«تدبّر» از ريشه «دبر»، به معنى پشت سر و عاقبت چيزي است.^[1]

بنا بر اين تدبر يعنى بررسى نتائج و عواقب و پشت و روى چيزى مى‏ باشد. انديشيدن در پشت و ماوراء امور كه «ژرف انديشى» و «عاقبت انديشى» را نظر دارد كه نتيجه‏ اش كشف حقايقى است كه در ابتداى امر و نظر سطحى، به چشم نمى‏ آيد.
در برخي آيات خداوند به تدبر در آيات سفارش و كساني را كه در آيات تدبر نمي كنند مذمت كرده است:

«أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الْأَوَّلِينَ»[2]

«أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها»[3]

«أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً»[4]

با دقت نظر در آيات معلوم مى‏ گردد كه «تدبر» غير از «تفسير مصطلح» يا «تفكر كردن» در آيات الهي مى‏ باشد و ميان آن ها تفاوتهاى بارزى وجود دارد. ابتدا به بيان تفاوت تفسير و تدبر مي پردازيم:

در «تدبر در قرآن» همه اقشار مردمى در هر رتبه از فهم و درك، و مراتب علمى و روحى كه باشند، شركت دارند و صرف بهره‏ مندى از ترجمه، براى اصل تدبر كفايت مى ‏كند حال آنكه «تفسير» به مجتهدين در فهم قرآن، اختصاص دارد كه حداقل به «كليدهاى علمى تدبر» مجهز مى ‏باشند.
در «تدبر»، فكر و دل هر دو شركت دارند ليكن «تفسير» جريانى است فكرى كه لزوما، با جريان قلبى همراه نيست.
در «تدبر» ژرفاى آيات و نتايج و پى آمدها و لوازم آيات مورد بررسى واقع مى‏ شود حال آنكه در «تفسير» اين مسائل لزوما پيگيرى نمى‏ شود.

ادامه »

حضرت امام باقر:

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ رَمَضانَ، وَالصّائِمونَ فيهِ أضيافُ اللّهِ وأهلُ كَرامَتِهِ
ماه رمضان، ماه رمضان! روزه‌داران در آن، ميهمانان خدا و اهل كرامت الهی‌اند.

^{فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۲۳ ،ح ۱۳۰}

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَينَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيامٍ أُخَرَ يرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيسْرَ وَلَا يرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ^{(البقرة/185)}

ماه رمضان [همان ماه] است که در آن قرآن فرو فرستاده شده است [کتابي ] که مردم را راهبر و [متضمن] دلايل آشکار هدايت و [ميزان] تشخيص حق از باطل است پس هر کس از شما اين ماه را درک کند بايد آن را روزه بدارد و کسي که بيمار يا در سفر است [بايد به شماره آن] تعدادي از روزهاي ديگر [را روزه بدارد] خدا براي شما آساني مي‏خواهد و براي شما دشواري نمي‏خواهد تا شماره [مقرر] را تکميل کنيد و خدا را به پاس آنکه رهنمونيتان کرده است به بزرگي بستاييد و باشد که شکرگزاري کنيد.

نسخه کامل تفسير نور(حجت الاسلام قرائتي) - اندرويد

دانلود متن کامل تفسير نور به صورت PDF بر اساس سوره هاي قرآن

 التماس دعا 

منبع: پایگاه درسهایی از قرآن

يا أَيُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقناكُم مِن ذَكَرٍ وَأُنثىٰ وَجَعَلناكُم شُعوبًا وَقَبائِلَ لِتَعارَفوا ۚ إِنَّ أَكرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أَتقاكُم ۚ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ^{﴿سوره مبارکه الحجرات آیه ۱۳﴾}

ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛

(اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!

تقوا ، ملاک برتری انسانها

     اسلام، افراد را به اخوّت و برادری، انسانها را یکی دانستن، بین آنها تبعیض قائل نشدن، نژادها را مایه‌ی تمایز بشر نسبت به یکدیگر قرار ندادن، برای ملتی برتری و رفعت طبیعی و ذاتی بر ملت دیگر قائل نشدن، دعوت می‌کند.اسلام به گرامی بودن پرهیزکاران دعوت می‌کند. ملاک برتری، تقواست.

