دانلود پوستر

اگر در آن روز بیعت با امیرالمومنین شکل نمی گرفت چه می شد؟

ولایت امام علی ^{علیه السلام} آخرین واجبی بود که خداوند بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله اعلام فرمود و پس از آن واجبی دیگیر بر آن حضرت نازل نشد.

رسالت پیامبر بدون اعلان ولایت و امامت امیرالمومنین علی ^{علیه السلام} ناتمام می ماند و امت اسلامی بعد از پیامبر بدون راهنمای معصوم دچار حیران و سردرگمی می شدند و نمی توانستند راه حق را زا باطل تشخیص دهند.

پیامبر اسلام ^{صلی الله علیه و آله} همه آنچه را که خداوند از علم نزد ایشان به امانت گذاشته بود به علی ^{علیه السلام} انتقال داد و سپس از طریق امام علی ^{(علیه السلام)} به فرزندان معصوم ایشان رسید و اینگونه دین خدا کامل گشت و نعمت تمام شد هرچند که نگذاشتند راهبری مردم در هدایت در مسیر این ستارگان توحید باقی بماند!

_{موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت}

بخش اول: عصر جاهلیت

بخش دوم: تنهایی علی علیه السلام

ترجمه و شرح خطبه 26 نهج البلاغه؛ بخش سوم: آمادگی برای جنگ

وَ لَمْ يُبَايِعْ حَتَّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ عَلَى الْبَيْعَةِ ثَمَناً، فَلَا ظَفِرَتْ يَدُ الْبَائِعِ وَ خَزِيَتْ أَمَانَةُ الْمُبْتَاعِ. فَخُذُوا لِلْحَرْبِ أُهْبَتَهَا وَ أَعِدُّوا لَهَا عُدَّتَهَا، فَقَدْ شَبَّ لَظَاهَا وَ عَلَا سَنَاهَا؛ وَ اسْتَشْعِرُوا الصَّبْرَ فَإِنَّهُ أَدْعَى إِلَى النَّصْرِ.

برنتافت كه خود را رهين بيعتش سازد تا پذيرفت كه بهاى اين بيعت را بپردازد، امّا آن كه فروخت نارستگار است، و آن كه خريد زيانبار. كنون ساخت جنگ بيارائيد، و ساز پيكار آماده نماييد، كه زبانه -آتش- آن نيك بلند است و تابان، و روشنى آن نمايان. و شكيبائى را شعار خود داريد، كه شاهد پيروزى را در كنار آريد.

شرح علامه جعفری

بخش اول: عصر جاهلیت

 بخش سوم: آمادگی برای جنگ

ترجمه و شرح خطبه 26 نهج البلاغه؛ بخش دوم: تنهایی علی علیه السلام

صفته قبل البيعة له:
فَنَظَرْتُ فَإِذَا لَيْسَ لِي مُعِينٌ إِلَّا أَهْلُ بَيْتِي، فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ الْمَوْتِ وَ أَغْضَيْتُ عَلَى الْقَذَى وَ شَرِبْتُ عَلَى الشَّجَا، وَ صَبَرْتُ عَلَى أَخْذِ الْكَظَمِ وَ عَلَى أَمَرَّ مِنْ طَعْمِ الْعَلْقَمِ.

نگريستم و ديدم مرا يارى نيست، و جز كسانم مددكارى نيست. دريغ آمدم كه آنان دست به ياريم گشايند، مبادا كه به كام مرگ در آيند. ناچار خار غم در ديده شكسته، نفس در سينه و گلو بسته، از حقّ خود چشم پوشيدم و شربت تلخ شكيبايى نوشيدم.

