در مقابل مشکلات، هرگز «بی تابی» نکنید. از بی تابی کردن، چیزی نصیبتان نمی شود. بی تابی، نه تنها گرفتاری شما را برطرف نمی کند، بلکه بر درد و رنج آن نیز می افزاید و شما را ناتوان می سازد و ناتوانی نیز ناامیدی را درپی دارد.

اما اگر شکیبایی بورزید و خداوند، بردباری شما را ببیند، راه برون رفت از سختی ها را باز می کند و تنگناها را می گشاید.^{(نهج البلاغه، ج 2، ص 151.)}

این یک اصل است که «به وسیله صبر، امید گشایش هست».

روزی کسی خدمت امام صادق ^{علیه السلام} رسید واز گرفتاری و رنجی که از فامیل خود می کشید، شکایت کرد. حضرت، وی را از این که اقدامی بکند، برحذر داشته و به صبر فراخوانده و فرمود:

«بردبار باش که خداوند، به زودی گرفتاری تو را حل می کند». چیزی نگذشت که چنین شد و او از این گرفتاری نجات یافت.^{(الکافی، ج 2، ص 346، ح 3.)}

شخص دیگری نزد حضرت آمده و از فقر، شکایت کرد و حضرت، همین سفارش را به وی نمودند و بدین وسیله، بار اندوه وی را کاسته، به توان وی افزودند و مانع از ناامیدی وی شدند.

حضرت یوسف ^{علیه السلام} را به زندان انداختند؛اما مشکلات زندان، وی را ناامید و مأیوس نساخت؛ زیرا با صبوری و بردباری توانست از رنج و سختی زندان بکاهد.^{(الکافی، ج 2، ص 89، ح 6)}

یکی از عوامل مهم در حفظ روحیه امیداوری و جلوگیری از پیدایش نومیدی، کاهش درد و رنج سختی هاست و هیچ چیز به اندازه صبوری، رنج گرفتاری ها را کاهش نمی دهد.^{(مستدرک الوسائل، ج 2، ص 423، ح 16.)}

پس در برابر مشکلات،

صبور باشید و آنها را تحمل کنید،

تا امید خود را از دست ندهید.

وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا^{(الإنسان/12)}

و به [پاس] آنکه صبر کردند بهشت و پرنيان پاداششان داد.

_{پایگاه حوزه}

زنان در انظار عمومی با همین پوشش ساده ظاهر می شوند.

استفاده از پوشش و لباس که نیمی از بدن یا تمام آن را بپوشاند، قدمتی طولانی دارد، بویژه در سواحل مدیترانه و خاورمیانه.

در منطقه بین النهرین قدمت این سنت به دومین هزاره پیش از میلاد و شاید قبل از آن بازمی گردد. دلایل بسیار ضعیفی موجود است که زنان پیش از هزاره دوم میلاد نیز پوشش داشتند؛ اما نقوش بسیار کمی از این زنان باقی مانده است که آنان را در اندرونی خانه یا قصر نشان می دهد. تنها یک نمونه از نقش زنی در عراق مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد پیدا شده که با تکه پارچه کوچکی سرش را پوشانده است.

تقریبا از سال 1800 قبل از میلاد شواهدی وجود دارد که در این منطقه زنان به روشهای گوناگون خود را می پوشاندند. زنان قابل احترام ، همسران و اهالی حرمسرا حجاب داشتند؛ در حالی که زنان برده موهای خود را نمی پوشاندند.در کتیبه های قدیمی نیز مطلبی درباره زنان بلندمرتبه بابلی وجود دارد که به نیمه اول هزاره پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. در این کتیبه ها فرمان هایی است که برای انتقام از بابلیان صادر شده است.

زنان بابلی ملزم به اجرای کارهای پست باید حجابشان را از سر بردارند و پاهایشان را برهنه کنند.

ادامه »

 کسی که تعریف صحیحی از زندگی ندارد،

نمی تواند به تعریف صحیحی از دین برسد.

