موضوعات: "اهل بیت علیها السلام" یا "رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم" یا "حضرت زهرا سلام الله علیها" یا "فاطمیه" یا "حضرت علی علیه السّلام" یا "نهج البلاغه" یا "نامه ها" یا "خطبه ها" یا "غدیر" یا "امام حسن مجتبی علیه السّلام" یا "امام حسین علیه السّلام" یا "امام سجّاد علیه السّلام" یا "صحیفه سجادیه" یا "امام باقر علیه السّلام" یا "امام جعفر صادق علیه السّلام" یا "امام موسی کاظم علیه السّلام" یا "امام رضا علیه السّلام" یا "امام جواد علیه السّلام" یا "امام هادی علیه السّلام" یا "امام حسن عسگری علیه السّلام" یا "امام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف" یا "مهدویت"
امام زمان علیهالسلام و سرانجام یهود
نوشته شده توسطرحیمی 24ام تیر, 1393
یکی از دشمنان خطرناک حضرت مهدی علیهالسلام و یارانش، یهود است؛ خداوند تبارک و تعالی میفرماید:
«همانا شدیدترین مردم، در دشمنی با آنان که ایمان آوردهاند، یهودیان و مشرکان هستند.»
چنان که از بعضی روایات استفاده میشود، سفیانی سختترین دشمن امام زمان علیهالسلام از جانب غربیها و یهود حمایت میشود. اساساً سفیانی را برای حمایت از مرزهای اسرائیل و سرکوب نیروهای انقلابی، روی کار میآورند تا اربابان او از خطر حمله سپاه خراسانی و یاوران مهدی علیهالسلام که برای آزادی «قدس»، به حرکت درآمده اند، در امان باشند. در آیاتی از سوره مبارکه «اسرا» چنین آمده است:
«ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دو بار در زمین، فساد خواهید کرد و برتری جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان پیکارجوی خود را بر ضدّ شما میانگیزیم (تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتی برای به دست آوردن مجرمان)، خانه ها را جست و جو می کنند و این وعدهای است قطعی، سپس شما را بر آنها چیره میکنیم و شما را به وسیله داراییها و فرزندانی کمک میکنیم و نفرات شما را بیشتر قرار میدهیم. اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی میکنید و اگر بدی کنید، باز هم به خود میکنید و هنگامی که وعده دوم فرا رسد، آن چنان بر شما سخت خواهند گرفت که آثار غم و اندوه در صورت هایتان ظاهر میشود؛ داخل مسجد (الاقصی) میشوند، همان گونه که بار اول وارد شدند و آنچه را زیر سلطه خود میگیرند، در هم میکوبند.» (۱)
امام صادق علیهالسلام در تفسیر جمله «بندگان پیکارجوی خود را علیه شما برمیانگیزیم» فرمودند:
«آنان کسانی هستند که خداوند، قبل از ظهور قائم، آنها را برمیانگیزد و آنان، دشمنی از دشمنان آل پیامبر صلیاللهعلیهوآله را فرا نمیخوانند؛ مگر اینکه او را به قتل میرسانند.» (۲)
عیاشی در تفسیر خود، از امام باقر علیهالسلام روایت کرده که حضرت، پس از تلاوت آیه «بعثنا علیکم عباداً لنا» فرمودند:
«او، قائم و یاران اویند که دارای قوّت و نیروی زیادی هستند.» (۳) از امام صادق علیهالسلام نقل شده که آن حضرت، آیه شریفه فوق را تلاوت فرمودند، یکی از یاران عرض کرد:
فدایت شوم! اینها چه کسانی هستند؟ حضرت سه مرتبه فرمودند: «به خدا قسم! آنان اهل قم هستند.» (۴)
بنا به ظاهر روایات موجود، در منابع شیعه و سنّی، مراد از نبرد مسلمانان با یهود در آخرالزّمان، همین نبرد است؛ چنانکه از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله نقل شده که فرمودند:
«قیامت برپا نمی شود؛ مگر آنکه بین مسلمانان و یهود، کارزاری رخ میدهد، به گونهای که مسلمانان، همه آنها را به هلاکت میرسانند تا جایی که اگر شخصی یهودی (محارب) در پشت صخره یا درخت، پنهان شود، آن سنگ و درخت به صدا درآید و گوید: ای مسلمان! این یهودی (محارب) است که در پناه من مخفی شده، او را هلاک کن!» (۵)
از روایات یاد شده، به دست میآید که خداوند، به وسیله ایرانیان، زمینه ظهور را فراهم میکند و مقاومت یهود در برابر مسلمانان، در چند نوبت است و نابودی نهایی آنان، به دست حضرت مهدی علیهالسلام است.
