در این نرم افزار متن کتاب احکام ویژه (600 مسئله كثير الابتلاء) مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی) با قابلیت های زیر وجود دارد:
1- ارائه سرفصل ها در درختواره به منظور سهولت دسترسی به موضوعات
2- قابلیت جستجو در درختواره موضوعات
3- قابلیت جستجوی پیشرفته (کل عبارت و یا عبارت به صورت عطفی و فصلی) در کل مسائل
4- قابلیت نشان گذاری مسائل و ایجاد فهرست مربوطه

دانلود نرم افزار مسائل مبتلی به / نسخه 1.0 اندرويد

حضرت زين العابدين - عليه السلام - مى فرمايند:

حق راهبر و مدبر زندگانى روحى تو اين است كه:

از او تجليل كنى ،

مجلس و محفل او را گرامى دارى ،

به سخنان او كاملا گوش فرادهى

و با چهره اى گشاده به وى روى آورى ،

صدايت را هنگام گفتگو بلند نكنى ،

اگر كسى از او سؤ ال كرد، در پاسخ دادن به آن پيشدستى نكنى و بگذارى خود او آن پرسش را شخصا پاسخ دهد،

اگر كسى نزد تو از او به بدى ياد كرد بايد در مقام دفاع از او برآيى ،

از او عيب پوشى كنى و خوبيهاى او را به ديگران اظهار نمايى ، با دشمنان همنشينى و با دوستانش دشمنى مكنى._{[راه و رسم زندگى ، از نظر امام سجاد (عليه السلام) ترجمه رساله حقوق ، على غفورى]}

به عنوان تمرین عملی از الآن شروع بکنیم و با هر کسی که می خواهیم حرف بزنیم و هم چنین در کارهای شخصی، قبل از انجام آن کمی فکر بکنیم که واجب است یا حرام .

در قرآن شریف از اولیای خدا بسیار بحث شده است . اولیا و دوست داران خدا، در روایات و به تفسیر مفسرین، این چنین معرفی شده اند:

اولیای خدا; کسانی هستند که به دو مقوله ی واجب و حرام شناخت دارند و خیلی خوب واجبات را انجام و محرمات را ترک می کنند .

قرآن کریم در هشتاد و پنج جا از «ایمان » و «عمل صالح » بحث کرده است . یکی از معصومین ^{علیهم السلام} می فرمایند:

مراد خدا از «عمل صالح » در قرآن، انجام واجب و ترک حرام است و این نمایان گر اهمیت و اعتبار انجام واجب و ترک حرام در محضر حق تعالی، انبیا و اولیای الهی است .

در چهارده جای قرآن از «لا خوف علیهم و لا هم یحزنون; اولیای خدا که بر آن ها حزن و خوفی نیست » بحث شده است . در مورد این آیه، وقتی به روایات و تفاسیر مراجعه می کنیم که مراد آیه ی شریفه ی «لا خوف علیهم و لا هم یحزنون » چه کسانی هستند، می فرماید:

مراد کسانی اند که واجباتشان را انجام می دهند و محرماتشان را ترک می کنند، این افراد اولیای خدا هستند .

ادامه »

باید برای رشد معنوی تمرین داشته باشیم،

بدون تمرینهای سخت نمیتوان به خدا مقرب شد.

محور تمرینها اطاعت از خداست

بخصوص در زمینه هایی که مخالف دوست داشتنی های آدم باشد.

پس از مدتی تحمل سختی و اعتماد به وعده های خدا، روحیه ای لطیف پیدا خواهیم کرد؛

به شرطی که آن را با غرور از بین نبریم.

پیام های معنوی روزانه از استاد پناهیان

از کوچه های ذی قعده عطر حضورت می وزد

کوچه به کوچه می گذرم، هر روز را

ده روز را

ناگهان پیچک های امید از پنجره هایی سبز به دور دستانم می پیچد.

بهجتی سبز وجودم را فرا می گیرد پنجره مرا به خود فرا می خواند.

از یازدهمین منزل فرود می آیم. به پنجره خیره می شوم و دریچه هایی که در سپیدی پروانه های شادی قاب شده است

طنین ترانه میلاد به گوش می رسد این ترنم شادی فرشتگان است یا … نمی دانم!

می دانم، آمده ای شهر را پر از بشارت پرنده و پروانه و بهار کنی.

ادامه »

هرگاه سختی ها افزایش یافتند، شما بیش از همیشه امیدوار باشید؛

زیرا وقتی شدّت سختی ها به نهایت برسند و حلقه های بلا و گرفتاری تنگ تر شوند، گشایش و راحتی فرامی رسد.^{(نهج البلاغه، کلمه قصار 351.)}

سختی ها سیر صعودی دارند؛ آرام، شروع می شوند و سپس شدّت می یابند و پس از آن، به پایان رسیده و دوران فرج فرا می رسد. آن گاه که همه راه ها بسته شوند، نشانه های فرج، آشکار می شود. بدانید که هرچه فشارها افزایش یابند، در حقیقت، شما به پایان دوره سختی نزدیک شده اید.

