ای حسین!

      عشق را هم ز تو باید آموخت!

      و مناجات و صمیمیت را !

      و عبودیت را.

      دشت از نام تو عرفان دارد.

      و شب، از یاد تو عطرآگین است.

      دعای عرفه، یک درس جامع خداشناسی نیز به شمارمی رود. اسماء و صفات حق، الطاف و نعمت های خدا، هدایت ها و عنایت های پروردگار، حساب و جزای الهی، یکتایی و بی همتایی خدا و صدها صفت دیگر در این دعا مطرح است. درس های عبودیت و بندگی هم در جمله جمله این دعا نهفته است.

     روش حاجت خواهی و تقرب به خدا و توسل به او و شیوه مؤثر دعا و ادب خاص نیایش هم از آموزه های دیگر این دعای شریف است.

     دعای عرفه، انسان را به رحمت خدا و آمرزش الهی امیدوار می کند. این وعده ای است که خود پروردگار داده است و وعده او خلاف و دروغ نیست.

      وسعت رحمتش شامل همه می شود، به شرط آنکه ما این زمینه و لیاقت را در خودمان پدید آوریم و در دعا، حالت روحی مناسب، تضرّع و ناله، انقطاع و توکل، رجا و توسل، التماس و خواهش داشته باشیم.

     دریایی از انسان های معصیت کار، در عصر روز عرفه، به امید مغفرتش به آستان آن ربّ کریم پناه می آورند. گناهان بسیار است و گناهکاران انبوه، ولی رحمت او از گناه بندگان بیشتر است.

باز هم به سینه آه،

باز هم به لب نوا،

می نهم دوباره روی، سوی قبله دعا

اشک گرم و آه سرد

از دلم حکایتی است

در قنوت صد نیاز
می زنم تو را صدا

گشته ام ز خود رها

با تو عهد بسته ام

در کویر سینه ها، چشمه های «ربّنا»ست.

     هر چه به آخر دعای عرفه نزدیک تر می شویم، تضرّع بنده بیشتر است و امید به عفو خدا افزون تر.

     چشم امید دعاخوان به آستانِ سراسر رحمت خداست که بنده را در غروب عرفه، کامیاب و آمرزیده به خانه و خیمه اش برگرداند:

… «اللّهم اَقبلنا فی هذا الوقتِ مُنجِحین مُفلحین مبرورینَ غانمین …»

     و اینکه … اگر او ناامید برگرداند، به کدام درگاه می توان رفت و نزد چه کسی می توان سفره دل را گشود؟

    باری … دعای عرفه، منظومه عشق و عرفان و منشور دلدادگی و شیدایی و «شرح درد اشتیاق» است،

    تا روح بریده از خدا، بار دیگر به «نیستان» بازگردد و روزگار وصل خویش را بجوید.

     این مراسم در بیت مرحوم آیت الله حاج شیخ علی محمد نجفی بروجردی با حضور طلاب مدرسه محدثه و جمعی از بانوان شهرستان بروجرد و با مداحی حاج مجید یاراحمدی در حالی برگزار گردید که آسمان نیز همراه با نجواگویان دعای عرفه حضرت سیدالشهداء، باران رحمت الهی خود را نثار دست های می کرد که بالا آمده و استغاثه می کردند.

التماس دعا

عید قربان گرچه آیین خلیل آزر است      ملت اسلام را امروز زیب و زیور است

حبّذا عیدى كه سرخ از خون قربانى او      گونه اسلام و روى ملت پیغمبر است

حبّذا روزى كه ابراهیم را در كوى دوست     ذبح اسماعیل از یك گوسفند آسان‎تر است

حاجیان از جان چنان بوسند آن سنگ سیاه      خانه حق را كه گویى خال روى دلبر است

سالى ار یك حج بود مر حاجیان را در حجاز      در خراسان خلق را هر روزه حجّ اكبر است

خانه حق را اگر خواهى بپو راه حجاز      ور بخواهى صاحب آن خانه در این كشور است

اندرین عیدى كه ملت را همه فرّ و بها      از نو آیین سنّت پاك خلیل آزر است

سعى تو مشكور باد و حجّ تو مبرور باد      در حریمى كز شرافت كعبه را تاج سر است

“صبوری”

ما مسلم و برنامه  ما  قرآن است

مليت  ما  به  پايه  ايمان است

عيدى  كه براى  ما  پسنديده خدا

فطر است  و غدير و جمعه و قربان است

عيد قربان جلوه گاه تعبد و تسليم ابراهيميان حنيف است . فصل قرب يافتن مسلمآنان به خداوند، در سايه عبوديت است.

