست. باید ما مطالعه کنیم. برداشتِ از کلمات دیگران خوب است امّا شرط دارد. بعضی اوقات یک حرفهایی یک بزرگی می‏زند در یک جای خاصی، در یک مکان خاصی، حالا آن حرف از یک طلبه مبتدی بخواهد گفته شود، در یک دهی گفته شود؛ خوب این خیلی وقت‏ها خلاف فصاحت و بلاغت می‏ شود.

در میان ما طلبه‏ های قم مشهور بود اینکه یکی از منبری‏های مهمّ قم بعضی اوقات اشاره می‏کرده به قبر حضرت معصومه(س) و می‏گفته معصومه مکرّمه شاهد باش. می‏گویند یک طلبه رفت در یک دهی و وسط منبر گفت معصومه مکرمه شاهد باش و برایش دردسر ایجاد شد.!!

حالا بعضی اوقات می‏بینیم این چنین می‏شود. یعنی یک جمله‏ ای از یک بزرگی است که مختص به اوست نه یک طلبه مبتدی، این جمله مختص به یک جلسه اهل علم است نه به یک مجلسی که تعدادی زن یا مرد عوام در آن هست جمله مربوط به یک مکان خاص و در یک زمان خاصّی است و زیاد شده که می‏ بینیم نمی‏تواند مراعات این خصوصیات را بکند حرف را نقل می‏ کند و بجای اینکه نتیجه بگیرد ضرر دارد.

لذا اگر بخواهید حرف را از دیگران نقل کنید باید فصاحت و بلاغتش را مراعات کنید باید مواظب باشید یک دفعه حضرت معصومه شاهد باش نشود. ولی بهتر از همه این‏ها این است که برای منبر رفتن باید مطالعه داشته باشیم. یکی از بزرگان به من می‏گفتند برای یک منبر رفتن حداقل چهار ساعت مطالعه دارند. در حالی که یک منبری فوق ‏العاده مشهوری بود می‏توانست قطعاً بدون مطالعه یک ماه منبر برود امّا این جمله ‏ای که من عرض کردم اگر همه‏ تان توجّه داشته باشید که اگر هزار نفر پای منبر باشند شما می‏ خواهید هزار ساعت وقت اجتماع را بگیرید و در این شرایط چه می‏خواهید بگوئید و اتفاقاً روایت داریم و روایت تکان دهنده هم هست: العبد لایزول قدماه یوم القیامة حتی یُسئل عن عمره فیما افناه و عَن شبابه فیما ابلاه.

یعنی یک بازپرسی قبل از حساب و کتاب در روز قیامت هست. که این بازپرسی خیلی مهم است و می‏دانید بازپرسی دخالت زیادی در محاکمه دارد. در روز قیامت هم این بازپرسی دخالت زیادی در حساب و کتاب دارد. قدم از قدم برنمی‏دارد وقتی وارد صف محشر می‏شود بلافاصله یک بازپرسی می‏شود: عمرت را در چه راهی فنا کردی؟ جوانی‏ات را در چه راهی کهنه کردی؟ خوب این با القاء خصوصیت ما طلبه‏ ها، مسلّم به اولویت است و دیگران را هم شامل می‏شود، عمر خودمان را می‏ گیرد عمر دیگران را هم می‏گیرد.

صفحات: 1· 2