بیرون آوردن «تورات» اصلی، از «غار انطاکیه» و کوهی در «شام» و «فلسطین» و «دریاچه طبریّه»، توسط حضرت مهدی علیهالسلام و استدلال آن حضرت بر یهودیان نیز، نمونهای از برخوردهای فرهنگی است که در مقام ارائه برهان، از آن استفاده میشود. از پیامبر صلیاللهعلیهوآله نقل شده که فرمودند:
«تورات و انجیل را از سرزمینی که انطاکیه نامیده می شود، بیرون میآورد.» (۶)
و نیز فرمودند:
«صندوق مقدس، از دریاچه طبریّه به دست وی آشکار میشود و یارانش آن را آورده و در پیشگاه او، در بیت المقدس قرار میدهند و چون یهودیان آن را مشاهده نمایند، جمعیت زیادی از آنها اسلام میآورند که حدود سی هزار هستند.» (۷)
پینوشتها:
۱٫ سوره مائده، آیه۸۳
۲٫ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۱۳۸
۳٫ همان
۴٫ بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۱۶
۵٫ مسند احمد، ج۲، ص۴۱۷؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص۳۱۲
۶٫ بحارالانوار، ج۵۱، ص۲۵
۷٫ معجم احادیث الامام المهدی (علیه السلام)، ج۱، ص۳۴۴؛ الملاحم و الفتن، ص۶۹
منبع: شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (۱۳۹۱)، دانشستان سرزمینهای درگیر در واقعهی شریف ظهور، ج۱، تهران: موعود عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دوم.
نویسنده: سیدحسین تقوی
منبع: اندیشکده مطالعات یهود
ساعتی که خدواند همه خواستههای بندهاش را برآورده میکند
نوشته شده توسطرحیمی 21ام تیر, 1393ببندهام امیدوار به سه چیز از جانب من میباشد:
اول آنکه گناهانش را بیامرزم، دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم، سوم آنکه روزى او را فراوان کنم؛
اى فرشتگان! شاهد باشید که خواستههای او را برآورده کردم.
على بن محمد نوفلى میگوید: شنیدم از او (امام صادق علیهالسلام) که فرمود:
گاه مىشود که بندهاى براى نماز شب برمیخیزد در حالی که خواب بر او غلبه مىکند و به سمت راست و چپ مایل میشود (و از خستگى و شدت خواب) چانه او به روى سینهاش مىچسبد، در این حال خداوند متعال به درهای آسمان و زمین فرمان مىدهد و آنها برای او گشوده میگردند.
سپس به فرشتگان فرماید: به این بنده من نظر کنید که براى نزدیک شدن به من، چه سختى هایى را بر خود روا مىدارد در حالى که من این عمل را بر او واجب نکردهامو او امیدوار به سه چیز از جانب من میباشد: اول آنکه گناهانش را بیامرزم، دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم، سوم آنکه روزى او را فراوان کنم؛ اى فرشتگان! شاهد باشید که خواستههای او را برآورده کردم.
متن حدیث:
عن علی بن محمد النوفلی قال سمعته یقول إن العبد لیقوم فی اللیل فیمیل به النعاس یمینا و شمالا و قد وقع ذقنه على صدره فیأمر الله تبارک و تعالى أبواب السماء فتفتح ثم یقول للملائکة انظروا إلى عبدی ما یصیبه فی التقرب إلی بما لم أفترض علیه راجیا منی لثلاث خصال ذنبا أغفره له أو توبة أجددها له أو رزقا أزیده فیه فأشهدکم ملائکتی أنی قد جمعتهن له.
«ثوابالاعمال،صفحه 91»
منبع:به گزارش وبگردي2030:؛،
چگونه گناه کنیم؟
نوشته شده توسطرحیمی 8ام خرداد, 1393«ألَم یَعلَم بأنَّ اللهَ یَری» آیا نمی دانید كه خداوند می بیند(علق/14)
امام خمینی می فرمایند:انسان باید همواره به این نکته توجه داشته باشد که خداوند در هر حالی شاهد و ناظر اعمال و کارهای او است. اگر انسان متوجه باشد که خداوند همهجا وجود دارد و در هر حالی اورا می بیند، گناه نمی کند و دائماً مراقب کارهای خودش است. حضرت امام خمینی میفرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید.[صحیفه نور،انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، 1362، جلد 13، ص234]
انسان عارف، عالم را محضر خدا و او را شاهد، حاضر و ناظر بر جمیع امور می داند. چنین اعتقادی، نه تنها مانع از انجام گناه و خلاف از انسان می شود؛ بلکه سبب آسان شدن تحمّل سختی ها و مصیبتها نیز میگردد. روایت شده که مردی خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: می خواهم گناه نکنم ولی نمی توانم، مرا موعظهای کن (تا مانع صدور گناه از من شود). امام فرمود: پنج کار انجام بده و بعد از آن، هرچه خواستی گناه کن (وگرنه دست از گناه بکش).
