بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

يوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ(الإبراهيم/48)

روزي که زمين به غير اين زمين و آسمانها [به غير اين آسمانها] مبدل گردد و [مردم] در برابر خداي يگانه قهار ظاهر شوند

1- تمام خلایق براى رسیدگى به عملكردشان دوباره زنده خواهند شد. «برزوا»
2- در قیامت جایى براى رحم و عطوفت بر ستمگران نیست. «القهار»

اقوال گوناگون مفسرين در معناى مبدل شدن زمين و آسمانها

مفسرين در معناى مبدل شدن زمين و آسمانها اقوال مختلفى دارند:

بعضى گفته اند:آن روز زمين نقره و آسمان طلا مى شود.

چه بسا تعبير كرده اند كه زمين مانند نقره پاك و آسمان مانند طلا درخشان مى شود.

بعضى ديگر گفته اند:زمين جهنم و آسمان بهشت مى شود.

يكى ديگر گفته:زمين يكپارچه نان خوش طعمى مى شود كه مردم در طول روز قيامت از آن مى خورند.

ادامه »

ادامه »

متن، ترجمه ، تفسیر و تصویر گرافیکی دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان را همراه با فایل صوتی و کلیپ تصویری در این گزارش دریافت کنید.

اَللّهُمَّ لا تُؤ اخِذْنى فیهِ بِالْعَثَراتِ وَاَقِلْنى فیهِ

خدایا مگیر مرا در این ماه به لغزشها و بازم دار در آن

 

مِنَ الْخَطایا وَالْهَفَواتِ وَلا تَجْعَلْنى فیهِ غَرَضاً لِلْبَلایا وَالاْفاتِ

 

از خطاها و لغزشها و قرارم مده در این روز هدف بلاها و آفات

 

بِعِزَّتِکَ یا عِزَّ الْمُسْلِمینَ

 

به عزتت اى عزت بخش مسلمانان.

iv> 

دانلود فایل صوتی دعای روز چهاردهم رمضان

دانلود فایل تصویری دعای روز چهاردهم رمضان

دانلود فایل صوتی دعای روز دوازدهم رمضان

دانلود فایل تصویری دعای روز دوازدهم رمضان

iv>متن، ترجمه ، تفسیر  و تصویر گرافیکی دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان را همراه با فایل صوتی و کلیپ تصویری در این گزارش دریافت کنید.

اَللّهُمَّ زَیِّنّى فیهِ بِالسَِّتْرِ وَالْعَفافِ وَاسْتُرْنى

 

خدایا در این ماه مرا به زیور پوشش از گناه و پاکدامنى بیاراى

 

فیهِ بِلِباسِ الْقُنُوعِ وَالْکِفافِ وَاحْمِلْنى فیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَالاِْنْصافِ

 

و جامه قناعت و اکتفاى به مقدار حاجت را به برم کن و وادارم کن در این روز به عدالت و انصاف

 

وَ امِنّى فیهِ مِنْ کُلِّ ما اَخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الْخاَّئِفینَ

 

و ایمنیم بخش در آن از هر چه که از آن مى ترسم به نگهدارى خودت اى نگهدارنده ترسناکان.

 

 

تفسیر آیت‌الله احمدی فقیه یزدی از دعای دوازدهم رمضان:

در ابتدا بحث زینت مطرح می‌شود، زینتی که مفهوم پوشش را دربر می‌گیرد. به این معنا که مفهوم پوشش زینتی برای انسان خواهد بود. سپس بحث قناعت مطرح می‌شود. انسان همیشه مادیات را مد نظر دارد و نیازش بی‌پایان است. در اینجا بنده از خدا می‌خواهد که او را یاری دهد تا راه قناعت را در پیش گیرد و خواسته‌هایش در حد کفاف باشد. همچنین بنده می‌خواهد به مقام عدل و انصاف برسد. وقتی من به مقام عدل برسم تو مرا از همه بلاها واز هر آنچه می‌ترسم ایمن می‌سازی. در پایان، بنده برای برآورده شدن این حاجت‌ها خدا را به عصمت و نگهبانیش قسم می‌دهد.

ote>

متن، ترجمه ، تفسیر و تصویر گرافیکی دعای روز ششم ماه مبارک رمضان را همراه با فایل صوتی و کلیپ تصویری در این گزارش دریافت کنید.

 

اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ

 

خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز و تازیانه هاى عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت

 

وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَ

 

بدان نعمت بخشى و الطافى که نسبت به بندگان دارى دورم بدار اى آخرین حد اشتیاق مشتاقان.

 

دانلود فایل صوتی دعای روز ششم رمضان 

 

 

تفسیر آیت‌الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز ششم ماه رمضان:

در این روز بنده از خدا می‌خواهد به دلیل گناهانی که انجام داده است، خوار نشود و به همین دلیل به وی تازیانه نزند. خداوند به سبب گناهی که بنده مرتکب می‌شود تازیانه به وی می‌زند. تازیانه خدا همان عذاب‌های الهی مانند سیل و زلزله است، تازیانه‌ای که عقوبت یا همان نتیجه کارهای بد انسانیست.

