مدح خوانی حاج منصور ارضی

« عید مبعث ظهر مهمانی چه حالی می دهد»

دریافت فایل

پیراهنِ سفیدِ ستاره سیاه بود

تابوتِ شب، روان و بر آن نقش ماه بود

خورشید: کوهی از یخ و هرچه درخت: سنگ!

بی ریشه بود هرچه که نامش گیاه بود

دنیا مکرَّر از عبثِ هرچه هست و نیست

در خود زمین تکیده، زمانه تباه بود

بی شک «هُبَل» خدایْ ترینِ خدایگان

«عزّی» برای جهلِ عرب تکیه گاه بود

کعبه پر از شکوه و شعف، شور و زندگی

اما برای روحِ بشر قتلگاه بود

شهری پُر از کنیزک و برده که هرچه مست

خَمرش به جام و عیش مدامش به راه بود

با هر پسر: ولیمه و شادی، ولی چه چیز

در انتظار دخترِ یک «روسیاه» بود

در چشم های وحشی بابا دو دست گور

تنها پناه دخترک بی پناه بود

ادامه »

غایت بعثت همان است که خدای تبارک و تعالی در سوره جمعه فرموده است:

«  هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يتْلُو عَلَيهِمْ آياتِهِ وَيزَكِّيهِمْ وَيعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ »^{(الجمعة/2)}

غایت بعثت اینهایی است که در این آیه شریفه ذکر می فرماید. می فرماید که:

«خدای تبارک و تعالی آن خدایی است که مبعوث کرده است در بین شما از خود شما یک رسولی، یک فرستاده ای و این فرستاده این چند امر را از طرف خدا باید انجام بدهد «یتلوا علیهم آیاته» آیات خدا را بر مردم قرائت کند.

قرآن آیات الهی است و انگیزه بعثت، آوردن این کتاب بزرگ است و تلاوت کردن این کتاب بزرگ و آیه عظیم الهی است.گرچه همه عالم آیات حق تعالی هستند لکن قرآن کریم فشرده از تمام خلقت و تمام چیزهایی که در بعثت باید انجام بگیرد، قرآن کریم یک سفره ای است که خدای تبارک و تعالی به وسیله پیغمبر اکرم در بین بشر گسترده است که تمام بشر از آن هر یک به مقدار استعداد خودش استفاده کند.امام خمینی (ره) فرمودند:

      روز بعثت رسول اکرم در سرتاسر دهر«من الازل الی الابد» روزی شریف تر از آن نیست. برای اینکه حادثه ای بزرگتر از این حادثه اتفاق نیفتاده زیرا که بزرگتر از رسول اکرم در عالم وجود نیست،غیر از ذات مقدس حق تعالی و حادثه ای بزرگتر از بعثت او هم نیست.

از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و از براى آن چند عمل است:

اوّل : غسل

دوّم : روزه و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال .

سیم : بسیار صلوات فرستادن .

چهارم : زیارت حضرت رسول و امیرالمؤ منین علیهما و آلهما السَّلامُ .

پنجم : شیخ در مصباح فرموده از رَیان بن الصّلت مروى است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع حشم آنحضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و

لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا چهار مرتبه لا اُشْرِک بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه .

ششم: و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ که فرموده بجا مى آورى در این روز دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد وسوره اى که آسان باشد و تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گوئى بین هر دو رکعتى :

دعای روز بیست و هفتم ماه رجب با صدای نورایی (2:25)

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک

ستایش خاص خدایى است که فرزندى براى خود نگرفته و شریکى در فرمانروایى ندارد

ادامه »

شیخ در مصباح فرموده روایت شده از حضرت ابو جعفر امام جواد علیه السلام که فرمود همانا در رجب شبى است که بهتر است از آنچه که می تابد برآن آفتاب و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبرخدا ^{صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله} به رسالت مبعوث گردید و بدرستى که از براى عامل در آن شب از شیعه ما اجر عمل شصت سال است بخدمت آنحضرت عرض شد که عمل در آن شب چیست فرمود چون بجا آوردى نماز عشا را و به رختخواب رفتى پس بیدار مى شوى هر ساعتى که خواستى از شب تا پیش از نیمه آن و بجا مى آورى دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعتى حمد و سوره اى از سوره هاى کوچک مفصّل ومفصّل ازسوره محمّد است تا آخرقرآن پس چون سلام دادى درهر دو رکعتى وفارغ شدى ازنمازها مى نشینى بعدازسلام و مى خوانى حمد را هفت مرتبه و مُعَوَّذَتَین را هفت مرتبه وقُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و قُلْ یا اَیها الْکافِرُونَ هرکدام را هفت مرتبه و اِنّا اَنْزَلْناهُ و آیة الکرسى هر کدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه این دعا را  :

دانلوددعای

«اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ»

با صدای نورایی (2:25)

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک وَلَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ

ستایش خاص خدایى است که نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریکى و نیست برایش یاورى از

الذُّلِّ وَکبِّرْهُ تَکبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُک بِمَعاقِدِ عِزِّک عَلَى اَرْکانِ

خوارى و به بزرگى کامل بزرگش شمار خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى که موجبات عزتت برپایه هاى

عَرْشِک وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ

عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر

الاْعْظَمِ وَذِکرِک الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَبِکلِماتِک التّامّاتِ اَنْ

بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلى است و به کلمات تام و تمامت که

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ پس بخوان هر دعائى

درود فرستى بر محمد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شایسته آنى * * * * * * *

که خواستى و مستحبّ است غسل در این شب و گذشت در شب نیمه نمازیکه در این شب نیز خوانده مى شود.

ادامه »

وقتی همه دین را فراموش می‌کنند تو در اوج در یاد خدا باش!

وقتی همه دنیاپرستی می‌کنند تو در اوج خداپرستی کن!

وقتی همه بی‌دینی را به نمایش می‌گذارند تو دینداریِ خودت را به نمایش بگذار در اوج!

این راه اصلاح جامعه است!

به خدا ظلم است در یک همچین شهر خوبی که خدا فراموش می‌شود و اگر تو یادآوری کنی به یاد می‌آورند!

جزء گروهی که خدا را به یاد شهر می‌آورند نباشی!

اصلاً نیت کن، نذر کن بگو من همیشه باید اعتکاف بروم، نیاز شخصی چیست؟

من می‌خواهم خدا را به یاد مردم شهرم بیاورم.

مردم شهر ما مردم خوبی هستند، نیاز به گروهی معتکف دارند که خدا را یادآوری کنند.

 مدت: 01:01 دقیقه

 دریافت با کیفیت (پایین(2 مگابایت) | متوسط(3 مگابایت) | بالا(56 مگابایت) )

• دریافت صوت کلیپ (1 مگابایت)
• مشاهده در: آپارات

 منبع:بیان معنوی

  روز پدر میلاد امیرالمؤمنین علیه السلام

علت تسلط یهودی‌ها بر مسیحی‌ها، شکستن حرمت پدر بین آنان بود

راه کاهش ظلم در خانواده افزایش حرمت پدر است

آثار تقویت پایگاه پدر در خانواده و جامعه

حجت الاسلام پناهیان:

ارتقاء سطح آمادگی پذیرش ولایت

روز میلاد امیرالمومنین را، روز پدر نامیده‌اند، این کار را، باید به فال نیک گرفت. هر چه پایگاه پدر در خانواده‌ها و جامعه ما تقویت شود، در واقع پایگاه ولایت مستحکم خواهد شد. مردم از نظر روانی و ذهنی، آمادگی پذیرش ولایتشان، بالاتر می‌رود.

یهودی های صهیونیزم، وقتی که می‌خواستند مسیحی‌ها را از هم متلاشی کنند، تا بتوانند سرپرستی آن جوامع را به دست بگیرند، یکی از کارهایی که کردند این بود که در جوامع مسیحی حرمت پدر را شکستند، گاهی حرمت پدر را، به عنوان اینکه شوهر نسبت به این زن ظالم است شکستند. گاهی حرمت پدر را، به این عنوان که مقابل خواسته‌های فرزندان می‌ایستند شکستند.

ادامه »

اعتکاف یعنی شکوفا شدن فطرت

اعتکاف چه فرهنگی ایجاد می‌کند؟

اعتکاف یعنی داوطلب شدن برای دریافت امر خدا.

اعتکاف یعنی شکوفا شدن فطرت و دریافتن زیبایی امر و بیرون آمدن از بلاتکلیفی عبد.

اعتکاف یعنی به اشارۀ او آمدن و به امر او رسیدن و به اذن او رفتن.

خواهش می‌کنم از اعتکاف که بیرون رفتید فرهنگ اعتکاف را نیز با خودتان ببرید.

منظورم از فرهنگ، روحیه و نگرشی است که اعتکاف می‌تواند برای انسان ایجاد نماید، و در جمع معتکفین جریان پیدا می‌کند.

فرهنگ_اعتکاف این است که بگویی: این قیمتی ندارد که «من» چون میل دارم، کار خوبی را انجام دهم.

قیمتی‌تر آن است که اساساً «من» و میل «من» وجود نداشته باشد، بلکه تنها امر_خدا باشد که مرا به کار خوب وادار می‌کند. این معنای بندگی است.

منبع:^{کتاب «شکوه امر خدا؛ به ضمیمۀ یادداشتی برای معتکفین»، /اثر علیرضا پناهیان}

 اعتکاف فرصت فاصله گرفتن از دنیا برای دیدن آن به صورت دقیق و عالمانه

 وقتی که شما در اعتکاف، خودتان را در مسجد محصور کردید. و از زندگی عادی دنیا خارج شدید، انگار یک فرصتی به شما داده شده که از دنیا فاصله بگیرید و به دنیا نگاه کنید.
 
تا ما غرق دنیا هستیم نمی توانیم عمیقا دنیا را مطالعه کنیم.

آدم باید از دنیا بیرون بیاید آنگاه یک نگاه به دنیا بیندازد. دنیا را با همه‌ی نواقص و عدم تناسبی که با روح ما دارد و با همه‌ی سختی ها و صعوبت‌ها نگاه کند. چون تا زمانی که انسان در دنیا دارد زندگی می‌کند،آن قدر سرگرم تصاحب دنیاست و درگیر مسابقه با اطرافیانش برای به دست آوردن دنیاست که اصلا وقت نمی کند ریخت زشت و کریه دنیا را  ببیند.

اعتکاف به شما این امکان را می دهد که با فاصله گرفتن از دنیا، یک بار دیگر به صورت دقیق و عالمانه به دنیا نظر بندازی و به خودت بگویی آیا می ارزد برای این، خودم را هزینه کنم؟!

منبع:_{کتاب «شکوه امر خدا؛ به ضمیمۀ یادداشتی برای معتکفین»/ اثر علیرضا پناهیان}