تقوا، یعنی مراقب رفتار خود بودن؛ زیر پای خود را نگاه کردن؛ با توجّه به مرزهای الهی، برنامه‌ی زندگی ریختن. اینها مربوط به یک زمان خاص نیست و بشرِ امروز هم به همین چیزها نیاز دارد. علم و مدنیّت بشر هرچه پیشرفت کند، همین چیزهاست که مایه‌ی سعادت اوست. امّت اسلامی باید به این امور توجّه کند و اینها را بخواهد و برای آنها تلاش نماید. اینها به اراده و عزم راسخ در میان ملتهای مسلمان و مسؤولان و سران کشورها - کسانی‌که زمام امور را در کشورها در دست دارند - احتیاج دارد. بیانات در دیدار کارگزاران نظام۱۳۸۲/۰۷/۰۲

ادامه »

اعوذبالله من الشيطان الرجيم

بسم الله الرحمن الرحيم

قال الله تعالى :

و عباد الرحمن الذين يمشون على الارض هونا و اذا خابطهم الجاهلون قالوا سلاما (416).

از صفات بندگان خداوند رحمن يكى آن است كه سخنشان با دشمنان نيز سالم و ناآلوده است چه رسد به گفتارشان با دوستان .

آنان به وسيله رياضات و مجاهدات نفس ، سخنانشان سلامت يافته و اين سلامت از سلامت قلب ايشان منشاء گرفته است و عموما سلامت جوارح آدمى جز با سلامت قلب ، حاصل نمى گردد كه قلب در حقيقت ، فرمانرواى بدن است و سلامت و بيمارى آن از اعمال جوارح ظاهر مى گردد.

حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمايد: المرء مخبو تحت لسانه يعنى :

آدمى و شخصيت او در پشت زبانش پنهان است كه مدار انسانيت به نفس است و خاموش ‍ نشسته و كفر و ايمان ، صلاح و فساد، زهد و حرص ، و تواضع و تكبرش نهان و مستور است . اما چون به سخن آمد، حالش معلوم و آشكار مى گردد. اهل ظاهر جز ظاهر را در نمى يابند ولى اهل باطن ، امور باطنى را نيز درك مى كنند كه فرموده اند: اتقوا من فراس المؤ من فانه ينظر بنورالله يعنى از هوشيارى اهل ايمان انديشه كنيد كه مؤ من به نور خداوند مى نگرد و نيز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود:

ما اضمر احدكم شيئا الا ظهره الله فى فلتات لسانه و صفحات وجهه يعنى :

هيچ كس نيست كه امرى دردل خود پنهان دارد مگر آنكه خداوند: را در گفتار ناخود آگاه و در صفحه رخسارش هويدا و آشكار خواهد فرمود و اين سخن ، موعظه اى بزرگ است تا آنكه امرى را در قلب خود، پنهان نداريم كه شناعت آن از گفتارمان كه خود ترجمان قلب است ، ظاهر گردد… چه بسا كه در مجلسى وقتى ذكر حق به ميان مى آيد، بعضى گرفته و ملول مى شوند و چون صحبت دنيا مى شود مسرور و مبتهج مى گردند و آثار بشاشت در صورتشان ظاهر ميشود. حق متعال مى فرمايد: ام حسب الذين فى قلوبهم مرض ان لن يخرج الله اضغانهم و لتعرفنهم .

ادامه »

روایت از موسی‌بن‌بکر است.

می‌گوید: «كُنّا عِنْدَ اَبِي عَبْدِ اللهِ علیه السلام» ما در حضور امام صادق علیه السلامبودیم.

«فَقالَ‏ رَجُلٌ‏ فِي‏ الْمَجْلِسِ‏ اَسْاَلُ‏ اللهَ‏ الْجَنَّةَ» کسی از حضّار که در حضور امام صادق علیه السلام بود، عرض کرد: من از خدا بهشت را می‌طلبم و درخواست می‌کنم.

«فَقالَ اَبُو عَبْدِ اللهِ علیه السلام اَنْتُمْ فِي الْجَنَّةِ فَاسْاَلُوا اللهَ اَنْ لا يُخْرِجَكُمْ مِنْها» امام صادق علیه السلام فرمودند:

شما همین الآن در بهشت هستید.

می‌خواهید دعا کنید، دعا کنید که خدا شما را از بهشت بیرون نبرد؛

و الاّ شما همین الآن در بهشتید.

«فَقُلْنا جُعِلْنا فِداكَ نَحْنُ فِي الدُّنْيَا» ما به امام صادق علیه السلام عرض کردیم: یابن‌رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و سلّم! ما الآن در دنیاییم. کجا در بهشتیم؟!

«فَقالَ اَلَسْتُمْ تُقِرُّونَ بِاِمامَتِنا» امام صادق علیه السلام فرمودند:

آیا شما اقرار به ولایت و امامت ما ندارید؟ «قالُوا نَعَمْ» همه‌ی جمعیت عرض کردند: آری، ما معتقد به امامت شما هستیم.

«فَقالَ هـٰذا مَعْنَى الْجَنَّةِ الَّذِي مَنْ أَقَرَّ بِهِ كانَ فِی الْجَنَّةِ» امام صادق علیه السلام فرمودند:

معنای آن بهشتی که شما دنبال آن هستید، همین بهشت ولایت است.

هرکس به امامت و ولایت ما اقرار کند،

او فِی‌الواقع «فِی الْجَنَّةِ» است. «فَاسْاَلُوا اللهَ اَنْ لا يَسْلُبَكُمْ» [1]

از خدا تقاضا کنید که این ولایت را از شما سلب نکند و شما از توفیق اقرار، اعتقاد و باور نسبت­­به امامت و ولایت ما اهل‌بیت محروم نشوید وگرنه اصل بهشت اعتقاد به ولایت ماست.

ادامه »

در هر کاری و در رسیدن به هر هدفی و به هر کمالی،

هم سعی و کوشش لازم است و هم دعا

انگیزه دعا این است که چون بشر از هر نظر ناتوان محض ، بیچاره ، ضعیف ، نادان و … بوده و از طرفی در محیطی زندگی می کند که محلّ حوادث و هدف بلاها و عوارض جسمی و روحی و دچار اذیّت های مخلوق انسانی و حیوانی درونی و بیرونی می باشد و با توجّه به اینکه آرزوی او ترقّی و تکامل و رسیدن به کمالات دنیوی و اخروی است و بالاترین هدفش آنست که به درجه اعلای از انسانیّت و عبودیّت برسد، چاره ای ندارد جز آنکه به ذیل عنایت خدایی چنگ زند که از هر نظر قادر و غنی و عالم و محیط بر همه چیز و غالب بر هر چیز و مسلّط بر هر چیزی باشد و باید دست گدایی را به سوی او دراز کرد، گرچه دارای نیروهای چشمگیری که خود آنها هم از خداست ، باشد . پس کسانی که عقیده مندند که باید فقط کار کرد ، نه دعا ، تهیّه قوا نمود ، نه دعا ، باید جنگید و در جبهه رفت و ترتیب قشون و لشکر داد نه دعا ، مغازه باز نمود و سرمایه تهیّه کرد ، نه دعا ، باید درس خواند و زحمت کشید نه دعا و … بسیار در اشتباهند .

چنانکه افرادی که می گویند باید فقط دعا کرد تلاش بدرد نمی خورد، قیام فائده ندارد ، جنگ و رزم جز زیان چیزی عائد ما نمی کند، عالم شدن با درس و زحمت نیست ، تحصیل ثروت با کسب و تجارت نمی باشد و خلاصه رسیدن به کمالات با رنج و تلاش نیست در اشتباهند .

ادامه »

انسان ها از دو طرف بالا و پایین راه دارند. از بالای سر اگر دست به دعا برداشتند یا به سجده افتادند، اینها می‌توانند از شر شیطان نجات پیدا کنند.

آیت الله محمدی ری شهری با اشاره به خطرناکترین گمراهان از نظر قرآن گفت: خطرناکترین شیاطین انس، رهبران سیاسی و دینی فاسد هستند.