کسی که بهبود زندگی را نخواهد ضرورت دینداری را هم درک نخواهد کرد.

اگر کسی تعریفش از زندگی، انفعال در مقابل دوست داشتنیها نباشد

و زندگی را کسب مهارت برای تغییر ذائقه و تکامل دوست داشتنیها بداند، دیندار میشود.

پیام های معنوی روزانه از استاد پناهیان

ازدواج در اسلام یک امر پسندیده و مورد سفارش بزرگان دین از جمله پیامبر اکرم^{(صلی الله علیه و آله)} بوده تا جایی که پیامبر کسانی که از ازدواج اعراض می کنند را سرزنش کرده اند.

ازدواج در اسلام یک امر پسندیده و مورد سفارش بزرگان دین از جمله پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بوده تا جایی که پیامبر کسانی که از ازدواج اعراض می کنند را سرزنش کرده اند. پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید:

“اَلنّکاحُ سُنَّتی فَمَن رَغِبَ عَنْ سُنّتی فَلَیسَ مِنّی”

ازدواج سنت و برنامه من است، پس کسی که از سنت من دوری کند از من نیست.[1]

از طرفی اغلب منابع تاریخی که در مورد زندگانی حضرت معصومه سلام الله علیها می باشند به این نکته اذعان دارند که اکثر دختران امام هفتم علیه السّلام ازدواج نکرده اند. مؤلف تاریخ قدیم قم می گوید: به من رسیده است که رضائیه، دختران خود را به شوهر نمی دادند.[2] و همچنین آقای اشتهاردی می گوید: تقریباً قطعی است که حضرت معصومه ازدواج نکرده است.[3]

حال در این جا این سؤال پیش می آید که با توجه به استحباب مؤکد سنت ازدواج، علت عدم ازدواج دختران مکرم حضرت موسی بن جعفر (ع) چه می تواند باشد؟ در حالی که خاندان رسالت در عمل به سفارشات پیامبر در اولویت هستند.

برای یافتن جواب این سؤال باید وضع جامعه ای که حضرت معصومه (س) و خواهران مکرّمه شان در آن زندگی می کردند اندکی اشاره کرد. جامعه ای که در اوج خفقان بود و دشمنی با آل ابی طالب توسط دستگاه حاکمه به اوج خود رسیده بود تا جایی که کسی جرأت نمی کرد خودش را به علویان نزدیک کند و یا به آنها منسوب کند. در این وضع خفقان خانم فاطمه معصومه سلام الله علیها سنین کودکی را سپری می کرد و از طرفی پدر بزرگوارش را از وطن دور کرده و در بغداد زندانی نمودند و مدت طولانی را آن حضرت در زندان سپری کردند و نهایت در زندان شهید شدند با این وجود عدم ازدواج دختران امام هفتم علیه السّلام را می توان به عللی بیان کرد.

ادامه »

اگر چیزی را از دست داده اید و یا از داشتن چیزی محروم هستید، به آنچه دارید و هم اکنون از آن برخوردارید، بیندیشید. حتی در سخت ترین شرایط، داشته های شما بیش از نداشته های شماست.

شما از کسانی نباشید که فقط به محرومیت های زندگی می اندیشند. نگذارید سختی ها مانع دیدن خوبی ها شوند. سختی ها را بیش از آنچه هستند بزرگ نکنید و فقط به گرفتاری هایتان نظر نیفکنید. بگذارید چشم هایتان زیبایی های دیگر زندگی را نیز ببینند.

ابوهاشم جعفری که در تنگنای شدیدی قرار داشت، خدمت امام هادی ^{علیه السلام} رسید و نشست.

پیش از آن که چیزی بگوید، ناگهان امام ^{علیه السلام} به وی فرمود:

«کدام یک از نعمت های خدا را می خواهی شکرگزاری کنی؟!».