1. روزی خدا را نخور و بعد هرچه خواستی گناه کن. «فاوّلُ ذلک: لا تَأکُل رزقَ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
2. از ولایت خدا خارج شو و سپس هرچه خواستی گناه کن. «والثانی: اُخرُج مِن ولایهِ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
3. جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و بعد هرچه خواستی گناه کن. «والثالث: اُطلُب موضِعاً لایَراکَ واذنِب ما شِئتَ.»
4. آنگاه که ملکالموت برای قبض روح تو آمد، اگر می توانی او را از خود دور کن و از دستش نجات پیدا کن، برو و هرچه می خواهی گناه کن. «والرّابع: اذا جاءَ مَلکُ الموتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فَادفَعهُ عن نفسِکَ واذنِب ما شِئتَ.»
5. وقتی مأمور جهنّم خواست تو را وارد جهنّم کند اگر می توانی داخل نشو و هر چه می خواهی گناه کن. «والخَامس: إذا أدخلکَ مالک فی النّارِ فلا تَدخل فی النّارِ واذنِب ما شِئتَ.»[بحار الانوار، ج75، ص126]
منبع : دفتر امور فرهنگی معاونت تهذیب
کتاب و نرم افزار جامع حضرت زینب (سلام الله علیها)+دانلود مخصوص موبایل وکامپیوتر
نوشته شده توسطرحیمی 25ام اردیبهشت, 1393
نرم افزار “حضرت زینب سلام الله علیها” حاوی شرحی از زندگانی، فضائل و اخلاق حضرت زینب کبری سلام الله علیها است.
در این مجموعه سعی شده تا گوشه ای ناچیز از صبر و استقامت حضرت زینب کبری سلام الله علیها در واقعه جانسوز و عظیم عاشورا، خطبه های کوبنده آن حضرت در کوفه و شام بیان شود همچنین متن کامل زیارت حضرت زینب سلام الله علیها در این مجموعه قرار داده شده است، به این امید که مورد قبول حق تعالی قرار گیرد.
برای اندروید ۲٫۱ و بالاتر
1. نرم افزار “حضرت زینب سلام الله علیها” حاوی :
شناسنامه حضرت زینب سلام الله علیها
- فضائل و مناقب حضرت زینب سلام الله علیها
- درسهایی از حضرت زینب سلام الله علیها
- درس صبر و استقامت در مکتب حضرت زینب سلام الله علیها
- سیمای روایی حضرت زینب سلام الله علیها
- حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع کربلا
- خطبه حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه
- خطبه حضرت زینب سلام الله علیها در شام
- وفات حضرت زینب سلام الله علیها
- حضرت زینب سلام الله علیها در آینه شعر و ادب
به همراه متن و پخش صوتی :
زیارت نامه حضرت زینب سلام الله علیها
مداحی زیبای بر دلم گریه کن خون ببار
——————————————————————————————–
2. دانلود کتاب زینب عقیله بنی هاشم
سید هاشم رسولی محلاتی
فهرست موضوعات:
- مقدمه
- زندگانى حضرت زينب عليها السلام
- ولادت
- نام و كنيه
- دوران كودكى
- ازدواج با عبداللَّه بن جعفر
- همسر حضرت زينب
- داستانهايى از سخاوت عبداللَّه بن جعفر
- در كوفه
- شمّهاى از فضايل زينب عليها السلام
- عبادت
- فداكارى و جهاد در راه دين
- فصاحت و بلاغت
- سفر تاريخى زينب به كربلا
- ورود زينب به كربلا و ماجراى شب و روز عاشورا
- در شب عاشورا
- در روز عاشورا
- يك فراز ديگر
- عصر عاشورا
- روز يازدهم محرم
- به سوى كوفه
- در كوفه
- خطبه آتشين زينب
- در مجلس پسر زياد
- جلوگيرى زينب از قتل امام عليه السلام
- در شام
- مسير اهلبيت
- در بارگاه يزيد
- اشعار كفرآميز يزيد
- خطبه زينب در شام
- بازگشت به مدينه
- محل دفن
- فرزندان زينب عليها السلام
————————————————————————————–
3. 200 داستان از فضايل ، مصايب و كرامات حضرت زينب (ع )
در برخى روايات است كه زينب سلام الله علیها مجلس علمى داشت و زنان به قصد آموختن احكام دين نزد او مى رفتند. اين صفات برجسته كه براى هيچ يك از زنان معاصر او فراهم نشده است ، زينب را از ديگران ممتاز ساخت ؛ چنان كه او را ((عقيله بنى هاشم )) مى گفتند و از وى حديث فرا مى گرفتند.