اگر ابراهيم خليل ، در اجراى فرمانپروردگارش ، خنجر بر حنجر اسماعيل مى نهد، اگر اسماعيل ذبيح ، پدر را در اجراى امرخدايى ، تشويق و ترغيب مى كند، اگرشيخ الانبياءدرنهادن كارد بر حلقوم فرزندش ، لحظه اى ترديد و توقف نمى كند؛ همه و همه ، نشانهمسلمانى آن پدر و پسر و شاهد صداقت در عقيده و عشق ، و وفادارى در قلمروبندگى است .

عيد قربان ، مجراى فدا كردن عزيزترين يعنى خدا است .

عيدقربان ، مجراى فيض الهى و بهانه عنايت رحمانى به بندگان مومن ومسلم ومطيع است .

قربانى تو در اين چيست ؟

در راه خدا، چه چيزفدا مى كنى ؟

با چه وسيله، به استان پروردگار،تقرب مى جويى ؟ و كدام فديه را به قربانگاه صدق ، عشق ، اخلاص و وفا مى آورى؟

براى اولياء الله عيد قربان مجمع الشواهد صدق درگفتار، كردار، ادعا و عمل است . تو نيز، اگر بتوانى رضاى خويش را فداى رضاى حق كنى، اگر بتوانى از خواسته دل در راه خواسته دين چشم بپوشى ، اگر بتوانى ازداشته هاوخواسته ها بگذرى ، آنگاه ، به مرز عبوديت وبه حوزه قربانگاه قدم نهاده اى .

صفحات: 1· 2

      قربانی کردن طبق نص صریح آیه 37 سوره حج، نشانه تقوی و فدا کاری در راه بینوایان و فقراست. عید قربان از منظرگاه‌های خاصی قابل تماشا و حظ بصر است اما زیباترین و نزدیکترین منظر را نسبت به جان آدمی و عید قربان، عرفان برقرار کرده است. عید قربان که همان کشتن نفس اماره معرفی شده تجلی جمال الهی است. حج گذار که در تماشای این مسیر الهی است می‌خواهد از احرام خارج شود و بار دیگر چون میهمانی از راه بعید به طبیعت مادی ما پا می‌گذارد.

 برخیز و به میدان رو          در حلقه رندان رو

رو جـانـب مهمان رو          کـز راه بـعـید آمد

پراهمیت بودن عید قربان

     دین‌پژوهان معاصری که به پژوهش و کاوش در ادیان ابتدایی مشغول هستند چندین ویژگی مشترک را میان ادیان ابتدایی برمی‌شمارند که یکی از این ویژگی‌ها، قربانی کردن است. شاید بتوان گفت انجام و اهدای قربانی یکی از اساسی‌ترین پایه‌های پیدایش دیگر ارکان مذهبی باشد. قربانی کردن در دین اسلا‌م بسیار پراهمیت تلقی شده است. تا جایی که یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان نیز به این نام خوانده می‌شود. این عید و مراسم، از زوایای گوناگون دینی، عرفانی، فلسفی و اجتماعی قابل بررسی و تبیین است در قرآن آمده است که: ان اول بیت وضع للناس للذی ببکه مبارکا  همانا نخستین خانه‌ای که برای مردم بنا نهاده شد، خانه پربرکتی است که در مکه قرار دارد و این خانه الهی که کعبه نام دارد، زیارتگاه اهل ولی است که به حکم خداوند تبارک در سوره آل عمران بر هر کسی که توانایی رفتن بدان را داشته باشد واجب است.

     حج بعد از نماز، روزه و زکات چهارمین رکن دین محسوب می‌شود و همانگونه که درباره قربانی که خود یکی از اعمال حج است، گفته شد، خود حج نیز از منظرهای گوناگونی قابل شناخت است.