پس نه تنها سختی، مایه امید است، افزایش آن نیز مایه امید بیشتر است. به همین جهت است که هرگاه فشارها بر رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} بیشتر می شد، ایشان امیدوارتر می شد. سخت ترین دوران برای آن حضرت، جنگ احزاب بود؛ اما در همین جنگ، ایشان نوید پیروزی مسلمانان بر امپراتوری های فارس و روم را دادند و جالب این جاست که برخی از منافقین می گفتند:

« او ما را مسخره کرده است. ما جرئت نداریم که چند قدمی از سپاه، فاصله بگیریم، آن گاه او وعده فتح ایران و روم را می دهد!». این سخنان، ناشی از ناآگاهی و بی ایمانی است. شدت گرفتن سختی ها نشانه نزدیک شدن شما به پایان دوران محنت است.

روزگاری خانمی خدمت امام صادق ^{علیه السلام} رسید و با ناراحتی گفت: «فرزندم به سفر رفته و علاقه شدیدی به وی دارم و تاکنون برنگشته است». حضرت، وی را به صبر فراخواند. مادر نیز کمی آرام گرفت و رفت. چندی بعد، دوباره بازگشت و بار دیگر، حضرت وی را به صبر فراخواند. بار سوم که بازگشت، به شدّت اظهار ناراحتی کرد و گفت: «مرا به صبر فرامی خوانی درحالی که طاقتم تاب شده است!». حضرت به وی فرمود: «به منزل برو! فرزندت آمده است». وی پس از این که به خانه رفت و فرزند خود را دید، خدمت حضرت بازگشت و پرسید: «از کجا دانستید که فرزندم بازگشته است؟». حضرت به وی فرمود: «وقتی گفتی صبرم تمام شده است، فهمیدم فرزندت آمده است؛ زیرا وقتی صبر انسان تمام شود، فرج فرا رسیده است.( ^{ارشاد القلوب، ج 1، ص 150.)}

شدت گرفتن سختی ها به معنای پایان یافتن رنج و دشواری است.

پس باید بیش از همیشه امیدوار بود.

_{پایگاه حوزه}

مهربان بودن یعنی از خودگذشتگی.

آدم خودخواه نمیتواند مهربان باشد.

مهربانی آدم خودخواه مکر است، چون او میخواهد برای رسیدن به دوست داشتنیهای نفسانی خود به دیگران مهربانی کند.

یک مهربان واقعی هیچوقت نامهربان نمیشود.

کسی که پس از مدتی نامهربان میشود یا خودخواه بوده یا خودخواه شده است.

پیام های معنوی روزانه از استاد پناهیان

هرگز تصور نکنید مشکلی که هم اکنون گریبانگیر شماست، تا ابد، همراهتان خواهد ماند. بدانید که سختی، پایدار نبوده و پایان پذیر است.

جابربن عبداللّه انصاری می گوید: روزی همراه بیش از سیصد نفر از رزمندگان اسلام، از جانب رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} به مأموریتی اعزام شدیم. چون توشه راهمان اندک بود، برخی گفتند که برگردیم و این نکته را به ایشان گوشزد کنیم. چون چنین کردند، رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} پس از این که فرمود:

«اگر آذوقه بیشتری داشتم، حتماً به شما می دادم»،

این آیه را تلاوت نمود:

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يسْرًا * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يسْرًا^{(الشرح5/6)}

پس [بدان که] با دشواري آساني است/آري با دشواري آساني است.

بدانید که سختی ها هرگز در خانه زندگی شما «ساکن» نخواهند شد.

اگر سختی و گرفتاری وارد زندگی شما شود، به دنبال آن و از همان راه، راحتی وارد شده و آن را خارج می کند.

خداوند متعال، خود به حضرت موسی ^{علیه السلام} فرموده است:

«من رحمانم؛ رحمان همه زمان ها که… پس از شدّت و سختی، راحتی و آسایش می آورم».

به همین جهت، رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} به فضل بن عباس که هدیه ای برای ایشان آورده بود، فرمود:

«بدان که یاری خداوند، همراه صبر است و گشایش در کارها، همراه گرفتاری است و راحتی، همراه سختی».

پس مطمئن باشید که سختیِ دنیا پایان پذیر است.

فکر سختی دنیا را به خاطر راحتی آینده از ذهن خود خارج سازید.

چشم انتظار لحظه های روشن و سبز باشید. داشتن تصویر روشنی از آینده و برخورداری از روحیه انتظار، چراغ امیدتان را روشن نگه داشته و نخواهد گذاشت ناامیدی، شما را تهدید کند. داشتن حالت انتظار، خود، گشایش و فرج است.

کسی که حالت انتظار نداشته باشد، آینده را تاریک و همه راه ها را بسته می بیند و این خود، رنج وی را چند برابر می کند؛ اما اگر کسی به حالت انتظار، دست یابد، بن بست یأس را شکسته و به آینده، امیدوار خواهد بود. پس سعی کنید به آینده بیندیشید و حالت انتظار را در خود تقویت نمایید.

^{پایگاه حوزه}

یا صاحب الزمان

چقدر شبیه یعقوب؛
هر دو کور شدیم،
او از گریستن و من از نگریستن بر یوسف…

شوق من قاصد بی درد کجا میداند      آنقدر شوق تو دارم خدا می داند

یابن الحسن

در سینه دلم گم شده تهمت به که بندم

غیر از تو در این خانه کسی راه ندارد