ابن عباس از او حديث كند و گويد: ((عقيله ما، زينب دختر على (ع ) حديث كرد… و اين لقب بر او ماند؛ چنان كه به عقيله معروف گشت و فرزندان وى را بنى عقيله گفتند.
دانلــــــــــود نرم افـــــــزار
منبع: گفتگوی دینی
دلم خواست... ویرانگر موجودیت انسان!
نوشته شده توسطرحیمی 3ام اردیبهشت, 1393
حضرت علی علیه السلام در خطبه 42 نهج البلاغه می فرمایند:
اى مردم شدیدترین خوف و هراسى كه درباره شما دارم، براى دو چیز است:
- پیروى از هوى
- درازى آرزو.
اما پیروى از هوى آدمى را از برخوردارى از حق جلوگیرى مى كند و درازى آرزو، آخرت را به فراموشى مى سپارد.
پیروى از هوى مزاحم حق یابى
هوى عبارتست از امواجى كه از جوشش غرائز حیوانى سر مىكشد و فضاى درون را تیره و تاریك مىسازد و عوامل و وسایل درك و دریافت حقیقت را فلج مىكند. این هوى با اینكه داراى جوهر و مبناى اصیلى جز خواستن بىمحاسبه چیز دیگرى نیست، مىتواند همه اصالتها و حقایق ریشهدار را از جلو چشم انسان و عقل و وجدان او دور كند. این همان «میخواهم» است كه به هیچ علت و دلیلى جز خود تكیه نمیكند. و این یك سخن بىاساس است كه در موقع سۆال از كسی كه مطابق هوى عملى كرده است، بعنوان جواب بگوید: كه «دلم خواست» كدام دل؟
دلم خواست ویرانگر موجودیت انسان
دل و هوى؟! دل جایگاه دریافت عالىترین حقایق است، دل همان جنبه ملكوتى انسان است كه خدا را بوسیله آن در مىیابد. دل جایگاه تصفیه همه مفاهیم و موضوعاتى است كه حواس طبیعى آنها را به عقل نظرى تحویل مىدهد و عقل نظرى بدون اینكه بتواند آنها را از جنبه ارزشها و عظمتها درك كند،به دل تحویل مىدهد. «دلم خواست كردم» از آن جملات ویرانگر موجودیت آدمى است كه با صورت حق بجانبش، آتش به ریشه همه اصول و قوانین مبتنى بر حق و حقیقت مىزند.هوى همان امواج بىمحاسبهایست كه از جوشش غرایز انسانى سر بر مىكشند و بدون اعتناء به «باید»ها و «شاید»ها و «نباید»ها و «نشاید»ها همه اصالتها را به بازى گرفته و سرمایههاى حیات گرانبهاى آدمى را مستهلك مىسازند. گاهى«هوى محورى» بقدرى شدت پیدا مىكند كه تا سرحد معبودیت پیش مىرود. این خطر تباه كننده را خداوند سبحان در قرآن مجید گوشزد فرموده است:
افرایت من اتخذ الهه هواه (جاثیه 23) آیا كسی كه هواى خود را براى خویشتن معبود اتخاذ كرده است؟!)
مهار هوی نفس، مهار کوه آتشفشان است
مهار كردن هوى براى وصول به حق و حقیقت، درست شبیه مهار كردن كوه آتشفشان است كه مىتواند مقدمهاى براى استخراج مواد معدنى با ارزش آن كوه بوده باشد. درون آدمى داراى نیروها و استعدادهاى بسیار گرانبهائى است مانند معادن با ارزش در شكم كوه آتش فشان، هنگامی كه هوىها به تموج در مىآیند، نه تنها آن نیروها و استعدادها خفه مىشوند، بلكه انسان در آن موقع بصورت آتشفشانى در مىآید كه تبدیل به موجود خطرناك نیز مىگردد.
بطور قطع باید گفت: دردهاى بی درمان بشرى كه سرتاسر تاریخ ما را فرا گرفته است، میكربى جز هواهاى نفسانى ماند.