صفحات: 1· 2

     مراسم معنوی دعای پر فیض عرفه در روز نهم ذی الحجه ، پنج شنبه 4/آبان/91 ساعت 15 الی 17 با حضور مداح اهل بیت علیهم السلام حاج مجید یاراحمدی در بیت مرحوم آیت الله حاج شیخ علی محمد نجفی بروجردی (ره) برگزار می گردد.

     پس از قرائت دعا نیز ذکر توسل در رثای حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام  انجام می شود.

     شرکت برای عموم بانوان آزاد می باشد.

زمان: روز پنج شنبه 91/08/04 ( عصرروز نهم ذی الحجه) از ساعت 15 الی 17

مکان: بیت مرحوم آیه الله شیخ علی محمد نجفی بروجردی (ره)

     روز نهم روز عرفه و از اعیاد عظیمه است اگرچه به اسم عید نامیده نشده است.

     عرفه روزى است كه حق تعالى بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فرا خوانده و سفره های جُود و احسان خود را براى ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده‎تر و خشمناك‎ترین اوقات خواهد داشت و روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را شنید كه از مردم تقاضای کمک مى‎نمود. امام به او فرمود: واى بر تو آیا در این روز از غیر خدا تقاضا مى‎كنى؟ حال آن كه در این روز امید مى‎رود که بچه‎هاى در شكم هم از فضل خدا بی نصیب نمانند و سعید شوند.

براى این روز اعمالی ذکر شده است:

1. غسل که مستحب است قبل از زوال انجام شود .

2.زیارت امام حسین علیه السلام ،

صفحات: 1· 2

دانلود مداحی به مناسبت شهادت حضرت مسلم با مداحی حاج علی جنانی

مراسم عزاداری شب شهادت حضرت مسلم علیه السلام 1390  با نوای حاج سید مهدی میرداماد

مسافر تنهای صحرا ، یه نیم نگاهی هم به ما کن - مناجات حضرت اباصالح المهدی علیه السلام

روضه حضرت مسلم علیه السلام

کوفه سر فصل خزان است کجا می آیی - روضه حضرت مسلم

دارم بارون توی چشمام ، شوق پرواز بین پرهام - زمینه

قسم بر روح مادرت آقا برگرد - سنگین

ذکر لب نوشیدن آبم سلام بر حسینه - واحد

یه عاشق ، به جرم بی گناهی ، صدا میزد خداشو - شور

مراسم عزاداری شب شهادت حضرت مسلم علیه السلام  با نوای حاج محمود کریمی

 دیده به تیغ دوختم ابی عبدالله 

 مردی غریب و تنها تو کوچه سرگردونه 

 روضه حضرت مسلم (ع) 

 روضه حضرت مسلم (ع) 

 غم تو چشمام برا آقام دلم پر از خون ( زمینه ) 

مراسم عزاداری شب شهادت حضرت مسلم علیه السلام  با نوای حاج حسین سیب سرخی

میا میا کوفه ای حسین جان ( زمینه )

   تو ای کوفه سراسر محنت و رنج و دردی ( واحد ) 

 من فرستاده زاده حیدرم ( واحد ) 

در این کوفه میون این مردم ( زمینه ) 

 سفیر پور زهرایم ( واحد ) 

 توی این شهر غریبی شدم آواره و تنها

مراسم عزاداری شب شهادت حضرت مسلم علیه السلام  با نوای حاج محمدرضا طاهری

توی خلوت شبای کوفه 
 یا مولا میا به کوفه 

یوسف زهرا بیا ببین که چه خبره کوفه 

کلیپ عزاداری شب شهادت حضرت مسلم علیه السلام

 مى بينمت اى سفير سفر انقلاب كه سفارتت راآغاز كرده اى ، دعوتى كه هيجده هزار دعوتنامه داشته است ، و در بيابانهاى تفديده ،راه مى سپرى و پرچم فراز مند نهضت ازاد يبخش حسين عليه السلام را بر دوش مى كشى ونستوه و استوار، با طنين گامهاى قهرمانانه ات ، سكوت سرد و مرگ افزاى چندين ساله تاريخ اسلام را درهم مى شكنى.