در همین راستا بنده می‌گوید که نتیجه گناهان را از من دور کن.

بنده در پایان خداوند را به منتش قسم می‌دهد؛ به همه آن نعمت‌هایی که به بندگان داده است، تا گناهان وی را ببخشاید.

دانلود فیلم دعای روز ششم رمضان

ote>

 

حق متعال پس از مخالفت بندگان و اعمال خلاف ،فرصتی به بندگان می‌دهد و مانعی بین انسان و امور ناگوار قرار می‌دهد ،وقتی این انسان به آن شرایط ملتزم نشد، آن مانع را برمی‌دارد. لذا فرموده است که در این عالم ممکن است انسان را به صفت اشد المعاقبین اش مؤاخذه کند.

حجت الاسلام و المسلمین محمد باقر تحریری در ادامه شرح فقرات دعای افتتاح به  چگونگی سبقت رحمت الهی بر غضب حق متعال اشاره نموده و علت اصلی هجوم امور ناگوار به انسان را غفلت معرفی می کند .

وَ ايْقَنْتُ انَّكَ ارْحَمَ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ، وَ أَشَدُّ الْمُعاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكالِ وَ النَّقِمَةِ وَ اعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِينَ فِي مَوْضِعِ الْكِبْرِياءِ وَ الْعَظَمَةِ.

 در مطالب قبلی بیان شد که در این دعای شریف ما را متوجه کمالات الهیه در عالم می‌کنند که خدای متعال با هر موجودی و در حالات گوناگونی برای انسان به اوصاف ویژه‌ای ظهور و بروز دارد.

سبقت رحمت الهی بر صفت غضب

 صفت رحمت خاصه‌اش ایجاب می‌کند که عواملی را برای انسان الزام می‌کنند و همین‌طور مستحباتی و صفت    سخطش ایجاب می‌کند که از اموری نهی بکند. منهیات در حقیقت از چنین صفت جلالی الهی ظهور یافته است و مقرر فرموده است که اگر کسی پس از اتمام‌حجت بر او با شرایطی مخالفت اوامر او را بکند، آثاری را بر اعمال او مترتب بکند و عقوبت‌هایی را که مقرر فرموده است بر مخالفت‌ها تعلق می‌گیرد در حقیقت مخالفت اوامر یا انجام نواهی الهی موجب نقمت الهی و ظهور صفت منتقم او می‌شود. منتها به جهت سبقت گرفتن صفت رحمت او بر غضبش مقرر فرموده است که این صفت منتقم را سریعاً ظهور ندهد.

لذا حق متعال پس از اعمال خلاف و مخالفت بندگان فرصتی به بندگان می‌دهد و خدای متعال با خصوصیات و شرایطی، مانعی بین انسان و امور ناگوار قرار می‌دهد. وقتی این انسان به آن شرایط ملتزم نشد، آن مانع را برمی‌دارد. لذا فرموده است که در این عالم ممکن است انسان را به صفت اشد المعاقبین اش مؤاخذه کند، که ظهور کامل این صفت در عالم قیامت است که درباره کفار و معاندین و منافقین، این صفت به‌طور کامل ظهور می‌کند. انسان‌ها چه کفار و منافقین و چه مؤمنین به‌حسب مراتب مخالفتشان و دوری‌شان از قرب ربوبی به این صفت مبتلا می‌شوند و از متن کتاب و سنت استفاده می‌شود، ظهور این صفت برای این است که انسان حتی‌الامکان متنبه بشود و به آغوش رحمت واسعه و خاص خدای متعال برگردد.

ادامه »

 

همه موجودات دارای نطق و قول اند. آسمان ها و زمین و آن چه در آسمان و زمین است خدا را تسبیح می کنند. گرچه ما تسبیح ایشان را نمی فهمیم. خوشا به حال کسی که زبانش را حفظ کند و شکمش را از شبهه ناک و حرام بر حذر دارد. خوشا به حال کسی که با حلال افطار کند، خوشا به حال کسی که در ماه رمضان و در تمام مدت عمر مواظب زبانش باشد تا از خواص بشود.

 

پیشگفتار:

دعا يكى از كشش‏هاىِ طبيعى هر انسانى به‏شمار مى‏ رود؛ زيرا وى خود را قادر به تأمين خواسته‏هاى فراوانى- كه دارد- نمى ‏بيند و اگر به چشمِ بصيرت بنگرد حتى در برآورده كردن يكى از آن‏ها هم، به شدّت فقير و ناتوان است، چنان كه كلام خداى متعال بيانگر اين مطلب مى‏ باشد:

«يَا أَيُّهَاالنَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ».^[1]

از اين‏رو، با همه وجود، قدرت مطلق را مى‏ طلبد تا خواسته‏هاى خويش را با او در ميان بگذارد و در هر لحظه با او زمزمه كند. انبياى الهى- صلوات اللَّه عليهم اجمعين- به مردم، همين كشش فطرى را يادآور شدند تا هماره با خداوند ارتباط داشته باشند و خواسته ‏هاى خود را فقط از او بخواهند.