هر كجا ستمى و تجاوزى دیدید، فورا به سراغ كشف ریشه اصلى آن بپردازید، خواهید دید كه ریشه اصلى آن ستم و تجاوز هواى نفسانى یك یا چند نفر بوده است. دلیل اینكه در این مسئله ادعاى قطع و یقین كردیم اینست كه هر چه مقابل هوى است، اصیل و حقیقت است و جاى تردید نیست كه از واقعیات اصیل و حقیقت هرگز ظلم و تجاوزى بوجود نمىآید. خطاها و اشتباه كاری ها ممكن است مردم یا خودانسان را براى مدتى حتى براى همیشه از برخوردارى از حقایق و اصالتها محروم نماید، ولى این محرومیت ظلم و تجاوز نیست، دلیل روشن این مسئله اینست كه بشر در طول تاریخ گذشتهاش بجهت غوطهور شدن در مجهول هائى كه به ضرر او تمام شده است، احساس ظلم و تجاوز نمىكند، بلكه تاسف مىخورد از اینكه چرا آن مجهولات را دیر كشف كرده است. بعنوان مثال: هزاران شاید میلیونها نفر در قرون و اعصار گذشته از بیمارى سل رنج برده و رخت از این دنیا بر بستهاند، اما بدان جهت كه جهل به معالجه سل یك پدیده اختیارى و از روى هوى نبوده است، هیچ عاقلى نمیتواند گذشتگان را توبیخ كند به اینكه چرا بیماران مسلول شما رنج كشیدند و از دنیا رفتند و شما ظالم و تجاوز كارید!! ولى اگر یك یا چند انسان در امروز دواى بیمارى سل را به جهت سود پرستى كه آشكارترین مصداق هوى پرستى است، براى بالا بردن قیمت آن احتكار كنند، بدون تردید اینان ستمكار و متعدى و مبارزه كننده با حق و محارب با خدا هستند. از این رو مبارزه و جهاد با نفس امری ضروری و واجب است.
ثمرات جهاد با نفس
همان گونه که در جبهه نظامی، مبارزان با دشمن، به پیروزی و عزت می رسند و وادادگان و فراریان از جبهه، شکست می خورند و بدنام می شوند، در جبهه «جهاد نفس» هم هر کس ایستادگی کند و تن به «اسارت نفس» ندهد و از «فرماندهی عقل» پیروی کند، نفس اماره را از میدان به در می کند و به جای اسیر نفس شدن، «امیر نفس» می شود.
همه دوست دارند به خودسازی و کمال برسند و گناه نکنند؛ راهش چیست؟ تقویت اراده و غلبه بر هوای نفس و «نه» گفتن به شهوات و آزادی از اسارت هوس ها و نتیجه آن هم رسیدن به «رضای الهی» و «بهشت برین» خواهد بود.
در کلمات رسول خدا صلی الله علیه وآله آمده است:
«جاهدوا اهواءکم تملکوا انفسکم؛(میزان الحکمه، حدیث 2766) با هوای نفس خود بجنگید؛ تا مالک خودتان بشوید».
وقتی کسی مالک نفس خود شد، زمام اختیارش در دست هوای نفس نخواهد بود و همچون سواری است که زمام در دست اوست؛ هر گاه که بخواهد، حرکت می کند و هر گاه که بخواهد، می ایستد؛ در برخورد با گناه ها «توقف» می کند؛ از بیراهه ها، بر می گردد؛ درآمدهای حرام را نمی پذیرد؛ ارتباط های خلاف شرع را نفی می کند؛ به لبخندهای مسموم و هولناک، اخم می کند؛ به ورطه شهوت ها نمی افتد؛ به شیطان، سواری نمی دهد و عاقبت و آینده اش را در قمار هوس و لذت های زودگذر نمی بازد.
قرآن کریم، به کسانی که از خدا می ترسند و نفس خود را از هوا و هوس باز می دارند، مژده بهشت می دهد و دستاورد این جهاد با نفس و مخالفت با هوا را خلود در بهشت می داند؛
«و اما مَن خافَ مَقام ربّه و نهی النّفس عَنِ الهوی فَإنّ الجنّه هی المأوی».
امام علی علیه السلام می فرماید: من این نفس خود را با تقوا رام می سازم؛ تا روز قیامت، ایمن به صحرای محشر آید.(نهج البلاغه ترجمه دشتی نامه 45)
با دشمن نفس، صلح کردن ننگ است
چون در همه حال، با خرد در جنگ است
هر چند سخن ز آشتی می گوید
خصمی است که آتش بس او نیرنگ است
ندبه خوانیم تو را هر سحر آدینه
نوشته شده توسطرحیمی 23ام فروردین, 1393
بهار آمد و دلهای ما در همجواری، دگرگونی طبیعت و شادمانه های عید، رنگ نو گرفت.
و ای کاش این نوشدن در امتداد نورانیت واقعی باشد که تنها در سایه محبت و ولایت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) …
بهار آمد و دلهای ما در همجواری، دگرگونی طبیعت و شادمانه های عید، رنگ نو گرفت. و ای کاش این نوشدن در امتداد نورانیت واقعی باشد که تنها در سایه محبت و ولایت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و نور منیر و سراج مستنیر مولانا المهدی(عج) شکل می گیرد و نضج می یابد.