شرح علامه جعفری

توصيفي در حال اميرالمومنين پيش از بيعت:
«فنظرت فاذا ليس لي معين الا اهل بيتي فضننت بهم عن الموت و اغضيت علي القذي و شربت علي الشجا و صبرت علي اخذالكظم و علي امر من طعم العلقم: (در آن موقع نگريستم جز دودمان خود كمكي نداشتم، از سپردن آنان به كام مرگ خودداري كردم. چشم بر روي خاشاكي در ديدگانم بستم و زهراب اندوه را آشاميدم و بر فروبردن خشم بردباريها كردم و بر هضم رويدادهاي تلختر از طعم زهرآگين علقم تحمل نمودم.)
تنها دودمانم آماده‌ي دفاع از حق من بودند:
با نظر به عظمت مقام انساني دودمان اميرالمومنين كه در زمان پيامبر اسلام بوده و محبت بر آن به عنوان پاداشي براي رسالت پيامبر در قرآن مجيد تذكر داده شده است، روشن مي‌شود كه محبت و دفاع اهل البيت (دودمان) اميرالمومنين عليه‌السلام از وي، مستند به پديده‌ي عاطفي معمولي نبوده است، مانند دفاع فاطمه‌ي زهرا سلام الله عليها از اميرالمومنين كه به محكمترين دلايل مستند مي‌باشد. در مجلد دوم از اين تفسير بحثي درباره‌ي اهل بيت طهارت و عصمت مطرح نموده‌ايم مراجعه شود.
مطلبي كه در اين مورد قابل توجه است اينست كه حمايت كنندگان و مدافعان اميرالمومنين در مسئله‌ي زمامداري پس از پيامبر اكرم، شخصيتهايي ديگر نيز بوده‌اند، مانند سلمان فارسي، ابوذر غفاري، عمار بن ياسر، مقداد بن اسود كندي و ابوايوب انصاري، مالك اشتر و چند صحابه‌اي ديگر از عظماي پيشتازان اسلامي. با اين حال چرا اميرالمومنين دفاع‌كنندگان از خود را به دودمان عصمت منحصر فرموده است؟ پاسخ اين سئوال اينست كه اين عده‌ي انگشت شمار به قدري به مقام شامخ اميرالمومنين علیه السلام ارادت و عشق مي‌ورزيدند كه مانند اهل بيت و دودمان طهارت بودند. چنان كه در رواياتي معتبر درباره‌ي سلمان به اين ارتباط و منزلت اشاره شده است: سلمان منا اهل البيت (سلمان از ما اهل بيت است).

موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت

بخش دوم: تنهایی علی علیه السلام

بخش سوم: آمادگی برای جنگ

ترجمه و شرح خطبه 26 نهج البلاغه؛ بخش اول: عصر جاهلیت

العرب قبل البعثة:
إِنَّ اللَّهَ [تَعَالَى] بَعَثَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه وآله) نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ أَمِيناً عَلَى التَّنْزِيلِ وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ، مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ وَ حَيَّاتٍ صُمٍّ تَشْرَبُونَ الْكَدِرَ وَ تَأْكُلُونَ الْجَشِبَ وَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَكُمْ، الْأَصْنَامُ فِيكُمْ مَنْصُوبَةٌ وَ الْآثَامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ.

همانا خدا محمّد را برانگيخت، تا مردمان را بترساند، و فرمان خدا را چنانكه بايد رساند. آن هنگام شما اى مردم عرب بدترين آيين را برگزيده بوديد، و در بدترين سراى خزيده. منزلگاهتان سنگستانهاى ناهموار، همنشينتان گرزه مارهاى زهردار. آبتان تيره و ناگوار، خوراكتان گلو آزار. خون يكديگر را ريزان، از خويشاوند بريده و گريزان. بتهاتان همه جا بر پا، پاى تا سر آلوده به خطا.

شرح : پیام امام امیر المومنین ( مکارم شیرازی )

...

خطبه در يك نگاه:
در اين كه انگيزه امام از ايراد اين خطبه (يا به تعبير ديگر، نگارش اين نامه چه بوده است)، بعضى از محقّقان، معتقدند كه بعد از اشغال مصر از سوى عمّال معاويه و شهادت محمد بن ابى بكر، گروهى، از آن حضرت خواستند تا نظر خود را نسبت به خلفاى گذشته، بيان فرمايند. حضرت، در پاسخ فرمود: «آيا حالا، موقع اين سؤال است؟ مگر خبر نداريد كه مصر اشغال شده و شيعيان مرا كشته اند (چرا مسائل واجب و حياتى را رها كرده، به مسائلى كه وقت براى آن بسيار است، خود را مشغول كرده ايد)؟» سپس فرمود: «من، نامه اى به دست شما مى دهم كه پاسخ سؤالات شما در آن است، ولى از شما مى خواهم كه حقوق از دست رفته مرا حفظ كنيد. گاه تصوّر مى شود كه ذيل اين خطبه كه دعوت به جهاد مى كند، منافات با اين سخن دارد و نشان مى دهد كه اين كلام، قبل از جنگ صفّين از آن حضرت صادرشده است، ولى ممكن است كه اين سخن، اشاره به جنگى باشد كه حضرت، قبل از شهادت خود، مردم را براى آن آماده مى ساخت، هر چند حادثه دردناك شهادت ايشان، مانع از اقدام به آن جنگ شد.
به هر حال، اين خطبه، از سه بخش تشكيل شده است: بخش نخست، به وضع عرب در عصر جاهليت و در آستانه بعثت پيغمبر اكرم اشاره مى كند و نشان مى دهد كه آنها گرفتار چه بدبختى ها و مشكلات عظيمى بودند كه به بركت ظهور پيامبر اسلام، از آن رهايى يافتند.
در بخش دوم، به حوادث بعد از رحلت پيامبر اشاره مى كند كه چگونه حقّ مسلّم آن حضرت، يعنى خلافت را از وى گرفتند و او را تنها گذاشتند و امام عليه السّلام (براى حفظ اسلام و قرآن) سكوت كرد، در حالى كه سخت نگران و ناراحت بود.
در بخش سوم، به داستان بيعت مشروط عمرو بن عاص با معاويه اشاره مى كند كه به آن همه صدمات جانى و مالى و اخلاقى بر مسلمانان منجر شد و در پايان خطبه، دستور مى دهد كه براى كوتاه كردن دست آن گروه ظالم و ستمگر، آماده نبرد شوند.                    

موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت

...

مؤسسه جهانى سبطين علیهم السلام

پیامبر صلی الله علیه و آله:

صلاه  اللَّيْلِ ِ وَ إِجَابَةٌ لِلدُّعَاء

نماز شب دعاها را مستجاب می کند

_{(بحارالانوار،ج87،ص161)}

دانلود پوستر

بیعت با امیرالمومنین از چه زمانی آغاز و تا چه زمانی دامه یافت؟

پیامبر صلی الله علیه و آله در پایان خطابه خود از جمعیت حاضر در غدیر بنا به فرمان خداوند اقرار زبانی گرفت و فرمود: پس از پایان سخنرانی از شما بیعت خواهم گرفت و شما را به دست دادن با خود او (علی علیه السلام) فرا می خواندو من از جانب خدا برای او از شما بیعت می گیرم پس از پایان سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد تا دو خیمه برپا شود سپس دستور داد تا مسلمانان فوج فوج به خدمت امیرالمومنین علیه السلام رفته و بگویند:

السلام علیک یا امیرالمومنین » پس مردان چنین کردند.

آنگاه فرمان دادند تا همسران ان حضرت و زنان مسلمان که همراه ایشان بودند با امام علی علیه السلام بیعت کنند برنامه بیعت تا سه روز ادامه داشت و پیامبر صلی الله علیه و آله این مدت را در غدیر اقامت داشتند و برنامه چنان حساب شده طراحی شده بود که همه مردم در آن شرکت کردند.

_{موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت}

...

همه مراجع (به جز بهجت، صافى و مكارم): اگر به صورت غنا نباشد و باعث تهييج شهوت و مفسده نگردد، اشكال ندارد.

آيات عظام بهجت، صافى و مكارم: اگر باعث مفسده شود، حرام است و بدون آن نيز بنابر احتياط واجب، جايز نيست.

در برخى موارد مرثيه خوانى و يا مداحى زنان در مجلس خودشان، به گونه‏اى است كه صداى آنان با بلندگو به گوش مردان رهگذر مى‏رسد؛آيا اين عمل جايز است؟

همه مراجع (به جز مكارم): اگر صداى آنان در معرض ريبه، تلذّذ و تهييج شهوت باشد، جايز نيست.

آيةاللَّه مكارم: خير، جايز نيست.

آیا قرآن آواز خواندن زن را حرام دانسته است؟

در خصوص حرمت آواز خواندن زن در قرآن آیه ای نیست، بلکه آیاتی که به طور کلی حرمت بعضی کارها را برای زنان بیان کرده مثل نگاه کردن، آشکار کردن زینت و… یا بعضی آیات که درباره حرمت اصل غنا و آواز خوانی حرام است، شامل آواز خواندن زن هم می شود که به چند آیه اشاره می کنیم:

1. «و من الناس من یشترى لهو الحدیث لیضلّ عن سبیل اللّه بغیر علم و یتخذها هزواً اولئک لهم عذاب مُهین»؛
گروهى از مردم، خریدار سخنان بیهوده اند، تا به نادانى، مردم را از راه گمراه کنند و قرآن را به مسخره مى گیرند. بهره اینان، عذابى است خوار کننده._{(سوره لقمان آیه6)}

در روایات صحیح، این آیه بر غنا و موسیقی تطبیق شده و وعده آتش، بر آن ها داده است.