از سوى ديگر، اين انسانِ خداجو و حقيقت ‏طلب، به ‏دنبال وقتى است كه در آن، سبك‏بارتر و آسان‏تر، به مناجات برخيزد؛ بنابراين، خداوند متعال «رمضان» را آفريد و در آن «سحر» را قرار داد. يعنى هنگامه نجوا، راز شنوى و خداخواهى؛ هنگامه‏اى كه درهاى آسمان گشوده خواهد شد و فرشتگان خدا در سكوتى سنگين و دل‏پذير، فوج فوج بر زمين فرود مى ‏آيند و پيام‏هاى حضرت حق را به بندگانِ شايسته خويش مى ‏رسانند.

ادامه »

ایمان به غیب، عامل بالاتر و والاتر شدن هدف از محدوده مادیات

تببیین مسئله ای درباره ایمان به غیب توسط ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله العظمی خامنه ای حفظه الله تعالی :

 در خصوص تفسیر آیه‌ی شریفه:

 «والذین یؤمنون بالغیب» ^{(بقره / ۳)}

 
بیان کردید میان ایمان و باور به غیب و داشتن هدف رابطه‌ای وجود دارد و این دو لازم و ملزوم یکدیگرند و چنانچه متناسب با زمان تفسیر آیات است برای بار دیگر این رابطه و الزام را تبیین کنید.

جواب: البته، با این عبارتی که ایشان گفتند فکر نمی‌کنم من گفته باشم. اگر کسی اعتقاد و باور خودش را محدوده‌ی مادی و صحنه‌ی ماده محدود کرد هدف او هم محدود به صحنه‌ی ماده‌ی دیگر خواهد شد و دیگر امکان ندارد ایده‌ی کل غیر مادی برای او وجود داشته باشد. اگر شما گفتید حقیقت و وجود عبارت است از آن‌چه که من آن‌ را می‌بینم و هرچه را من نمی‌بینم و هرچه را من لمس نکنم وجود ندارد، آیا می‌توانید هدف خودتان را فراتر از آنچه چشم‌ها می‌بیند و دست‌ها لمس می‌کند و گوش‌ها می‌شنوند ببرید؟! پس اگر جهان‌بینی ما مادی بود، بطور طبیعی هدف ما هم یک هدف مادی خواهد بود، اما اگر ایمان به غیب داشتیم و ورای محسوسات به چیزی بالاتر و والاتر هم ایمان آوردیم، آن وقت هدف ما هم می‌تواند چیزی والاتر و بالاتر از همین مادیات باشد. این ارتباط بین ایمان به غیب و هدف یا ایمان به ماده و باز هدف است.

منبع: بیانات امام خامنه‌ای (حفظه الله تعالی) مورخه  ۱۵/ ۰۸/ ۱۳۷۰ در جلسه یازدهم تفسیر سوره بقره

در واقعه‌ای که به عهد الست مشهور است پروردگار از پشت فرزندان آدم، ذریه‌ی آنان را برگرفت و آن‌ها را بر خودشان گواه ساخت و پرسید:

«آیا من پروردگار شما نیستم»؟

گفتند: «بله هستی و گواهى دادیم».

خداوند این را پرسید تا در روز قیامت عده‌ای نگویند:

«ما نمی‌دانستیم تو پروردگار ما هستی و از پیمان فطرى بى خبر بودیم»!

یا اینکه نگویند:

«پدران ما مشرک بوده‏‌اند و ما فرزندان آن‌ها بودیم و چاره‌ای جز پیروى نداشتیم»؟

خداوند با فرزندان آدم عهد کرده است که شیطان را نپرستند زیرا او دشمن آشکار آن‌هاست و خداوند را بپرستند که راه راست همین است.

 

  «چگونگى پیمان گرفتن خدا از بنى ‏آدم در این آیه بیان نشده است، ولى مفسّران اقوال متعدّدى بیان کرده‌اند که مشهورترین آن‌ها دو قول است:

الف: طبق روایات، پس از خلقت حضرت آدم -علیه السلام-، همه‌ی فرزندان او تا پایان دنیا به صورت ذرّات ریز و پراکنده، همچون مورچگان از پشت او بیرون آمده، مورد خطاب و سؤال الهى قرار گرفتند و به قدرت الهى به ربوبیّت خدا اعتراف کردند. سپس همه به صُلب و گل آدم برگشتند تا به تدریج و به طور طبیعى به این جهان بیایند. این عالم را «عالم ذرّ» و آن پیمان را «پیمان ألَست» مى‏‌گویند.

ب: مراد از «عالم ذرّ»، همان پیمان فطرت و تکوین است. یعنى هنگام خروج فرزندان آدم از صلب پدران به رحم مادران که ذرّاتى بیش نیستند، خداوند فطرت توحیدى و حقّ‏ جویى را در سرشت آن‌ها مى‏‌نهد و این سرّ الهى به صورت یک حسّ درونى در نهاد و فطرت همه، به ودیعت نهاده مى‏‌شود. همچنین در عقل و خردشان، خداباورى به صورت یک حقیقت خودآگاه نقش مى‏‌بندد و لذا فطرت و خرد بشرى، بر ربوبیّت خداوند گواهى مى‏‌دهد».[۱]

ادامه »