به گزارش خبرگزاری حوزه/ بهار آمد و دلهای ما در همجواری دگرگونی طبیعت و شادمانه های عید، رنگ نو گرفت.
این اولین دلگویه سال جدید است؛ سالی که بر تارکش نام «فرهنگ» نقش بسته و امید ان می رود تا با استعانت همه آحاد ملت رشید ایران بتوانیم قطره ای و گامی و لمحه ای و لحظه ای، به سوی فرهنگ مهدوی حرکت کنیم و رنگ عشق پذیریم و بوی یار گیریم.
امسال سال فرهنگ است که به عزمی جزم نیازمند و به اعتقادی حقیقی محتاج است.
اعتقاد به اینکه می توان با ریسمان محکم فرهنگ دینی و مهدوی، از سنگلاخ زندگی در عصر آخر گذشت و در ساحل امن یار، مأوی گزید.
باری؛ بهار آمد و دلهای ما در همجواری دگرگونی طبیعت و شادمانه های عید، رنگ نو گرفت. و ای کاش این نوشدن در امتداد نورانیت واقعی باشد که تنها در سایه محبت و ولایت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و نور منیر و سراج مستنیر مولانا المهدی(عج) شکل می گیرد و نضج می یابد.
در این نوبه از دلگویه های مان دو حدیث از بیان و کلام ناب و تابناک حضرت صادق آل محمد(ع) در ذکر یاد و ایمان مهدوی برمی خوانیم تا چراغ راهمان باشد و سپس به ترنم نجوای دلهایمان در فراق یار گوش جان می سپاریم.
دستاویز مومن در عصر غیبت؛ تقوا و دین
قال الصادق (ع):
إنَّ لِصاحِبِ هذَا الأمرِ غَيبَتاً ، فَليَتَّقِ اللهَ عَبدٌ وَ ليَتَمَسَّك بِدينِهِ .
همانا صاحب اين امر را غيبتي باشد . از اين رو بنده بايد از خداي پروا پيشه كند و به دين خويش تمسك جويد .
(الكافي1/335)
انکار مهدی(عج)، انکار محمد(ع) است
و مَن أقَرَّ بِالأئِمَّهِ مِن آبائي وَ وُلدي وَ جَحَدَ المَهديَّ مِن وُلدي ، كانَ كَمَن أقَرَّ بِجَميعِ الأنبياءِ وَ جَحَدَ مُحَمَّداً صلي الله عليه و آله و سلم .
هر كه به امامان از نياكان و فرزندانم معتقد باشد و مهدي از فرزندانم را نكار كند ، همانند كسي است كه به همگي پيامبران معتقد باشد و محمد صلي الله عليه و آله و سلم را انكار كند .
(كمال الدين 2/411 و 338)
ندبه خوانیم تو را هر سحر آدینه
تو کدام آینه ای ؟ صل علی آیینه
تو کدام آینه ای ، ای شرف الشمس غریب
که زد از دوری دیدار تو چشمم پینه
از همه آینه ها زلف رها کرده تری
می زنند آینه ها سنگ تو را بر سینه
یکسال دیگر هم بدون تو گذشت و من و شعر و تقویم در عبور فصلهای زمینی، تنها هوهوی تکراری بادها را شنیدیم و به اجساد نیمهجان برگها چشم دوختیم. مادر چهار فصل سبز و زرد و نارنجی و سپید فهمیدیم که هیچ رنگی مثل آبی، بوی آرامش نمیدهد و هیچ کرانه بیکرانهای وسعت دریا را ندارد و تو آرامشی در دل داشتی و دریایی در نگاه… این روزها حرکت عقربههای ساعت نیز معنی دیگری دارد و من میدانم که تا آن سپیده موعود، باید به همین عقربهها خیره بمانم و لبهای پُرزمزمهام را با نام آسمانیات معطر کنم. گفتهای که در ضمیر تو هیاهو نیست و مرا با همین کلام کوتاه به دردی عمیق و درونسوز مبتلا کردهای، راستی تا کی باید درد خاموشی را تحمل کنم؟
نمیدانم نسیم صبحگاهی در گوش ریحانههای باغچه چه گفته است که آنها نیز چون من چشم به آسمان دوختهاند، بیقراریشان را بارها دیدهام، اما افسوس که زبان آنها را نمیدانم!
شکفتن شکوفههای بهاری، حرارت کوچههای تابستان، لحظههای رویاگونه پاییز و ابرهای پُربرف زمستان با من از «تو» میگویند!
