زن  در جاهليت مدرن: مظلوميت و محروميت زن از حقوق انساني منحصر به عصر جاهليت گذشته نبود؛ بلكه در عصر علم و تكنولوژي نيز زن بيش از مرد مورد ظلم و بي عدالتي قرار گرفت، و با گذشت زمان گر چه آداب و رسوم ها به اسم«آزادي زن»،«تساوي زن و مرد» به اسارت گرفته شد، به وسيله اي براي فروش كالاهاي تبليغاتي - فروش مجله ها و بليت سينماها …. تبديل شد، و مورد سوء استفاده ي استعمارگران و ملعبه ي سرمايه داران در آمد.

شهيد مطهري با تحليلي روشنفكرانه در اين زمينه مي نويسد:

«يكي از عوامل اين بود، كه مطامع سرمايه داران در اين جريان بي دخالت نبود، كارخانه داران براي اين كه زن را از خانه به كارخانه بكشند ، آزادي زن و تساوي حقوق زن و مرد را عنوان كردند، و آن ها بودند كه توانستند با اين خواسته ها رسميت قانوني بدهند.»

       خود باختگي در جوامع شرقي: استعمارگران به پياده كرده اهداف خود در يك كشور اكتفا نكردند؛ بلكه به مرور به كشورهاي ديگر نيز دست اندازي كردند، در جوامعي كه از فرهنگي قوي برخوردار بودند،‌ با دقت و درايت بيشتري وارد شدند، و در جوامع اسلامي و با دست پرودگاني چون آتاترك در تركيه و رضا خان در ايران به استحاله ي فرهنگي مشغول شدند، ماجراي ننگين «كشف حجاب» در عصر رضاخان با انگيزه ي آزاد كردن زن از اسارت حجاب ،آن هم به زور سر نيزه از عجايب روزگار است، نظام شاهنشاهي نيز به تقليد از غرب بنا داشت تساوي حقوق زن و مرد را اجرا كند، و بدون در نظر گرفتن تفاوت هاي طبيعي و فردي با گذاردن قانون هايي با اهدافي استعماري ،زن ها را به صحنه بكشاند، و تساوي حقوقي غربي را حاكم كند، زنان از نظر اسلام نقش حساسي در بناي جامعه ي اسلامي دارند، و اسلام زن را تا حدي ارتقا مي دهد، كه او بتواند مقام انساني خود را بازيابد، و از حد « شي بودن» بيرون بيايد، و متناسب با چنين رشدي مي تواند در ساختمان حكومت اسلامي مسئوليت هايي به عهده گيرد.
       اسلام نمي خواهد كه زن به عنوان يك شي و يك عروسك در دست مردان باشد، اسلام مي خواهد شخصيت زن را حفظ كند، و از او انساني جدي و كار آمد  بسازد.
        
       امام خميني (ره) در اين باره مي فرمايند:
       زن در دو دوره مظلوم بوده است، يكي در جاهليت و اسلام منت گذاشت بر انسان و زن را از آن مظلوميتي كه در جاهليت داشت، بيرون كشيد، و يك موقع ديگر در ايران ما، زن مظلوم شد، و آن دوره ي  سابق و شاه لا حق بود، و با اسم اين كه زن را مي خواهند آزاد كنند، ظلم كردند به زن، زن را از اين مقام شرافت و عزت كه داشت پايين كشيدند،‌ زن را از مقام معنويت داشت، شي كردند، و به اسم آزادي، آزادي زنان و آزادي مردان، آزادي را از زن و مرد سلب كردند. (صحيفه ي نور، ج 6، ص 185)در اسلام آزادي زنان به معناي واقعي آن و نه به معناي صوري و ظاهري مطرح است، در اسلام زنان آزادند، و مي توانند دوشادوش مردان در تمامي صحنه هاي اجتماع نقش فعال، سازنده و پويايي داشته باشند، به شرط آن كه دژ محكم عفت و عصمت خود را حفظ كنند، نه آن كه تنها آزاد باشند، مانند حيوانات برهنه در هر جا حضور داشته باشند، و مانند عروسك هاي پشت ويترين آرايش كرده وسيله اي براي شهوت راني و  
   هوس بازي مردان قرار بگيرند.

روزنامه ولايت
مورخ: 19/6/1386

صفحات: 1· 2