 جوانمردى ، وفا، و دريا دلى به تو ايمان آورده اند و ارزشها، هرگز، پاسدارى ، پايدارتر از تو نديده اند.
        آن شب ، كه باغافلگيرى و ترور عامل دشمن ، فقط و فقط براى ارزشها، به مخالفت برخاستى ، همه خصلتهاى آسمانى ، بنده ارزش خريد تو شدند. آرى وفا از اينكه چون توئى را در كوفه ، شهر بى وفايان ، در كوى بى وفايى مى ديد، شرمسار بود و اين آزرم را كه از حضور وفامرد ترين يار ابا الاحرار در آن خلوت خالى از مردانگى و غيرت ، احساس مى كردنم ى توانست پنهان كند.

 اى الگوى بزرگ مقاومت ، اى اسوه صبر و استوارى ، از آن لحظه هاى خون و خشم ، شمشير و تكبير، و روياروئى نا برابرنورو ظلمت چه بگويم كه كار و كارزار از جنگ تن به تن گذشته بود و تبديل به جنگ تن به تن ها شده بود.

 رزم حماسه آفرين تنى تنها و دور از ديار با تن ها و گرگهايى تا دندان مسلح ، با نگهبانان اشرافيت وحافظان شيطان.

صفحات: 1· 2

چرا شهر اين چنين ترسيده است ؟

خانه ها و ديوارهايش از ترس ‍ مى لرزند… كجاست شكوه از دست رفته كوفه ؟…

كجاست هيبت ديرين كوفه ؟…

آيا به فراموشى سپرده است كه روزى پايتخت بوده است ؟!

     مرد غريبى كه شب قبل ، هزاران نفر بر گرد او جمع شده بودند، پرسان است …

هم اكنون در كوچه هاى شهر، هراسان مى گردد…

هيچ كس ‍ نيست كه او را راهنمايى كند…

آيا او در مسؤ وليتى كه بر دوش دارد شكست خورده است ؟  او سفير حسين به كوفه يعنى پايتخت عظمت فراموش شده است .

كجايند آنانكه با وى براى انقلاب ، دست بيعت داده بودند؟…

كجايند آن همه شمشيرها و سپرها و آن همه كلماتى كه شبيه به برق آسمان و صداى رعد بودند؟!

چه شد كه آن ارتش بيست هزار نفرى ، اكنون مانند موش هايى شده كه از ترس به سوراخ خزيده و در دل زمين پنهان گشته اند؟!

صفحات: 1· 2

     تمثيل حج، تمثيل آفرينش انسان است، و تو، اي انسان، اي آنکه مشتاقانه با لقاء محبوب شتافته‌اي.
      اينجا، تمثيل مرگ است، که فرمود:

     «موتوا قبل ان تموتوا» و اين کفن است که مي‌پوشي تا پيش از آنکه مرگ ترا دريابد، تو با پاي خويشتن به مقتل عشق بشتابي و به مذبح معشوق. و چه مي‌گويي؟

     …لبيک اللهم لبيک،

     اکنون به ميقات آمده‌اي، و تمثيل ميقات، تمثيل وعده‌گاه قيامت، است که فرمود:

     «قل ان‌الاولين و الاخرين لمجموعون الي ميقات يوم معلوم»

    و اکنون تو به ميقات آمده‌اي و اينجا باب ورود به حرم کبريايي است،

     اي آنکه از خود به سوي خدا گريخته‌اي و به نداي آسماني «ففروا الي‌الله» لبيگ گفته‌اي، ورود به حرم کبريايي، بي‌احرام جايز نيست.

     و تو نخست بايد باطن را از حب ماسوي‌ الله تطهير کني،

     و اين‌گونه لباس عصيان را که شيطان بر تو پوشانده است، از تن برآوري و لباس ورود به حرم عشق بپوشي،

     و تمثيل احرام همين است، سفيد است، چرا که کفن است،و دوخت و آرايش ندارد، چرا که لباس تقوي‌است.
      رنگها از رخساره ها پريده است، و… دلها در سينه مي‌لرزد،‌ و…. صداها در گلوها پيچيده است… چرا که لحظه تشرف نزديک است، و دعوت‌ها به اجابت رسيده و حضرت حق (جل و علا) ترا به حرم خوانده است.

بشتاب، بشتاب، اي از خود گذشته، به سوي خدا بشتاب.

لبيک اللهم لبيک،

لبيک لا شريک لک لبيک، 

ان‌الحمد و النعمه لک و الملک

لا شريک لک لبيک.