من و شعر و تقویم تو را حتی در خوشههای انگور نیز دیدهایم و بوی وصل تو را در هیئت فرشتگان شنیدهایم، پیشانی مست دشت، از فوجفوج پرنده عاشق سخن میگوید که از زیارت چشم تو باز میگردند و در نهانخانه یادت، آرام میگیرند. اگر کوه بودم شاید فقط یک روز دوری از تو را تاب میآورم و میبینی که کوه نیام! اما خصلت کوه را میدانم…
هر صبح رایحهات را با مشام جان میشنوم و در این رایحه، چیزی مرا بیش از پیش به سمت خود میخواند و زنبیل عاطفهام را سرشار از تو میسازد، به راستی تو ریشه در عشق داری و ما ـ ساکنان سیاره سرگردانی ـ همه آرزومان این است که ریشههای خود را پاس داریم. یک سال دیگر هم گذشت! با تمام خوبیهایش، بدیهایش، کاستیهایش و من مثل چشمی کنجکاو و بهتزده تو را در تمام ترانههایم، عاشقانه جستجو کردم. گاه ورقپارههایی را که در بایگانی دلم بود، پیش روی دیده گشودم تا شاید لبخندی، ردّ پایی و یا نشانهای از تو لابهلای آن حروف سربی پوسیده پیدا کنم اما نبود!
حتی سیاهمشقهایم به جستجوی تو بودند ای سپیدتر از پیشانی سپیده! و تو با کولهبار تنهاییات، به دورهای دور رفتهای، گفته بودی که حضورت در زمین، مثل تولد جوانه در خاک اتفاق خواهد افتاد و من در پاییز تقویم، در زیر برگهای خشک و روی هم تلمبار شده، بارها تو را مثل اتفاق سبزی زیر آنهمه برگ، التماس کردم اما نبودی! و بدون تو یعنی غربت! و غربت دست کلمات را میبندد…
بارها در بزرگراه خاطرات قدم زدهام و گمنامتر از سایه درختان آن حوالی، نام تو را کاویدهام! بارها در نقطهچینهای شعر شاعر کوچههای شهر، یعنی نسیم به دنبال واژهای آشنا بودهام، واژهای که لااقل به مرز متبرک افاضههای آبیات نزدیک باشد.
آی… شولای صبح به تن! بتاب… و فصل سرد زمینیام را با عطر نفست شکوفا کن!
میدانی اگر نباشی من و شعر پژمردهایم و هیچ روزی در تقویم روشن نیست!
اگر نباشی! غم همهجا را قاب میگیرد و در دل این قاب، تصویری جز افول آرزوهای انسانهای عصر تصویر نیست!
یک سال دیگر بیترانه حضورت گذشت!
و هرکس به زبانی تو را آرزو کرد و چیزی گفت! من و شعر همه آنها را در حاشیه تقویم نوشتهایم!
یک سر سوزن به تو نزدیک شدهام…
به اندازه یک آه سرد، یا به اندازه نفسی گرم! راستی از کدام مسیر میآیی؟ از کدام جاده؟ میدانم! این مسیرها ما را اسیر کردهاند! پیر کردهاند!
نمیخواهم سر درد دل را با تو باز کنم، با تو باید حرفهایی از جنس عشق و انتظار گفت و غمهای زمین را به زمینیان واگذار کرد. راستش حقارت بعضی حرفها به حقارت گوینده و شنونده باز میگردد و در تکلم ما خبری از این حقارت نیست، اگر هم باشد از سوی من است! چراکه بزرگی نام تو را فرهیختگان زمین میدانند و هر که از تو بنویسد یا با تو سخن بگوید خود را به دریا متصل کرده است، هرچند قطرهای ناچیز باشد…
و من و شعر آن قطره ناچیزیم که وصل دریا را میطلبیم و با واژههای کمبضاعت خود به پیشواز فصلی روشن میآییم، امید که از ما بپذیری…
لوح محفوظ خدا! آینگی کن یک صبح
که جهان پر شده از آتش و کفر و کینه
در همه آینه ها نام تو را کاشته ایم
ندبه خوانیم تو را هر سحر آدینه
*اشعار: علیرضا قزوه، حمید هنرجو
مسابقه اینترنتی قصه فدکیه
نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1393
ضمن عرض تسلیت به شما عزاداران و محبین حضرت زهرا سلام الله علیها , به سمع و نظرتان می رسانیم , با تبرک جستن از خطبه فدکیه که به گفته بزرگان دین مملو از معارف اهل بیت (ع) است و مورد تاکید و سفارش بر مانوس شدن با آن است؛ تیم رسانه ای بیت الزهرا (س) در نظر دارد همزمان با فرا رسیدن ایام عزاداری فاطمیه ، اولین دوره مسابقه اینترنتی قصه فدکیه با محوریت خطبه فدکیه حضرت زهرا (س) را برگزار نماید.