وی که شگفت زده شده بود، خود را جمع کرد و ندانست چه بگوید.

امام علیه السلام یکی پس از دیگری نعمت های وی را بازگو کردند و بدین وسیله، او را نسبت به آنچه در حال حاضر داشت، آشنا ساختند.^{(کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 41، ح 5863)}

این کار، فشار روحی - روانی وی را کاهش داد و امیدوارش ساخت؛ زیرا به خوبی دید که آنچه دارد، بیش از چیزی است که ندارد.

پس به خوبی نگاه کنیم

و آنچه را داریم، برای خود بشماریم.

سپس بگوییم

الهی

رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَي وَعَلَى وَالِدَي وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ^{(النمل/19)}
[سليمان] از گفتار او دهان به خنده گشود و گفت پروردگارا در دلم افکن تا نعمتي را که به من و پدر و مادرم ارزاني داشته‏اي سپاس بگزارم و به کار شايسته‏اي که آن را مي‏پسندي بپردازم و مرا به رحمت‏خويش در ميان بندگان شايسته‏ات داخل کن.

رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَي وَعَلَى وَالِدَي وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ^{(الأحقاف/15)}

پروردگارا بر دلم بيفکن تا نعمتي را که به من و به پدر و مادرم ارزاني داشته‏اي سپاس گويم و کار شايسته‏اي انجام دهم که آن را خوش داري و فرزندانم را برايم شايسته گردان در حقيقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذيرانم

_{پایگاه حوزه}

در یک برآورد از رویه‌ی غرب و به‌خصوص مقامات آمریکایی، برخی از لایه‌های پنهان اهداف غرب از مذاکره با ایران بیشتر مشهود می‌شود. همان‌طور که جمهوری اسلامی برای مذاکره، اهدافی را تعیین کرده بود، غرب به رهبری آمریکا نیز اهدافی را برای مدیریت جمهوری اسلامی و مهار آن مد نظر قرار داده بود که جلوگیری از

«استقلال کشور به‌عنوان یکی از شاخص‌های انقلاب»،

«تقویت شبکه‌ی حامیان غرب در ایران و ایجاد دودستگی در جامعه‌ی ایران»،

«جلوگیری از نفوذ بین‌المللی ایران»،

«جلوگیری از تبدیل شدن ایران به‌عنوان یک الگوی جدید نظام سیاسی»، از جمله‌ی آن‌ها است.

با اندک تأملی در رفتار و گفتار مقامات آمریکایی بعد از جمع‌بندی وین، به‌وضوح می‌توان این موضوع را مشاهده کرد که نگاه آنان به گفت‌وگوی با ایران، چیزی فراتر از صرفا مذاکرات هسته‌ای است. در حقیقت همان‌طور که پیش از این نیز گفته شد، مذاکرات هسته‌ای، ماهیت ژئوپلتیک و جهانی دارد. آن‌چنان‌که رهبر انقلاب نیز در بیانات خود در دیدار اعضای مجمع جهانی اهل بیت علیهم‌السلام، با اشاره به بستن راه نفوذ آمریکایی‌ها فرمودند:

«آ‌ن‌ها به خیال خودشان، در این جریان مذاکرات هسته‌ای -این توافقی که حالا نه در اینجا هنوز تکلیفش معلوم است، نه در آمریکا…

نیّت آن‌ها این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور. ما این راه را بستیم و این راه را به طور قاطع خواهیم بست؛ نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آنها را، نه حضور سیاسی آنها را، نه نفوذ فرهنگی آنها را؛ با همه‌ی توان -که این توان هم بحمدالله امروز توان زیادی است- مقابله خواهیم کرد؛ اجازه نخواهیم داد. در منطقه هم همین‌جور؛ در منطقه هم آن‌ها می‌خواهند نفوذ ایجاد کنند؛ حضور برای خودشان دست‌وپا کنند و اهداف خودشان را در منطقه دنبال کنند.»