2.«والذین هم عن اللغو معرضون»؛
«آنان که از عمل (یا سخن) بیهوده اعراض مى کنند». (سوره مومنون آیه 3)

در ذیل این آیه شریفه، روایتى از امام نقل شده که آن حضرت مى فرماید:«انه الغناء والملاهى»؛  «آن لغو، عبارت است از لهو و لعب».

۵. «یَانِسَاءَ النَّبىِ‏ِّ لَسْتنُ‏َّ کَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَیْتنُ‏َّ فَلَا تخَْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِى فىِ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا»؛
اى همسران پیامبر، شما مانند هیچ یک از زنان [دیگر] نیستید، اگر سَرِ پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آنکه در دلش بیمارى است طمع ورزد و گفتارى شایسته گویید.(سوره احزاب آیه 32)

این آیه هر چند درباره زنان پیامبر(ص) است. اما توصیه ای که به آنها می کند شامل زنان دیگر نیز می شود، اینکه در گفتارشان با نامحرمان با نرمی سخن نگویند تا دیگران در آنها طمع کنند و مسلما نهی از آواز خوانی نیز از این آیه به دست می آید.
بسیاری‌ از آوازهایی که بانوان در مجلسی می‌خوانند، عده‌ای‌ را در ارتکاب‌ گناه‌ بی‌اختیار می‌کند، این ‌نوع‌ آواز‌خوانی ‌حرام‌ است، پس این خوانندگی‌ که‌‌ اثر تضعیف‌ کننده‌ ایمان‌ و پروای‌ از گناه‌ را داشته‌ باشد، حرام‌ است.
 در مورد گوش دادن به صداي خواننده زن براي مردان دو ديدگاه فقهي وجود دارد؛ برخي از مراجع اين امر را به خودي خود حرام نمي دانند؛ مثلا  امام خمینی در پاسخ به سؤالی در زمینه تك خوانی زن به صورت آواز سرود، اینگونه فرموده اند: «مجرد صوت زن نامحرم حرام نیست و استماع صدای زن فی نفسه منعی ندارد ولی اگر به ملاحظه وضع خاص خواننده در حال خواندن، یا وضع خاص مجلس و محل خوانندگی، یا به ملاحظه مضامین موضوعی كه خوانده می شود، از مصادیق خوانندگی مطرب لهوی به حساب آید و یا مستلزم مفاسدی باشد،‌جایز نیست.»(1)
و یا آیت الله خامنه ای  معتقدند
اگر صداى زن (چه به صورت تك خواني و يا همخواني با زنان و يا با مردان ) به صورت غنا نباشد و گوش دادن به صداى او هم به قصد لذت و ريبه نباشد و مفسده‏اى هم بر آن مترتّب نگردد، اشكال ندارد. اگر مفسده داشته باشد و يا تحريك شهوت بكند، جايز نيست.(2)

آیا جایز است مردى غناى زن اجنبیه را به قصد لذت بردن از حلال خود گوش کند؟ آیا غناى زن براى شوهر و بر عکس جایز است؟ و آیا این گفته صحیح است که شارع مقدس غنا را به علت ملازمت آن با مجالس لهو و لعب و عدم انفکاک از آن دو حرام کرده و تحریم غنا ناشى از تحریم آن مجالس است؟

گوش‌ دادن به غنا که عبارت است از ترجیع صدا به نحوى که طرب‏ انگیز و مناسب با مجالس لهو و گناه باشد، مطلقاً حرام است، حتّى غناى زن براى شوهرش و بالعکس و قصد لذت بردن از همسر، استماع غنا را مباح نمى‏کند و حرمت غنا و مانند آن، با تعبّد به شرع ثابت شده و از احکام ثابت فقه شیعه محسوب مى‏شود و دائر مدار ملاکات فرضى و آثار روانى و اجتماعى نمى‏باشد، بلکه تا زمانى که این عنوان حرام بر آن صدق کند، حکم آن حرمت و وجوب اجتناب به‌ طور مطلق است.
همچنین آیت الله سیستانی نیز در بخشی از پرسش و پاسخ سایت خود آورده اند که:”

آيا گوش دادن به صداى خوانندگى زن در حالى كه محتواى آن اصلا فاسد نيست مثلا اشعار مولوى و يا حافظ ويا … كه كاملا از نظر فساد در امان هستند و فقط خواننده آن زن است چه اشكالى دارد؟

اگر با تلذذ شهوى باشد حرام است و اگر بدون آن و آهنگ همراه آن مناسب مجالس عياشى و خوشگذرانى باشد باز هم حرام است.”