علاقه مندان جهت شرکت در مسابقه می توانند با ورود به سایت ویژه مسابقه به آدرس beytozahra.com/fadak ، فایل مربوط به مسابقه را دریافت نموده و پس از مطالعه ، به صورت آنلاین در آزمون مسابقه شرکت نمایند. ضمناً به اطلاع می رساند مهلت شرکت در این مسابقه از ابتدای ایام فاطمیه اول تا پایان ایام فاطمیه دوم می باشد ؛ و در نهایت به نفرات برگزیده از شرکت کنندگان مسابقه ، در سالروز میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها (روز مادر) جوایز ویژه ای اهدا می گردد .
هدایا و جوایز ( ۲۱ نفر) :
کمک هزینه سفر به عتبات عالیات 5/000/000
کمک هزینه سفر به مشهد مقدس 3/000/000
کمک هزینه سفر به قم و جمکران 1/000/000
و اهدای جوایز نفیس دیگر به ۱۸ نفر از برگزیدگان
—————————————————————
دریافت فایل های صوتی خطبه
————————————————————-
دانلود نرم افزار های فاطمیه
نوشته شده توسطرحیمی 27ام اسفند, 1392
با تشکر از http://www.askdin.com
راستی! فاطمیه نزدیک است...
نوشته شده توسطرحیمی 20ام اسفند, 1392سیب ها روی خاک غلطیدند
زیر باران دوشنبه بعد از ظهر
اتفاقی مقابلم رخ داد
وسط کوچه ناگهان دیدم
زن همسایه بر زمین افتاد
سیب ها روی خاک غلطیدند
چادرش در میان گرد وغبار
قبلا این صحنه را…نمی دانم
در من انگار می شود تکرار
آه سردی کشید،حس کردم
کوچه آتش گرفت از این آه
و سراسیمه گریه در گریه
پسر کوچکش رسید از راه
گفت:آرام باش! چیزی نیست
به گمانم فقط کمی کمرم…
دست من را بگیر،گریه نکن
مرد گریه نمی کند پسرم
چادرش را تکاند، با سختی
گفت و از زمین پا شد
پیش چشمان بی تفاوت ما
ناله هایش فقط تماشا شد
صبح فردا به مادرم گفتم
گوش کن ! این صدای روضهء کیست
طرف کوچه رفتم و دیدم
در ودیوار خانه ای مشکی است
مربع
با خودم فکر می کنم حالا
کوچه ء ما چقدر تاریک است
گریه،مادر،دوشنبه،در،کوچه
راستی! فاطمیه نزدیک است…
سید حمید رضا برقعه ای
فراز هایی از یک مثنوی ناتمام
دستی به پهلو دارد و دستی به دیوار
داده ست تکیه مادر هستی به دیوار
هرلحظه دردی تازه داغی تازه دارد
در چشم خود غم های بی اندازه دارد
مثل شبی تیره ست دنیای مقابل
تنها هلالی مانده از آن ماه کامل
گاهی که بر دیوار و در دارد نگاهی
آهی به لب می آورد از درد آهی
لبریز از دردست اما غرق احساس
دستی به پهلو دارد و دستی به دستاس
آه این نسیم با محبت، مادرانه
دستی کشیده بر سر و بر روی خانه
شرمنده احساس او شد خانه داری
با هر نفس آه از در و دیوار جاری
OOO
شب، نیمه شب خسته شکسته، مات، مبهوت
دستی به سر می گیرد و دستی به تابوت
از خانه بیرون می رود ناباورانه
جان خودش را می برد بر روی شانه
خورده گره با گرد غربت سرنوشتش
در خاک پنهان می شود پنهان بهشتش
نفسی علی … آه از دل پر درد او آه
یا لیتها… آه از دل پر درد او آه
OOO
این روزها دستی به سمت ذوالفقار است
یا حبیب الباکین
گفت : در می زنند مهمان است
گفت: آیا صدای سلمان است؟
این صدا، نه صدای طوفان است
مزن این خانهء مسلمان است
مادرم رفت پشت در، اما
گفت:آرام ما خدا داریم
ما کجا کار با شما داریم
و اگر روضه ای به پا داریم
پدرم رفته ما عزاداریم
پشت در سوخت بال و پر، اما
آسمان را به ریسمان بردند
آسمان را کشان کشان بردند
پیش چشمان دیگران بردند
مادرم داد زد بمان! بردند
بازوی مادرم سپر،اما
بین آن کوچه چند بار افتاد
اشک از چشم روزگار افتاد
پدرم در دلش شرار افتاد
تا نگاهش به ذوالفقار افتاد-
گفت: یک روز یک نفر اما…
سید حمید رضا برقعه ای