اندیشکده‌ی «مرکز امنیت آمریکای جدید» در گزارش اخیر خود صراحتا به این موضوع اشاره می‌کند که ایالات متحده می‌بایست از فضای به‌وجودآمده از مذاکرات هسته‌ای با ایران استفاده کرده و شبکه‌ی حامیان غرب در ایران را فعال کند تا از این طریق، تغییرات سیاسی- فرهنگی در ایران به‌وجود آورد. این همان موضوعی است که می‌توان در گفتار دولتمردان آمریکایی از جمله باراک اوباما و جان کری نیز مشاهده کرد.

ادامه »

پس از نهایی شدن متن تهیه شده در مذاکرات، تا کنون رهبر انقلاب در دو سخنرانی درباره‌ی متن نهایی‌شده و اصولی که در ادامه‌ی مسیر، رعایت آنها ضروری است خطاب به مسئولین و مردم نکاتی را متذکر شدند.

به گزارش وبلاگ مدرسه محدثه^{(سلام الله علیها)} بروجرد به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری، پس از نهایی شدن متن تهیه شده در مذاکرات، تا کنون رهبر انقلاب در دو سخنرانی در روز عید فطر، در پاسخ به نامه‌ی رئیس جمهور درباره‌ی پایان مذاکرات و همچنین در بیانات در دیدار با اعضای مجمع جهانی اهل‌بیت درباره‌ی متن نهایی‌شده و اصولی که در ادامه‌ی مسیر، رعایت آنها ضروری است خطاب به مسئولین و مردم نکاتی را متذکر شدند. اما مهم‌ترین نظرات رهبر انقلاب، در دوره‌ی پس از پایان مذاکره چه بوده است؟

رهبر انقلاب پس از پایان مذاکرات تا کنون نسبت به دو هدف مهم در نقشه‌های استکبار علیه ملت ایران هشدار داده‌اند: «ایجاد اختلاف» و «نفوذ در داخل کشور». در این یادداشت مبانی و دلایل تأکید رهبر انقلاب بر مسئله‌ی «وحدت» و «پرهیز از اختلاف» در مسئله‌ی هسته‌ای مرور می‌شود. توصیه‌ای که در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی در روز عید فطر شد:

«[دشمنان] دنبال این هستند که بین مردم دودستگی ایجاد کنند؛ نگذارید دودستگی بشود.»

ادامه »

امام نهم، امام جواد(عليه السلام) مى فرمايد:

مَنْ عَمِلَ عَلى غَيْرِ عِلْم أَفْسَدَ أَكْثَرَ مِمّا يُصْلِحُ^{(منتهى الامال)}

آن كس كه بدون علم و آگاهى عمل كند، بيش از آنچه اصلاح مى كند فساد خواهد كرد.

شرح كوتاه

زيان جهل و نادانى تنها به اين قسمت محدود نمى شود كه انسان به ارزش هاى واقعى زندگى و حيات نمى رسد، بلكه فساد و تبهكارى ناشى از ندانم كارى ها خطر بزرگترى است كه در انتظار عاملان بدون علم است.

در اين موقع است كه شخص نادان مى خواهد به فرزند خود نيكى كند، او را به بدبختى مى كشاند، مى خواهد به اسلام خدمت كند آبروى دين و مذهب را مى برد، مى خواهد صلح و صفا در ميان مردم ايجاد كند، دامن به آتش اختلاف و نفاق مى زند، خلاصه خرابكارى و فساد او در هر زمينه بيش از اصلاح خواهد بود.

یکصدو پنجاه درس زندگی/آیت الله مکارم شیرازی

پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) فرمود:

أَفْوَاهُكُمْ مِنْ طُرُقِ رَبِّكُمْ فَأَحَبُّها إلى الله أَطْيَبُها رِيحْاً فَطَيَّبُوها بِما قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ^{(وسايل الشيعه، جلد 1، صفحه 358)}

دهان شما يكى از راه هاى خداست، محبوب ترين دهان در پيشگاه خدا آن است كه از همه خوشبوتر باشد، پس تا مى توانيد دهان خود را خوشبو نگاه داريد.

شرح كوتاه

اين حديث كه در آداب مسواك كردن در كتاب وسايل الشيعه نقل شده ظاهرى دارد و باطنى: ظاهر آن اين است كه انسان با دهان خود ذكر خدا مى گويد، آيات خدا مى خواند و نيايش به درگاه او مى كند بنابر اين بايد آن را پاك و خوشبو نگاهدارد.

و باطن آن اين است كه دهان يكى از راه هاى پيوند با طرق الهى و بندگان اوست، هر قدر با گفتار خوب و پاكيزه و سخنان محبّت آميز خوشبو گردد و از زشت گويى و دشنام و ناسزا و دروغ و خشونت بر كنار باشد در پيشگاه خدا محبوب تر است.

_{یکصدو پنجاه درس زندگی/آیت الله مکارم شیرازی}

انسان برای زندگی بهتر باید به منبع نور و انرژی متصل باشد.

ذکر یعنی اتصال به خدا و انرژی گرفتن از او.

بدون ذکر، بهرۀ ما از زندگی خیلی کم می‌شود.

شارژ باطری وجود انسان، خود خداست.

آدم از غذا کمتر انرژی می‌گیرد تا از ذکر.

خدا ما را طوری نیافریده که بتوانیم بدون او زندگی کنیم.

انسان برای رسیدن به زندگی بهتر قدرت، نشاط و نور می‌خواهد. اصلاً چه کسی می‌خواهد زندگی کند؟

یک زنده‌دل یا یک مرده‌دل؟ این کسی که می‌خواهد زندگی کند، چقدر از «حیات» برخوردار است؟

چقدر به انرژی حیات متصل است؟

وقتی انسان به منبع نور و انرژی متصل نباشد، عقل و فکر و قلبش درست کار نمی‌کند و ناکارآمدیش برای «زنده بودن» قطعی است؛ چه رسد برای زندگی، و چه برسد برای زندگی بهتر!

توجه ما به خدا موجب انرژی گرفتن ما از خداست

آدم بدون دین هم می‌فهمد که به ذکر خدا نیاز دارد

ذکر یعنی اتصال و توجه قلبی به خدا

در علم تجربی هم فهمیده‌اند که انسان به ارتباط با خدا نیاز دارد

اولین اثر ذکر: به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد

برای زندگی بهتر از ذکر خدا استفاده کن

خودت را با ذکر خدا قوی کن تا بتوانی مشکلات را حل کنی

ذکر خدا ما را از صدمات بیرونی و از ضعف درونی نجات می‌دهد

در حکومت امام زمان(عج) استاد دانشگاهی که اهل ذکر نباشد در هیچ دانشگاهی تدریس نخواهد کرد چون کسی که عقل نداشته باشد با علم هم خرابکاری خواهد کرد

کسی که اهل ذکر نباشد، زندگی‌اش تلخ و تنگ می‌شود

اگر از ذکر خدا روی‌گردان شویم، شیطان همنشین ما خواهد شد

چرا باید طبق «دستور» خدا ذکر بگوییم؟

چرا ذکر خدا به‌صورت‌های دلی و دل‌بخواهی فایده زیادی ندارد؟

چون رابطۀ عبد و مولاست، ذکر خداست!

ذکر همسر یا همسایه یا افرادی مثل خودت نیست!

ذکر مولا توسط عبد باید در نهایت تواضع باشد، و قدم اول تواضع و ادب این است که ذکر طبق دستور باشد

باید به ذکر خدا بود؛ نه به ذکر خودخواهانه!

خودخواه‌ها به خدا راه ندارند، چون خدای خیالی را می‌پرستند، نه خدای مولا را.

_{استاد پناهیان}