آیت ‌الله محمدی ری شهری در ادامه موضوع جلسات گذشته که به تفسیر فراز پایانی سوره حمد اختصاص داشت،گفت:

از خداوند می‌خواهیم که به ما توفیق بدهد تا راه درست زندگی را انتخاب کنیم و در راه کسانی که مورد غضب قرار گرفته‌اند، قرار نگیریم. در آخرین فراز نیز می‌گوییم در راه گمراهان نیز قرار نگیریم.
وی در تفسیر «الضَّالِّینَ» افزود:

تاکنون مباحثی را مطرح کرده‌ایم. ضلالت یعنی انحراف از راه درست زندگی که ضلالت ابتدایی و کیفری داریم. بحث ما در مطلب سوم است که چه کسانی گمراه بودند که ما نباید از راه آنها برویم. قرآن می‌گوید که بیشتر گذشتگان گمراه بودند.
وی اظهار کرد: گروه‌های خاصی در قرآن مطرح شده به عنوان گمراه، مثل بت پرستان، گوساله‌پرستان، پیروان شیطان، کافران، هواپرستان، فاسقان، مجرمان و …؛ اینها گروه های مختلفی هستند که در قرآن به عنوان گمراه مطرح شده اند. ‎
این مفسر قرآن به خطرناکترین گمراهان از نظر قرآن اشاره و عنوان کرد: در آیه 112 سوره انعام این مطلب بیان شده است:

«وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِي عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يفْتَرُونَ»^{(الأنعام/112)}
و بدين گونه براي هر پيامبري دشمني از شيطانهاي انس و جن برگماشتيم بعضي از آنها به بعضي براي فريب [يکديگر] سخنان آراسته القا مي‏کنند و اگر پروردگار تو مي‏خواست چنين نمي‏کردند پس آنان را با آنچه به دروغ مي‏سازند واگذار.

هر پیامبری دشمن داشت و مکتب انبیا در هر مقطعی دشمن داشته است. خطرناکترین دشمنان پیامبران شیاطین انس و جن هستند.

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظّالِمينَ »^{(شوری- 40)}

كيفر بدى، مجازاتى است همانند آن؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد!

ادامه »

جناب مستطاب سرور ارجمند حضرت حجه الاسلام سعید نجفی بروجردی دامت برکاته(موسس محترم حوزه علمیه بروجرد) و جناب آقای علاء الدین بروجردی(نماینده محترم بروجرد در مجلس شورای اسلامی)

درگذشت نابهنگام خواهرزاده برومند و فرهیخته تان مرحوم دکتر امیر معتمدی موجب اندوه خاطر و تالم فراوان گردید. چنین پرواز نابهنگام از سجاده ی نماز به سوی باغ های ملکوت ما را در بهت تماشا فرو برده است.بی شک، فضایلی که آن مرحوم از پدر انقلابی و تلاشگر خود شهید غلامعلی معتمدی و فعالیت خود در عرصه های خدمت رسانی و یاری نیازمندان کسب کرد، توشه ای شایسته برای وی در سرای باقی و جوار حق تعالی است.

طلاب ،اساتید و کادر حوزه علمیه محدثه( سلام الله علیها) این ضایعه دردناک را به شما و خانواده داغدار و محترم تسلیت گفته، از درگاه حضرت سبحان برای آن مرحوم غفران واسعه الهی و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسالت دارد.

برای ایشان در سرای باقی همقرانی با پدر شهیدشان و همنشینی با اهل صدق و راستی، همچنانی که خود از این دست زیست، مسئلت داریم.

 بر اساس اطلاعیه جمعیت هلال احمر، «دکتر امیر معتمدی فرزند شهید والامقام مهندس غلامعلی معتمدی از شهدای هفتم تیر و معاون آموزش و پژوهش سازمان جوانان جمعیت هلال احمر در جریان یک ماموریت اداری در کشور ایتالیا و در حین اقامه نماز ظهر و در سجده دعوت حق را لبیک گفت. »

پدر ایشان معاون رفاه وزارت کار و امور اجتماعی بود که در جریان انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی همراه با آیت الله بهشتی و 72 تن از یارانش در هفتم تیر 1360 به شهادت رسیده بود.