اما برخي مراجع مطلقا حتي بدون لذت و مفسده آن را جايز نمي دانند؛

مثلا به نظر آيت الله بهجت، گوش دادن به آواز زن خواننده بنابر احتياط واجب جايز نيست، هرچند قصد ريبه و لذت نباشد. (4)

يا  آیت الله فاضل فرموده اند: «گوش فرا دادن به خواننده زن، جايز نيست» .(5)

در هر حال براي زنان طبق نظر همه مراجع اگر صداي خواننده زن بدون مفسده و غنا و شكل لهوي باشد، گوش دادن مانعي ندارد و براي مردان بر فرض مشتمل نبودن صدا بر مفسده و ساير موارد ذكر شده، طبق ديدگاه اول صحيح است.
از سوی دیگر اگر بخواهیم نگاه فقهی به آواز زن بیندازیم باید بگوییم تمامی فقها آواز زن را ـ اگر غنائی باشد ـ حرام دانسته اند. البته بعضی از فقها مانند امام خمینی، مقام معظم رهبری، آیت الله گلپایگانی و.. یك مورد را استثناء كرده اند و آن هم آواز زن است در شب عروسی، ـ نه در مراسم عقد یا مولودی ها ـ آن هم در صورتی كه نامحرم صدایش را نشنود. و بعضی دیگر از فقهاء مانند آیت الله مكارم، آیت الله سیستانی و… هم گفته اند كه حتی در شب عروسی هم برای زنان، آوازه خوانی جایز نیست.(6)مرحوم آیت الله خویی نیز آوازه خوانی زن را با استفاده اسلام روایت ابی بصیر به سه دسته تقسیم نموده است:
1. آوازه خوانی در مجالس مختلط.
2. آوازه خوانی در مجالس عروسی مخصوص زنان.
3. آوازه خوانی در مجالس زنان در غیر عروسی.
بعد ایشان فتوا دادند كه غنا و آوازه خوانی زن فقط در مجالس عروسی زنان مجاز است. و قسم اول و سوم حرام می باشد.(7)

پانویس

<sub>1-شرفخانی، خویی، احمد، انسان، غنا، موسیقی، چاپ 1، قم: انتشارات مشهور، 1380، ص 103.
2 - آيت ا… خامنه اي، استفتاءات، نشر جامعه مدرسين، سوال 1145.
3 . آيت ا… خامنه اي، استفتاءات، نشر جامعه مدرسين، سوال 1145.
4. آيت الله بهجت، استفتاءات، نشر شفق، قم 1378 ش، ج4، سؤال 6351و 6352.
5. آيت اللّه فاضل، جامع المسائل نشر مهر، قم 1375 ش، ج 1، ص 484، م 1742.
6 شرفخانی خویی، احمد، انسان، غنا موسیقی، چاپ 1، قم: انتشارات مشهور، 1380، ص 93 تا 155.
7 قره العین عابدی، سید محمد غنا در آیینه شفاف اهل‎ بیت، چاپ 1، قم: انتشارات استاد مطهری، 1382، ترجمه: سید محمد تقی حسینی منش، ص 60.</sub>

موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت

رساله دانشجویی(سید مجتبی حسینی)

پیامبر صلی الله علیه و آله:

صَلَاةُ اللَّيْلِ… قَبُولٌ لِلْأَعْمَالِ 

نماز شب باعث قبولی عبادات و اعمال است

_{(بحارالانوار، ج87، ص161)}

...

عوامل دخیل در پیدایش ضعف اراده  

راه‏های درمان:

1 - تقویت اراده: 

2 - دادن آگاهی:  

3 - نادیده گرفتن شک و تردید : 

4 - دور شدن از وسواسی ها:

چون مصاحبت فرد وسواسی با وسواسی دیگر، سبب میشود عملش را عادی بداند و حتی در مقایسه با عمل او بر آید، لازم است افراد وسواسی به طور جدی خود را از وسواسیها دور نگه دارند و هیچ گونه تماس و ارتباطی با آنان نداشته باشند و در صورت ناچاری به مقدار ضرورت اکتفا گردد.

5 - مسافرت و معاشرت و زندگی در جمع : 

6 - اشتغال و سرگرمی: